پاسخ آيات عظام:
تبريزي: نواختن موسيقي لهوي وگوش دادن به ان حرام است چه با سرود همراه باشد يا بدون ان باشد.چه گوش دادن به آن از روي نوار باشد يا به صورت مستقيم وانجام اين کار در مسجد به جهت اينکه بي احترامي به مسجد است حرمت ان شديدتر ميشود.
فاضل لنکراني: چون معمولاً موجب هتک ووهن مسجد است جايز نيست.
مکارم شيرازي:جايز نيست.
صافي گلپايگاني: حرام است.
سيستاني:اگر موسيقي لهوي ويا صداي ترانه ومانند ان باشد در همه جا حرام است واگر از اين قبيل نباشد هم مناسب شان مسجد نيست وبايد اجتناب شود.
اشاره: بزرگ ترين نعمت خداوند براي ايران اسلامي در دوران کنوني را بايد وجود بابرکت ذريه باکفايت حضرت زهرا (س) ولي فقيه جامع شرايط حضرت آيت ا… خامنهاي دانست؛فقيهي بت شکن که بايد به امام زمان(عج) به واسطه چنين نائبي تبريک گفت. مراجع عظام تقليد و عارفان روشن ضمير، همواره در خط مقدم دفاع از نظام جمهوري اسلامي و ولي فقيه زمان که نائب حضرت وليعصر(عج) ميباشد قرار دارند. اينان در موقعيتهاي گوناگون بارها در وصف ولايت فقيه و مصداق آن سخناني راهگشا بيان کرده اند. گزيدهاي از اين بيانات، هديهاي است تقديم به همه کساني که قلبشان به عشق قائم آل محمد(عج) و در پرتو ايشان، به عشق رهبر محبوبمان ميتپد.
مسجد در قالب یک پایگاه ارتباطى مهم، همواره توانسته است در تقویت فرهنگ مخاطبانش مؤثر باشد و عاملىبراى ماندگارى فرهنگ اسلامى محسوب شود. در این مقاله، نکاتى ذکر شده است که رعایت آن در مساجد سزاوار استتا ضمن جذب مخاطبان بیش تر، آن گونه باشد که شایسته خانه خدا و محلّ انس با حضرت حق و جایگاه نزول برکات وخیرات آسمانى و تجلى بهشت خدا در زمین است.
صیقل روح:
اللهم فارفعه بما كدح فيك الي الدرجه العليامن جنتك
خدايا به سبب سختي وزحماتي كه محمد صلي الله عليه واله وسلم در راه سر بلندي نام تو كشيد به بالاترين درجه ومقام بهشت بالا ببر.
از آن جا که دعای سوم در صحیفۀ سجادیه،دربارۀ تحیت ودرود بر حاملان عرش الهی است.
«روح»یکی از موضوعات شگفت انگیز تاریخ بشر است ودر غرب نیز از زمان های دور به بررسی آن پرداخته شده وفیلسوفانی مانند کانت،دکارت،اسپینوزا،مالبرانش،ولتر و ژان ژاک روسو درباره روح وآثار آن سخن گفته اند،ولی خوشبختانه خداوند سبحان در قرآن کریم به صورت کاملاً جدّی،به چگونگی ماهیّت روح تصریح دارد.
درآمد
بر پايه آموزه هاي وحياني ، خداي يگانه تنها ولي حقيقي است ،(فالله هو الولي)1 ، خدايي كه همواره رحمت خويش را بر هستي مي گستراند ( و ينشر رحمته)2 ،اوست ولي و شايسته ستودن ( و هو الولي الحميد)3 ، هستي تحت ولايت مطلق خداوند است و ولايت الهي در همه شئون هستي جاري است . اين حقيقت هم اكنون وجود دارد و در قيامت كه ظرف ظهور حقايق است آشكار مي شود ( هنا لك الو لايه لله الحق)4.
از جمله سؤال های مطرح در مورد امام زمان (عج) این است که: آیا کسی می تواند در سنین کودکی به مقام امامت و خلافت برسد؟ به بیان دیگر، کودکی که تکلیف ندارد، چگونه می تواند به «مقام ولایت اللهی » برسد؟
«ابن حجر هیثمی » از علمای اهل سنت، در این باره می نویسد:
«آنچه در شریعت مطهر ثابت شده، این است که ولایت طفل صغیر صحیح نیست; پس چگونه شیعیان به خود اجازه داده و گمان بر امامت کسی دارند که عمر او هنگام رسیدن به امامت، بیش از پنج سال نبوده است . . . ؟ !» (1)
احمد کاتب نیز می نویسد:
«معقول نیست که خداوند طفل صغیری را به رهبری مسلمین منصوب کند!» (2)
در پاسخ این اشکال ابتدا به مقدماتی چند اشاره نموده; سپس به پاسخ اشکال خواهیم پرداخت .
پیروی ازفرامین حیاتبخش امامان معصوم(ع) درصورتی محقق می شود که پیوندعاطفی ودرونی باآنان برقرارشودواین پیوندمعنوی با شناخت کمالات وجودی آن گرامیان دوام می یابددراین نوشتاربادوویژگی امام حسین(ع) یعنی ((سخاوت واحسان))و((تربیت شایسته)) آشنامی شویم:
جلد 13 صفحه 6 سطر 4
آيه1و2 لغت :
عمد : اين كلمه اسم جمع است و بمعناي ” عمد ” ميباشد ، مفرد آن ” عمود ” و ” عماد ” است . بنا بر اين ” عمد ” اسم جمع و ” عمد ” جمع است .
ریزشها و رویشهاونقش ان در تكامل جامعه
در مباحث علوم انسانی قبل از هرچیز ابتدا باید مبنای خود را در تعریف انسان مشخص كنیم و بعد وارد بحث شویم. انسان تعریف انسانیِ خود را از تجربه و نظرات خود و دانشمندان میگیرد و به دلیل اینكه معرفت تعریفشدهی او از انسان خواه و ناخواه در معرض تحول و تغییر است، نتیجهای كه از تجربه و تحلیل مسائل میگیرد، مقطعی است و تمام ساختمانهای ساختهی او را در مقطع بعدی ویران میكند. حركت دانش انسانشناسی مثل حركت جبّهی زمین، زلزلهآفرین است. مجموعه مطالبی كه روی خط زلزلهی حركتِ تعریفِ انسانی قرار گرفته، از ضربات آن بیشتر از مطالب دیگر آسیب میبیند.
ریزشها و رویشهای انقلاب اسلامي
ابعاد جهاد با دشمن
یكی از نكات برجسته در فرهنگ اسلامی، كه مصداقهای بارزش، بیشتر در تاریخ صدر اسلام و كمتر در طول زمان دیده میشود، «فرهنگ رزمندگی و جهاد» است. جهاد هم فقط به معنای حضور در میدان جنگ نیست؛ زیرا هر گونه تلاش در مقابله با دشمن، میتواند جهاد تلقّی شود. البته بعضی ممكن است كاری انجام دهند و زحمت هم بكشند و از آن، تعبیر به جهاد كنند. اما این تعبیر، درست نیست. چون یك شرط جهاد، این است كه در مقابله با دشمن باشد. این مقابله، یك وقت در میدان جنگِ مسلّحانه است كه «جهاد رزمی» نام دارد؛ یك وقت در میدان سیاست است كه «جهاد سیاسی» نامیده میشود؛ یك وقت هم در میدان مسائل فرهنگی است كه به «جهاد فرهنگی» تعبیر میشود و یك وقت در میدان سازندگی است كه به آن «جهاد سازندگی» اطلاق میگردد. البته جهاد، با عنوانهای دیگر و در میدانهای دیگر هم هست. پس، شرط اوّلِ جهاد این است كه در آن، تلاش و كوشش باشد و شرط دومش اینكه، در مقابل دشمن صورت گیرد.