1. معنای وضو ی ارتماسی
در وضو جایز است که انسان به جای ریختن آب برروی صورت و دستها، آنها را به قصد وضو در آب فرو ببرد و بیرون بیاورد و این را «وضوی ارتماسی» می‌گویند.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 54)
2. احکام وضوی ارتماسی
1. در وضوی ارتماسی نیز واجب است که اعضای وضو از بالا به پایین شسته شوند.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 55)
2. در وضوی ارتماسی فقط دوبار می‌توان صورت و دستها را داخل آب کرد: بار اول واجب، بار دوم جایز است و بیش از آن مشروع نیست، و در مورد دستها، باید قصد شستن وضویی آنها هنگام خارج کردن آنها از آب باشد تا بتوان از این طریق مسح را با آب وضو انجام داد. (اجویة الاستفتاءات، س103)
5. وضوی جبیره‌یی
1. معنای وضوی جبیره‌یی
اگر روی زخم بسته است، باید جاهایی را که می‌شود شست بشوید و روی زخم‌بند (جبیره) به جای شستن، دست‌تر بکشد. به این وضو،«وضوی جبیره‌یی» می‌گویند.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 81)
2. احکام وضوی جبیره‌یی
1. اگر در اعضای وضو (صورت و دستها ) زخم یا شکستگی است و روی آن باز است و آب برای آن ضرر ندارد، باید آن را بشوید،و اگر شستن آن مضر است باید اطراف آن را بشوید و احتیاط (واجب) آن است که اگر کشیدن دست‌تر بر آن ضرر ندراد دست‌تر بر آن بکشد.
(اجویة الاستفتاءات، س 116 و استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت، م 79)
2. اگر محل مسح، زخم است و نمی‌تواند روی آن، دست‌تر بکشد، باید به جای وضو، تیمم کند،ولی در صورتی که می‌تواند پارچه‌یی روی زخم قرار دهد و بر آن دست بکشد احتیاط (واجب) آن است که علاوه بر تیمم، وضو نیز با چنین مسحی بگیرد.
(اجویة الاستفتاءات، س 116 و استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت، م 80)
3. کسی که در یکی از اعضای وضویش زخمی وجود دارد که دایماً از آن خون می‌آید،واجب است جبیره‌یی را برروی زخم بگذارد که خون از آن بیرون نمی‌آید، مثل نایلون. (اجویة الاستفتاءات، س 138)
مبطلات وضو:
_خارج شدن ادرار
_خارج شدن مدفوع
_خارج شدن باد شكم
_خواب رفتن
_چيزهايي كه عقل را از بين ميبرد مانندديوانگي، بيهوشي ،مستي
_هر چيزي كه موجب غسل مي شود، مانند جنابت، حيض شدن ومس ميتي كه غسل ميت او داده نشده.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 78)
توجه
چیزهایی که وضو را باطل می‌کند « مبطلات وضو» می‌گویند.
با عارض شدن مبطلات وضو،کودک نابالغ هم(همانند افراد بالغ) محدث می‌شود (یعنی وضویش باطل می‌شود. )
(اجویة الاستفتاءات، س 131)
7. احکام وضو
1. کسی که جاهل به بطلان وضویش است و بعد از وضو متوجه آن می‌شود،واجب است برای اعمال مشروط به طهارت،وضو را اعاده کند و اگر با وضوی باطل نماز خوانده باشد اعاده‌ای آن نیز واجب می‌باشد.
(اجویة الاستفتاءات، س 137)
2. کسی که در کارهای وضو و شرایط آن، مثل پاک بودن آب و غصبی نبودن آن خیلی شک می‌کند، باید به شک خود اعتنا نکند.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 70)
شك در وضو:
الف: كسي كه شك دارد وضو گرفته يا نه
_ قبل از نماز: بايد وضو بگيرد.
_در بين نماز: نمازش باطل است،وضو بگيرد ونماز را دوباره بخواند.
_ پس از نماز:نمازي كه خوانده صحيح است ، براي نمازهاي بعدي وضو بگيرد.
ب: در صحت وضو شك دارد.(شك دارد وضويي كه گرفته باطل شده يا نه)
_ بنا مي گذارد كه وضوي او باطل نشده است.
(اجویة س 116 و استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت، م 7و72 73)