غايات وضو:
* وضو، شرط صحت همهی نمازهای واجب و مستحب و اجزای فراموش شدهی آن است، بنابراین هیچ نمازی بدون وضو صحیح نیست مگر نماز میت که وضو برای آن لازم نیست.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 74)
* وضو شرط صحت طواف واجب خانهی خدا است و بدون آن طواف واجب باطل است. منظور از طواف واجب، طوافی است که جزیی از حج یا عمره است، گرچه آن حج یا عمره مستحب باشد،ولی در طواف مستحب که در غیرحج و عمره کسی انجام دهد وضو لازم نیست.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 75)1. معنای وضو ی ارتماسی
در وضو جایز است که انسان به جای ریختن آب برروی صورت و دستها، آنها را به قصد وضو در آب فرو ببرد و بیرون بیاورد و این را «وضوی ارتماسی» میگویند.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 54)
2. احکام وضوی ارتماسی
1. در وضوی ارتماسی نیز واجب است که اعضای وضو از بالا به پایین شسته شوند.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 55)
2. در وضوی ارتماسی فقط دوبار میتوان صورت و دستها را داخل آب کرد: بار اول واجب، بار دوم جایز است و بیش از آن مشروع نیست، و در مورد دستها، باید قصد شستن وضویی آنها هنگام خارج کردن آنها از آب باشد تا بتوان از این طریق مسح را با آب وضو انجام داد. (اجویة الاستفتاءات، س103)
شرایط وضو «2»
7. اعضای وضو پاک باشد
اعضای وضو در هنگام شستن و مسح کردن باید پاک باشند، ولی اگر جایی را که شسته یا مسح کرده پیش از اتمام وضو نجس شود وضو صحیح است. البته تطهیر آن برای پاک شدن از نجاست به خاطر نماز واجب است.
(اجویة الاسفتاءات، س 80 و استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 58)
· اگر بعد از وضو شک کند آیا موضعی را که از قبل نجس بوده تطهیر کرده و سپس وضو گرفته یا نه، چنانچه در هنگام وضو توجه به پاکی و نجسی آنجا نداشته است وضو باطل است، ولی اگر میداند یا احتمال میدهد که به پاکی و نجسی آن توجه داشته وضو درست است، ولی در هر صورت باید آن موضع را آب بکشد.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 59)
3. شرایط وضو
الف:شرايطي كه به وضو گيرنده بر مي گردد.
1_ با قصد قربت وضو بگيرد(نيت)
2_ استعمال اب براي او مانعي نداشته باشد.
ب: شرايطي كه به اب وضو بر مي گردد.
1_اب وضو مطلق باشد.
2_ اب وضو پاك باشد.
3_اب وضو مباح باشد(غصبي نباشد)
1. معنای وضو
وضو یعنی شستن صورت و دستها و مسح کردن جلو سر و روی پاها با شرایط و کیفیت خاص. این عمل که در شرع مقدس، وسیلهی طهارت معنوی شمرده شده،مقدمهی برخی اعمال واجب و مستحب است، از قبیل نماز، طواف، تلاوت قرآن، ورود به مسجد و غیر اینها
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 42)
2. راههای ثابت شدن طهارت
الف: خود انسان يقين كند كه پاك شده است.
ب: ذواليد يعني كسي كه چيزي را در اختيار دارد بگويد پاك شده است
ج:دو فرد عادل از پاك شدن ان چيز خبر دهند
(اجویة الاسفتاءات، س 81)
2. زمین
کسی که بر اثر راه رفتن روی زمین، کف یا پا کفش او، نجس شده است. هر گاه تقریباً به قدر ده قدم روی زمین خشک و پاک راه برود، کف پا و کفش او پاک میشود مشروط به این که عین نجاست، زایل شود.
(اجویة الاسفتاءات، س 80 و استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 26)
زمینهای آسفالت و یا آغشته به قیر، پاک کنندهی پا یا ته کفش نیستند.
(اجویة الاسفتاءات، س 81)
مطهرات عبارتند از:
اب، زمين، افتاب، استحاله،انتقال، اسلام،تبعيت،بر طرف شدن عين نجاست،استبراي حيوان نجاستخوار،غايب شدن مسلمان.
به چیزهایی که نجس را پاک میکند «مطهرات» میگویند.
2. راههای ثابت شدن نجاست
نجس بودن چیزی از سه راه ثابت می شود
1. خود انسان، یقین کند چیزی نجس است.
2. ذوالید یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست (مانند صاحبخانه، فروشنده و خدمتکار) خبر دهد که آن چیز نجس است. ( استفتا از دفتر معظم له، باب طهارت، م 11)
8. مشروبات مست کننده
مشروبات مست کننده بنابر احتیاط (واجب) نجس است.
(اجویة الاستفتاءات، س 301 واستفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م9 )
هر یک از اقسام الکل که مست کننده و در اصل مایع باشد بنابر احتیاط (واجب) نجس است.
(اجویة الاستفتاءات، س 307 واستفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م9 )
اگرمادهی مست کننده از مایعات نباشد، مانند بنگ و حشیش و با مخلوط شدن در آب یا مایع دیگر، به صورت مایع در آید نجس نیست.
(استفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م15 )
نجاسات نه چيز است:بول ، غائط،مني، مردار،خون،سگي گه در خشكي زندگي مي كند،خوكي كه در خشكي زندگي مي كند،مشروباط ست كننده بنا بر احتياط واجب، كفاري كه به ديني اسماني متدين نيستند.
استفتا از دفتر معظم له، باب طهارت، م 9)
تمام اشیاء محکوم به طهارت هستند مگر آنهایی که شارع، حکم به نجاستشان کرده است.
(اجویة الاستفتاءات، س 311 )
1. احکام تخلی (بول و غایط کردن)
1. رعایت قبله
انسان در هنگام تخلی باید رو به قبله و پشت به قبله نباشد.
(استفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م33)
2. پوشش
واجب است انسان در هنگام تخلی- و مواقع دیگر-عورت (شرمگاه ) خود را از دیگران غیر از همسر خود بپوشاند، چه مرد باشد و چه زن، و چه محرم و چه نامحرم،حتی از بچه ی نابالغ که دارای قدرت تشخیص میباشد.زن وشوهر لازم نیست عورت خود را از یکدیگر بپوشاند. (استفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م39)