5. طلا بافت نباشد
1. پوشیدن لباس زربفت برای مردان حرام و نماز با آن باطل است، ولی برای زنان در همه حال بی اشکال است. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 189)
2. آویختن زنجیر طلا و به دست کردن انگشتر طلا و بستن ساعت مچی طلا برای مردان حرام است و بنابر احتیاط واجب نماز با آن باطل است.
(اجوبة الاستفتاءات، س 442 و 444 و استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 190)
· ملاک حرمت استفاده از طلا برای پوشیدن یا به گردن آویختن توسط مردان، صدق زینت نیست، بلکه استفاده ازآن به هر صورت و به هر قصدی حرام است، هر چند انگشتر، حلقه، گردنبند و مانند آن باشد و از نظر عموم علامت آغاز زندگی زناشویی فرد به حساب آید نه زینت، و هر چند از دید دیگران مخفی باشد، ولی استفاده از آن برای جراحی استخوان و دندانسازی اشکال ندارد.
(اجوبة الاستفتاءات، س 444 و 446)
· در حرمت پوشیدن طلا برای مردان، فرقی نیست بین آن که مدت کم باشد، مثل لحظهی عقد یا زیاد. (اجوبة الاستفتاءات، س 445)
· اگر چیزی که طلای سفید نامیده میشود همان طلای زرد است که بر اثر مخلوط کردن مادهیی، رنگ آن سفید شده حکم طلای زرد را دارد، ولی اگر عنصر طلا در آن به قدری کم است که عرفاً به آن طلا نمیگویند مانع ندارد.
(اجوبة الاستفتاءات، س 443)
· پلاتین، طلا نیست و حکم آن را ندارد، از این رو استفاده از آن اشکال ندارد.
(اجوبة الاستفتاءات، س 443)
6- از ابریشم خالص نباشد
لباس مرد نمازگزار حتی چیزهایی مانند عرقچین و جوراب و آستر لباس و امثال آن باید از ابریشم خالص نباشد. در غیر نماز هم پوشیدن آن برای مرد حرام است، ولی دستمال ابریشمی و مانند آن اگر در جیب مرد باشد اشکال ندارد و نماز را باطل نمی‌کند.
3. مواردی که لازم نیست بدن یا لباس نمازگزار پاک باشد
1. آن که به واسطهی زخم یا جراحت یا دمل، لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد.
2-آن که خون موجود در لباس یا بدن کمتر از درهم (بند انگشت اشاره) باشد.
3. آن که لباسهای کوچک نمازگزار، مانند جوراب که با آنها نمیتوان عورت را پوشاند نجس باشد.
4-آن که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
* آن که به واسطهی زخم یا جراحت یا دمل، لباس یا بدن به خون آلوده شده باشد
1. اگر در بدن یا لباس نمازگزار، خون یا جراحت یا دمل باشد، چنانچه طوری است که آب کشیدن جراحت یا دمل خوب نشده است میتواند با آن خون نماز بخواند. همین طور است چرکی که با خون بیرون میآید یا دوایی که روی زخم می‌گذارند و نجس میشود. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 192)
2. خون بریدگیها و زخمهایی که به زودی خوب میشود و شستن آنها آسان است، این حکم را ندارد (یعنی اگر در بدن یا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است).
(استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 192)
*آن که خون موجود در لباس یا بدن کمتر از درهم (بند انگشت اشاره) باشد
1. اگر بدن یا لباس نمازگزار به خون – غیر از آنچه در مورد قبل ذکر شد –آلوده باشد، در صورتی که مقدار آن کمتر از نبد انگشت سبابه باشد نماز باآن اشکال ندارد، ولی با بیش از آن اشکال دارد. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 193)
2. شرایط خون کمتر از درهم :
1. خون حیض نباشد که اگر اندکی هم از آن بر بدن یا لباس نمازگزار باشد نمازش باطل است، وبنابر احتیاط واجب خون نفاس و استحاضه نیز همین حکم را دارد.
2. خون حیوانهای نجس العین (سگ و خوک و کافر) و حرام گوشت و مردار نباشد.
3. رطوبتی از خارج به آن نرسیده باشد مگر در صورتی که رطوبت با خون مخلوط و در آن مستهلک شود و مجموع آنها هم بیش از اندازی مُجاز (بند انگشت) نشود که در این صورت، نماز با آن صحیح است و در غیر این صورت نماز با آن بر احتیاط واجب اشکال دارد. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 194 و 195)
*آن که لباسهای کوچک نمازگزار، مانند جوراب که با آنها نمیتوان عورت را پوشاند نجس باشد
1. اگر لباسهای کوچک نمازگزار، مانند جوراب و دستکش و عرقچین که با آنها نمیتوان عورت را پوشانید، و نیز انگشتر و دستبند و امثال آن با نجاستی تماس پیدا کند و نجس شود نماز خواندن با آن اشکال ندارد. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 197)
2. اشیایی از قبیل دستمال و کلید وچاقو که همراه انسان است اگر نجس باشد، در صورتی که نتوان عورت را با آن پوشاند، نماز اشکال ندارد.
(اجوبة الاستفتاءات، س 435 و استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 198)
* آن که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند
کسی که به خاطر سرما یا نداشتن آب و امثال اینها ناچار شود که با بدن یا لباس نجس نماز بخواند، نماز او درست است. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 199)