امام خامنه ای روحی فداه در ديدار با اقشار مختلف مردم – ۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۲
انتخابات امسال اهميت مضاعف دارد. امروز انتخابات به يك موضوع مهم بينالمللى تبديل شده است؛ اين را بدانيد. دستگاههای فكرى دشمنان – به قول خودشان، اتاقهاى فكر – نشستهاند رصد ميكنند مقدمات اين انتخابات را، اين حادثهى بزرگ را؛ دارند نگاه میکنند؛ نقشه هم دارند، هدف هم دارند. هدف جبههى دشمنان شما، نقطهى مقابل هدف شما است.
در این نوشتار بدون هیچ تحلیلی زوزه گرگها پالس شده تا هشداری برای ریاست جمهوری منتخب وملت شریف ایران باشد تا لحظه وانی از ولی امر خود تقدم وتاخر پیدا نکنند وهمیشه ودر همه حال وهمه سنگرها ملازم باشند که ” المتقدم لهم مارق والمتاخر عنهم زاهق واللازم لهم لاحق
اندیشکده آمریکایی «انجمن آسیا
Asia Society
در گزارشی به قلم «سوزان دی ماجیو» معاون برنامههای سیاست جهانی «انجمن آسیا» به بررسی پیروزی
حجتالاسلام روحانی در انتخابات ایران پرداخت. او مدیر طرح روابط ایران و آمریکا در «انجمن آسیا» است و از سال 2001 به بعد در مذاکرات «مسیر 2» با مقامات ایرانی حضور داشته است. او یکی از 35 کارشناسی است که گزارش جدید با عنوان «گزینههای راهبردی برای ایران: تعدیل فشار با دیپلماسی» را امضا کرده است. این گزارش توسط اندیشکده «ایران پروژه» منتشر شده است. این اندیشکده یک گروه غیرانتفاعی است که در راه پیشبرد گفتگو میان ایران و آمریکا، حل صلح آمیز بحران اتمی و بسط همکاری منطقهای با ایران فعالیت میکند.
تغییر در مواضع ایران در مرحله اول به تغییر لحن ایران در موضع گیری محدود خواهد بود ■
بنا به گفته مقامات رسمی ایران مشارکت مردمی در انتخابات 72% بوده است که از این میان «حسن روحانی» توانست بیش از 50% از آراء را به خود اختصاص دهد. این امر به منزله پیروزی قاطع «روحانی» و نشانهای محکم از آغاز موجی از تغییر است. هر چند چون رهبر ایران نقش تعیین کننده را دارد نباید زیاد انتظار تغییر را داشته باشیم. تغییرات اولیه بیشتر در لحن دیده خواهد شد تا در رویکرد و ماهیت. با توجه به روابط خصمانه بین تهران و واشنگتن حتی یک تغییر کوچک میتواند موجب تغییر بشود.
گام اول: تغییر در تیم مذاکره کنندگان اتمی ایران ■
در قدم اول باید منتظر تغییر در گروه مذاکره کنندگان اتمی ایران باشیم. آقای «روحانی» در زمان ریاست جمهوری «محمد خاتمی»، رئیس جمهور اصلاح طلب ایران، رئیس گروه مذاکره کنندگان اتمی ایران بوده است و به خوبی از اهمیت قرار دادن دیپلماتهای توانا پشت میز مذاکرات اتمی آگاه است. به احتمال زیاد «سعید جلیلی»، مذاکره کننده اتمی فعلی ایران که به ناکارآمدی متهم شده، با فرد دیگری جایگزین خواهد شد. قرار دادن «علی اکبر صالحی»، وزیر امور خارجه فعلی ایران، که مدرک دکترای خود در رشته مهندسی اتمی را از «دانشگاه ام.آی.تی» گرفته است در این سمت حرکت هوشمندانهای خواهد بود.
لزوم اتفاق نظر رهبران ایران و آمریکا بر سر مسایل ■
پیروزی «روحانی» در انتخابات برای واشنگتن فرصتی خوبی است تا بتواند از این مسیر دیپلماسی را با تهران گسترش دهد و از بنبست حاضر در مسئله اتمی ایران عبور کند. دولت «اوباما» در صحنه بینالمللی موفق شده ائتلافی قدرتمند علیه ایران تشکیل دهد که این موضوع موجب تصویب تحریمهای بی سابقه و تصمیمات زورگویانه علیه ایران شده است. هنوز زمان زیادی تا رسیدن به تعادل میان تحریم و دیپلماسی باقی مانده است. دست یابی به راه حل سیاسی باید در اولویت قرار بگیرد. این موضوع مستلزم آن است که رویکرد کشور از مانورهای تاکتیکی به راهبردی مبتنی بر دیپلماسی گام به گام، که در برگیرنده مذاکرات دو طرفه مستقیم است، تغییر پیدا کند. در عین حال تصمیم گیرندگان سیاست ایران باید تعهد دهند که با همتایان خود در واشنگتن تعامل و همکاری داشته باشند تا بتوانند به رویکردی مشترک برای عبور از شرایطی که میتواند به رویارویی مخرب ختم شود دست پیدا کنند. میتوان گفت تا زمانی که رهبران دو کشور در سطوح عالی بر سر یک سری مسایل اتفاق نظر نداشته باشند هیچ رویداد خاصی رخ نخواهد داد.
اندیشکده «مرکز وودرو ویلسون»
در مقالهای به قلم «شائول بخاش» ضمن بررسی پیروزی غیر منتظرهی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری، سعی دارد تا مقایسهای را بین او و دیگر روسای جمهور ایران انجام دهد. نویسنده بر این باور است که اگر چه وعدههای اصلاحات حسن روحانی به شدت وعدههای محمد خاتمی در خرداد 76 نیست، اما او نیز میتواند تا حدودی وعدهی تغییر خود را عملی کند، اگر چه ممکن است با گذشت سال اول ریاست جمهوری با موانعی از سوی محافظه کاران رو به رو شود. او در ادامه مینویسد:
دفاع روحانی از عملکرد دولت محمد خاتمی در پروندهی اتمی ایران ■
در مورد سیاست خارجی، رهبر ایران، آیت الله خامنهای، در طول مبارزات انتخاباتی همواره بر ضرورت امر مقاومت و استحکام در برابر تسلط غرب تاکید کرد، و به آنهایی که سادهلوحانه فکر میکنند مصالحه با غرب میتواند برای ایران نتایج مثبت به همراه داشته باشد هشدار داد، و این گفته را که ایران به لحاظ بینالمللی خود را منزوی ساخته است مورد تمسخر قرار داد. اما روحانی، با وجود محکم ایستادن بر سر حقوق هستهای مانند دیگر نامزدها، بر ضرورت برون رفت از بن بست فعلی با غرب بر سر پروندهی اتمی ایران و پایان دادن به انزوای این کشور تاکید کرد. او به هیچ وجه ترس به خود راه نداد، و از عملکرد دولت محمد خاتمی در پروندهی اتمی ایران دفاع کرد، زمانی که خود او نیز دبیر شورای امنیت ملی و مذاکره کنندهی ارشد هستهای محسوب میشد.
روحانی و وعدهی تغییر ■
روحانی با حکم مردم به ریاست جمهوری رسید و خود را متعهد به یک سری اولویتهای دیگر میداند تا سیاستهایی که در چند سال اخیر از سوی دولت شاهد آن بودیم. تغییری که او وعده داده است به هیچ عنوان با وعدههای اصلاحطلبانهی خاتمی در سال 1997 قابل مقایسه نیست، اما به هر روی او وعدهی تغییر داده است.
عضو اندیشکده «شورای آتلانتیک»
«باربارا اسلاوین» روزنامهنگار مشهور آمریکایی و عضو اندیشکده «شورای آتلانتیک» بر این باور است پیروزی روحانی میانهرو و مذاکرهکننده باتجربه یعنی «حسن روحانی» شانس پیشرفت در مذاکرات هستهای را مجدداً افزایش میدهد، البته مشروط بر این که آمریکا هم مایل به سازش باشد.
نتیجه انتخابات به شکلی اجتنابناپذیر سیاست هستهای کشور را تحت تأثیر قرار میدهد■
در طول مبارزه انتخاباتی، روحانی بارها به رابطه عدم توافق در برنامه هستهای و اقتصاد روبهوخامت ایران اشاره کرد. او گفت این خوب است که سانتریفیوژهای زیادی در حال چرخش هستند، اما بهتر بود آنها چرخ دنده کارخانههای تعطیل شده ایران بودند.
علی واعظ، تحلیلگر امور ایران در گروه بینالمللی بحران، طی ایمیلی به المانیتور گفت، “مسئله هستهای- عمداً یا بر حسب تصادف- تبدیل به مضمون اصلی در انتخابات شده است. نتیجه این امر به شکلی اجتنابناپذیر سیاست هستهای کشور را تحت تأثیر قرار میدهد. ”
درخواست اندیشکدههای آمریکایی از اوباما برای ارائه پیشنهاد بهتر به ایران■
البته این رابطه تا حد زیادی به واکنش دولت اوباما و شرکای مذاکرهکننده آن نسبت به پیروزی روحانی بستگی خواهد داشت. بهار امسال گروههای بانفوذ واشنگتن و اندیشکدهها طی گزارشات متعددی مصرانه از اوباما خواستند پیشنهاد بهتری به ایران بدهد و در قبال مهار برنامه هستهای، تحریمها را به طور قابلتوجهی کاهش دهد.
گروه 1+5 تاکنون فقط قول داده در ازای متوقف کردن تولید اورانیوم% 20، ارسال بیشتر ذخیرههای ایران، و به تعلیق درآوردن همه فعالیتهای غنیسازی در تأسیسات زیرزمینی فوردو، تحریم بر فلزات قیمتی و صادرات پتروشیمی را بردارد.
اندیشکده آمریکایی «بروکینگز»
در گزارشی به قلم «سوزان مالونی» اولین واکنش خود را نسبت به نتیجه انتخابات نشان داد و نشوت: پس از یک روز حضور گسترده مردم در پای صندوقهای رأی و تأخیری غیرمنتظره در اعلام نتایج اولیه، به نظر میرسد که ایران یک بار دیگر جهان را غافلگیر کرده است، چرا که انتخابات ریاست جمهوری این کشور که در آغاز انتظار میرفت تنها نمایشی از پیش تعیین شده برای خودنمایی نامزد اصلح مورد حمایت و دستپروده رهبر جمهوری اسلامی باشد، اکنون آرام آرام به نفع یک روحانی جلو میرود که شعار و پیام مبارزات انتخاباتیاش امید و تغییر بوده است.
واشنگتن فرصت فوقالعادهای دارد■
این زمان میتواند برای واشنگتن فرصت فوقالعادهای باشد، اما هیچ پاسخ سادهای برای این امر وجود ندارد. نشانههایی از اعتدال داخلی در ایران ممکن است تنها منجر به ضعیف شدن ائتلافهای بینالمللی پیشین به منظور اعمال تحریمها گردد؛ و هر کس که در ماه اوت رئیس جمهور ایران شود، همچنان با چشماندازهای موجود در معضل هستهای، و همینطور دیگر حوزههایی که موجب دغدغه و نگرانی واشنگتن هستند، به ویژه سوریه، با نظریات امریکا مخالف خواهد بود. با این وجود، هر اتفاقی که روی دهد، ما باید از این که روند سیاستهای ایران در جهتی خلاف بینش و تفکر معمول در حرکت است، خرسند و خشنود باشیم. این امر یک علامت خوشیمن است و باید آن را به فال نیک گرفت.
مجله «دیپلمات»
در گزارشی به قلم «زاکاری کک» نوشت: عقیده همگان بر این است که انتخابات ریاست جمهوری ایران تأثیر کمی بر مسیر مذاکرات ایران با گروه 1+5 در خصوص برنامه هستهای تهران خواهد داشت. طبق این دیدگاه، همه کاندیداهای ریاست جمهوری، وابسته به حکومت ایران و به آیتالله علی خامنهای مقام معظم رهبری نزدیک هستند، و بنابراین بعید است موضع مذاکراتی ایران را تغییر دهند.
رئیس جمهور جدید ایران از روابط نزدیکتری با مقام رهبری برخوردار خواهد بود■
در مقایسه با رئیس جمهور احمدینژاد که مدتها با آیتالله خامنهای چالش قدرت داشته، رئیس جمهور جدید ایران از روابط نزدیکتری با مقام رهبری برخوردار خواهد بود. اگر رئیس جمهوری که از آیتالله خامنهای فرمان نمیبرد بخواهد با غرب توافق کند احتمال این که آیتالله خامنهای این توافق را تحریم کند زیاد است، از این رو امریکا و اتحادیه اروپا علاقمندند با رئیس جمهوری به توافق برسند که دستنشانده آیتالله خامنهای است.
از این رو، ممکن است انتخابات ریاست جمهوری ایران ماهیت مذاکرات در حال جریان را تغییر ندهد. اما ماهیت این مذاکرات تنها مانع امریکا و ایران برای رسیدن به توافق نیست.
مجله آمریکایی «فارن افرز»
■ پیشرفت مذاکرات اتمی به قصد آمریکا جهت کاهش از فشار تحریمها بستگی بسیار دارد ■
با توجه به مشکلات اقتصادی ایران، انتقاد از رویکرد اتمی فعلی ایران در روزهای منتهی به انتخابات ریاست جمهوری رونق گرفته است. حال برخلاف انتظار به شکل فاحش از رویکرد ایران در مذاکرات اتمی انتقاد میشود. با این حال حتی اگر در جریان انتخابات این هفته کسانی که به طیف مهاجم تعلق دارند از گردونه حذف شوند باز هم نمیتوان گفت که رویکرد مذاکراتی ایران دچار تغییر خواهد شد. منتقدین رویکرد کنونی ایران به طور جدی اعلام نکردهاند که اگر انعطاف پذیری از سوی آنان با رویکرد مشابه از سوی آمریکا مواجه نشود چه برنامهای در سر خواهند داشت؛ و با توجه به این که رویکرد دو جانبه آمریکا مبنی بر فشار و دیپلماسی (برای اهداف عملیاش) تنها در هیئت تحریمها نمود پیدا کرده هیچ بعید نیست که این کشور از در انعطاف وارد نشود. به طور خلاصه میتوان گفت حتی اگر گروهی که بیشتر سر سازش دارند در ایران بر سر کار بیایند باز هم باید دیگران را متقاعد کنند که تلاش دولت برای مذاکره با آمریکا موجب ارتقاء امنیت جمهوری اسلامی در تمامی جبههها خواهد شد؛ و این تنها در صورتی عملی خواهد شد که آمریکا از خود تمایلی برای کاهش از فشار تحریمها نشان دهد. اگر این اتفاق نیفتد احتمال زیادی وجود دارد که جریان مهاجم رشته امور سیاست خارجی کشور در سالهای آتی را به دست بگیرد.
اندیشکده «واشنگتن»
در مقالهای به قلم «مایکل سینگ» مدیر عامل این مؤسسه نوشت: شکست راهبردهای ایران در سوریه نمیتواند مانع پیشروی فعالیتهای هستهای این کشور شود، اما میتواند نشان دهنده قدرت آمریکا باشد و از این طریق مقامات ایران را مجبور به تجدید نظر در راهبردهای خود نماید.
برنامه هستهای و فعالیت در سوریه هر دو بخشی از راهبرد گسترده ایران در منطقه هستند■
این مسئله میتواند منجر به انتخاب سیاستهای نادرست شود. برای مثال، برخی معتقدند که آمریکا در مسائل سوریه نباید مداخله نماید تا منابع خود برای مقابله با ایران را از دست ندهد. در واقع، فعالیت ایران در سوریه و همچنین برنامه هستهای این کشور هر دو بخشی از یک راهبرد گستردهتری هستند که بر اساس آن، ایران قصد دارد قدرت خود را به دیگران نشان دهد، نفوذ خود در منطقه را افزایش دهد و آمریکا و همپیمانانش در منطقه را محدود نماید.
■ ناتوانی آمریکا برای بازداشتن ایران از حضور در سوریه باعث شد که دیگر هیچ کشوری هشدارهای غرب را جدی نگیرد■
بسیاری از تحلیلگران سیاسی از درگیر شدن «حزب الله» در سوریه شگفت زده شدند چرا که آنها «حزب الله» را گروه سیاسی تصور میکردند که تنها با اسرائیل در جنگ است. اما تحلیلگران غربی از این مسئله غافل ماندند که «حزب الله» در اصل گروهی است که با هدف نشان دادن قدرت ایران به دنیا طراحی شده است. غفلت دولتمردان غربی از این مسئله پیامدهای ناخوشایندی را برای منافع آمریکا به بار خواهد آورد. صرفنظر از این که آمریکا تأکید میکند که گزینه حمله نظامی را برای مقابله با پیشروی برنامه هستهای ایران بر روی میز قرار داده است، اما ناتوانی «واشنگتن» برای بازداشتن ایران از حضور در سوریه و عدم تمایل «اتحادیه اروپا» برای مقابله با اقدامات «حزب الله» در سوریه باعث شده است که دیگر کسی به هشدارهای اروپا اهمیتی ندهد. دولت ایران اقدامات آمریکا در مسائل مختلف را مرتبط با هم میداند.
■ ناتوانی آمریکا به حدی رسیده است که «کاخ سفید» دیگر در هیچ کشوری قدرت نفوذ ندارد■
البته تنها ایران نیست که چنین دیدگاهی دارد. همپیمانان آمریکا در منطقه اقدامات این کشور در برابر تهدیدهای مختلف را مرتبط با یکدیگر میدانند و آنها همچنین شاهد ناتوانی آمریکا در منطقه هستند. در نتیجه، آمریکا در هیچ جا نفوذی ندارد چرا که کشورهای دوست و دشمن، دولت آمریکا را در تصمیمگیریهای سیاسی خود به حساب نمیآورند. به علاوه، قدرت همپیمانان آمریکا نیز کاهش یافته است زیرا هر یک از این کشورها سیاستهای مستقلی را از یکدیگر و دولت آمریکا اتخاذ میکنند.
■ آمریکا برای بازیابی نفوذ خود در منطقه هزینههای سنگینی را باید بپردازد■
آمریکا برای به دست آوردن نفوذ از بین رفته خود باید هزینههایی را بپردازد. بازیابی نفوذ و اعتبار آمریکا نیازمند اقداماتی است که با گذشت زمان هزینههای بیشتری را به بار میآورد و به همین دلیل برخی معتقدند که آمریکا دیگر نباید درصدد بازیابی نفوذ خود باشد. در رابطه با درگیریهای اخیر سوریه نیز ما شاهد از بین رفتن نفوذ آمریکا در این کشور و همچنین هزینههای سنگین آمریکا برای بازیابی این نفوذ هستیم.
■ آمریکا قصد دارد علاوه بر مداخله در مسائل هستهای ایران، مانع فعالیتها این کشور در سوریه شود■
مداخلههای پرهزینه آمریکا در کشورهای عراق و افغانستان دولتمردان «کاخ سفید» را بیش از پیش گرفتار مسائل خاورمیانه نمود. اما خارج شدن آمریکا از منطقه تنها به هزینههای این کشور خواهد افزود و نمیتواند راهی برای جبران این اشتباه محسوب شود. یکی از درسهایی که باید بگیریم این است که اهداف مشخصی برای خود داشته باشیم و با نگاهی اقتصادی درصدد رسیدن به آنها برآییم. اما در رابطه با ایران، هدف ما هیچگاه نباید صرفاً محدود کردن فعالیتهای هستهای این کشور باشد، بلکه ما باید راهبرد اصلی ایران که مسئله سوریه و برنامه هستهای بخشی از آن است را از بین ببریم. اگر ما بتوانیم ایران را از فعالیتهای هستهای باز داریم اما ایران در رابطه با سوریه به موفقیت دست یابد، این کشور کماکان برای ما خطرآفرین خواهد بود.
■ راهبرد اصلی آمریکا برای مقابله با ایران، تحت فشار قرار دادن این کشور در مسائل سوریه است■
روش اقتصادی مقابله با ایران مسلماً حمله به تأسیسات هستهای این کشور و یا پیشنهاد به انجام توافقات نخواهد بود، بلکه ما باید ایران را در رابطه با کشور سوریه تحت فشار قرار دهیم. شکست دادن راهبردهای ایران در مسائل سوریه نمیتواند مانع پیشروی فعالیتهای هستهای ایران شود، اما میتواند نشان دهنده قدرت آمریکا باشد و از این طریق مقامات ایران را مجبور به تجدید نظر در راهبردهای خود نماید.
اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس»
میزگردی که در اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» در ماه مه سال 2013 برگزار شد و شرکت کنندگان در آن درباره اوضاع ایران تا زمان برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که قرار است فردا برگزار شود گفتگوهایی داشتند. در این نشست کارشناسان معتقدند که تمامی نامزدها از میان افرادی انتخاب میشوند که روابط خوبی با رهبر ایران دارند، اما باید منتظر ماند و دید که نامزدی که الویت دارد چه کسی خواهد بود. همچنین آنها بر این باورند که نامزدهای انتخابات باید چهار چوب سیاستهای خود را مشخص کنند و نقشههایی که برای اداره کشور دارند را تشریح نمایند. آنها همچنین عنوان کردند که با توجه به بیعلاقگیای که نسبت به نامزدهای این دوره از انتخابات وجود دارد بعید به نظر میرسد در صورت اعلام نتایج شبهه انگیز، اعتراضاتی در اندازه آن چه در سال 2009 رخ داد امسال به وقوع بپوندند. کارشناسانن این اندیشکده انگلیسی میگویند مشکلات بین اروپا و ایران حتی پس از برگزاری انتخابات هم چنان به قوت خود باقی خواهند ماند چرا که از یک سو مقامات ایران تصور میکنند کشورهای عضو «اتحادیه اروپا» از نقش تعریف شده خود به عنوان میانجیگر و میانهرو تخطی کردهاند، و از سوی دیگر کشورهای اروپایی رئیس جمهور ایران را فاقد قدرت لازم برای اعمال تغییر اساسی در سیاستها میدانند.
مردم ایران از اثر مسئله اتمی بر زندگی خود اطلاع دارند ■
هرچند رئیس جمهور بعدی مسئولیت مستقیم پرونده اتمی را در دست نداشته باشد اما بی شک یکی از سیاست گذاران کلیدیست که در این سیاست نقش بسزایی دارد. گفته میشود رای دهندگان ایران مسئله اتمی را در زمره اولویتهای انتخاباتی خود نمیبینند ولی آنان به خوبی از تأثیر این موضوع بر شرایط زندگی خود باخبر هستند.
نگاه مثبت به تغییرات در سیاست اتمی ایران پس از انتخاب رئیس جمهور جدید ■
یکی از گفتگو کنندگان با اشاره به این که ایران در اواخر جنگ با عراق و در زمانی که کسی تصورش را نمیکرد حاضر شد آتش بس را امضا کند بر این نکته تاکید کرد که باید با دیدگاهی مثبت به تغییر در سیاست ایران امیدوار بود. تغییر شرایط میتواند به تغییر سیاست منجر شود و همین موضوع است که تغییر در موضع سیاست اتمی ایران را به امری امکان پذیر بدل میکند.
اخبار تکمیلی:
درخواست نتانیاهو از رئیسجمهور جدید ایران!
نخستوزیر رژیمصهیونیستی روز پنجشنبه(30/392) در دیدار با مسئول دستگاه سیاست خارجی اتحادیه اروپا یک بار دیگر این اتحادیه را به تلاش برای توقف برنامه هستهای ایران تشویق کرد.
«بنیامین نتانیاهو» در این دیدار به «کاترین اشتون» که به فلسطین اشغالی سفر کرده، گفت: این (فعالیت هستهای ایران) باید متوقف شود و فکر میکنم مهم است که اروپا هم به اسرائیل، آمریکا و دیگر اجزا مسئول جامعه بینالمللی ملحق شود و پایان برنامه هستهای ایران را خواستار شود.
نتانیاهو در این صحبتها توقف کامل غنیسازی و همچنین تعطیلی کامل سایت غنیسازی «فردو» را خواستار شد.
وی گفت: تغییر رویکرد رئیسجمهور جدید ایران تنها در صورتی ثابت میشود که این کشور غنیسازی را متوقف کند.
نخستوزیر رژیمصهیونیستی که به شدت از مخالفت مجدد اتحادیه اروپا با قرار دادن نام حزبالله در لیست گروههای تروریستی خشمگین است، در این دیدار از کشورهای اروپایی خواست حزبالله را تروریست اعلام کنند.
بریتانیا روز گذشته تلاش کرد موافقت کشورهای عضو اتحادیه اروپا جهت تروریست خواندن حزبالله را جلب کند، اما بار دیگر در این امر ناکام ماند.
به گزارش خبرگزاری فارس، «کارلا آنه رابینز»، کارشناس ارشد شورای روابط خارجی آمریکا در مطلبی با عنوان «آیا آمریکا آماده توافق با ایران است؟» در هفتهنامه «بیزینس ویک» وابسته به شبکه «بلومبرگ» آمریکا مینویسد: باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در جریان مبارزات انتخاباتی اوایل ماه جاری ایران دور دیگری از تحریمها را علیه صنعت خودروسازی و پول رسمی ایران اعمال کرد. مقامات آمریکایی اعلام کردهاند در صورتی که ایران به سرعت با کاهش سرعت پیشرفت برنامه هستهایش موافقت نکند، مجازاتهای بیشتری در انتظار این کشور خواهد بود. دولت آمریکا پس از پیروزی حسن روحانی، نامزد اعتدالگرای انتخابات ریاست جمهوری، اعلام کرده که آماده بازگشت به مذاکرات با ایران است اما این بدان معنا نیست که دولت اوباما آماده کاهش فشارها بر حکومت ایران و توافق با این کشور است. اوباما در مصاحبهای که دوشنبه شب از پیبیاس پخش شد، گفت انتخابات نشان داد که «مردم ایران میخواهند در مسیر متفاوتی حرکت کنند» اما «بدون برداشتن گامهایی قابل توجه که نشان دهد ایران تسلیحات هستهای را پیگیری نمیکند» تحریمها برداشته نمیشوند.
روحانی تا چه حد بر مسئله هستهای ایران تاثیرگذار است؟
روحانی نیز مانند بسیاری افراد و مسائل در ایران ناشناخته است. آیا وی یک اصلاحطلب است، عملگراست و یا فردی همانند اسلاف خود و تنها با طرز تکلم بهتر است؟ تجارب گذشته روحانی به عنوان مذاکرهکننده ارشد هستهای ایران تا چه حد بر رفتار وی تاثیرگذار خواهد بود؟ وی در سال 2004 با تعلیق موقت تلاشهای غنیسازی ایران موافقت کرد اما هنگامی که مذاکرات با اتحادیه اروپا شکست خورد، به شدت از وی به خاطر کوتاه آمدن در بحث هستهای انتقاد شد. روحانی پس از آن به درستی اعلام کرد که «آرامش» دیپلماتیک مدت زمان حساس و مهمی را برای افزایش تواناییهای هستهای ایران فراهم کرد. یکی از سوالات مهم این است که روحانی تا چه حد میتواند بر مسئله هستهای ایران تاثیرگذار باشد. روحانی روز دوشنبه به خبرنگاران گفت که ایران «شفافیت» تلاشهای هستهایش را افزایش داده و »اعتماد میان ایران و جهان را افزایش میدهد». وی درباره تعلیق دوباره غنیسازی اورانیوم گفت که «ما اکنون در وضعیتی متفاوت هستیم».
دیپلمات آمریکایی: واشنگتن باید پیشنهاد بهتری به ایران ارائه دهد
«توماس پیگرینگ»، دیپلمات مجرب آمریکایی که از دولت آمریکا خواسته است درباره مذاکرات با ایران جدی باشد، میگوید که آمریکا با توجه به ماهیت پیچیده سیاست در ایران باید بسیار محتاط باشد. وی میگوید که هیچ کس از روحانی انتظار ندارد نرمش بسیاری نشان داده و به راحتی عقبنشینی کند. واشنگتن و متحدانش باید پیشنهاد بهتری ارائه دهند تا بتوانند مقاصد ایران را بسنجند. گروه 1+5 در تازهترین دور مذاکرات شکستخوردهشان با ایران از این کشور خواستند به عنوان اولین گام تولید سوخت 20 درصد و غنیسازی در فوردو را متوقف کند. 1+5 در عوض پیشنهاد داد همه محدودیتها علیه تجارت ایران با فلزات گرانبها و تولیدات پتروشیمی این کشور را بردارد. پیکرینگ این پیشنهاد را بیارزش تلقی کرده و میگوید اگر تهران امتیازات واقعی را بدهد، اروپا باید پیشنهاد تعلیق تحریمها درباره نقل و انتقالات بانک مرکزی ایران و آمریکا باید پیشنهاد موافقت با احداث خط لوله گاز بین ایران و پاکستان را ارائه دهد.
مقام آمریکایی: تا زمان مشخص شدن خط مشی روحانی از اعمال تحریمهای بیشتر خودداری میکنیم
«جیمز اشتنبرگ»، معاون وزیر خارجه در دور اول ریاست جمهوری اوباما، درباره هرگونه تلاش برای بازی با سیاستهای ایران هشدار داد. وی گفت: «به جای تلاش برای حدس زدن درباره واقعیتها بهتر است راهبرد درستی را اتخاذ کنیم.» اشتنبرگ هشدار میدهد که ایران در ماههای اخیر پیشرفتهای هستهای مهمی را انجام داده است. وی میگوید برای واکنش در این بازی بسیار دیر شده است. آمریکا و متحدانش باید با پیشنهادی جامع گزینههای ایران را محدود کنند و روشن کنند که اگر این پیشنهاد را رد کند باید هزینه گزافی را مانند احتمال اقدام نظامی علیه این کشور بپردازد.
دولت اوباما معتقد است که پیروزی روحانی تصمیم رئیس جمهور در افزایش مجازاتها را تایید میکند. یکی از مقامات میگوید: «ما به انتخابات به عنوان فریادی اجتماعی برای پایان تحریمها مینگریم و تا زمانی که خط مشی روحانی مشخص شود از اعمال تحریمهای بیشتر خودداری میکنیم.» اکنون ممکن است کاخ سفید مایل به «ارائه پیشنهاد بهتر در ازای دریافت بیشتر» از ایران باشد. باید دید آیا رئیس جمهور جدید ایران مایل به پذیرش این پیشنهاد جدید هست یا خیر.
استراتژيست و رئيس انجمن «دموکراسيها» در فرانسه گفت: هدف گروه 1+5 مذاکره با ايران نبوده بلکه تلاشي براي مقابله با اين کشور است.