پروتستانتيسم در تقابل با مسيحيت كاتوليكي شكل گرفت

بعد از عروج حضرت عيسي (ع) رهبران مسيحي تا قرن ششم ميلادي در امورات سياسي و حكومتي و اجتماعي عموماً مداخله‌اي نداشته‌اند، از سال 756 ميلادي كه پادشاه فرانسه بخشي از سرزمينهاي تصرف نموده خود را، به پاپ بخشيد و با ضميمه نمودن اراضي متصرفه جديد به كليسا، دخالت كليسا به منظور حفظ قدرت مالي و اقتصادي و سياسي در امور اجتماعي افزايش يافت، در اين دوران كليسا به جاي خداپرستي، مردم را به شمايل‌پرستي و پيروي از جهل و خرافات دعوت مي‌نمود و در قرون يازدهم تا چهاردهم ميلادي، پاپ آنچنان قدرتي يافت كه در صدد راه‌اندازي جنگهاي صليبي برآمد و در اين دوران، هشت جنگ صليبي حد فاصل سالهاي 1095 ميلادي تا 1270 ميلادي به بهانه نجات بيت‌المقدس بر مسلمانان تحميل شد، متصرفات و اموال كليسا روز بروز افزوده مي‌گشت و افزون‌طلبي، پاپ را بر آن داشت تا با فروش الواحي به نام بخشايش گناهان گذشته و آينده به تجارت بپردازد كه اين امر موجبات گسترش مفاسد اجتماعي و اخلاقي فراوان را در جامعه مسيحيت به دنبال آورد.

فراپلوراليزم در تفكر آغاجري ايشان با طرح تقسيم اسلام به سنت‌گرا و بنيادگرا هر دوي آنها را به نحوي مردود مي‌داند، يكي را به جهت مقابله با اُمانيزم و ديگري را به عنوان دين عاميانه و خرافي، ولي نكته قابل تأمّل اينجاست كه در صدر سخنانش مي‌گويد: »به اين احتياجي نيست كه براي فهم كتاب […]

ازآنجا كه آغاجري اسلام، را عامل انحطاط جامعه دانسته بر آن شديم تا با بررسي عوامل انحطاط از ديدگاه امام علي(ع)از اين منظر، سخن ايشان را در اهانت به دين اسلام نقد كنيم.

يكي از عواملي كه مي‌توان آن را در زمرة عوامل انحطاط و انحراف جوامع برشمرد، فراموشي مرگ در دل و جايگزيني با آرزوهاي فريبنده است، كه خود اثرات مخرّب ديگري را به دنبال دارد، امام (ع) در اين مورد مي‌فرمايد:  »قَدْ غابَ عَنْ قُلُوبِكُمْ ذِكْرُ الْاجالِ وَ حَضَرَتْكُمْ كَواذِبُ الْامالِ. فَصارَتِ الدُّنيا أَمْلَكَ بِكُم مِنَ الْاخِرَةِ …«35 ياد مرگ از دلهاي شما رفته و آرزوهاي فريبنده جاي آن را گرفته و دنيا بيش از آخرت، شما را تصاحب كرده. سپس ادامه مي‌دهد:  »و متاع زودرس دنيا از متاع جاويدان آخرت در شما نفوذ كرده و دنيا زدگي قيامت را از يادتان برده است همانا شما برادران ديني يكديگريد چيزي جز درون پليد و نيت زشت شما را از هم جدا نساخته است  »وَصارَدِينُ أَحَدِكُمْ لُعْقَةً عَلي لِسانِهِ صَنِيعَ مَنْ قَدْ فَرَغَ مِنْ عَمَلِهِ وَ أَحْرَزَ رِضَي سَيِّدِهِ«  و هر يك از شما دين را تنها بر سر زبان  مي‌آوريد و از اين كار خشنوديد، همانند كارگري كه كارش را به پايان رسانده و خشنودي مولاي خود را فراهم كرده است. و آن حضرت در بيان علل انحطاط انسان، با بيان مراحل خلقت او مي‌فرمايد: »… حَتّي اِذاقامَ إعْتِدالُهُ وَاسْتَوي هَواهُ، كادِحاً سَعْياً لِدُنْياهُ، فِي لَذَّاتِ طَرَبِهِ وَ بَدِواتِ أرَبِهِ« و آنگاه كه جواني در حد كمال رسيد و بر پاي خود استوار ماند، گردن‌كشي آغاز كرد و روي از خدا برگرداند و در بيراهه گام نهاد، در هواپرستي غرق شد و براي بدست آوردن لذتهاي دنيا تلاش فراوان كرد و سرمست شادماني دنيا شد. سپس در بيان نتيجه اين گردن‌كشي و غرق شدن در هواپرستي و روي آوردن به لذّتها مي‌فرمايد: هرگز نمي‌پندارد مصيبتي پيش آيد و براساس تقوي فروتني ندارد، ناگهان سرمست و مغرور در اين آزمايش چند روزه مرگ او را مي‌ربايد، او را كه در دلِ بدبختيها اندكي زندگي كرده و آنچه را كه از دست داده، عوضي، بدست نياورده است …«36

زير سوال بردن و اهانت به قانون و قانون اساسي

آغاجري در بخشي از سخن خود مي‌گويد:  »حدود صدسال پيش، مستثارالدوله كتابي نوشت به نام » يك كلمه « كه اين كتاب خلاصه‌اش اين بود كه راه حل نجات ايران و ايراني و خروج از بن بست عقب‌ماندگي و توسعه نيافتگي يك كلمه است. آن هم قانون است قانون، اگر ما در ايران قانون داشته باشيم و قانون حاكم باشد همه مسائل و مشكلات ايران حل مي‌شود، اما ببينيد بعد از صد سال هم امروز باز اصلاح‌طلبهاي ايراني دارند دم از قانون مي‌زنند. حاكميت قانون. ولي در طول اين صدسال هنوز قانوني حاكم نشده است.« *

البته اينكه در اين عبارت و جملات قبل از آن اصلاح‌طلبان دروغين فعلي را با پرنس ميرزا ملكم خان و ميرزا يوسف خان مستشارالدوله هم صدا دانسته و راه حل نجات ايران و ايراني را خروج از بن بست و عقب‌ماندگي در سايه قانوني غير از قانون اساس جمهوري اسلامي مي‌دانند بر صاحبان خرد و انديشه پوشيده نيست!!! زيرا همه مي‌دانند كه اصلاح‌طلبان فعلي هم در سرسپردگي به اجانب يكسانند، ولي سؤال اين است كه مي‌گويد:  »اگر ما در ايران قانون           داشته باشيم « مگر قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران قانون نيست؟ مفهوم سخن ايشان اين است كه ما قانون اساسي را قبول نداريم و آن را قانون نمي‌دانيم و اين خود اهانتي آشكار به ايران و مسلمان ايراني است، زيرا قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران برگرفته از قرآن و سنت پيامبر و اهل بيت عليهِم‌السَّلام و فتاواي مراجع بزرگوار تقليد مي‌باشد و عموم اصول آن مستند به يكي از اين منابع مي‌باشد. آيا انكار قانون اساسي با اين اوصاف، انكار تمامي اين منابع كه قانون از آن استخراج شده نمي‌باشد؟!

ارائه‌راهكارهاي‌عملي‌براي‌طرح‌خروج‌از‌حاكميت‌و‌فروپاشي نظام‌اسلامي :

با روشن شدن اختلافات مبنائي اصلاح‌طلبان دروغين با مصلحان حقيقي جامعه، از طرف افراطيون اين جناح و كساني كه در تشكيلاتشان جاسوسي و ايجاد آشوب تحت نافرماني مدني، به نفع بيگانگان را براي فروپاشي نظام در دستور كار خود قرار داده بودند، طرح خروج از حاكميت را مطرح كردند و هر چند گاهي در صحنه سياسي كشور با طرح اين شعار انحرافي براي رسيدن به مطامع جبهه‌ائي خود دامن زدند، اما در اين ميان راهكارهاي ارائه شده توسط سخنران مذكور جاي تأمل دارد در اين ارائه راهكار بخوبي خط خروج از حاكميت و به آشوب كشيدن كشور و در نهايت آن را در اختيار بيگانگان قرار دادن ترسيم شده است كه با توجه به اقرارهاي سيامك پورزند و باند براندازان نظام جمهوري اسلامي به نام ملي مذهبي‌ها و جاسوسان پايگاه نظرسنجي آينده اين ديدگاه را تقويت مي‌كند.

ايشان براي اجراي اين برنامه شوم پنج راهكار را ارائه نموده است.

انتشار مطبوعات

انتشار مطبوعات به منظور مقابله و مخالفت با نظام كه در اين راستا عملكرد روزنامه‌هاي زنجيره‌اي به عنوان پايگاههاي دشمن قابل بررسي است او در بخشي از سخنانش، روش ميرزا ملكم خان را از طريق انتشار روزنامه‌اي به نام قانون و مبارزه با رژيم قاجار را به عنوان يك راه حل مطرح كرده و مي‌گويد: »ميرزا ملكم خان بعد از اينكه از وزارت و سفارت افتاد و تبديل به يك عنصر شديداً مخالف با ناصرالدين شد، دست به انتشار روزنامه‌اي زد كه نام اين روزنامه،روزنامه قانون بود اين هم يك راه حل.« ^*