7. غسل جنابت
1. اسباب جنابت
انسان به یک از دو چیز جنب می‌شود:
1. آمیزش جنسی (به هر نحو که باشد،با حلال یا با حرام،منی بیرون بیاید ی نیاید).
2. بیرون آمدن منی (چه در خواب وچه در بیداری، چه عمداً و چه بی‌اختیار).
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 86)
رطوبت خارج شده ا زمرد، اگر همراه با شهوت، جستن و سست شدن بدن باشد، حکم منی را دارد،و اگر علایم سه گانه یا یکی از آنها وجود نداشته باشد و یا شک در آن باشد حکم منی را ندارد،م گر این که از راه دیگری یقین کند که منی است.
(اجویة الاسفتاءات، س 177و180و186)
مایعی که زن در هنگام اوج لذت جنسی می‌بیند حکم منی را دارد و باید غسل نماید، و اگر شک کند که به این مرحله رسیده یا نه ویا شک در خروج مایع داشته باشد غسل واجب نیست.
(اجویة الاسفتاءات، س 171)
رسیدن منی به داخل رحم بدون دخول،سبب جنابت زن نمی‌شود.
(اجویة الاسفتاءات، س 168)
با تحقق دخول ولو به مقدار حشفه (بر وزن حشره به معنی ختنه‌گاه)، غسل بر مرد و زن واجب است، هر چند منی خارج نشود و زن نیز به مرحله‌ای اوج لذت نرسد.
(اجویة الاسفتاءات، س 170)
هر گاه زنی پس از نزدیکی، در حالی که منی در رحم او باقی مانده است بلافاصله غسل کند و بعد از غسل،منی از رحم خارج شود غسلش صحیح است و منی خارج شده بعد از غسل نجس است،هر چند اگر منی مرد باشد باعث جنابت مجدد نمی‌شود.
(اجویة الاسفتاءات، س 173)
3. کسی که بعد از خارج شدن منی غسل کرده، اگر پس از غسل، رطوبتی از او خارج شود که نداند منی است یا چیز دیگر،در صورتی که پیش از غسل و بعد از خروج منی،ادرار نکرده باشد،آن آب در حکم منی است و باید دوباره غسل کند.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 87)
4. اگر در لباس خود لکه‌یی ببیند که نمی‌داند منی است یا چیز دیگر،تا یقین نکرده که منی است و از خود اوست غسل بر او واجب نیست.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 88)
5. کسی که غسل جنابت کرده، نباید برای نماز وضو بگیرد و نماز و دیگر اعمالی را که باید با وضو انجام دهد می‌تواند با همین غسل انجام دهد.
(استفتا از دفتر معظم‌له، باب طهارت،م 97)
6. هر گاه بعد از غسل جنابت شک کند غسلش باطل شده است یا نه،لازم نیست برای نماز وضو بگیرد،ولی اگر بخواهد از باب احتیاط وضو بگیرد اشکالی ندارد.
(اجویة الاسفتاءات، س 130)
7. کسی که در تنگی وقت نماز غسل می‌کند،اگر غسل را به این نیت بکند که از جنابت خارج شود نه به نیت خصوص این نماز غسل او صحیح است، اگر چه پس از غسل بفهمد که وقت برای نماز نداشته است.
(اجویة الاسفتاءات، س 99)