1- رسول خدا (ص ) فرمود :

« لکلّ شیء زکاه وزکاه الابدان الصیام »
برای هر چیزی زکاتی است وزکات بدنها روزه است ( الکافی ، ج ۴ ص ۶۲ )

۲- رسول خدا (ص ) فرمود :

« الصوم جَُنَّه من النار »
روزه سپر آتش ِ (جهنم ) است ( الکافی ، ج ۴ ص ۱۶۲ )

۱- پایه ‏هاى اسلام

قال الباقر علیه السلام:
بنى الاسلام على خمسه اشیاء، على الصلوه و الزکاه و الحج و الصوم و الولایه.
امام باقر علیه السلام فرمود:
اسلام بر پنج چیز استوار است، برنماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).
فروع کافى، ج ۴ ص ۶۲، ح ۱

۲-فلسفه روزه

قال الصادق علیه السلام:
انما فرض الله الصیام لیستوى به الغنى و الفقیر.
امام صادق علیه السلام فرمود:
خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند.
من لا یحضره الفقیه، ج ۲ ص ۴۳، ح ۱

پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روز عيد غدير فرمودند:
على(علیه السلام) تفسير كتاب خدا، و دعوت كننده به سوى خداست، آگاه باشيد كه حلال و حرام بيش از آنست كه من معرفى و به آنها امر و نهى كنم و بشمارم. پس دستور داشتم كه از شما عهد و پيمان بگيرم كه آنچه را در مورد على اميرمؤمنان، و پيشوايان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذيريد.
اى مردم! انديشه كنيد و آيات الهى را بفهميد، در محكمات آن دقت كنيد و متشابهات آن را دنبال نكنيد. به خدا قسم هرگز كسى نداهاى قرآن را نمى تواند بيان كند و تفسير آن را روشن كند، جز آن كسى كه من دست او را گرفته ام (و او را معرفى كردم).
وسايل الشيعه: 18، 142، ح 43.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
العجب يا حفص لما لقى على بن ابى طالب!! انه كان له عشرة الاف شاهد لم يقدر على اخذ حقه و الرجل ياخذ حقه بشاهدين.
اى حفص! شگفتا از آنچه على بن ابى طالب(علیه السلام) با آن مواجه شد! او با ده هزار شاهد و گواه (در روز غدير) نتوانست حق خود را بگيرد، در حالى كه شخص با دو شاهد حق خود را مى گيرد.
بحار الانوار: 37، 140.

نُوفُ البِكالِىّ: رَاَيْتُ أميرَ المُؤمِنينَ عليه‏السلام مُوَلِّيا مُبادِرا ، فَقُلْتُ : اَيْنَ تُريدُ يا مَولاىَ؟فَقالَ : دَعنى يا نَوفُ ، اِنَّ آمالى تُقَدِّمُنى فِى المَحبوبِ. فَقُلتُ : يا مَولاىَ وَ ما آمالُكَ؟ قالَ :قَدْ عَلِمَهَا الْمَأمولُ وَ اسْتَغنَيتُ عَنْ تَبيينِها لِغَيْرِهِ ، وَكَفى بِالْعَبْدِ اَدَبا اَلاّ يُشْرِكَ فى نِعَمِهِو اِرْبِهِ غَيْرَ رَبِّهِ؛
نوف بکالی می گوید: امير المؤمنين (عليه‏السلام) را ديدم كه شتابان مى‏رود . عرض كردم : مولاى من كجا مى‏روید؟ فرمودند : «اى نوف رهايم كن! آرزوهايم مرا به پيشگاه محبوب مى‏كشانَد». عرض كردم: مولاى من! آرزوهايتان چيست؟ فرمودند : «آن كس كه مورد آرزوست ، خود آنها رامى‏داند و نيازى نيست به غير او بگويم . بنده را همين ادب بس كه در نعمت‏ها و نيازش، غير پروردگارش را شريك نگردانَد» .
بحار الأنوار، ج 91، ص 94، ح 12.
قال الامام الباقر – عليه السّلام – : الغناءُ يُنبِتُ النفاق في القلب كما يُنبت النخلُ الطلع.
امام باقر – عليه السّلام – فرمودند: غناء و آوازه خواني نفاق و دروئي را در دل مي روياند همان گونه كه درخت نخل، خوشه خرما را رويش مي دهد.
«دعائم الاسلام، ج 2، ص 208»

امام باقر(عليه السلام) فرمودند:
مَنْ دَعَا اللهَ بِنا أفْلَحَ، وَ مَنْ دَعاهُ بِغَیْرِنا هَلَكَ وَ اسْتَهْلَكَ؛
هر كه خداوند را به وسیله ما بخواند و ما را واسطه قرار دهد رستگار و موفّق خواهد شد. وكسی كه غیر از ما اهل بیت ـ عصمت و طهارت ـ را وسیله گرداند نا امید و هلاك خواهد گشت.
امالی شیخ طوسی، ج 1، ص 175

امام باقر(عليه السلام) فرمودند:
لا تَنالُ وِلایَتُنا إلاّ بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ؛
ولایت و شفاعت ما شامل نمی شود مگر افرادی را كه دارای عمل ـ صالح ـ و نیز پرهیز از گناه داشته باشند.
وسائل الشّیعه، ج 11، ص 196

امام صادق (عليه‏السلام) فرمودند:
اِذا كانَ يَومُ القيامَةِ بَعَثَ اللّه‏ُ عَزَّوَجَلَّ العالِمَ وَ الْعابِدَ ، فَاِذا وَقَفا بَيْنَ يَدَىِ اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ قيلَ لِلْعابِدِ : اِنْطَلِقْ اِلَى الْجَنَّةِ وَ قيلَ لِلْعالِمِ : قِف تَشَفَّعْ لِلنّاسِ بِحُسْنِ تَأديبِكَ لَهُمْ؛
هر گاه روز قيامت گردد، خداى عزّوجلّ عالم و عابد را برانگيزاند . پس آن‏گاه كه در پيشگاه خداوند ايستادند به عابد گفته مى‏شود : «به سوى بهشت حركت كن»و به عالم گفته مى‏شود : «بايست و مردم را به خاطر آن‏كه نيكو ادبشان نمودى،شفاعت كن» .
علل الشرايع، ج 2، ص 394، ح 11

امام علی(عليه السلام) فرمودند:
ما تَزَيَّنَ الإنسانُ بزِينَةٍ أجمَلَ مِن الفُتُوَّةِ؛
انسان، به زيورى زيباتر از جوانمردى آراسته نشده است.
غرر الحكم : 9659.
امام علی(عليه السلام) فرمودند:
بُعدُ المَرءِ عن الدَّنيَّةِ فُتُوّةٌ؛
دور بودن انسان از پستى و فرومايگى، جوانمردى است.
غرر الحكم : 4425.
امام علی(عليه السلام) فرمودند:
الفُتوّةُ نائلٌ مَبذولٌ، و أذىً مَكفوفٌ؛
جوانمردى [به]بخشندگى و نيازردن مردم است.
غرر الحكم : 2170.
امام علی(عليه السلام) فرمودند:
نِظامُ الفُتوّةِ احتِمالُ عَثَراتِ الإخوانِ ، و حُسنُ تَعَهُّدِ الجِيرانِ؛
آيين جوانمردى، تحمّل لغزشهاى برادران و رسيدگى به همسايگان است.
غرر الحكم : 9999.
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
ان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) سابق بين الخيل، واعطي السوابق من عنده؛
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) مسابقه اسب دواني ترتيب داد و جوايز آن را از مال خويش پرداخت.
وسائل الشيعه : 13 / 351

قال الامام علي – عليه السّلام – : زَينُ الدّين الصّبرُ و الرضا.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: زينت و زيبائي دين، صبر و رضا (به قضاي پروردگار) است.
«تصنيف غررالحكم، ص 281، ح 6243»
قال الامام علي – عليه السّلام – : اَلإخْلاصُ غايَةُ الدِّينِ.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: اخلاص، نهايت و هدف دين است.
«غررالحكم، ح 1340»
قال الإمام علي – عليه السلام – : أن الشيطان يُسَنِي لکم طُرُقَه ، ويريد أن يَحُلَ دينَکم عقدة عقدة، ويعطيکم بالجماعة الفرقة.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: همانا شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي کند و مي خواهد گره هاي دين شما را يکي پس از ديگري سست گرداند و به جاي اتحاد، تفرقه به شما دهد.
«نهج البلاغه، خطبه 121»
قال الامام الصادق – عليه السلام – : اَليَأسُ مِمَّا في أَيدِي النَّاسِ عِزٌّ لِلمُؤمِنِ في دِينِهِ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: قطع اميد کردن از آنچه مردم دارند، مايه عزت مؤمن در دينش است.
«وسائل الشيعه، ج 6، ص 314»

قال الامام الصّادق – عليه السّلام – : نَحنُ صُبّرٌ وَ شيعتُنا أصبَرُ منّا. قُلتُ: جعِلْتُ فداكَ، كيف صار شيعتُكم أصبَرُ منكُم؟ قالَ … .
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: ما خانداني صبور و شكيبائيم و شيعيان ما از ما شكيبا ترند. گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شكيبا ترند؟ فرمود: چون صبر ما بر چيزي است كه مي دانيم، امّا آنها بر چيزي كه نمي دانند صبر مي كنند.
«بحار الانوار، ج 71، ص 80»
قال الامام الصادق – عليه السلام – : لا تَسْتَخِفُّوا بِفُقَرا شِيعَةِ عَلِيٍّ (ع) فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ يَشْفَعُ في مِثْلِِ رَبِيعَة وَ مُضْرٍ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: فقيران از شيعيان علي – عليه السلام – را خوار و سبك نشماريد كه همانا يك نفر از آنها به اندازه قبيله ربيعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.
«مشکاة الانوار، ص 556»
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آۀه و سلم) فرمودند:
ای علی! شیعه ی تو، کسانی هستند که در آشکار و نهان، از خدا می ترسند.
ای علی! شیعه ی تو، کسانی هستند که [در قیامت] در طی درجات، از هم سبقت می گیرند، و خدا را ملاقات می کنند در حالی که حسابی ندارند [و چیزی بدهکار نیستند]
ای علی! اعمال شیعه ی تو، هر جمعه، به من عرضه می شود، من، از کارهای نیک آنان، خوشحال می شوم و برای کارهای ناشایست آنان، استغفار می کنم.
بحار الانوار 68: 41.

قال الامام علي – عليه السلام – : قَلبُ الكَافِرِ أَقسَي مِنَ الحَجَرِ.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: دل كافر، سخت تر از سنگ است.
«جامع الأخبار، ص 383، ح 1071»
پيامبر خدا صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم :
دنَى الكُفرِ أن يَسمَعَ الرجلُ عن أخيهِ الكَلِمَةَ فَيَحفَظَها علَيهِ يُريدُ أن يَفضَحَهُ بها ، اُولئكَ لا خَلاقَ لَهُم .
كمترين درجه كفر ، اين است كه آدمى از برادر خود سخنى بشنود و آن را نگه دارد تا (روزى) به وسيله آن رسوايش گرداند ؛ اينان از خير و خوبى بى‏نصيبند .
بحار الأنوار : 78/276/112
امام صادق (عليه السلام) فرمودند:
اصولُ الکُفرِ ثَلاثَهٌ الحِرصُ وَ الاِستِکبارُ وَ الحَسَدُ؛
ریشه های کفر سه چیز است: حرص و بزرگ منشی نمودن و حسد ورزیدن.
(جهاد النفس، ح 550
امام حسن عسکری علیه السلام:
المُومِنُ بَرَکَةٌ عَلی المُومِنِ وَ حُجَّةٌ عَلی الکافر؛
مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.
تحف العقول، ص489

پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روز عيد غدير فرمودند:
على(علیه السلام) تفسير كتاب خدا، و دعوت كننده به سوى خداست، آگاه باشيد كه حلال و حرام بيش از آنست كه من معرفى و به آنها امر و نهى كنم و بشمارم. پس دستور داشتم كه از شما عهد و پيمان بگيرم كه آنچه را در مورد على اميرمؤمنان، و پيشوايان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذيريد.
اى مردم! انديشه كنيد و آيات الهى را بفهميد، در محكمات آن دقت كنيد و متشابهات آن را دنبال نكنيد. به خدا قسم هرگز كسى نداهاى قرآن را نمى تواند بيان كند و تفسير آن را روشن كند، جز آن كسى كه من دست او را گرفته ام (و او را معرفى كردم).
وسايل الشيعه: 18، 142، ح 43.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزكوة و الولاية،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتيها.
سنگهاى زيربناى اسلام سه چيز است: نماز، زكات و ولايت كه هيچ يك از آنهابدون ديگرى درست نمى شود.
كافى: 2، ص 18.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
يا على انا مدينة العلم و انت بابها و لن تؤتى المدينة الا من قبل الباب… انت امام امتى و خليفتى عليها بعدى، سعد من اطاعك و شقى من عصاك، و ربح من تولاك و خسر من عاداك.
اى على من شهر علمم و تو درب آن هستى، به شهر جز از راه درب آن وارد نشوند. … تو پيشواى امت من و جانشين من در اين شهرى، كسى كه اطاعت تو كند سعادتمند است، و كسى كه تو را نافرمانى كند، بدبخت است، و دوستدار تو سود برده و دشمن تو زيان كرده است.
جامع الاخبار: 52، ح 9.

احادیث انتظار فرج

قال الامام علي – عليه السّلام – : أفضَلُ العبادةِ الصّبرُ والصّمت ُو انتظارُ الفَرَج.
امام علي – عليه السّلام – فرمودند: برترين عبادت ها، صبر، خاموشي و انتظار فرج مي باشد.
«بحار الانوار، ج 74، ص420»
عن النبي – صلّي الله عليه و آله – قال: افضل جهاد امتي انتظار الفرج.
پيامبر اكرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: برترين جهاد امت من، انتظار فرج است.
«بحار الانوار، ج 77، ص 143»
امام صادق‏(علیه السلام) فرمودند:
ما مِن يَومِ نَيروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِيهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أيّامِنا و أيّامِ شِيعَتِنا؛
هيچ نوروزي‏نيست مگر آن‏كه ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل‏محمّد صلي الله عليه و آله و سلم] هستيم؛ چرا كه نوروز از روزهاي ما و شيعيان ما است.
مستدرك الوسائل ، ج 6 ، ص 352
امام صادق‏(علیه السلام) فرمودند:
يَومُ النَّيروزِ هُوَ اليَومُ الَّذي يَظهَرُ فيهِ قائِمُنا أهلَ البَيتِ؛
نوروز ، روزي است كه قائم ما اهل بيت در آن ظهور مي‏كند.
بحار الأنوار ، ج 52 ، ص 276

 امام علی(علیه السلام) فرمودند::
ینبغی لمن عرف الله سبحانه أن لا یخلو قلبه من رجائه و خوفه؛
کسی که خدای سبحان را می شناسد، شایسته است دلش از بیم و امید به او خالی نباشد.
غررالحکم 6/441/10926
امام علی(علیه السلام) فرمودند::
أعلم الناس بالله أکثرهم له مسأله؛
خداشناس ترین مردم پر درخواست ترین آنها از خداست.
غرر الحکم 2/451/3260
امام علی(علیه السلام) فرمودند:
… عالم السر من ضمائر المضمرین و نجوی المتخافتین و خواطر رجم الظنون و عقد عزیمات الیقین…؛
خدا داناست به هر رازی که مردم در دل نهان داشته اند، و به نجوای آهسته رازگویان و به هر گمان که در خاطری نهفته است و به هر تصمیمی که از روی یقین گرفته شود.
نهج البلاغه خطبه 91
امام علی(علیه السلام) فرمودند:
و لا یعزب عنه عدد قطر الماء و لا نجوم السماء و لا سوا فی الریح فی الهواء و لا دبیب النمل علی علی ااصفا و لا مقیل الذر فی اللیله الظلماء یعلم مساقط الأوراق و خفی طرف الأحداق؛
شمار قطره های آبها و ستارگان آسمان و ذرات گردوغبار پراکنده در هوا وحرکت مورچه بر سنگ بزرگ و خوابگاه مورچگان در شب تاریک بر او پوشیده نیست و محل ریزش برگها و بر هم خوردن پلکها را می داند.
نهج البلاغه خطبه 178