انجير:موز: خواص سيب:انار:لوءلوء و مرجان مرجان:
از امير المومنين نقل شده است : كه انجير سده را نرم مي كند و براي بادهاي قولنج مافع است و همچنين باعث دفع بواسير و نقرس مي شود و قوت مجامعت را مي افزايد. «حليه قران»
انجير داراي ارزش غذايي فراواني است و لقمه اي است مغزي و مقوي براي هر سن و سال و خالي از پوست و هسته و زوائد.
غذا شناسان مي گويند : از انجير مي توان بعنوان قند طبيعي جهت كودكان استفاده نمود، ورزشكاران و آنها كه گرفتار ضعف و پيري اند مي توانند از انجير براي تغذيه استفاده كنند فيلسوفان ناميده اند، وسقراط انجير را جذب كند و مواد مافع و دفع كننده معنا مي دانسته .
«بالينيوس» رژيم مخصوصي از انجير براي پهلوانان تنظيم كرده بود، به پهلوانان روم و يونان قديم نيز انجير داده مي شود.
دانشمندان غذاشناس مي گويند انجير سرشار است از ويتامين هاي مختلف در بسياري از بيماري ها از ان به عنوان يك دارو مي توان استفاده كرد، مخصوصاً هر گاه عسل و انجير رابه مساوي مخلوط كنند براي زخم معده بسيار مفيد است. خوردن انجير خشك فكر را تقويت مي كند، خلاصه به علت وجود عناصر معنوي در انجير كه سبب تعادل قواي بدن و خون مي گردد انجير را غذاي هر سن و شرايطي معدني كرده اند.
در حديثي از امام علي بن موسي الرضا آمده است التين يذهب بالبخر و يشد النعم و العظم و بنب الشعر، و يذهب بالداءو لايحتاج كمعد الي داوء و قال عليه السلام التين الشعبه شيء بنبات الجنه.
انجير بوي دهان را مي برد، لثه ها و استخوان ها را محكم مي كند ، مو را مي روياند، درد را برطرف مي سازد، و با وجود آن نياز به دارو نيست و نيز فرمود انجير شيعه ترين اشيا ميوه بهشت است (تفسير نمونه ج 27 ، ص 141 و 142 )
موز:
في سِدْرٍ مَخْصوُدٍ وَ طَلْحٍ مَنْضوُدٍ : (واقعه – 29)
اگر طلح (موز) براي بسياري از مردم ميوه اي زينتي باشد، براي ملل جزاير، آنتيل، فيليپين، لواسط افريقا و سواحل آمريكا در حكم يك غذاي اصلي است.
ويژگي هاي موز در دارا بودن مواد قندي زياد است و هر چه اين ميوه رسيده تر باشد، مواد قندي آن بيشتر خواهد بود به همين دليل ارزش غذائي آن براي بدن بيش از سيب زميني مي شود.
(رطب در قرآن: تاليف دكتر عبدالمجيد دياب)
موز ميوه اي است كه از ويتامين هاي A,B,C و مواى معدني ، آهن، روي ، فسفر، پتاسيم، سديم، منيزيم ، مس سرشار است. موز وقتي كه خوب رسيده باشد معطر و شيرين است و بايد خوب آن را جويد و فرو داد.
مصرف موز براي بچه ها توصيه شده است. زيرا استخوان بندي آنها را محكم كرده و رشد آنها را توسعه و پيشرفت مي دهد و كساني كه كارهاي بدني و فكري مي كنند و همچنين كسانيكه ورم مفصل و يا اختلال كليه دارند مصرف موز براي آنها توصيه شده است.
خوب بخوريد و جوان بمانيد: نويسنده : دكتر ريمون باربو
خواص سيب:
اميرالمومنين (ع) مي فرمايند: سيب معده را دباغي مي كند.
و سيب معده جلا مي دهد و براي زهر و سحر و استيلاي اجنه و غلبه دائم بسيار مفيد است و باعث رفع تب، طاعون مي شود.
حليه المتقين
سيب ميوه اي است بي اندازه گرانبها، داراي ويتامين هاي A,B,C مواى چربي ، اسيد ماليك، سلولز، آهن، كلسيم، منيزيم، فسفر، پتاسيم، سديم، سبليس است. سيب همچنين داراي آلومين، اكسيد فريك، اسيدهاي فوسفوريك، گالوتانيك، فورميك، كاپروئيك ، ارتهاي اميليك، كاپربليك، ژرانيول، استالدهيك، پكتين و چيزهاي ديگر است كه بعضي از آنها را تجزيه هاي علمي شناخته و بعضي ديگر تا كنون شناخته نشده اند.
سيب غذاي عالي براي ضد عفوني كردن روده هاست در مورد اولسرهاي معده كمك مي كند و كليه ها را تقويت مي كند سيب را براي درمان و شفاي عوارض ورم مفاصل، عصبانيت و افسردگي عصبي، ضعف عضلات، يك جانشستن و حركت نكردن، چاقي، ناراحتي كبد، برونشيت، اسهال خوني و اسهال معمولي، انفاركتوس توصيه مي كنند پس هر كس بايد در برنامه غذائي خود سيب را بگنجاند و آن را زياد مصرف كند.
(خوب بخوريد و جوان بمانيد: نويسنده: دكتر ريمون باربو)
انار:
غير فاكهه و نخل الرمان: در آنها (دو بهشت) ميوه هاي فراواني و درخت خرما و انار است. (الرحمن 68) انار در بعضي از روايات اسلامي به عنوان بهترين ميوه ها (سيدالفاكهه) معرفي شده است.
انار روي قدرت پاك كنندگي خون و وجود مقدار قابل ملاحظه اي (ويتامين ث) در آن تكيه كرده اند و از فوائد فراوان ديگر انار شيرين و ترش، و اين كه تقويت كننده معده ، دفع تبهاي صفرائي، يرقان، جرب (بيماري خارش) تقويت ديد چشم، رفع جراحات مزمن، تقويت لثه، دفع اسهال است. در حديثي از امام صادق (ع) مي خواهيم: اطعموا مبيانكم الرمان، فانه اسرع لشابهم . به كودكان خود انار دهيد كه موجب رشد سريع آنها است و در حديث ديگري آمده است: زودتر به سخن مي آيند.
207- وعن الكتين : مسنداً، عن عمر بن امان الكليني، قال سمعت أبا جعفر و أبا عبدالله (ع) يقولان: عاملي وجه الارض ثمره كانت احب الي الرسول الله (ص) من الرمان و كان والله اذا اكلها احب ان لايشركه فيه احد.
كليني از عمر بن ابان كلميتي روايت كرده كه گفت: شنيدم امام باقر و امام صادق عليه السلام مي فرمودند: روي زمين ميوه اي محبوب تر از «انار» نزد رسول خدا (ص) نبود، به خدا قسم وقتي انار ميل مي كرد دوست داشت كسي در آن شركت نكند.
(سنن النبي – ج 207، ص 175 )
وفي المكارم: كان اذا اكله – يعني الرمان – لايشركه (فيه) احد:
در مكارم : روايت شده كه : رسول خدا صلي الله عليه و اله هر وقت انار مي خورد كسي را در آن شركت نمي داد .
سنن النبي ص 165 ج 179
لوءلوء و مرجان
يخرج منهما اللولوء والمرجان : خارج مي شود از آن دو لولو و مرجان الرحمن -22
لولوو مرجان دو وسيله جالب زينتي هستند و در طب و معالجه بيماريها نيز مورد استفاده قرار مي گيرد .
ضمنناً مال التجاره و كالاي خوبي است كه از آن عوائد زيادي بدست مي آيد. اما لؤلؤ كه در فارسي آنرا مرواريد گويند. دانة شفاف و قيمتي است كه در درون صدف و در اعماق درياها پرورش مي يابد، و هر قدر درشت تر باشد گرانقدرتر است و در طب موارد استعمال گسترده اي دارد، اطباي پيشين داروهايي از آن براي تقويت قلب و اعصاب و برطرف كردن خفقان، و حالت ترس و وحشت و تقويت كبد رفع بدبوئي دهان و سنگ هاي كليه و مثانه و يرقان تهيه مي كردند حتي در بيماري هاي چشم هم از آن استفاده مي كردند.
مرجان:
موجود زنده اي است شبيه شاخه كوچك درخت كه در اعماق درياها مي رويد و به صخره هاي كف دريا مي چسبد مرجان علاوه بر جنبه زينت استعمال طبي دارد و خواص زيادي براي آن ذكر كرده اند من جمله از آن داروهايي مي سازند كه براي تقويت قلب، دفع سم افعي، تقويت اعصاب و معالجة اسهال و خونريزي رحم، بهره گيري مي كنند و گفته اند براي بيماري صرع هم مفيد است.
تفسير نمونه جلد 23 ص 128-127
انگور:
قال رسول الله (ص) خَيْرٌ طعامَكم الخِنز و خيْرٌ فاكهَتُكُم العِنَب : بهترين طعام شما نان و بهترين ميوة شما انگور است.
تفسير نمونه جلد 11 ص 175
عِنَباً وَ قَصباً : (عبس/ 28)
يَنبِتُ لَكُم بِهِ الزَّرْعِ وَ الزَّيتوُنِ وَ النَّخلِ وَ الاَعناب مِن كُلِ ثَمَرات (نحل ، 11)
انگور ميوه اي است كه در سرتاسر جهان گسترش يافته و درصد بالائي از غذاي مردم را به خود اختصاص داده است. مهمترين ويژگي اين ميوه داشتن طعمي خوش و قند گلوكز به مقدار فراوان است. قند انگور نوع بسيطي است كه براحتي و بدون هيچگونه تغييري جذب بدن مي شود، برخلاف ساير قندها كه ابتدا بايد بصورت قند انگور درآيند تا قابل جذب شوند. البته قند ميوه (فركتور) را بايد مستثني كرد. انگور در برابر گوشت در بدن حرارت ايجاد مي كند و علاوه بر اين ضد سم است، براي تصفيه خون، دفع رماتيسم، نقرس ، و زيادي اوره خون، اثر درماني مسلمي دارد، انگور معده و روده را لايروبي مي كند، نشاط آفرين و برطرف كنندة اندوه است و اعصاب را تقويت كرده و ويتامين هاي مختلف موجود در آن به انسان نيرو و توان مي بخشد. و قدت ميكروب كشي قابل ملاحظه اي دارد و حتي عامل موثري است براي مبارزه با بيماري سرطان انگور بقدري عوامل موثر دارد كه مي توان گفت يك داروخانه طبيعي است و از نظر خواص بسيار نزديك به شير مادر است.
حضرت امام موسي (ع) فرمودند : سه چيز است كه ضرر نمي رساند. انگور رزاقي، نيشكر و سيب.
و در احاديث معتبره از امام صادق (ع) نقل شد كه وقتي حضرت نوح (ع) از كشتي فرود آمدند و استخوان هاي مردگان را مشاهده كردند غم عظيمي وجودشان را فرا گرفت و در همين حال از طرف خداوند به ايشان وحي رسيد كه انگور سياه بخوريد تا غمتان برطرف شود.
در حديث ديگري فرمودند: پيغمبري از پيغمبران به خدا شكايت كرد از غم و اندوه زياد به او وحي رسيد كه انگور بخورد.
(حليه القران)
هدائق و اعضابا : باغهاي خرم و سرسبز و محفوظ با ميوه هائي از انواع انگورها جالب اين كه از ميان تمام ميوه ها در اينجا روي انگور تكيه شده ، به خاطر مزاياي فوق العادي اي كه اين مويه در ميان ميوه ها دارد، زيرا به گفته دانشمندان غذاشناس «انگور» علاوه به اينكه از نظر خواص يك غذاي كامل محسوب مي شود و مواد غذائي آن بسيار نزديك به شير مادر است، دو برابر گوشت در بدن ايجاد حرارت مي كند، گذشته از اين ، به قدري مواد مفيد در آن، وجود دارد كه مي توان گفت يك داروخانة طبيعي است. (سوره نباء / 32)
انگور داراي خاصيت ضد سم، مفيد براي تصفيه خون ، دفع رماتيسم ، نقرس، و عامل مبارزه با افزايش اوره خون است. اضافه بر اين كه انگور اعصاب را تقويت كرده و توليد نشاط مي كند، و به خاطر داشتن انواع ويتامين ها به انسان نيرو و توان مي بخشد.
سوالي پيش مي آيد كه چرا در ميان انواع ميوه ها بالخصوص روي اين سه ميوه تكيه شده است؟(خرما، انگور، زيتون)
در پاسخ بايد به اين نكته توجه داشت كه از نظر تحقيقات علمي غذاشناسان كمتر ميوه اي وجود دارد كه براي بدن انسان به اندازة اين سه ميوه مفيد و موثر باشد.
«روغن زيتون» براي توليد سوخت و ساز بدن ارزش فراواني دارد كالري حرارتي آن بسيار زياد، درست صمغي كبد انسان، برطرف كننده عوارض كليه ها و سنگ هاي صفرائي و قلنجهاي كليوي، تقويت كننده اعصاب و بالا خو اكسيد سلامتي است.
در مورد «خرما» آنقدر توصيف شده كه در اين مختصر نمي گنجد: قند فراوان خرما از سالم ترين قندها است و از نظر بسياري از غذاشناسان خرما يكي از عوامل جلوگيري از سرطان است دانشمندان در خرما سيزده مادة حياتي، و پنج نوع ويتامين كشف كرده اند كه آنرا بصورت يك منبع فوق العاده ارزشمند غذايي در مي آورد.
اما انگور به عقيدة بعضي از دانشمندان يك داروخانة طبيعي است از نظر خواص همچون شير مادر است و در برابر گوشت در بدن ايجاد حرارت مي كند، خون را تصفيه مي كند، سموم بدن را دفع مي نمايد، انواع ويتامين موجود در آن به انسان نيز دو قرن مي بخشد.
تفسير نمونه ج 14 ص 221
خواص مويز:
مويز طائف عصبهاي بدن را محكم مي كند و كلال و ماندگي را مي برد و نفس را خوشحال مي كند.
از امير المومنين «ع» نقل شده كه خوردن 21 دانه مويز سرخ ناشتا تمام حرفها را دفع مي كند مگر مرض مرگ را.
23- وفي المجمع: عن علي (ع) انه قال: كنا تنقع لرسول الله (ص) زيباً او تمراض مطرده في المه لنحليه له فاذا كان اليوم و اليومان مشربه، فاذا تفسيرأ سر به فهريق.
در كتاب مجمع البيان از علي (ع) روايت شده كه فرمود: براي رسول خدا (ص) كشمش و يا خرما را در ميان آب توي ظرفي قرار مي داديم تا آن كه كاملاً خيس شود. روزهاي اول و دوم از آن ميل مي كرد، و چون فاسد مي شد امر مي فرمود كه دور بريزند.
منفن البني ح 223 – ص 193 .
خواص پياز :
از حضرت صادق (ع): نقل شده است كه : پياز گنده دهن را مي برد و بلغم را زايل مي گرداند و سستي و واماندگي را برطرف مي كند و پيهاي بدن را محكم مي كند و بن دندان را سخت مي كند وقوف مجامعت را مي افزايد و نسل را زياد مي كند و تب را مي برد و بدن را نازك مي كند.
و از حضرت رسول (ص) نقل شده كه وقتي كه داخل شهري شديد پياز آن را بخريد و بخوريد كه طاعون آن شهر را نگيرد.
(حليه المتقين)
مولايمان حضرت جعفر بن محمد الصادق (ع) فرمودند:
پياز بخوريد كه در آن سه خاصيت مي باشد: 1- بوي دهان را پاك مي كند و لثه را محكم مي نمايد و موي را مي روياند.
(برگرفته از كتاب شفا و درمان تاليف مجتبي رضايي)
پياز غذائي فوق العاده است. سرشار از ويتامين هاي آ، ب، ث ، داراي كلسيم ، آهن فسفر ، پوتاس،سديم ، گوگرد ، پي سيليس، قند است.
پياز يكي از غذاهاي مندسم و عفوني كننده است به همين جهت است كه مصرف آن در مورد: رماتيسم ، آسم، برونشيت، گريپ، ورم غده ها و مثل آن توصيه و تجويز مي شود.
پياز در بيماري هاي قلبي و تصلب شرائين اعجاز مي كند.
پياز هضم غذا را آسان ساخته و براي ديابت و خستگي مفرط مفيد است به روياندن موها كمك مي كند و به شكل بندي استخوانها ** مي دهد.
پياز يك ادرار آور قوي است و كمك مي كند تا انباشته هاي چربي قليائي و اسيد اوريك حل شود.
كساني كه رماتيسم دارند و يا شكمشان آب آورده است بايد روزانه پياز زياد مصرف كنند. صد ساله هائي كه در خواص مختلف دنيا زندگي مي كنند از كساني هستند كه پياز زياد مي خورند گاه به گاه بايد رژيم پياز گرفت و امراض را با آن معالجه كرد.
پياز به صورت هاي مختلف در تغذيه ما نقش بازي مي كند ولي مسلم است كه بايد آنرا در خوراكيهاي خود وارد كنيم و مقدار مصرف آنرا رفته رفته زياد كنيم.
(برگرفته از كتاب خوب بخوريد و جوان بمانيد. دكتر ريمون باريق)
8- و في المكارم : عن النبي صلي الله عليه واله كان ياكل الاصناف من الطعام الي ان قال : و كان ياكل القشاء بالرطب، و كان احبها اليه البطيغ و العنب و كان ياكل البطيخ بالخربز. و ربما اكل بالسكر، و ربما اكل البطيخ بالرطب – الي ان قال – و كان اذا كان صائماً‌انما نيطر علي الرطب في زمانه . و كان ربما اكل العنب حبه حبه. و كان ياكل الجبن – الي ان قال : و كان ياكل التمرو بشرب عليه الماء. و كان التمر و الماء اكثر طعامه. و كان ياكل اللبن، و التمر الهريسه. و كان احب الطعام اليه اللحم. و كان يحب القرع و يعجبه الدباء و يلتقطه من الصحفه. و كان ياكل الدجاج و لحم الوحش و الطير و الخبز و السعن و الخل و الهندباء و الباذروج، و بقله الانصار و يقال له الكرنب.
اقول : وقد روي اكثر هذه المعاني كثير من مشايفنا و كذلك المامه بطرق كثيره تركناها اختصاراً. و مكارم : از رسول خدا صلي الله عليه و اله روايت شده كه آن جناب همه رقم غذا ميل مي كرد. آنجا كه گويد: و خيار را با خرما مي خورد، و محبوبترين ميوه ها پيش آن حضرت خربزه و انگور بود. هندوانه را با خربزه و گاهي با شكر، و سبا با خرما ميل مي كرد.
تا آنجا كه گويد: وقتي كه مي گرفت و مصادف ايام رسيدن «رطب» بود فقط با آن افطار مي كرد اكثر اوقات انگور را دانه دانه ميل مي فرمود. پنير مي خورد تا آنجا كه گويد: خرما مي خورد و بعد آب مي نوشيد اكثر غذاي آن حضرت خرما و آب بود. شير و خرما و حليم مي خورد. محبوبترين غذاها پيش آن جناب گوشت بود. كدو را دوست داشت و به يك نوع آن كه «دباء» ناميده مي شود علاقه داشت و از خوردني هاي سفره دست به سوي آن دراز مي كرد. گوشت مرغ و گوشت حيوانات صحرائي و پرندگان و همچنين نان و روغن و سركه، و كانسي و ريحان كوهي و كلم ميل مي فرمود.
مؤلف: اكثر اين معاني را عدة زيادي از مشايخ شيعه و همچنين اهل سنت به طرق زيادي روايت كرده اند و ما براي اختصار آنها را ذكر نكرده ايم. (سنن النبي ص 172 ح 20)
سير:
واذقلتم يا موسي لن نصبر علي طعام واحد فادع لناريك يخرج لنا مما تنجحت الارض من بقلها و قثائها و فوم ها و عدسها و بصلها قال اتستبدلون الذي هوادني بالذي خيرا هبطوا مصراً فان لكم ماسألتم
(سوره بقره /61)
و نيز بخاطر بياوريد زماني را كه گفتند: اي موسي هرگز حاضر نيستيم به يك نوع غذا اكتفا كنيم، از خداي خود بخواه كه از آنچه از زمين مي رويد از سبزيجات ، خيار، سير، عدس و پياز براي ما بروياند، گفت موسي آيا غذاي پست تر انتخاب مي نمائيد…
از جمله مواهب و نعمت هايي كه خداوند به قوم موسي (ع) ارزاني داشته سبزيجات، خيار، عدس و پياز و سير بوده كه به خواص آنها اشاره اي مي كنيم.
سير: داراي يك عنصر موثر مخصوص بنام اكيل است…
گوگرد، سيليس ، يد در اين گياه زياد است چنانگه مي دانيد اين مواد دستگاه بدن را از هر گونه عفونتي پيش گيري مي كند سير ضدعفوني كنندة عجيبي است و مي تواند جانشين فلفل كه محرك خطرناكي است بشود.
سير را مخصوصاً در بيماري هاي آسم، سياه سرفه، برونشيت، سل ريوي تجويز و توصيه مي كنند. چون سير كريستال زيري را كه در شرائين جمع مي شوند و باعث سختي و تصلب آن مي شوند حل مي كند براي تنظيم جريان خوني در شرائين در جلوگيري از تصلب آن فوق العاده مفيد است. سير قلب را تقويت و دوباره نيرو مي دهد و در همان حال خون را پاك و تصفيه مي كند.
سير را خوب بجويد و يا قبلاً آنرا له كنيد و بخوريد و يكدفعه هم زياد آنرا نخوريد بلكه در ابتدا كم مصرف كنيد و رفته رفته مقدار آنرا زياد كنيد.
سير براي درمان بيماريهاي : تصلب شرائين، كمي و زيادي فشار خون، رماتيسم، ورم مفاصل، عوارض يائسگي ، دمل، واريس، خونريزي بواسير موثر است همچنين سير مثل داروي دفع كرم مصرف مي شود زيرا يكي از كرم كش هاي قوي است. سوپ سير را براي تقويت سيستم عصبي مصرف مي كنند.
عدس:
غذائي است كه خيلي خاصيت دارد، سرشار از ويتامين ب، آهن ، كلسيم، سود پتانسيم، منگنز است.
كساني كه كارهاي سنگين و سخت بدني مي كنند همچنين اشخاصي كه كارهاي فكري و دماغي انجامي مي دهند مصرف آن توصيه مي شود.
عدس به سيستم عصبي كمك مي كند و براي گياهخواران مواد پروتئين فراهم مي آورد . عدس را بايد با سبزيها و ادويه هاي معطر مصرف كرد.
(برگرفته از كتاب خوب بخوريد و جوان بمانيد)
كدو:
فَنَبَدنهُ بِالسَرَآءِ وَ هُوَ سَقيمٌ و أَنبَتنا عليهِ شجَرَهً مِن يَقطينٍ (صافات 146-145)
حضرت يونس (ع) از شكم ماهي خارج گرديد و به ساحل دريا رفت در حاليكه بيمار و ناتوان بود. خداوند براي او از ميان گياهان كدو ا برگزيد و نه گياهي ديگر. چرا؟
اكنون روشن شده است كه آب كد و تشنگي را تا حد زيادي برطرف مي كند و از طرفي كدو داراي موادي است كه براي ترميم ضايعات پوستي و تقويت بدن مفيد مي باشد، غذايي كه حضرت يونس(ع) بشدت نيازمند آن بوده و همانگونه كه در تفاسير نيز آمده برگ اين گياه پهن بوده و مانع از آسيب رسيدن به حضرت يونس (ع). از طريق تابش اشعه خورشيد مي شده و گويا پشه ها نيز به اين گياه نزديك نمي شوند و شايد حكمت هاي ديگري نيز در اين كار نهفته باشد و ما از آن بي اطلاع باشيم. «والله اعلم»
تغذيه حيوانات با توجه به تفاوت مكاني چراگاه ها:
و فاكهه و ابا : و ميوه چراگاه (31 / عبس)
اب، (با تشديد باء) به معني گياهان خودرو و چراگاهي است كه آماده چريدن حيوانات و چيدن گياهان باشد و در اهل معيني آمادگي را مي رساند و از آنجا كه اين گونه چراگاه ها آماده بهره برداري است به آن (اب) گفته شده . بعضي نيز گفته اند منظور از «اب» ميوه هايي است كه قابل خشك كردن و ذخيره نمودن براي زمستان است، به مناسبت اينكه هميشه آماده بهره برداري است. (تفسير نمونه ج 26 ص 151)
والدي اخرج المرعي : آنكس كه چراگاه را بوجود آورد و ازدل زين بيرون فرستاد.
(سوره اعلي/4) تعبير اخرج از ماده «اخراج» اشاره به اين است كه گويد همه اينجا در دل زمين وجود داشته، و خداوند آسمان را بيرون فرستاده، بديهي است كه تغذيه حيوانات مقدمه است براي تغذيه انسان، و فايده آن سرانجام به انسان ها باز مي گردد.
تفسير نمونه ج 26 ص 387
پس از درختاني و ريشه و پوست بعضي ديگر جز مواد خوراكي هستند (مانند چاي و دارچين و زنجبيل و امثال آن) به علاوه برگ هاي بسياري از درختان خوراك مناسبي براي حيوانات است.
متاعاً و لاتعامكم: تا وسيله بهره گيري شما و چهارپايان باشد. سوره عبس/ 32
مناع : همه چيزي است كه انسان از آن متتع و بهره مندي مي شود. تفسير نمونه ج 26 ص 153
ابّ : گياهان چراگاهي ممكن است به معناي گياهان دارويي كه در كوه ها و صحرا مي رويد و مورد چراي حيوانات نيز واقع مي شود باشد.
سبزي هاي خوردني:
و عنباً و متنباً انگور و سبزي (سوره عبس/128)
ذكر عنب (انگور) از ميان تمام ميوه ها به خاطر مواد غذايي و حياتي فراواني است كه در اين ميوه نهفته شده ، و آن را به صورت يك غذاي كامل درآورده است (توجه داشته باشيد كه «عنب» هم به «انگور» گفته مي شود «هم به درخت انگور» و در آيات قران بر هردو اطلاق شده ولي در اينجا مناسب همان انگور است).
(تغب) در اهل به معني سبزيهائي است كه آن را در نوبت هاي مختلف مي چينند، و در اينجا به معني انواع سبزيهاي خوردني است و ذكر آن به مبناي انگور دليل بر اهميت اين ماده غذايي است. تفسير نمونه ج 26 ص 149
219- در كتاب عوارف المعارف ذكر شده : سركه و سبزي بر سر سفره از هفت است.
و فيه ايسناً : الخل و البقل علي السنتها من السنه (سنن البني ح 219 ، ص 192)
تمام مواد غذايي انسان از گياهان گرفته مي شود.
مي دانيم تمام مواد غذايي انسان ها و اهل از گياهان گرفته مي شود. با اين تفاوت كه قسمتي را انسان مستقيماً مصرف مي كند، و قسمتي ديگر صرف تغذيه حيواناتي مي شود كه جز مواد غذائي انسان ها است اين معني حتي در مورد حيوانات دريائي نيز صادق است، زيرا آنها نيز از گياهان بسيار كوچكي تغذيه مي كنند كه ميليون ها ميليون از آن در هر گوشة كنار دريا در پرتو نور آفتاب مي رويد و در لابه لاي امواج در حركت است و در آيه النجم و الشجر سيجدان نيز منظور از نجم گياهان كوچك و خزنده (مانند بوته گها و خيار و امثال آن) و شجر انواع گياهان ساقه دار مانند فلات و درختان ميوه و غيره آن را شامل مي شود. و تعبير يسجدان (اين دو سجده مي كنند) اشاره به تسليم بي قيد و شرط آنها در برابر قوانين آفرينش و در مسير منافع انسان هاست، مسيري كه خدا براي آنها تعيين كرده و آن را بي كم و كاست مي پيمانيد.
(تفسير نمونه ج 23 ص 103)