جلد ‌1 صفحه ‌41 سطر ‌14
شرح لغات اين سوره   
حمد : با مدح و شكر معنا‏ي نزديك بهم دارند و كلمات ” ذم ” و ” هجا ” و   ” كفران ” در مقابل حمد و مدح و شكر مي باشند ، در حمد لازم نشده است كه در برابر   نعمت باشد ولي شكر حتما در مقابل نعمت و نيكي است .  
رب : پروردگار ، براي اين كلمه چند معني گفته شده است از اينقرار :   ‌1- بزرگ و فرمانبردار ‌2- مالك ( دارنده ) ، همانطور كه رسول اكرم بمردي   فرمود : ” ا رب غنم ام رب ابل ” آيا تو صاحب گوسفندي يا صاحب شتر ، جواب داد   هر چه خدا دهد زياد ميكنيم و لذت ميبريم .   ‌3- اختيار دار . ‌4- پرورش دهنده .   ‌5- اصلاح گر ، كلمه رب بطور مطلق فقط در مورد خدا بكار ميرود و در مورد اشخاص  ديگر با اضافه استعمال ميشود مانند ” رب الدار ” ( مالك خانه )
عالمين : جمع عالم و خود كلمه عالم ، جمعيست كه از جنس لفظ خود مفرد   ندارد و بگروهي از صاحبان عقل گفته ميشود . ولي در استعمال مردم ، عالم بمعناي   همه موجودات است اعم از جاندار و بي جان انسان و يا انواع ديگر و آيه كريمه :  ” و ما رب العالمين قال رب السموات و الارض ”   ( پروردگار جهانيان چيست گفت :    پروردگار آسمانها و زمين … ) بهمين معناي كلي است . 

نماز ليلة الدّفن(1) دو ركعت است، در ركعت اول حمد و آية‏الكرسى و در ركعت دوم حمد و ده مرتبه سوره قدر و چون سلام دهد بگويد: «الَلَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَ اَبْعَثْ ثَوَابَهَا اِلَى قَبْرِ فُلَانٍ» و به جاى فلان نام ميت را ذكر كند. نمازهاى ايام هفته(2) نماز روز شنبه […]

فهرست مطالب پیشگفتار  13 مقدمه  17 بخش اول:‌ ولایت خدای متعال:‌ 21 معنای لغوی و کاربرد ولی  23 مفهوم ولایت  24 جواب  25 ولایت تکوینی و ولایت تشریعی  26 مستندات قرآنی  27 ولایت به معنای نصرت  27 ولایت تشریعی خداوند  27 ولایت تشریعی خداوند  28 ولایت تشریعی رسول خدا 6 28 ولایت تشریعی امیرالمؤمنین علی7 28 تشریح ولایت […]

یادداشت روز: غایتمندی در اقتصادی ؛ رمز موفقیت و تکامل در زندگی دنیوی و اخروی/ اقتصاد و رابطه آن با فلسفه اخلاق/ از نفی اقتصاد مسرفانه تا اثبات اقتصاد میانه/ تأکید بر استقلال اقتصادی، خوداتکایی و خودکفایی/ نمی توان کشور را همزمان با اقتصاد مقاومتی و لیبرالی اداره کرد بی شک سیطرۀ فکری بر جوامع […]

یادداشت روز: روش شناسی امام سجاد علیه السلام در احیای نهضت عاشورا از منظر معظم له فصاحت و بلاغت امام سجاد علیه السلام/ قاطعیت و شجاعت امام سجاد علیه السلام/ اقرار گرفتن از طرف مقابل و الزام او به نتایج آن اقرار/ سخن آخر:اتمام حجت؛ شیوه اقناعی بزرگ مبلّغ قیام عاشورا قیام عاشورا علاوه بر […]

* عید فطر، روز عبادت و تقرّب به خدا

خداى متعال، مراسم با عظمت ماه رمضان را این‌گونه مقرّر فرموده است که به آسانى و سادگى پایان نپذیرد. در پایان این ماه – که ماه عبادت است – روزى را قرار داده است که روز عید باشد، روز اجتماع باشد، روز بزرگى باشد؛ برادران مسلمان به هم تهنیت بگویند؛ موفقیّتهاى ماه رمضان را قدر بدانند؛ میان خود و خدا محاسبه کنند؛ آنچه را که در این ماه شریف ذخیره آنها شده است، براى خودشان حفظ کنند. آن روز، روز عید فطر است. لذا روز عید فطر هم اگرچه عید است؛ اما روز عبادت و توسّل و تذکّر و تقرّب به خداست که با نماز شروع مى‌شود و با دعا و توسّل و ذکر پایان مى‌پذیرد. این روز را قدر بدانید؛ ذخیره تقوا را مغتنم بشمارید و عید فطر را بزرگ بدانید.

امروز در قنوت نماز، نُه مرتبه به خدا عرض کردید: «اللّهم انى اسألک خیر ما سألک منه عبادک الصّالحون؛ یعنى بهترین چیزى را که بندگان صالح خدا از او طلب مى‌کنند، به ما عطا کن. «و اعوذ بک مما استعاذ منه عبادک المخلصون»؛(1) و از آنچه که بندگان مخلص خدا، به خدا پناه مى‌برند، ما نیز به خدا پناه مى‌بریم. آنچه که شما خواسته‌اید، رضاى خداست، تقرّب به خداست، توفیق عمل براى خدا و توفیق عبودیّت الهى است. آنچه که شما از آن به خدا پناه برده‌اید، بندگى نفس است، بندگى هوى است، بندگى غیر خداست، شرک به پروردگار است. 28/10/1377

اگر عبادت بزرگ ترین فلسفه آفرینش است که: «وَما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالاِْنْسَ اِلاّ لِیَعْبُدُونِ»(1)؛ «جن و انسان را خلق نکردم، مگر به خاطر اینکه عبادتم کنند»، برگزیدگان الهی عابدترین بندگان خدا خواهند بود و اگر از والاترین مظاهر عبادت، خدمت به خلق» است که: «مَنْ سَعی فی حاجَةِ اَخیهِ الْمُؤْمِن فَکَأَنَّما عَبَدَ اللّه َ تِسْعَةَ آلافِ سَنَةٍ صائِما َهارَهُ قائِما لَیْلَهُ؛(2) هر فردی که در برآوردن نیاز برادر مؤمنش تلاش کند، گویا نُه هزار سال خداوند را عبادت کرده، در حالی که روزها را روزه دار و شبها را شب زنده دار بوده است.»، برگزیدگان الهی، انبیا و معصومان، خدمتگزارترین افراد به مردم خواهند بود؛ زیرا آنان اسوه و شاخص اند و درخت کمال در وجودشا   به بالنده ترین شکل سر به فلک کشیده است.   آیه الهی خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را به یاد  آوریم که می فرماید: «وَاخْفِضْ جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ  الْمُؤْمِنینَ»(3) پر و بال خود را برای مؤمنانی که پیرو تو هستند، بگستران.» واژه «خفض جناح» که سه بار در قرآن کریم به کار رفته است، به کنایه از کمال مهرورزی، عطوفت و خدمتگزاری خالصانه   و متواضعانه حکایت می کند.  خدمتگزاران واقعی، انبیا و اوصیا و مؤمنان به آنان هستند؛ چه بی   پرده و صریح می توان این ادعا را در حدیث آسمانی امام صادق علیه   السلام یافت که فرمود: «ما آمَنَ بِاللّه ِ وَلا بِمُحَمَّدٍ  وَلا بِعَلِیٍّ مَنْ اِذا اَتاهُ اَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فی حاجَةٍ  لَمْ یَضْحَکْ فی وَجْهِهِ فَإِنْ کانَتْ حاجَتُهُ عِنْدَهُ  سارَعَ اِلی قَضائِها وَاِنْ لَمْ یَکُنْ عِنْدَهُ تَکَلَّفَ   مِنْ عِنْدِ غَیْرِهِ حَتّی یَقْضِیَها لَهُ فَإِذا کانَ  بِخِلافِ ما وَصَفْتُهُ فَلا وَلایَةَ بَیْنَنا وَبَیْنَهُ؛(4)  به خدا و محمد صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام ایمان  نیاورده است کسی که هنگامی که برادر دینی اش به خاطر حاجتی نزد  او آید، با خوشرویی برخورد نکند. پس اگر توان دارد، نیاز او را   به سرعت برطرف کند و اگر توان ندارد با کمک دیگری حل کند، اگر بر  خلاف آنچه توصیف کردم باشد، پس بین ما و او ولایتی نخواهد بود.»

امام كاظم عليه السلام : كانَ يُعرَفُ مَوضِعُ سُجُودِ أبي عَبدِاللَّهِ بِطيبِ رِيحِهِ سجده گاه امام صادق عليه السلام از بوي خوش آن شناخته مي شد الكافي ، ج 6 ، ص 511 . مالك بن أنس (فقيه المدينة) : كانَ الصادقُ عليه السلام رَجُلاً لايَخلُو مِن إحدي ثَلاثِ خِصالٍ : إمّا صائماً و إمّا […]

امام صادق عليه ‏السلام :

« وقال في صفتهم : «وَالَّذِينَ لاَ يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ»[1] وذكر الآيتين ثمّ أخبر : «إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللّهِ فَيَقْتُلُونَ وَيُقْتَلُونَ وَعْداً عَلَيْهِ حَقّاً فِي التَّوْرَاةِvوَالإِنجِيلِ»[2] . ثمّ ذكر وفاءهم له بعهده ومبايعته فقال : «وَمَنْ أَوْفَى بِعَهْدِهِ مِنَ اللّهِ فَاسْتَبْشِرُواْ بِبَيْعِكُمُ الَّذِي بَايَعْتُم بِهِ وَذَلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ»[3] . فلمّا نزلت هذه الآية : «إِنَّ اللّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَأَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ» قام رجل إلى رسول اللّه‏  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم فقال : أرأيتك يا نبيّ اللّه‏ الرجل يأخذ سيفه فيقاتل حتّى يقتل إلاّ أنّه يقترف من هذه المحارم ، أشهيد هو ؟ فأنزل اللّه‏ عزّوجلّ على رسوله : «التَّائِبُونَ الْعَابِدُونَ الْحَامِدُونَ السَّائِحُونَ الرَّاكِعُونَ السَّاجِدونَ الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ»[4] . وقال : التائبون من الذنوب ، العابدون الذين لا يعبدون إلاّ اللّه‏ ولا يشركون به شيئا الحامدون الذين يحمدون اللّه‏ على كلّ حال في الشدّة والرخاء السائحون وهم الصائمون الراكعون الساجدون وهم الّذين يواظبون على الصلوات الخمس والحافظون لها والمحافظون عليها في ركوعها وسجودها وفي الخشوع فيها وفي أوقاتها . الآمرون بالمعروف بعد ذلك والعاملون به والناهون عن المنكر والمنتهون عنه . قال : فبشّر من قتل وهو قائم بهذه الشروط بالشهادة والجنّة ثم أخبر تبارك وتعالى أنّه لم يأمر بالقتال إلاّ أصحاب هذه الشروط فقال عزّوجل : «أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقَاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَإِنَّ اللَّهَ عَلَى نَصْرِهِمْ لَقَدِيرٌ»[5] » ؛