غايات وضو:
* وضو، شرط صحت همهی نمازهای واجب و مستحب و اجزای فراموش شدهی آن است، بنابراین هیچ نمازی بدون وضو صحیح نیست مگر نماز میت که وضو برای آن لازم نیست.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 74)
* وضو شرط صحت طواف واجب خانهی خدا است و بدون آن طواف واجب باطل است. منظور از طواف واجب، طوافی است که جزیی از حج یا عمره است، گرچه آن حج یا عمره مستحب باشد،ولی در طواف مستحب که در غیرحج و عمره کسی انجام دهد وضو لازم نیست.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 75)
* وضو گرفتن برای خواندن نماز واجب، اگر عرفاً نزدیک داخل شدن به وقت آن باشد اشکال ندارد.
(اجویة الاستفتاءات، س 110و 119)
* وضو به قصد با طهارت بودن، از نظر شرعی مستحب و مطلوب است و خواندن نماز با وضوی مستحب جایز است.
(اجویة الاستفتاءات، س 122)
* مستحب است انسان در همه حال با وضو باشد مخصوصاً در هنگام ورود به مسجد و مشاهد مشرفه و تلاوت قرآن و هنگامی که میخواهد بخوابد و بعضی اوقات دیگر.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 77)
* بعد از آن که وضو به طور صحیح محقق شد، تازمانی که باطل نشده است،انجام هر عمل مشروط به طهارت با آن جایز است،بنابراین لازم نیست برای هر نمازی وضوی جداگانه بگیرد، بلکه میتواند با یک وضو تا زمانی که باطل نشده هر مقدار نماز که بخواهد بخواند.
(اجویة الاستفتاءات، س 118)
1. مس قرآن
دست زدن به خط قرآن بدون وضو حرام است واین امر،اختصاص به قرآن کریم ندارد،بلکه شامل همهی کلمات و ایات قرآنی میشود ، هر چند در کتاب دیگری یا در روزنامه، مجله،تابلو و غیر آنها باشد.
(اجویة الاستفتاءات، س 154 و استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت، م 76)
توجه
*همه جای بدن، مانند لب و صورت غیره هم حکم دست را دارد.
(استفتا از دفتر معظمله، باب طهارت،م 76)
2. مس اسامی خداوند متعال و پیامبران و امامان معصوم (ع)
1. مس اسما و صفات مخصوص ذات باری تعالی بدون وضو حرام است، و به احتیاط (واجب) نامهای انبیای عظام و ایمهی معصومین (ع) نیز حکم نامهای خداوند متعال را دارد.
(اجویة الاستفتاءات، س 164)
2. مس لفظ جلالهی «الله» بدون وضو جایز نیست، اگر چه جزیی از یک اسم مرکب از قبیل عبدالله و حبیب الله باشد.
(اجویة الاستفتاءات، س 152)
3. آرم جمهوری اسلامی ایران اگر در نظر عرف، اسم جلاله محسوب و خوانده شود، مس آن بدون طهارت حرام است و در غیر این صورت اشکال ندارد، اگر چه احوط (استحبابی) ترک سم آن بدون طهارت است.
(اجویة الاستفتاءات، س 157)
4. مس ضمیرهایی که به ذات باری تعالی بر میگردند،مثل ضمیر جملهی «بسمه تعالی»حکم لفظ جلاله «لله» را ندارد.
(اجویة الاستفتاءات، س 147)
5. نوشتن همزه و سه نقطه به صورت «الله» به جای لفظ جلالهی «الله» از نظر شرعی مانعی ندارد،و همزه و نقاط، حکم لفظ جلاله را ندارد و مس آن بدون وضو جایز است.
(اجویة الاستفتاءات، س 148و149)
6. خودداری کردن از نوشتن لفظ جلالهی «الله» به صرف احتمال مس آن توسط افراد بیوضو،مانعی ندارد.
چند نکته در ارتباط با مس آیات قرآن و اسمای متبرکهی خداوند متعال و پیامبران و امامان معصوم (ع)
§ به گردن آویختن گردنبندی که آیات قرآن یا اسامی مبارکه بر آن نقش شده است اشکال ندارد، ولی باید نوشتهها با بدن بدون طهارت تماس نداشته باشد.
(اجویة الاستفتاءات، س 153)
§ هر گاه بخواهند هنگام خوردن غذا از ظرفی که آیات قرآنی از جمله آیهالکرسی یا اسمای مبارکه روی آن نوشته شده استفاده کنند اشکال ندارد، به شرطی که با وضو باشند و یا غذا را با قاشق از ظرف بردارند.
(اجویة الاستفتاءات، س 155)
§ کسانی که به وسیلهی دستگاه تحریر آیات قرآنی یا اسمای جلاله و یا نامهای معصومین (ع) را مینویسند لازم نیست در حال تحریر و نوشتن با وضو باشند (این کار مشروط به طهارت نیست)،ولی از مس انها بدون وضو باید اجتناب نمایند .
(اجویة الاستفتاءات، س 156)
§ کلماتی که روی انگشترها نقش میکنند، اگر از کلماتی باشد که شرط جواز مس آن، طهارت است، مثل کلمات قرآن و مانند آن، مس آن بدون طهارت جایز نیست.
(اجویة الاستفتاءات، س 161)
§ طبع و نشر آیات قرآنی یا اسمای مبارکه در آن نوشته شده است در کارهایی، مثل پیچاندن غذا با آن یا نشستن بر ن و یا استفاده از آن به جای سفره و… اگر از نظر عرف بیاحترامی شمرده شود جایز نیست،واگر بیاحترامی محسوب نشود اشکال ندارد.
(اجویة الاستفتاءات، س 159)
§ استفاده از روزنامههایی که آیات قرآنی یا اسمای مبارکه در آن نوشته شده است در کارهایی ، مثل پیچاندن غذا با آن یا نشستن بر آن و با استفاده از آن به جای سفره و… اگر از نظر عرف بیاحترامی شمرده شود جایز نیست،و اگر بیاحترامی محسوب نشود اشکال ندارد.
(اجویة الاستفتاءات، س 160)
§ انداختن چیزی که مشتمل بر آیات قرآنی یا اسمای متبرکه است در نهرها و جویبارها،اگر از نظر عرف اهانت محسوب نشود اشکال ندارد.
(اجویة الاستفتاءات، س 162)
§ هر گاه وجود آیات قرآنی و نامهای خداوند و اسامی معصومین (ع) در ورقهیی احراز نشود، سوزاندن و دور انداختن آن اشکال ندارد و فحص و بررسی لازم نیست. گفتنی است سوزاندن و دور انداختن اوراقی که امکان استفاده از آن در صنعت کارتن سازی و مانند آن وجود دارد و یا بر یک طرف آن نوشته شده است وط رف دیگر آن قابل استفاده برای نوشتن است، به علت وجود شبههی اسراف خالی از اشکال نیست.
(اجویة الاستفتاءات، س 163)
§ دفن آیات قرآنی و اسمای مبارکه در خاک و یا تبدیل آنها به خمیر به وسیله ی آب اشکال ندارد، ولی جواز سوزاندن آنها مشکل است و اگر بیاحترامی محسوب شود جایز نیست، مگر در صورتی که اضطرار اقتضا کند و جدا کردن آیات قرآنی و نامهای مبارک امکان نداشته باشد.
(اجویة الاستفتاءات، س 16)
§ قطعه قطعه کردن آیات قرآنی و اسمای مبارکه به مقدار زیاد به طوری که حتی دو حرف آنها به هم متصل نمانده و غیر قابل خواندن شود، اگر بیاحترامی محسوب شود جایز نیست و در غیر این صورت نیز اگر موجب محو نوشتهی لفظ جلاله و آیات قرآنی نشود کافی نیست،همچنان که تغییر صورت خطی کلمات با اضافه یا کم کردن بعضی حروف نیز باعث زوال حکم شرعی حروفی که به قصد نوشتن آیات قرآنی یا لفظ جلاله به کار رفتهاند نمیشود. بلی، زوال حکم بر اثر تغییر حروف به نحوی که ملحق به محو حروف گردد، بعید نیست،هر چند احتیاط (مستحب)، اجتناب از مس آن بدون وضو است.
(اجویة الاستفتاءات، س 166)