پاسخ :
روشن است پرسشگر ، فضایل علی (ع) را پذیرفت تا فضایل و مناقب سروران جوانان اهل بهشت و دو ریحانه ی پیامبر (ع) را نشانه بگیرد.
ما با دلایل استوار ، که مورد پذیرش دانشمندان اهل سنت است، برتری دو امام و پیشوا را بر آن سه نفر که نام برد ثابت می کنیم ، بلکه بر این باوریم این نوع مفاضله و مقایسه ، نوعی پایین آوردن مقام این دو امام معصوم است . اما دلایل ما:
1. آیا آیه تطهیر در حق حسن و حسین (ع) فرود آمده یا در حق آن سه نفر ؟ مسلم در صحیح از عایشه نقل می کند : پیامبر گرامی روزی صبح عبایی بر سر کشید، ناگهان حسن بن علی (ع) آمد و حضرت او را به زیر عبا راه داد ، پس از وی حسین (ع) آمد ، حضرت او را نیز به زیر عبا برد . آنگاه فاطمه (ع) و سپس علی (ع) آمدند ، همگان را زیر عبا جای داد. آنگاه این آیه را خواند :
« اِنَّمَا یُرِیدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُم الرِّجسَ أَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِرَکُم تطهيرا »
(صحيح مسلم باب فضائل اهل بيت النبي شماره 2424)
آیه مباهله در حق حسن و حسین (ع) و درخت گرامی پیامبر (ع) و پسر عموی عزیزش فرود آمده یا درباره ی آن سه نفر ؟ آیا بردن آنان به میدان مباهله ، نشانه ی آن نیست که در میان تمام مسلمانان آن روز ، جز این چهار نفر ، کسی نبود که صلاحیت آمین گفتن بر دعای پیامبر داشته باشد ؟
مسلم در صحیح خود نقل می کند : معاویه بن أبی وقاص گفت : چرا به علی ناسزا نمی گویی گفت چگونه علی را دشنام دهم در حالی که وقتی آیه ی « فَقُل تَعَالَوا نَدع أبنَاءَنا وَ اَبنَاءَکُم…» فرود آمد ، پیامبر علی و فاطمه و حسن و حسین (ع) را خواست و گفت : « اللّهم ّهَؤلاَءِ أَهلِی … ».
(صحيح مسلم باب فضائل اهل بيت النبي شماره 2404)
آیا چنین فضیلتی درباره آن سه نفر نقل شده است ؟
یکی از وظایف مسلمانان این است که به خاندان رسالت مهر ورزند تا از این طریق به کمالات آنان پی برده و خود نیز صاحب کمال شوند و آیه ی مودّه ذی القربی درباره ی همین خاندان فرود آمده است : « قُل لَا أساَلُکُم عَلَیهِ أجراً إِلَّا الموَدَّه فِی القُربی»
(شوري/23)و(تفسير طبري ج25ص14ومستدرك حاكم ج3ص172
وايا مودت اين سه نفر نيز جزء اجررسالت شمرده شده است؟
بخاری از اسامه بن زید نقل می کند که پیامبر حسن و حسین را در آغوش می گرفت و می فرمود : « خدایا ! من آن دو را دوست دارم ، تو نیز آن ها را دوست بدار . »
(صحيح بخاري حديثشماره3747وصحيح مسلم حديث شماره2421)
ما ، درباره « سعدبن ابی وقاص » سخن نمی گوییم با این که مهاجر و انصار با علی (ع) بیعت کردند ، وی از بیعت با علی (ع) سرباز زد ، عبدالرحمان بن عوف زُهری بر اثر انتخاب عثمان برای خلافت در شورای شش نفره ، ثروتی به هم زد که در تاریخ بی سابقه است ؛ به طوری که وقتی یک هشتم ثروت او را میان چهار زنش تقسیم کردند ، به هر یک هشتاد هزار دینار رسید! تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل . طلاهای شمشی که از او به ارث ماند ، به اندازه ای زیاد بود که آن ها را با تبر شکستند تا آنجا که دست های آنان تاول زد. و این در حالی بود که در مدینه و اطراف آن ، گروهی به نان شب محتاج بودند !
درباره عبدالله بن عمر سخن نمی گویم . او از دوستان واقعی اهل بیت (ع) بود ، هر چند از نظر مدیریت ، به تصدیق پدرش ، توانمند نبود . وقتی به عمر گفتند : عبدالله فرزندت را برای خلافت انتخاب کن ، گفت : او در طلاق همسرش عاجز و ناتوان است ، چگونه می تواند کشوری را اداره کند. در عین حال ما بر همه صحابه پیامبر رحمت می فرستیم ، مگر آنان که به خاندان رسالت بی مهری اردند وعناد ورزيدند.