كسب و كارو نماز

كسب و كار مانع اقامه نماز نشود

نور خدا در خانه‏هائى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده كه ديوارهاى آن را بالا برند و مرتفع سازند، تا از دستبرد دشمنان و هوسبازان در امان باشند، كه مقصود از اين خانه‏ها، مساجد و


1- (3و4و5) ميزان الحكمة، ج 5، ص 378.

2- نهج‏الفصاحه، حديث 54.

(58)


خانه پيامبر و ائمه عليهم‏السلام مى‏باشد، ولى با توجه به مراتب و تشكيك نور در مراحل پائين‏تر از ائمه، يعنى مؤمنين نيز مى‏توانند، داراى خصوصيت فوق باشند.

علامه طباطبائى در اين زمينه مى‏فرمايد:

«مراد از اقامه نماز و اتياء زكوة، آوردن همه اعمال صالح است، كه خداى تعالى بندگان را به آنها مأمور كرده، كه در زندگى دنيايشان انجام دهند.

نماز و زكوة هر يك در باب خود ركنى هستند و اين كه بين تجارت و بيع و ذكر خدا و اقامه نماز و دادن زكوة، تقابل وجود دارد، با در نظر گرفتن اينكه اين دو از مصاديق ذكر خدايند، اين معنا را مى‏رساند كه مراد از ذكرالله، ذكر قلبى است، كه در مقابل فراموشى و غفلت از ياد خدا قرار دارد و مراد از زكوة و نماز ذكر عملى است، در واقع اينها جز ياد مستمر خدا به چيز ديگرى نمى‏پردازند، اينجاست كه درك مى‏كنيم، تقابل بين تجارت و بيع و ذكر خدا و اقامه نماز و دادن زكوة چقدر زيباست(1)».

قرآن كريم در بيان اين مطلب مى‏فرمايد:

«رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لاَ بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ وَ أقَامَ الصَّلوةَ وَ ايِتَاءَ الزَّكوةَ يَخَافُونَ يَوما تَتَقلّبُ فِيهِ الْقُلُوبِ وَ ألأَبْصَارِ(2)». مردانى كه نه تجارت و نه معامله آنها را از ياد خدا و بر پا داشتن نماز و اداى زكوة غافل نمى‏كند، آنها از روزى مى‏ترسند كه دلها و چشمها در آن زير و رو مى‏شود.


1- الميزان، ج 15، ص 177.

2- سوره نور آيه 27.

(59)


ايستادگى در برابر وسوسه‏گران نماز

در صدر اسلام مشركان با اصرار از مسلمانان مى‏خواستند تا از دين خود دست بردارند و لذا پيامبر، جواب دندان شكنى به آنها داده و مى‏گويد: علاوه بر توحيد دستور داريم، نماز را اقامه كرده و تقوى پيشه كنيم و سرانجام بازگشت همه به سوى خداست «وَ اَنْ أَقيِمُوا الصَّلوةَ وَ اتَّقُوهُ وَ هُو الَّذِى اِلَيْهِ تُحْشَروُنَ(1)».

نماز وسيله‏اى براى اعلام برائت بر عليه منافقان

پس از اينكه منافقان با مخالفت صريح خويش نسبت به جهاد كوتاهى كردند و آن را ناديده گرفتند، خداوند به پيامبرش دستور مى‏دهد «وَ لَا تُصَلّ عَلى اَحَدٍ مِنْهُم مَاتَ اَبدا وَلاَ تَقُمْ عَلى قَبْرِهِ(2)».

بر هيچيك از آنها نماز نگذارد و در كنار قبور منافقان براى دعا و طلب آمرزش قرار نگيرد، در واقع دستور مى‏دهد با چنين افرادى معامله مسلمان نشود و اين خود نوعى مبارزه با منافقان مى‏باشد.

نماز باز دارنده از زشتيها و بديها

نماز محور اصلى پرورش انسانهاست، زيرا آنها را از منكرات و زشتيها باز مى‏دارد، طبيعت نماز از آنجا كه انسان را به ياد نيرومندترين عامل بازدارنده از زشتيها، يعنى اعتقاد به مبدأ و معاد مى‏اندازد، داراى اثر باز دارندگى از فحشاء و منكرات است.


1- سوره انعام آيه 72.

2- سوره توبه آيه 84.

(60)


قرآن كريم در اين زمينه مى‏فرمايد:

«أقِمِ الصَّلوةَ اِنَّ الصَّلوةَ تِنْهى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْكَرِ وَ لَذِكْرُ اللَّهِ اَكْبرُ وَ اللَّهُ يَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ(1)» آنچه را از كتاب به تو وحى شده، تلاوت كن و نماز بر پادار كه نماز انسان را از زشتيها و منكرات باز مى‏دارد و خداوند مى‏داند كه شما چه كارهايى انجام مى‏دهيد.

از رسول خداروايت شده كه فرمود: «مَنْ لَمْ تَنْهى صَلوتُهُ عَنِ الفَحْشَاءِ وَ المُنْكَرِ لَمْ يَزِدُوابِها مِن اللَّهِ اِلاّ بُعْدا(2)» هر كس نمازش او را از ناسزا و بدى باز ندارد، بوسيله نماز از خدا دورتر شود. انسان براى مقدمات نماز خود را شستشو مى‏دهد، پاك مى‏كند، حرام و غصب را از خود دور مى‏سازد و به بارگاه دوست مى‏رود، همه اين امور تأثير بازدارنده در برابر فحشاء و منكرات دارد.

با نماز انسان براى خدا ركوع و سجود مى‏كند و در پيشگاه او پيشانى بر خاك مى‏نهد غرق در عظمت او مى‏شود و خودخواهى و خود برتر بينى‏ها را فراموش مى‏كند.

دورى از فحشا و منكرات تنها ثمره نماز نيست، بلكه داراى فلسفه مهمترى مى‏باشد و آن ياد خداست و بزرگترين ذكرهاست كه ريشه و مايه هر خير و سعادت محسوب مى‏شود.

رهبر فرزانه و حكيم انقلاب اسلامى در توصيه خود به مردم و خصوصا جوانان مى‏فرمايد: «مردم ما، جامعه ما و بخصوص جوانان ما كه اكنون بار امانت سنگينى را بر دوش گرفته‏اند بايد نماز را، منبع قدرتى لايزال بدانند و در برابر جبهه فساد و بى‏عدالتى و كج‏روى كه امروز شريعت را تهديد مى‏كند، از نماز و ياد خدا نيرو بگيرند، ميدان مبارزه‏اى كه امروز پيش روى ماست، ما را به تكيه‏گاه مستحكم ذكر خدا و اميد و اعتماد به او بيش از پيش، محتاج مى‏سازد،


1- سوره عنكبوت آيه 45.

2- نهج‏الفصاحه حديث 2822.

(61)


نماز با حضور، با توجه، نمازى كه از ياد ذكر سرشار است، نمازى كه در آن آدمى با خداى خود سخن مى‏گويد و به او دل مى‏سپارد، نماز كه والاترين معارف اسلام را پيوسته به انسان مى‏آموزد، چنين نمازى انسان را را از پوچى و بى‏هدفى و ضعف مى‏رهاند و افق زندگى را در چشمش روشن مى‏سازد و به او همّت و اراده و هدف مى‏بخشد و دل را از ميل به كج‏روى و گناه و پستى نجات مى‏دهد(1)».

كنترل اميال و هوسها و پيروزى بر آنها بوسيله نماز

قرآن كريم براى اينكه انسان حّب جاه و مقام را از سر بيرون كند و بتواند بر اميال و خواسته‏هاى دل پيروز گردد، مى‏فرمايد: «اِسْتَعيِنُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلوةِ وَ اِنَّهَالَكَبيِرَةٌ اِلاّ عَلَى‏الْخَاشِعِينَ(2)» از صبر و نماز يارى جوئيد و با استعانت از خدا و كنترل خويش بر هوسهاى درونى پيروز شويد، البته اين كار، جز براى خاشعان، گران است، خاشعان كسانى هستند كه يقين دارند كه پروردگار خود را ملاقات خواهند كرد و به سوى او باز مى‏گردند، گوئى خداوند را با چشم مشاهده كرده‏اند و هيچ شك و ترديدى ندارند.

فردى از اميرالمؤمنين سوال كرد، آيا خداى خود را در ديده‏اى؟ حضرت فرمود: آيا خدائى را كه نبينم، پرستش كنم؟ حضرت در ادامه فرمود: چشمهاى ظاهر هرگز او را مشاهده نكنند، بلكه قلبها بوسيله نور ايمان، او را درك مى‏نمايد.

نماز و صبر بهترين وسيله براى پيروزى است، چون صبر، هر بلا و حادثه عظيمى را


1- پيام مقام معظم رهبرى به اولين اجلاسيه نماز.

2- سوره بقره آيه 45.

(62)


كوچك مى‏كند و نماز كه روى آوردن به خدا و پناه بردن به اوست، روح ايمان را زنده مى‏سازد و به آدمى مى‏فهماند كه به جائى تكيه دارد، كه اتهام‏پذير نيست و به سببى دست زده و به ريسمان محكمى چنگ انداخته كه پاره شدنى نمى‏باشد، ولى آنچه مسلم است، انسان بايد قلبش در برابر خدا خاشع باشد، تا بتواند از نماز كمك بگيرد.

رهبر معظم انقلاب اسلامى، نماز را پشتوانه مستحكمى براى مبارزه با نفس دانسته و مى‏فرمايد: «نماز در حقيقت پشتوانه مستحكم و ذخيره تمام نشدنى در مبارزه‏اى است كه آدمى با شيطان نفس خود كه او را به پستى و زبونى مى‏كشد و شيطانهاى قدرت كه با زر و زور او را وادار به ذّلت و تسليم مى‏كنند، هميشه و در همه حال وجود دارد، كلمات و اذكار نماز هر يك خلاصه‏اى است كه به بخشى از معارف دينى اشاره مى‏كند و بطور مكرر و پى در پى آنرا به ياد نمازگزار مى‏آورد.

نمازى كه با تدّبر در معانى و بدون سهو و غفلت گزارده شود، انسان را روز به روز با معارف الهى آشناتر و به آن وابسته‏تر مى‏سازد»(1).

روزى پيامبر از ياران خود سؤال كردند.

اگر بر در خانه شما نهر آبى صاف و پاكيزه جارى باشد و هر روز پنج بار خود را در آن شستشو دهيد، آيا چيزى از آلودگى و كثافت در بدنتان مى‏ماند؟

عرض كردند: نه.

حضرت فرمودند: نماز درست همانند اين نهر آب جارى است، هر زمانى كه انسان نماز


1- پيام مقام معظم رهبرى به اولين اجلاسيه نماز.

(63)


مى‏گزارد، گناهانى كه در ميان دو نماز انجام داده از ميان مى‏رود(1).

به اين ترتيب جراحاتى كه بر روح و جان انسان از گناه مى‏نشيند، با مرهم نماز التيام مى‏يابد و زنگارهائى كه بر قلب مى‏نشيند، زدوده و پاك مى‏شود.

مراد از اين كه نماز از منكر و زشتيها باز مى‏دارد چيست؟

«مراد از اين كه نماز از فحشا و منكر باز مى‏دارد، طبيعت نماز مى‏باشد، وقتى انسان مطيع فرمان خدا هر روز پنج بار نماز به جا آورد و در همه عمر ادامه دهد، ديگر به انجام گناهان كبيره ميل نكرده و روح او با گناه سازگارى ندارد، زيرا نماز مشتمل است، بر ذكر خدا و اين ذكر اولاً ايمان به وحدانيت خداى تعالى و رسالت نبى مكرمو جزاى روز قيامت را به نمازگزار تلقين مى‏كند و ثانيا او را وا مى‏دارد كه با روح و بدن خود متوجه ساحت عظمت و كبريائى خدا شده و او را حمد و ثنا گويد و براى انجام اين فريضه بايد از هر حدثى پاك و از هر آلودگى روحى به دور باشد و لذا اين امر در او ملكه پرهيز از فحشاء و منكر را بوجود مى‏آورد، ولى علت تامه براى آن نمى‏باشد(2)».


جستجو