…تزیین برگرفته از ماده «زین» و به معنای زینت دادن است و انسان باید در برخی از موارد  خود را به اموری زینت دهد تا جلوه‌گری بیشتری داشته باشد؛ اما ناخواسته یا نادانسته اموری را آرایه قرار می‌دهد که آرایه نیست، بلکه ضد آن است؛ و نیز به اموری بی‌توجه است در حالی که آنها […]

در نگاه اسلامی، مسأله عفاف و نمادهایی مانند حجاب، تک عاملی نیستند، بلکه دارای یک شبکه معنایی هستند عفاف موضوعی نیست که بتوان آن را با یک عامل در جامعه محقق کرد، بلکه یک سری امور پشتیبان دارد عوامل کم حجابی وبد حجابی در جامعه 1-عزت نفس متأسفانه شخصیت بسیاری از دختران و حتی پسران […]

سخنرانی حضرت زهرا سلام الله علیها بعد از غصب فدک توسط حزب اموی حاکم ، بعد ازرحلت پیامبر صلی الله علیه واله وسلم، که به خطبه فدکیه شهرت پیدا کرد، این خطبه همان خطبه ای است که حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بعد از رحلت پدر بزرگوارشان که چند روزی نگذشته بود، فدک که یکی از هدایائی بود که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بخشیده بودند، توسط حزب حاکم مصادره و در تصرف انها درآمد.

در خصوص راه های کنترل و درمان پف کردگی زیر چشمها عملاً باید آزمایش تیروئید داده شود تا بیماری گریوز نباشد….

بعثت پیامبر اعظم
اوست خدایی که در میان جمعیت درس نخوانده، پیامبری را از خود آنان مبعوث کرد، تا آیات الهی را بر آنان بخواند و آنان را پاک سازد و کتاب و حکمت تعلیم دهد، هر چند پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند.

نفس زکیه در عصر ظهور یکى از نشانه‌هاى ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه الشریف و روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه) کشته‌شدن «نفس زکیه» است؛ آیا «نفس زکیه» نام شخص مقتول است و یا مانند آنچه در قرآن آمده، صفتی است برای او؟

آیا می توان به یک فرد غیر معصوم گفت «امام»؟ و بر این اساس، آیا دست به تحریف روایاتی نزده ایم که تعداد ائمه (ع) را دوازده تا و همگی را از قریش می داند؟ واژه امام، در ادبیات کلامی و سیاسی اسلام، به شکل توقیفی نیست.
 یعنی برای امام جماعت، امام جمعه، … نیز استفاده می شود؛ بنابر این کاربرد امام در مورد پیشوای جامعه اسلامی که از سوی امام زمان مورد نصب عام قرار گرفته است، قطعا بلا اشکال بلکه بسیار مفید و حتی ضروری است.
 در طول تاریخ اسلام، برخی از علمای اهل سنت به امام معروف شده اند؛ از جمله محمد غزالی، فخر رازی و …؛ اما در میان شیعه، این واژه بیشتر برای ائمه معصومین منصوصین به کار رفته است و کمتر برای یک فرد غیر معصوم به کار رفته است.
 شاید دلیل اصلی آن هم این بوده است که امام بیشتر به معنای رهبری سیاسی و استراتژیک جامعه است و در دوران غیبت کبرا، شیعیان در اقلیت مطلق و تقیه شدیدی به سر می بردند و زمینه امامت علنی از سوی علمای شیعه نبوده است.
 اینک به بررسی امکان کاربرد کلمه امام بر یک فرد غیر معصوم می پردازیم؛ به این معنا که آیا کلمه «امام» یک مفهوم «توقیفی» است و فقط باید از ناحیه شرع مقدس برای فردی به کار رود تا ما هم بتوانیم آن را در همان مورد به کار ببریم، یا می توان در موارد غیر منصوص هم به کار برد؟

زینب; بانوی حیا و عفت، مرزبان پاکی و پاکدامنی، دختر علی علیه السلام و زهرا علیها السلام; در روز پنجم جمادی الاولی، سال پنجم یا ششم هجرت در مدینه منوره، خواستگاه حیا و پاکی، دیده به جهان گشود . هرچند مادر بزرگوارش را در پنج سالگی از دست داد، ولی رهتوشه هایی گرانبها از حیا […]

امام خمینی رحمه الله علیه اگرچه اصل وجود دشمن خارجی را می ‎پذیرند؛ ولی معتقدند دشمن خارجی سبب انسجام ملت می‎شود؛ در مقابل، ایشان آسیب‎های درونی و از همه مهم‎تر «تفرقه‎ی امت» را خیلی با اهمیت ارزیابی کرده و معتقدند خطر دشمن خارجی نیز غیر مستقیم از این ناحیه است. یعنی دشمن خارجی ممکن است به آسیب‎های داخلی دامن زده و از این طریق ضربه وارد کند.

آنچه در عاشورا سال شصت و یک هجری اتفاق افتاد گرچه به ظاهر یک حادثه می نمود، امّا حماسه‌ای عظیم و تکان دهنده بود که وجدانهای خفته را بیدار کرد و خون رشادت و آگاهی را در رگها ی اُمّت اسلامی دوانید. در واقع عاشورا به مکتبی تبدیل گردید که ستمدیدگان را بر ضد ظلم شورانید. از این رو ائمه هُدی‌ (ع) بر حادثه کربلا به عنوان برنامه‌ای تحول آفرین، احیاگر و بسیج کننده تأکید داشتند و همواره می‌کوشیدند تا آن را زنده و سازنده نگه دارند.
امام خمینی (ره) که به حق در سخن و رهنمود، در قیام و عمل در حفظ میراث عاشورا اسوة بی‌بدیلی در تاریخ معاصر تشیع بود،‌ می‌فرمود: «دستور آموزندة کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا باید سرمشق امت اسلامی باشد. قیام همگانی در هر روز و در هر سرزمین. عاشوار قیام عدالتخواهان با  عددی قلیل و ایمان و عشق بزرگ در مقابل ستمگران کاخ نشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه سرلوحه زندگی امت در هر روز و در هر سرزمین باشد.»

بی تردید حضرت امیرالمؤمنین(ع) محور قضاوتهای اسلامی و شیعی و مهمترین چهره نظام ساز برای قضای اسلامی است. آن حضرت در دوران حكومت نبوی، قاضی مدینه و یمن بود. قضاوت در مدینه، با حضور شخص رسول خدا(ص) افتخاری عظیم است. تأییدات مكرر رسول خدا نسبت به توانایی آن حضرت در قضاوتها، تأكیدی بر این محوریت است. پیامبر فرمود: «داناترین امت من نسبت به سنتها و قوانین قضایی علی بن ابی طالب است» و «داناترین شما به روش داوری، علی است» و «قضاوت آن گونه است كه علی حكم كند» و نیز «ای علی! به سوی یمن حركت كن و با كتاب خدا میان مردم قضاوت و حكومت كن. خدا قلب تو را به سوی حق رهبری كند و زبان تو را از خطا و اشتباه صیانت بخشد» و همچنین «سپاس خدا را كه در خاندان من كسانی را قرار داد كه داوری آنها مانند داوری پیامبران است».

پاسخ: مسؤول هر مؤسسه فرهنگي، اقتصادي، سیاسي، نظامي و… باید سه ویژگي داشته باشد؛ یکي آنکه کارشناس و متخصص باشد در همان رشته اي که مؤسسه براي آن هدف تشکیل شده است؛ تا بتواند آن را بخوبي اداره کند. دیگر آنکه باید امین باشد و سوم اینکه توانایي مدیریت عملي را داشته باشد و این، […]