پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
خوردن به، تیرگی چشم را از میان می برد.( طب النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ص 8.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
خوردن به، سنگینی سینه را از میان می برد.( کنزالعمال: ج 10 ص 40 ح 28261.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
به بخورید که دل را جلا می دهد. خداوند، هیچ پیامبری را برنگزیده، مگر این که به بهشت به او خورانده و نیروی چهل مرد را به او افزوده است.( مکارم الاخلاق: ج 1 ص 373 ح 1242.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر گاه کسی از شما در قلب خود، سنگینی ای احساس می کند، به بخورد.( نثر الدر: ج 1 ص 211.)
امام علی (علیه السلام):
در حالی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک به در دست داشت، طلحة بن عبید الله بر ایشان وارد شد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آن به را نزدیک طلحه برد و فرمود: ای ابو محمد! این را بگیر، که قلب را آرامش می دهد.( عیون أخبار الرضا (علیه السلام): ج 2 ص 41 ح 132.)
امام صادق (علیه السلام):
زبیر، در حالی که به در دست داشت، بر پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) وارد شد.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از او پرسید: ای زبیر! این چیست که در دست توست؟.
گفت: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! این، یک به است.
فرمود: ای زبیر! به بخور؛ چرا که دارای سه ویژگی است.
پرسید: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! آن ویژگی های چیست؟
فرمود: قلب را آسایش و آرامش می دهد، بخیل را گشاده دستی می دهد و ترسو را دلیر می کند.( الخصال: ص 157 ح 199.)
المعجم الکبیر:
به نقل از طلحه -: در حالی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در جمع شماری از یاران خویش بود و یک دانه به در دست داشت و می چرخاند، نزد ایشان رفتم. چون در بر ایشان نشستم، آن به را به سوی من انداخت و فرمود: ابو محمد! بگیر؛ چرا که قلب را تقویت می کند، دل را خوش می دارد و سنگینی سینه را از میان می برد.( المعجم الکبیر: ج 1 ص 117 ح 219.)
سنن ابن ماجة:
به نقل از طلحه -: در حالی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک به در دست داشت، بر ایشان وارد شدم. فرمود: طلحه! بگیر، که قلب را آرامش و آسایش می دهد.( سنن ابن ماجة: ج 2 ص 1118 ح 3369.)
المحاسن:
به نقل از طلحة بن عمرو -: در حالی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک به در دست داشت، طلحة بن عبدالله برایشان وارد شد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آن را به سوی طلحه افکند و فرمود: آن را بخور؛ چرا که قلب را آرامش و آسایش می دهد.( المحاسن: ج 2 ص 366 ح 2278.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
به بخورید؛ چرا که ذهن را افزون می سازد، سنگینی سینه را می برد و فرزند را نکو می کند.( مکارم الاخلاق: ج 1 ص 374 ح 1243.)
امام صادق (علیه السلام):
جعفر بن ابی طالب، نزد پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) بود و برای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک به، هدیه آوردند. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) قطعه ای را از آن برید و به جعفر داد. جعفر، از خوردنش خودداری ورزید. فرمود: بگیر و بخور؛ چرا که قلب را هشیاری می دهد و ترسو را دلیر می کند.( الکافی: ج 6 ص 357 ح 2.)
امام کاظم (علیه السلام):
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، بک به را شکست و (پاره ای از آن را) به جعفر بن ابی طالب داد و فرمود: بخور؛ چرا که رنگ را صفا می دهد و فرزند را نکو می سازد.( المحاسن: ج 2 ص 365 ح 2272.)
امام رضا (علیه السلام):
یک به، به پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هدیه شد. پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دست خود را بر به زد و آن را قطعه قطعه کرد. ایشان، به را بسیار دوست داشت. آن را خورد و به کسانی از اصحاب که در محضر ایشان بودند نیز داد. سپس فرمود: بر شما باد به؛ چرا که قلب را جلا می دهد و سنگینی سینه را می برد.( المحاسن: ج 2 ص 364 ح 2270.)
امام علی (علیه السلام):
خوردن به، بر نیروی مرد می افزاید و سستی او را می برد.( طب الائمة (علیهم السلام): ص 136.)
امام علی (علیه السلام):
خوردن به، نیرویی برای قلبی است که ضعیف شده باشد، معده را پاک می کند، بر توان دل می افزاید(در تحف العقول، به جای بر توان دل می افزاید، عبارت دل را تذکیه می کند آمده است.)، ترسو را دلیر می کند و فرزند را نکو می سازد.( الخصال: ص 612 ح 10، تحف العقول: ص 101.)
امام باقر (علیه السلام):
به، اندوه اندوهگین را از میان می برد.( مکارم الاخلاق: ج 1 ص 373 ح 1240.)
طب الائمة (علیهم السلام):
به نقل از طلحة بن زید -: امام صادق (علیه السلام) فرمود: در به، ویژگی ای است که در دیگر میوه ها نیست.
پرسیدم: ای پسر پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! آن چیست؟
فرمود: ترسو را دلیر می کند. به خداوند سوگند، این، از دانش پیامبران – که درودهای خداوند بر تمامی آنان باد – است.( طب الائمة (علیهم السلام): ص 136.)
امام صادق (علیه السلام):
به، اندوه اندوهگین را می برد، چنان که دست، عرق پیشانی را می برد.( الکافی: ج 6 ص 358 ح 7.)
طب الائمة (علیهم السلام):
به نقل از طلحة بن زید -: از امام صادق (علیه السلام) درباره حجامت در روز شنبه پرسیدم.
فرمود: سستی می آورد.
گفتم: اصلا بیماری من، از ضعف و کم قوتی من است.
فرمود: در این صورت، به شیرین را با دانه اش بخور؛ زیرا ضعف را از بین می برد و معده را خوش بو می کند و آن را پاک می گرداند.( طب الائمة (علیهم السلام): ص 136.)
امام صادق (علیه السلام):
خوردن به، مایه توان قلب و بیداری دل است و ترسو را دلیر می کند.( المحاسن: ج 2 ص 366 ح 2276.)
المحاسن:
به نقل از سیاری، در حدیثی که سند آن را به معصوم رسانده است -: بر شما باد به. آن را بخورید، که عقل و مردانگی را افزون می سازد.( المحاسن: ج 2 ص 367 ح 2282.)
ر. ک: ص 136 (آنچه برای سلامت قلب و تقویت آن، مفید است / به).
ر. ک: ص 227 (آنچه معده را می پالاید و تقویت می کند / به).
فایده های ناشتا خوردن به
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
ناشتا به بخورید؛ چرا که حرارت سینه را از میان می برد.( کنز العمال: ج 10 ص 40 ح 28259.)
امام علی (علیه السلام):
روزی، در حالی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) یک به در دست داشت، بر ایشان وارد شدم. ایشان به خوردن به و دادن پاره هایی از آن به من پرداخت و می فرمود: ای علی! بخور، که این، هدیه خداوند به من و توست.
من در آن، همه لذت ها را دیدم.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) همچنین فرمود: ای علی! هر کس سه روز ناشتا به بخورد، ذهنش صفا می یابد، درونش از دانش و بردباری می آکند و از نیرنگ ابلیس و سپاهیانش نگه داشته می شود.( عیون أخبار الرضا (علیه السلام): ج 2 ص 73 ح 338.)
امام صادق (علیه السلام):
هر کس ناشتا یک به بخورد، نطفه اش پاکیزه می شود و فرزندش(در مکارم الاخلاق، به جای فرزندش، صورتش آمده است.) نیکو می گردد.( الکافی: ج 6 ص 357 ح 3، مکارم الاخلاق: ج 1 ص 373 ح 1237.)
ر. ک: ص 599 ح 1949.
خواص به برای زنان باردار
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
به زنان باردار خود، به بدهید؛ چرا که خوی فرزندانتان را نکو می سازد.( الدعوات: ص 151 ح 405.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
بوی پیامبران (علیهم السلام)، بوی به است؛ و بوی حوریه های آهوچشم (بهشت)، بوی انگبین؛ و بوی فرشتگان، بوی گل سرخ؛ و بوی دخترم فاطمه زهرا، بوی به و انگبین و گل سرخ.
خداوند، هیچ پیامبری را برنینگیخته است، مگر این که از او، بوی به می آمده است. به بخورید و به زنان باردار خود بدهید تا فرزندانتان نکو باشند.( جامع الاحادیث، قمی: ص 82)
مکارم الاخلاق:
به نقل از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) -: به بخورید و به همدیگر هدیه دهید؛ چرا که چشم را جلا می دهد و دوستی را در دل می رویاند. به زنان باردار خود هم از آن بخورانید؛ چرا که فرزندانتان را نکو می سازد.
در روایتی دیگر است که: خوی فرزندانتان را نکو می سازد.( مکارم الاخلاق: ج 1 ص 372 ح 1230.)
امام صادق (علیه السلام):
هنگامی که به پسربچه ای زیبا نگریست -: باید پدر این پسر، به خورد باشد(در المحاسن، در ذیل حدیث، این افزوده وجود دارد: به، صورت را نکو می سازد و دل را آسایش و آرامش می دهد.
در مکارم الاخلاق، آمده است: … در شب آمیزش، یک به خورده باشد.).( الکافی: ج 6 ص 22 ح 2، المحاسن: ج 2 ص 365 ح 2274، مکارم الاخلاق: ج 1 ص 373 ح 1241.)
الکافی:
به نقل از شرحبیل بن مسلم -: ایشان(در منبع نیز به همین صورت، مضمر (بدون ذکر نام معصوم) آمده است.) درباره زن باردار گفت: به بخورد. در این صورت، فرزند او، خوش بوتر و خوش رنگ تر خواهد شد.( الکافی: ج 6 ص 22 ح 1.)