امام علي – عليه السّلام – فرمودند: همانا شيطان راههاي خود را براي شما هموار مي کند و مي خواهد گره هاي دين شما را يکي پس از ديگري سست گرداند و به جاي اتحاد، تفرقه به شما دهد.
«نهج البلاغه، خطبه 121»
قال الامام الصادق – عليه السلام – : من فارق جماعة المسلمين و نكث صفقة الامام جاء إلي الله أجذم.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: هر كس از جماعت مسلمين جدا شود و عهد و پيمان خود را با امام مسلمين بشكند، دست بريده محشور خواهد شد.
«الكافي، ج 1، ص 405»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : ألا إن في التباغض الحالقة لا أعني حالقة الشعر و لكن حالقة الدين.
پيامبر اكرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: آگاه باشيد كه در دشمني ها، ستردن و تراشيدن نهفته است، اما نه تراشيدن مو، بلكه ستردن دين.
«الكافي، ج 2، ص 346» امام علي – عليه السلام – فرمودند:
پس بنگريد، چگونه بودند «قوم بني اسرائيل» زماني كه جمعيتها گرد آمده، و انديشهها با هم و دلها يكسان و دستها ياور هم و شمشيرها كمك يكديگر و بينشها ژرف و تصميمات يكي بود، آيا در اطراف زمين بزرگ و بر جهانيان حاكم نبودند؟ پس بنگريد به آخر كارشان «قوم بني اسرائيل» آن هنگام كه بين آنها تفرقه افتاد، و مهرباني و الفتها بهم خورد و سخنها و دلها مختلف و گروه گروه شدند و بجان هم افتادند و پراكنده گشتند و با هم جنگيدند، پس خداوند، لباس عزت را از تن آنها بركند و فراواني نعمتش را از آنها گرفت و آنچه باقي مانده، سرگذشت آنان است تا مايه عبرت عبرت گيرندگان باشد.
«نهج البلاغه، خطبه 192»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : من فارق الجماعة شبرا خلع الله ربقة الإسلام من عنقه.
پيامبر اكرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هر كس يك وجب از (آرمانها و عقايد) جامعه «مسلمين» دور شود خداوند رشته مسلماني را از گردن او باز كند .
«الكافي، ج 1، ص 404»
قال الامام علي – عليه السلام – : لو سكت الجاهل ما اختلف الناس.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: اگر جاهل سكوت ميكرد، مردم اختلاف نميكردند (سبب بسياري از اختلافات، سخنهاي ناآگاهانه است).
«بحارالانوار، ج 75، ص 81»
قال الامام علي – عليه السلام – : «في ذم أهل الرأي»… و إلههم واحد و نبيهم واحد و كتابهم واحد أفأمرهم الله سبحانه بالإختلاف فأطاعوه أم نهاهم عنه فعصوه؟
امام علي – عليه السلام – (در مذمت اهل رأي) فرمودند: … خداي آنها يكي و پيامبرشان يكي و كتابشان يكي است. آيا خدا آنها را به اختلاف و دو دستگي فرمان داده که او (خدا) را اطاعت مي كنند؟ يا (خدا) آنها را از اختلاف نهي كرده که فرمانش را سرپيچي ميكنند؟
«نهج البلاغه، خطبه 18»
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
أيُّهَا النّاسُ، عَلَيكُم بِالجَماعةِ، وإيّاكُم والفُرْقةَ؛
اى مردم! به جماعت (يكپارچگى) روى آريد و از پراكندگى بپرهيزيد.
ميزان الحكمة: ح 2589
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
الجَماعَةُ رَحمَةٌ والفُرْقَةُ عَذابٌ؛
جماعت (يكپارچگى) رحمت است و پراكندگى عذاب.
ميزان الحكمة: ح 2593
قال الامام على (عليهالسلام):
ـ وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسيرِ السُّنَّةِ وَ الْبِدْعَةِ وَ الْجَماعَةِ وَ الْفُرْقَهِ ـ : اَلسُّنَّةُ ـ و اللّهِ ـ سُنَّةُ مُحمِّدٍ صلىاللهعليهوآله وَ الْبِدْعَةُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَةُ ـ وَ اللّهِ ـ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَةُ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ كَثُروا؛
امام على (عليهالسلام) در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلىاللهعليهوآله است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندك باشند و تفرقه، همدستى با اهل باطل است هر چند بسيار باشند.
كنزالعمّال، ح 1644
امام علي(عليه السلام) فرمودند:
إيّاكُم وَالفُرقَةَ فَإنَّ الشّاذَّ عَن أهلِ الحَقِّ لِلشَّيطانِ كَما أنَّ الشّاذَّ مِنَ الغَنَمِ لِلذِّئبِ ؛
از جدايى بپرهيزيد ؛ زيرا تنهاى جدا مانده از اهل حق ، بهره شيطان است ، چنان كه گوسفند جدا شده از گلّه، بهره گرگ است .
غرر الحكم و درر الكلم، حديث2747
امام علي(عليه السلام) فرمودند:
اِلزَمُوا الجَماعَةَ وَ اجتَنِبُوا الفُرقَةَ ؛
همراه جماعت باشيد و از تفرقه بپرهيزيد.
غرر الحكم و درر الكلم، حديث2488
قال رسول الله – صلى الله عليه وآله -:
ان الشيطان ذئب الانسان كذئب الغنم ياخذ الشاه القاصية و الناحية فاياكم و الشعاب و عليكم بالجماعة و العامة و المسجد؛
شيطان گرگ انسان است همانند گرگ گوسفندان كه هميشه ميشهاى دور افتاده و كناره گير را مى گيرد. پس از دسته بنديها (گروه گرايى و خط بازى ) بپرهيزيد و بر شما باد به حضور در جماعت و مجالس عمومى و مسجد.
(كنزالعمال ، ج 7، ص 581، حديث 20355)
قال رسول الله – صلى الله عليه وآله – :
من فارق جماعة المسلمين فقد خلع ربقة الاسلام من عنقه قيل : يا رسول الله و ما جماعة المسلمين ؟قال : جماعة اهل الحق و ان قلوا؛
كسى كه از جمعيت مسلمان جدا شود، رشته اسلام را از گردنش باز نموده . از حضرت سؤ ال شد: منظور كدام جمعيت است ؟آن حضرت فرمود: مردم و اهل حق ، هرچند كم باشند.
(امالى شيخ صدوق ، ص 272)
پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
الجماعه رحمه و الفرقه عذاب؛
جماعت مایه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.
نهج الفصاحه
پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
التّحدّث بنعم اللَّه شکر و ترکه کفر و من لا یشکر القلیل لا یشکر الکثیر و من لا یشکر النّاس لا یشکر اللَّه و الجماعه خیر و الفرقه عذاب؛
گفتگو از نعمتهاى خداوند شکر است و ترک آن کفر است و هر که نعمت کم سپاس نگذارد، سپاس نعمت بسیار را نخواهد گذاشت و هر که مردم را سپاس ندارد سپاس خدا را نخواهد داشت اجتماع مایه نیکى است و تفرقه موجب رنج و عذاب است.
نهج الفصاحه
پیامبراکرم (صلی الله علیه و آله و سلم ) می فرمایند :
کسی که از جمعیت مسلمان جدا شود، رشته اسلام را از گردنش باز نموده .ازحضرت سؤال شد: منظور کدام جمعیت است ؟ آن حضرت فرمودند: مردم اهل حق ، هر چندکم باشند.
( امالی شیخ صدوق ، ص 272 )
امام علی ( علیه السلام) فرمودند:
ألخلاف یهدم الرأی؛
اختلاف، بنیاد اندیشه درست را درهم می ریزد.
نهج البلاغه حکمت 215
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
ما اختلف أمة بعد نبیها الا ظهر أهل باطلها علی اهل حقها؛
هیچ امتی پس از پیامبرشان، اختلاف نکردند مگر آنکه گروه باطل بر حق گرایان چیره شدند .
کنز العمال، حدیث929
امام علی ( علیه السلام) فرمودند:
.. فإن ید الله علی الجماعة و ایاکم و الفرقة فإن الشاذ من الناس للشیطان، کما أن الشاذ من الغنم للذئب؛
دست خدا بر سر جماعت است،از تفرقه بپرهیزید، زیرا شخص تکرو، شکار شیطان است همان گونه که گوسفند تک رو، طعمه گرگ است.
شرح نهج البلاغه، جلد 8، ص 112
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
من فارق الجماعة مات میتة جاهلیة؛
هر کس از گروه مسلمانان جدا شود بر مرگ جاهلیت بمیرد.
نهج الفصاحة، 2855
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
لا تختلفوا، فإن من کان قبلکم اختلفوا فهلکوا.
اختلاف نکنید، آنان که قبل از شما بودند اختلاف کردند و هلاک شدند.
کنز العمال، حدیث 894
پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
ألجماعة رحمة و الفرقه عذاب؛
جماعت؛ وحدت مایه رحمت و تفرقه موجب عذاب است.
نهج الفصاحه، حدیث1323
پيامبراکرم صلىاللهعليهوآله وسلم می فرمایند:
اِنَّ الاِْخْتِلافَ وَ التَّنازُعَ وَ التَّثَـبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَ الضَّعْفِ وَ هُوَ مِمّا لا يُحِبُّهُ اللّهُ وَ لا يُعْطى عَلَيْهِ النَّصْرَ وَ الظَّـفَرَ؛
اختلاف و كشمكش و پشت هم اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن را دوست دارد و نه با آن يارى و پيروزى مىدهد.
بحارالأنوار، ج 20، ص 126، ح 50.
امام على عليهالسلام می فرمایند:
ـ وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ تَفسيرِ السُّنَّةِ وَ الْبِدْعَةِ وَ الْجَماعَةِ وَ الْفُرْقَهِ ـ : اَلسُّنَّةُ ـ و اللّهِ ـ سُنَّةُ مُحمِّدٍ صلىاللهعليهوآله وَ الْبِدْعَةُ ما فارَقَها وَ الْجَماعَةُ ـ وَ اللّهِ ـ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْحَقِّ وَ اِنْ قَلّوا وَ الْفُرقَةُ مُجامَعَةُ اَهْلِ الْباطِلِ وَ اِنْ كَثُروا؛
در پاسخ به پرسش از معناى سنّت، بدعت، جماعت و تفرقه فرمودند: به خدا سوگند، سنّت، همان سنّت محمّد صلىاللهعليهوآله است و بدعت آنچه خلاف آن باشد و به خدا قسم، جماعت، همدست شدن با اهل حق است هر چند اندك باشند و تفرقه، همدستى با اهل باطل است هر چند بسيار باشند.
(كنزالعمّال، ح 1644. )
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
اَلجَماعَةُ رَحمَةٌ و الفُرقَةُ عَذابٌ؛
وحدت مايه رحمت ، و تفرقه موجب عذاب است.
كنزالعمّال ، ح 20242
پیامبر اعظم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
لاتَختَلِفوا، فَإِنَّ مَن کانَ قَبلَکمُ اختَلَفوا فَهَلَکوا؛
باهم اختلاف نکنید، که پیشینیان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
(کنزالعمال ، ح 894)
حضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمودند:
فَجَعَلَ اللهُ إطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أماناً لِلفُرقَةِ؛
خدا اطاعت از ما را رشتۀ سامان ملت، و امامت ما را مایۀ ایمنی از تفرقه قرار داده است.
(احتجاج، ج1، ص134)