2. راههای ثابت شدن نجاست
نجس بودن چیزی از سه راه ثابت می شود
1. خود انسان، یقین کند چیزی نجس است.
2. ذوالید یعنی کسی که چیزی در اختیار اوست (مانند صاحبخانه، فروشنده و خدمتکار) خبر دهد که آن چیز نجس است. ( استفتا از دفتر معظم له، باب طهارت، م 11)
توجه
هر گاه کودکی که در آستانه‌ی بلوغ است از نجاست چیزی خبر دهد که در اختیار اوست باید قبول کرد، و به عبارت دیگر گفته‌ی وی در این باره معتبر است.
(اجویة الاستفاءات،س 76)
3. چگونگی نجس شدن چیزهای پاک
برای این که چیز پاکی نجس شود چهار شرط لازم است
1. چیز پاک یا چیز نجس ملاقات کند.
2. هر دو یا یکی از آن دو رطوبت داشته باشد.
3. رطوبت به قدری باشد که سرایت کند.
4. ملاقات در داخل بدن نباشد.
(اجویه الاستفاءات،س 277 و 286 و 287 و استفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م10)
توجه
· ملاک رطوبت مسریه (سرایت کننده)این است که به مقداری باشد که رطوبت،هنگام برخورد از جسم مرطوب به جسم دیگر سرایت کند.
(اجویة الاستفاءات، س 290)
پارچه و امثال آن اگر مرطوب باشد و یک نقطه‌ی آن با نجس ملاقات کند، فقط همان نقطه نجس می‌شود و بقیه‌ی جاهای آن پاک است.
( استفتا از دفتر معظم له، باب طهارت، م 16)
· آبی که وارد دهان شده و به اجزای خون منجمد شده در لثه رسیده و سپس از دهان خارج شده تماس پیدا کرده نجس نیست و فرو بردن آن غذا اشکال ندارد و فضای دهان نیز پاک است.
(اجویة الاستفاءات، س 286 و287)
· متنجس اول (چیزی که با عین نجس تماس یافته و نجس شده است، اگر باز با چیزی که پاک است تماس پیدا کند و یکی از آنها‌تر باشد، آن چیز پاک را نجس می‌کند، و باز متنجس دوم (این چیزی که بر اثر ملاقات با متجنس، نجس شده است)، اگر با چیز پاکی برخورد نماید بنابر احتیاط واجب آن را نجس می‌کند،ولی این متجنس سوم هیچ چیزی را با ملاقات خود، نجس نمی‌کند.
(اجویه الاستفاءات،س 283 و استفتا از دفتر معظم له،باب طهارت، م19)
4. احکام نجاسات
1. خوردن و آشامیدن چیز نجس حرام است. همچنین خورانیدن آن به کسی که از نجاست آن خبر ندارد،نیز جایز نیست، ولی اگر اسنان ببیند کسی غذای نجسی را می‌خورد یا با لباس نجس نماز می‌خواند،لازم نیست نجس بودن آن را به آن بگوید.
( استفتا از دفتر معظم له، باب طهارت، م 18)
2. آگاه کردن کسی که لباس را می‌شوید از نجاست لباس، لازم نیست، ولی صاحب لباس تا یقین به طهارت آن حاصل نکند نمی‌تواند آثار طهارت بر آن مترتب سازد.
(اجویة الاستفاءات، س 277)
3. هر گاه مهمان یکی از اثاثیه‌های میزبانش را نجس کند اطلاع دادن به میزبان در غیر از خوردنی و آشامیدنی ظرفهای غذا،لازم نیست.
(اجویة الاستفاءات، س 282)
5. وسواس و درمان آن
افراد وسواسی که دارای حساسیت نفسانی شدیدی در مورد نجاست هستند لازم است برای رهایی خود از بیماری وسواس به توصیه‌های زیر عمل کنند:
1. از نظر شرع مقدس، در طهارت و نجاست،اصل بر طهارت اشیا است یعنی در هر موردی که کمترین تردیدی در نجس شدن آن برایشان حاصل شد واجب است حکم به عدم نجاست کنند.
2. اگر گاهی یقین به نجاست هم پیدا کردند باید حکم به عدم نجاست کنند، مگر در مواردی که نجس شدن یک شیء را با چشمان خود ببینند به طوری که اگر فرد دیگری هم آن را ببیند یقین به سرایت نجاست پیدا کند، فقط در این موارد باید حکم به نجاست کنند. استمرار اجرای این حکم در مورد افراد مزبور تازمانی است که این حساسیت به طور کلی از بین برود.
3. هر شیء یا عضوی که نجس می‌شود برای تطهیر آن یکبار شستن با آب لوله‌کشی بعد از زوال عین نجاست کافی است. تکرار در شستن یا فرو بردن آن در آب لازم نیست، و اگر شیء نجس از قبیل پارچه و مانند آن باشد بنابر احتیاط باید به مقدار متعارف فشار و یا تکان داده شود تا آب از آن خارج گردد.
4. دین اسلام احکام سهل و آسان و منطبق با فطرت بشری است، لذا آن را بر خود مشکل نکنند و با این کار باعث وارد شدن ضرر و اذیت به جسم و روحشان نگردند. حالت دلهره و اضطراب در این موارد زندگی را برایشان تلخ می‌کند و خداوند راضی به رنج و عذاب ایشان و کسانی که با آنها ارتباط دارند نیست. شکرگزار نعمت دین آسان باشند و شکر این نعمت، عمل براساس تعلیمات خداوند تبارک و تعالی است.
5. این حالت، یک وضعیت گذرا وقابل علاجی است. رهایی از آن، احتیاج به رؤیا و معجزه ندارد، بلکه باید ذوق و سلیقه ی شخصی خود را کناب گذاشته و متعبد و مؤمن به دستورات شرع مقدس باشند. افراد بسیاری بعد از ابتلا به آن با روش مذکور از آن نجات یافته‌اند. به خداوند توکل کنید و نفس خود را با همت و اراده آرامش بخشید.
(اجویه الاستفاءات،س س 312و 311 و استفتا از دفتر معظم له،باب طهارت)