طب الائمة (علیهم السلام):
به نقل از جابر بن یزید جعفی -: مردی نزد امام باقر (علیه السلام)، از تلخه ای که
در درون او به جوشش آمده بود – تا جایی که نزدیک بود دیوانه شود – اظهار ناراحتی
کرد.
امام (علیه السلام) به او فرمود: آن را با آلو فرو بنشان.( طب
الائمة (علیهم السلام): ص 136.)
امام صادق (علیه السلام):
آلو در حالت ناشتا تلخه را فرو می نشاند، هر چند که بادها را نیز تحریک می کند.( طب
الائمة (علیهم السلام): ص 136.)
طب الائمة (علیهم السلام):
به نقل از ازرق بن سلیمان -: از امام صادق (علیه السلام) درباره آلو پرسیدم.
فرمود: برای تلخه مفید است و مفاصل را نیز نرم می کند؛ اما از آن، زیاد مخور که
سرانجام، در مفصل هایت، بادهایی بر جای می نهد.( طب
الائمة (علیهم السلام): ص 136.)
الکافی:
به نقل از زیاد قندی -: بر امام کاظم (علیه السلام) در آمدم، در حالی که نزد ایشان
ظرف آبی قرار داشت و چند آلوی سیاه که
همان زمان، هنگام چیدنش بود – در آن دیده می شد.
فرمود: حرارت، در من بالا گرفته و آلوی تازه حرارت را خاموش می کند و صفرا را فرو
می نشاند. خشک آن نیز خون را آرام می کند و دردهای بی درمان را از تن بیرون می
کشد(در مکارم الاخلاق به همین مضمون و با این تفاوت که در آن، عبارت بر
امام رضا (علیه السلام) در آمدم… آمده است.).( الکافی: ج 6 ص 359 ح 1، مکارم الاخلاق: ج 1 ص 379 ح 1267.)
طب الائمة (علیهم السلام):
از یکی از امامان (علیهم السلام): بر شما باد آلودی مانده چرا که در مانده آن،
سودش بر جای مانده و زیانش رفته است. آن را پوست کنده بخورید؛ چرا که برای هر تلخه
و حرارت و افروختگی ای که از حرارت برخاسته باشد، سودمند است.( طب
الائمة (علیهم السلام): ص 136.)