مسائل رواني قبل از آميزش

برخي از آيه 223 بقره سوء استفاده مي كنند و سعي در القاء اين شبهه دارند كه اسلام حقوق زن را ناديده گرفته و به نوعي اراده و انسانيت را در روابط زناشويي هم از وي گرفته است در حالي كه در دموكراسي چنين نيست؟ لطفا در مورد تفسير اين آيه و رفع شبهه توضيح دهيد؟

نگاهي به شأن نزول آيه و تفسير آن و ديدگاه غرب و اسلام نسبت به خانواده، روشن مي کند که اين آيه – برخلاف پندار برخي- از آياتي است که ارزش زن و جايگاه اجتماعي او را بيان مي کند

هنگام تبلیغ دین اسلام، همواره گفته می شود که اسلام تمام نیازهای انسان را مدنظر قرار داده است و همواره سعی می کند تا به انسان بیاموزد که برای رفع نیازهای خود، چگونه رفتار کند. متاسفانه در این بین مسائلی هستند که در راه آموزش آن ها کوتاهی شده است، و از جمله ی مهمترین […]

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ قِفْنَا فِيهِ عَلَى مَوَاقِيتِ الصَّلَوَاتِ الْخَمْسِ بِحُدُودِهَا الَّتِي حَدَّدْتَ، وَ فُرُوضِهَا الَّتِي فَرَضْتَ، وَ وَظَائِفِهَا الَّتِي وَظَّفْتَ، وَ أَوْقَاتِهَا الَّتِي وَقَّتَّ وَ أَنْزِلْنَا فِيهَا مَنْزِلَةَ الْمُصِيبِينَ لِمَنَازِلِهَا، الْحَافِظِينَ لِأَرْكَانِهَا، الْمُؤدِّينَ لَهَا فِي أَوْقَاتِهَا عَلَى مَا سَنَّهُ عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ – صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ – فِي رُكُوعِهَا وَ سُجُودِهَا وَ جَمِيعِ فَوَاضِلِهَا عَلَى أَتَمِّ الطَّهُورِ وَ أَسْبَغِهِ، وَ أَبْيَنِ الْخُشُوعِ وَ أَبْلَغِهِ

نماز، ستون دين

روزه در واقع يك برنامه تربيتى است، تا ما بعد از يك ماه تمرين، در يازده ماه ديگر از نتايج آن بهره‏مند شويم. اصل اين تمرين‏ها هم براى اين است كه مسلمان، منضبط بشود و تقوا داشته باشد؛ رها و افسار گسيخته نباشد. ارايه يك برنامه عملى و تعيين وقتى براى اين‏كه امساك را از چه وقتى شروع كنيد و كى افطار كنيد و رعايت چيزهايى كه در طول اين مدت بايد ترك كرد و شخص روزه‏دار بايد مواظب باشد از آنها تخلف نكند؛ اين بهترين تمرين عملى است براى رعايت انضباط و متقى شدن؛ و روح روزه همين است.

عجزازثنا

مناجات عارفین با این جمله شروع می شود:الهی قصرت الاسن عن بلوغ ثنائک .در آیات و روایات و مضامین زیادی از ادعیه بعضی تصرحیاً و بعضی تلویحاً آمده است که انسان قدرت به جا آوردن حمد و ثناء الهی را آن طور که شایسته ی او است ندارد. کلامی را فرقین(شیعه و سنی ) از پیامبر اکرم (ص) نقل کرده اند که لا احصی ثناءعلیک انت کما اثنیت علی نفسک من نمی توانم ثنای تو را بشمارم تو آنچنان هستی که خود ثنای خود گفتی در نهج البلاغه می فرماید : الحمد لله الذی لا یبلغ مدحته القائلون . و نیز مضامینی مانند: ما عبدناک حق عبادتک وما عرفناک حق معرفتک. اکنون در مقابل این مطالبی که در روایت به تواتر آمده باید چه کار کنیم؟

نماز حقیقی دارای دو بعد است: بعد ظاهری که به منزله پیکره نماز است و بعد باطنی که روح و حقیقت آن می باشد. هر یک از این دو بعد احکام و آداب ویژه ای دارند، نماز با وجود این دو بعدکامل می شود، یعنی همان گونه که نماز بدون رعایت احکام و شرایطظاهری، باطل است. مراعات نکردن آداب باطنی و قلبی نماز نیزموجب قبول نشدن آن گشته، انسان را به قرب حضرت حق نمی رساند.

بی شک از مهم ترین آداب باطنی نماز، و بلکه تنها راه رسیدن به اسرار و آثار و نتایج آن، همانا حضور قلب است. بهره هر کس ازنماز، به اندازه حضور قلب اوست و چه زیبا فرموده آن مجاهد فی سبیل لله و عارف بالله، امام خمینی که: «کلید گنجینه اعمال و باب الابواب همه سعادات، حضور قلب است که با آن، فتح باب سعادت بر انسان می شود، و بدون آن جمیع عبادات از درجه اعتبار ساقط می گردد.»

معنویت وراههای کسب ان

1-    خدا ویاد خدا

آغاز و پايان معنويت در اسلام به خدا ختم مي‏شود. اولين قدم در معنويت اسلامي، پذيرش موجودي برتر و تأثيرگذار تام در زندگي انسان و عالم هستي مي‏باشد. بدون اعتراف اجمالي به چنين واقعيتي، معنويت اسلامي شروع نمي‏شود. در قرآن مي‏خوانيم: (هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيٍْ عَلِيمٌ) (حديد: 3) آيات اول سوره عصر نيز آغاز حركت انسان را به نحو صحيح بيان مي‏كند كه با ايمان به خدا شروع مي‏شود و با خصوصيات ويژه‏اي پايان مي‏يابد.

یکیاز اوصافی که حضرت امیر ( علیه السلام ) برای شیعیان حقیقی بیان فرموده اند به این فراز است: قُلُوبُهُم مَحزوُنُهٌ وَ شُروُهُم مَامُونَه وَ اَجسادُهُم نَحیفَهٌ وَ حَوَائجُهُم خَفیفَهٌ وَ انفُسُهُم عَفیفَهٌ وَ مَعوُنَتُهُم فی الاسلامِ عَظیمَهً: یکی از اوصاف شیعیان خالص ما این است که دل هایشان غمگین است.

حزن و سرور پسندیده

شب گذشته ضمن بحث درباره حزن و سرور و اینکه آیا اینها مطلقاً ممدوح هستند یا مذموم، گفتیم ارزش حزن و سرور به نوع شناخت و دستگاه ارزشی انسان بستگی دارد، شخص چه اموری را خوب یا بد بداند و با چه انگیزه ای نسبت به آنها توجه کند. حاصل، اینکه اگر توجه انسان به کمبودها و مشکلات دنیا باشد و در اثر کاستیهای زندگی مادی و دنیوی اش محزون باشد، چنین حزنی به هیچ وجه مطلوب نیست اما اگر غم و غصه شخص به خاطر امور آخرتی و الهی باشد، این حزن و اندوه مطلوب است البته در هر امری رعایت حد اعتدال لازم است.

سن ازدواج و شرایط آن

گامی مهم قبل از ازدواج، توجه به سن طرفین است سنی که تعالی روحی و آرامش عصبی و بهتر تحویل دادن نسل، معیار و میزانش است نه سنی که سیاست به نفع خود بخواهد و آنرا به مناقصه یا مزایده بگذارد و براساس برنامه های ” خود سازمان دهی ” که در هر مورد دارد سن ازدواج را هم بویژه اختیارات خود درآورد که در هر شهری و هر قبیله ای امکانات متفاوت است، یک قبیله در تمکن بسیار و ساکن منطقه حاره که حس تمیزشان با ولع های جنسی همراه است و یک دسته بینوای کوچ داده شده به شمال که نه پستانی دارند و نه جنسی و نه حسی و فقط اعلامیه سن قانونی ازدواج را می تواند وصله پنجره مکوبیسمی خود نمایند (حتی در یک شهر آماری گرفته شد و معلوم گردید عروسیهایی که در تابستان انجام گرفته ند برابر زمستانی است که باید اعیاد و سوگواریهای مذهبی را نیز بحساب آورد).