پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
اگر با آبادی ای وبا زده ( مقصود از وبا، طاعون یا هر بیماری واگیردار دیگری است )(القاموس المحیط: ج 1 ص 31). (بحارالانوار: ج 66 ص 252 ح 21.) در آمدید و از وبای آن ترسیدید، بر شما باد پیاز آن؛ چرا که چشم را جلا می دهد، مو را تمیز می کند، آب کمر را افزون می سازد، بر گام ها می افزاید، و آفتاب زدگی (سیاهی چهره) و نیز خستگی را از میان می برد.( الکافی: ج 6 ص 374 ح 5.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
چون به سرزمینی در آمدید، از پیاز آن بخورید تا وبای آن را از شما دور کند.( بحارالانوار: ج 62 ص 99 ح 18.)
امام صادق (علیه السلام):
پیاز، تب را می برد.( الکافی: ج 6 ص 374 ح 2.)
1535 – امام صادق (علیه السلام):
پیاز، خستگی را می برد، پی را استحکام می بخشد، بر گام ها می افزاید، آب را افزون می سازد و تب را می برد.( الکافی: ج 6 ص 374 ح 1.)
الکافی:
– به نقل از عبدالله بن محمد جعفی -: امام صادق (علیه السلام) از پیاز یاد کرد و فرمود: بوی دهان را خوش می سازد، بلغم را می برد و توان آمیزش را می افزاید.( در المحاسن، واژه و توان آمیزش نیامده است و در مکارم الاخلاق، عبارت و آب وجود ندارد.)
امام صادق (علیه السلام):
پیاز بخورید؛ چرا که سه ویژگی دارد: بوی دهان را خوش می سازد، لثه را استحکام می بخشد و آب و توان آمیزش(1887) را افزون می کند.( الکافی: ج 6 ص 374 ح 3، المحاسن: ج 2 ص 330 ح 2126، مکارم الاخلاق: ج 1 ص 396 ح 1342.)
امام صادق (علیه السلام):
پیاز، دهان را خوش بو می کند، پشت را قوی می سازد و پوست را نرمی می بخشد.( الکافی: ج 6 ص 374 ح 4.)
ر. ک: ص 458 (خوردن تخم مرغ با پیاز و روغن زیتون).