1-قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم :
«مَنْ قَرَ اَعَشر آیات فی لَیلَةِ یَکتُب مِنَ الْغافِلین، وَ مَنْ قَرَاَخَمسینَ آیة کَتَبَ مِنَ الذَّاکِرینِ وَمَن قَرَامائة آیَة کَتَبَ مِنَ القانِتینِ، وَمَن قَرَامائَتی آیَة کَتَبَ مِنَ الْخاشِعین، وَمَنْ قَرَاثَلاثَمائَة آیَة کَتَبَ مِنَ الْفائِزین، وَمَنْ قَرَ اَخمسمائة آیَة کَتَبَ مِنَ الْمُجتهِدینِ، وَ مَنْ قَرَأ الفَ آیَة کَتَبَ لَه قِنطار(من‌تبر)، وَ الْقِنْطار خَمْسُؤنَ اَلفَ مِثْقالَ ذهبَ والْمِثقَالَ أَرْبِعَةَ وَ عِشْرُونَ قیراطاً، اَصْغَرهَا مِثْلَ جَبَلُ اَحَد، وَاَکْبَرها مَا بَیْنَ السَّماءِ وَ الْاَرْضِ».
پیامبر اکرم(ص): کسی که 10 آیه در یک شب بخواند از زمره غافلان نخواهد بود، و کسی که 50 آیه بخواند در زمره ذاکران خواهد بود، و کسی که 100 آیه بخواند از قانتین خواهد بود، و کسی که 200 آیه بخواند از خاشعین خواهد بود، و کسی که 300 آیه بخواند از رستگاران خواهد بود، و کسی که 1000 آیه بخواند برای او خواهد بود قنطاری از طلا و قنطار معادل پنجاه هزار مثقال طلا است، که هر مثقالی بیست و چهار قیراط است که (در معیار خدا کوچکترین قیراط معادل کوه احد و بزرگترین آن معادل آنچه فیمابین زمین و آسمان است) می‌باشد. (8)
پیامبر اکرم(ص) درباره قرآن خواندن تمثیلی زیبا فرمودند:
«مومن قرآن خوان چون ترنج است که بویشخویش است وطعمش خوب.»
«و مومن قرآن نخوان چون خرماست، بی بوولی یا طعمی شیرین».
«اما فاجر قرآن خوان چون علفی است خوشبو با طعمی تلخ.»
«وفاجر قرآن نخوان چون حنظل است، بی بود وتلخ.»(9)
2- قال الامام علی بن ابی طالب علیه‌السلام:
«یقال لصاحِبِ الْقُرآن: اِقْرَاْوَارقه، وَرَتِّل کَماکُنْتَ تَرتل فِی الدُنیا، فَاِنَّ مَنْزِلَتَکَ عِنْدَ آخَرَ آیَةِ تَقْرُوها.»
امام علی(4): به قاری قرآن گفته می‌شود بخوان و پرواز کن، زیرا منزلت و درجه توبه آخرین آیه‌ای است که تلاوت کرده‌ای.(10)
3- قال الامام علی‌بن ابی‌طالب علیه‌السلام:
«مَنْ قَرَاَ الْقُرآن فَکَانََّما ادرجت النُّبوَة بَیْنَ جَنْبَیه، اِلّا اِنَّهُ لا یُوحی اِلَیه.»
امام علی(ع): کسی که قرآن را تلاوت می‌کند مانند آن است که قرآن در سینه او مندرج است الا آنکه به او وحی نشده». (11)
4- قال الامام الحسن بن علی بن ابی طالب علیه‌السلام :
«مَنْ قَرَاَ الْقُرآنَ کَانْت لَهُ دَعْوَة مُجابَة، اما معجله اَوْ موجله.» (12)
امام حسن(ع): کسی که تلاوت قرآن می‌کند دعای مستجابی دارد که یا فوراً مستجاب می‌شود یا بعد از مدت زمانی».
5- قال الامام الحسین بن علی بن ابی طالب علیه‌السلام :
«مَنْ قَرَا آیَة مِنْ کِتابَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ فی صَلاتِهِ قائِماً یَکتُب لَهُ بِکُلِّ حَرْف مائة حَسَنَة، فَاِذا قَرَاهافی غَیْر صَلاةِ کَتَبَ الله لَهُ بِکُلِّ حَرْف عَشر حَسنات، وَ إن اسْتَمَعَ الْقُرآنَ کَتَبَ الله لَهُ بِکُلِّ حَرْف حَسَنَة، وَ ازن خَتْم الْقُرآن لَیلاً صَلّت عظلَیهِ الْمَلائِکَة حَتّی یُصبح، وَ اِن خَتْمهُ نَهاراً صَلَّت عَلَیهِ الْحفظه حَتَّی یمسی، وَکانَتْ لَهُ دَعْوَة مُجابَة، وَکانَ خَیْراً لَهُ مِمّآ بَیْنَ السَّماءِ اِلَی الْارْضِ.»
امام حسین(ع): کسی که آیه‌ای از قرآن را ایستاده در نماز خود بخواند به هر حرفی صد حسنه خواهد داشت، و در غیر نماز هر حرفی ده حسنه و استماع هر حرفی یک حسنه و اگر قرآنی ختم کند فرشتگان تا صبح بر او درود می‌فرستند و اگر در روز آن را ختم کند فرشتگان بر او درود می‌فرستند و یک دعای مستجاب خواهد داشت.» (13)
6- قیل الامام زین‌العابدین علی بن الحسین علیه‌السلام:
«اَیُّ الْاعَمال اَفْضَل، فَقَالَ (ع): اَلْحَال الْمُرْتَحِل؟ قیلَ: وَماهُوَ الْحالَ الْمُرتَحِل؟ فَقالَ(ع) : فَتح الْقُرآن وَخَتْمه، کلماحل بِاَوَّلِهِ اِرْتَحَلَ فی آخِرَةِ.»
امام علی‌بن الحسین(ع): از امام علی بن الحسین سئوال کردند افضل اعمال کدام است در پاسخ فرمودند: الحال المرتحل، سئوال کردند حال مرتحل یعنی چه؟ فرمودند: باز کردن قرآن و تلاوت آن تا آخر، آغاز کند و پایان دهد.» (14)
7- قال الامام زین‌العابدین علی بن الحسین علیه‌السلام :
«عَلَیکَ بِالْقُرآنِ فِاِنَّ اللهَ خَلَقَ الْجَنَّةَ بِیَدِهِ، لبنه من ذهب ولبنه من فضله ملاطها المسک، و ترابها الزعفران، و حصباوها اللولو، وَجَعَلَ دَرَجاتها عَلی قَدْرِ آیات الْقُرآن، فَمَنْ قَرَا الْقُرآن قال لَهُ: اِقْرَأوَارق وَمَنْ دَخَلَ الْجَّنه مِنْهُم لَمْ یَکُنْ فِی الْجَنَّةِ اَعلی دَرَجَة مِنْهُ مَا خَلا النَّبِیُّونَ والصِّدیقونَ.
امام سجاد(ع) : بر تو باد به تلاوت قرآن، زیرا خداوند بهشت را آفریده است بدست قدرت خود از خشتی از اطلا و خشتی از نقره صورت پذیرفته است و ملاطش مشک و خاکش زعفران است و درجات بهشت بقدر آیات قرآن است و به قاری قرآن گفته می‌شود بخوان و بالا برو از تلاوت کنندگان قرآن درجه‌ای بالاتر نیست جز انبیاء و صدیقین.» (15)
8- یَجی ءُ الْقُرآنَ فی اَحْسَنِ مَنْظُور اِلَیهِ صُوَرة فَیظمرُّباِلْمُسلِمینَ فَیَقُولوُنَ هذَا الرَّجَلُ مِنّا فَیَجاوَزَهُمْ اِلَی النَّبِیّینَ فَیَقُولوُنَ: هُوَمِنّا، فَیَجاوَزَهُمْ اِلَی الْمَلائِکةِ الْمُقَّربینَ فَیَقُولوُنَ هُومِنّا، حَتّی یَنْتَهی اِلی رَبُّ العِزَّة عَزَّوَجَلَّ فَیَقُولُ: یارَبُّ فُلان بن فُلان اظمات هُوَ اجره، وَ اسهرت لَیْلَة فی دارز الدُّنیا، وَفُلان بن فُلان لم اظمیء هُوَ اَجرهُ وَلم اسهر لَیلَة، فَیَقُولُ تَبارَکَ وَ تَعالی: اَدُخِلْهَمُ الجّنَّةَ عَلی مَنازِلُهم، فَیُقومُ قُومٌ فَیَتَّبِعُونَهُ، فَیَقُولُ لِلمُؤمِن: اِقْرَأ وَارْقَه، فَیَقَزا وَیرقی حَتّی یبلغ کُلَّ رَجُلُ مِنْهُم مَنْزِلَتَهُ التَّی هِیَ لَهُ فَیُنْزِلَها.
امام باقر(ع): در روز قیامت قرآن با بهترین صورت از برابر مسلمانان عبور می‌کند می‌گویند این از ما است از برابر انبیاء عبور می‌کند می‌گویند از ماست، از برابر فرشتگان مقرب عبورمی‌کند می‌گویند از ماست تا منتهی می‌شود به پروردگار عزیز به پیشگاه الهی عرض می‌کند: بارالها این بنده تو فلان فرزند، فلان در راه تلاوت من خود را در تعب انداخته است وشب‌ها بیداری کشیده است اما آن دیگری چنین نکرده است، خداوند می‌فرماید: آنان را وارد بهشت می‌کنم اما هر کدام در منزل و موقعیت خود بقدر آیاتی که تلاوت کرده‌اند درجه دارند.»(16)
9- قال الامام الصادق، جعفربن محمد علیه‌السلام :
«مَنْ قَرَا القُرآنَ فِی الْمُصحَف متع بِبَصَرهِ وَ خَفَّفَ عَنْ والدَیْةِ وَ اِنْ کانا کافِرینَ.»
امام صادق(ع) : کسی که قرآن را از رو تلاوت کند نور دیدگانش زیاد می‌شود و بار گناه پدر و مادرش سبک می‌شود هرچند که هر دو کافر باشند». (17)
10- قال الامام الهادی، علی بن محمد علیه‌السلام :
«اِنَّ عَلی بنِ الحُسینِ (زین‌العابدین) کَانَ یَقْرَ اُفَرُبّما مَرَّبِهِ المارَفَصَعِقَ مِنْ حَسَنَ صوتِهِ.»
امام هادی(ع) : علی‌ابن الحسین (حضرت زین‌العابدین) هنگامی که قرآن می‌خواندند، چنان دلربا و زیبا تلاوت می‌فرمودند: هنگامی که عابرین از کنار منزلشان عبور می‌کردند از زیبایی و دلربایی صوت ایشان غش می‌کردند.» (18)
11- امام مومسی کاظم(ع) : اگر کسی به آیه‌ای از قرآن پناه برد از شردشمنان اگر از مغرب تا مشرق دشمن او باشند از شر همه ایمن گردد اگر با یقین و اعتقاد بخواند.» (19)
« ور نخوانی ورنه قرآن پذیر انبیاء و اولیاء را دیده گیر»
(خاقانی)