– بِسْمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم: الم. ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ. الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ. والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ. أُوْلَئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ. (البقره/1-5)
– (آیه الکرسی) : اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأَرْضِ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ. (البقره/257)
– لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاء وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاء وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ. لاَ يُكَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا رَبَّنَا وَلاَ تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِنَا رَبَّنَا وَلاَ تُحَمِّلْنَا مَا لاَ طَاقَةَ لَنَا بِهِ وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَآ أَنتَ مَوْلاَنَا فَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ. (البقره /285-287)
– بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ: الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ. الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ. مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ. إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ. اهدِنَا الصِّرَاطَ المُستَقِيمَ. صِرَاطَ الَّذِينَ أَنعَمتَ عَلَيهِمْ غَيرِ المَغضُوبِ عَلَيهِمْ وَلاَ الضَّالِّينَ. (سوره الحمد)
– (آیه السخره) : إِنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ ادْعُواْ رَبَّكُمْ تَضَرُّعًا وَخُفْيَةً إِنَّهُ لاَ يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ وَلاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ.
– بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ: وَالصَّافَّاتِ صَفًّا. فَالزَّاجِرَاتِ زَجْرًا. فَالتَّالِيَاتِ ذِكْرًا. إِنَّ إِلَهَكُمْ لَوَاحِدٌ. رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَرَبُّ الْمَشَارِقِ. إِنَّا زَيَّنَّا السَّمَاء الدُّنْيَا بِزِينَةٍ الْكَوَاكِبِ. وَحِفْظًا مِّن كُلِّ شَيْطَانٍ مَّارِدٍ. لَا يَسَّمَّعُونَ إِلَى الْمَلَإِ الْأَعْلَى وَيُقْذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٍ. دُحُورًا وَلَهُمْ عَذَابٌ وَاصِبٌ. إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ. فَاسْتَفْتِهِمْ أَهُمْ أَشَدُّ خَلْقًا أَم مَّنْ خَلَقْنَا إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّن طِينٍ لَّازِبٍ. (الصافات/1-12)
– لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ. هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ. هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ. هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ. (الحشر/22-25)
– وَأَنَّهُ تَعَالَى جَدُّ رَبِّنَا مَا اتَّخَذَ صَاحِبَةً وَلَا وَلَدًا. وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا. وَأَنَّا ظَنَنَّا أَن لَّن تَقُولَ الْإِنسُ وَالْجِنُّ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا. (جن/3-5)
– لَهُ مُعَقِّبَاتٌ مِّن بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ يَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللّهِ. (الرعد/11)
– وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ. (یس/9)
– خَتَمَ اللّهُ عَلَى قُلُوبِهمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ وَلَهُمْ عَذَابٌ عظِيمٌ. (البقره/7)
بعد از ختم قرآن این دعا را بخوان :
«اَللّهُمَ لَکَ الْحَمدُوَاِلَیکَ الْمُشْتَکی»
و پس از آن هفت مرتبه «سبوح قدوس رب الملائکه
1- قال رسول‌الله صلی الله و علیه و آله :
«مَنْ قَرَافی شَهْر رَمَضان آیَة مِنَ الْقُرآنَ کان لَهُ اَجْرمِنْ خَتْمِ الْقُرآن فی غَیْرهِ مِنَ الشُّهور.» (21)
کسی که یک آیه از قرآن در ماه رمضان بخواند مانند یک ختم قرآن است در ماه‌های دیگر».
2- قال الامام الباقر علیه السلام :
«مَنْ خَتَمَ الْقُرآنَ بِمَکَّةِ مِنْ جُمْعَة اِلی جُمْعَة اَوْ اَقَلَّ مِنْ ذلکَ اَوْ اَکْثَرو خَتْمهُ فی یَومِ الْجُمعَة کَتَب لَهُ مِنَ الْاجرِ وَ الْحَسناتِ مِنْ اَوَّلِ جُمْعَة کانَتْ فِی الدُّنیا اِلی آخر جُمْعَة تَکوُنُ فیها وَاِن خَتْمَهُ فی سائِرِ الایّام فَکَذلِکَ.»
کسی که قرآن را از جمعه به جمعه یا کمتر یا بیشتر از آن در مکه بخواند و در روز جمعه به پایان برساند خداوند برای او از اجر و حسنات به اندازه اولین جمعه روزگار تا آخرین جمعه دنیا مقرر فرماید و سایر روزها نیز مانند روز جمعه است» (22)
3- عن ابی عبدالله (ع) قالَ: سَمِعْتُ اَبی(ع) یَقُولُ: قَالَ رَسْولُ الله (ص) خَتَم الْقُرآن اِلی حَیْثُ تَعْلَمُ».
حضرت صادق(ع) فرمود: از پدرم شنیدم که فرمود: رسول خدا(ص) فرموده است: ختم قرآن تا آنجائی است که تو میدانی. (23)
4- عن حسین بن خالد، عن ابی عبدالله (ع) قال: قُلْتَ لَهُ: فی کُمْ اَقْرَالْقُرآن؟ فَقالَ: اِقْراءُ اَخْماساً؛ اَقْراهُ اَسباعاً، امّآ ان عِنْدی مُصْحَفاً مُجزی اَرْبَعَةَ عَشَرَجُزْاً».
حسین بن خالد می‌گوید: به حضرت صادق(ع) عرض کردم در چه مقدار از زمان ( و در چند روز) قرآن را بخوانم؟ فرمود: آن را در پنج قسمت بخوان (یعنی پنج روز که بخش هر روزی شش‌جزء باشد) و در هفت بخش بخوان(یعنی در هف ت روز) و در نزد من قرآنی است که چهارده قسمت است (یعنی در چهارده روز ختم می‌شود).(24)
5- سال ابوبصیر ابا عبدالله (ع) وَاَنَا حاضِرُ فَقَالَ لَهُ : جَعَلْتُ فِداکَ اَقْرَآُ الْقُرآنَ فی لَیلَة؟ فَقالَ: لا، فَقَالَ: فی لَیْلَتَیْنِ؟ فَقَال: لا حَتّی بَلَغَ سِتَّ لیال فَاشارَبیَدِهِ فَقَال: ها، ثُمَّ قالَ اََبُوعَبْدُالله عَلَیْه السَّلامُ: یا ابَا مُحّمَّد اِن َمَنَ کانَ قَبلکُم مِنْ اصحابِ محمد(ص) کَانَ یُقْرَأ القُرآنَ فی رَمَضان فی‌لَیلَة؟ فَقَال: فی لَیلَتین؟ فَقَال: لا، فَقَالَ: لا، فَقَال: فی ثَلاث؟ فَثَالَ: ها – وَ اَوما بِیَدِهِ – نَعم شَهْر رَمَضان لایشبهه شَی مِن الشُّهور، لَهُ حَقّ وَحرقه، اَکثَرمِنَ الصَّلاة مَا اسْتطَعْتَ.
علی بن ابی حمزه گوید: ابو بصیر از امام صادق(ع) پرسید: قربانت شوم، من قرآن را در یک شب بخوانم؟ فرمود: نه عرض کرد: در دو شب؟ فرمود: نه، تا رسید به شش شب با دست اشاره کرده فرمود: ها (یعنی آری بخوان) سپس حضرت صادق(ع) فرمود: ای ابا محمد آنان که پیش از شما‌ها بودند از اصحاب حضرت محمد(ص) قرآن را در یک ماه و کمتر می‌خواندند، قرآن را به شتاب و سرعت نباید خواند بلکه باید همواره و شمرده خوانده شود، و هرگاه به آیاه‌ای برخورد کردی که در آن ذکر دوزخ است نزد آن بایستی و از دوزخ به خدا پناه بری، پس ابوبصیر عرض کرد: در ماه رمضان قرآن را در یک شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرض کرد: در دو شب بخوانم؟ فرمود: نه، عرض کرد: در سه شب بخوانم؟ فرمود: آری بخوان – و با دست اشاره کرد – آری ماه رمضان (ماهی) است که هیچ کدام یک از ماه‌ها بدونمانند برای آن
ماه حق و حرمتی است ( و در آن ماه) نماز هرچه توانی بخوان. (25)
6- قال رسول الله(ص) مَن خَتمَ القُرانَ، فَکَانَّما ادرجت النّبوه بَینَ جَنبیهِ، وَلکنّه لا یُوحی اِلَیه.
«هرکه قرآن به تمامی خواند، چنان باشد که نبوت در باطن او راه یافته است، جز آنکه به او وحی نمی شود.» (26)