مسند ابن حنبل:
به نقل از ام سلمه -: ام سلیم گفت: ای پیامبر خدا! گاه زن در خواب می بیند که مرد
با او آمیزش کرده است. آیا بر او غسل واجب می شود؟
فرمود: آری، چنانچه رطوبتی هم ببیند.
ام سلمه گفت: آیا زن، چنین هم می کند؟
فرمود: دستت درد نکند! پس همانندی با دایی ها، جز از این، از کجا حاصل می آید؟ هر
یک از نطفه ها که بر دیگری به سوی زهدان پیشی جوید،! بر همانند نیز چیرگی می
یابد.( مسند ابن حنبل: ج 10 ص 204 ح 26693.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
نطفه مرد، سفید رنگ و غلیظ است و نطفه زن، زرد است و رقیق. هر کدام از آنها که بر
دیگری چیرگی یابد، همانندی را از آن خود می کند؛ و اگر هم هر دو در بر هم آیند،
شباهت از هر دوی آنها باشد.( کنز العمال: ج 16 ص 483 ح 45564.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
آب مرد، غلیظ و سفید است و آب زن، رقیق و زرد است. برتری یا پیشی جویی از هر کدام
از آنها باشد، شباهت نیز از همان می خیزد.( صحیح مسلم: ج 1 ص 250 ح 30.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
برای نطفه های خود، نیکوترین (زن ها) را برگزینید؛ چرا که زنان، همانندهای برادران
و خواهران خویش را می زایند(در عوالی اللالی به جای جمله آخر روایت، چنین آمده است: …چرا که
دایی، یکی از همخوابان است.).( تاریخ
دمشق: ج 52 ص 362 ح 11068، عوالی اللالی: ج 1 ص 259 ح 32.)
قصص الانبیاء:
به نقل از شهر بن حوشب -: هنگامی که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به
مدینه در آمد، شماری از یهودیان نزد او آمدند و گفتند: ما درباره چهار چیز از تو
می پرسیم. اگر درباره آنها به ما آگاهی دادی، تو را باور داریم و به تو ایمان
آوریم… گفتند: درباره همانندی، که چگونه کودک با مادر شباهت می یابد، در حالی که
نطفه از مرد است؟
فرمود: شما را به خداوند سوگند می دهم، آیا (نه این است که) خود می دانید نطفه
مرد، سفید و غلیظ و نطفه زن، سرخ و رقیق است. هر یکی از آنها که بر دیگری چیرگی
یابد، شباهت را از آن خود می سازد؟.
گفتند: البته که چرا.( قصص الانبیاء: ص 296 ح 396.)
امام باقر (علیه السلام):
مردی از انصار، نزد پیامبر خدا آمد و گفت: این، دختر عمو و زن من است و از او جز
نیکی سراغ ندارم. اما او برایم فرزندی آورده است بسیار سیاه، با سرواخ های بینی
گشاد، موهای مجعد پرگره و بینی پهن و به صورت چسبیده، به گونه ای که همانند آن، نه
در دایی های خود سراغ دارم، نه در نیاکان خویش.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از همسر وی پرسید: تو چه می گویی؟.
گفت: سوگند به آن که تو را به حق، به پیامبری برگزیده است، از آن روز که مرا در
اختیار گرفته، هیچ کس را در نظر خود، بر جایگاه او قرار نداده ام (اشاره به این که
به او خیانت نکرده است).
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، مدتی سر فرو افکند و سپس، لختی نگاه خویش
را به سوی آسمان برداشت و آن گاه، بدان مرد رو کرد و فرمود: ای مرد! هیچ کس نیست
که میان او و آدم، نود و نه رگ – که همه به نسب او باز می گرداند – نباشد. آن گاه
که نطفه در رحم جای می گیرد، هر یک از آن رگ ها به جنب وجوش در می آید و از خداوند
می خواهد که شباهت را به آن دهد. این کودک، از آن رگ هایی برخاسته است که اجداد تو
و اجداد اجدادت، آنها را درک نکرده اند. فرزند خویش را برای خود بردار.
پس آن زن گفت: ای پیامبر خدا! گره از کار من گشودی.( الکافی:
ج 5 ص 561 ج 23.)
امام عسکری (علیه السلام):
– به نقل از پدرانش (علیهم السلام) -: چون پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)
به مدینه در آمد، عبدالله بن صوریا را نزد او آوردند. گفت: ای محمد! مرا بیاگاهان
که فرزند، از مرد خیزد یا از زن.
پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: اما استخوان ها، پی و رگ ها از مرد است
و گوشت، خون و مو از زن.
گفت: راست گفتی، ای محمد! سپس افزود: چرا گاه فرزند با عموهایش همانند می شود و
هیچ شباهتی به دایی ها در او نیست؟ یا گاه با دایی ها همانند می شود و هیچ شباهتی
به عموها در او نیست؟
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هر یک از دو طرف (پدر و مادر) که
آبش بر آب دیگر چیرگی یابد، همانندی از آن وی است.
گفت: راست گفتی، ای محمد؛ اما در این باره مرا بیاگاهان که چه کسی فرزنددار می شود
و چه کسی فرزنددار نمی شود.
فرمود: اگر نطفه، تیره رنگ و سرخ رنگ شود، از شخص فرزندی نزاید و اگر ناب باشد،
شخص، فرزنددار می شود.( الاحتجاج: ج 1 ص 90 ح 26.)
امام علی (علیه السلام):
– هنگامی که از ایشان درباره همانندی فرزند به عموها و دایی هایش پرسیده شده بود
-: اما همانندی فرزند با عموها و دایی هایش؛ اگر نطفه مرد بر نطفه زن به سوی زهدان
پیشی جوید، شباهت فرزند به عموهایش پدید آید و از نطفه مرد، استخوان و پی شکل می
گیرد. اما اگر نطفه زن بر نطفه مرد، پیشی گیرد، شباهت فرزند به دایی ها پدید می
آید و از نطفه زن، مو، پوست و گوشت، شکل می گیرد؛ چرا که این نطفه، زرد و رقیق
است.( علل الشرائع: ص 2 ح 1.)
مسند ابن حنبل:
– به نقل از ابن عباس -: یهودیان، رو به پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)
کردند و گفتند: ما را آگاه کن که چگونه فرزند، دختر و چگونه پسر می شود؟
فرمود: دو آب با یکدیگر التقا می یابند. پس اگر آب مرد بر آب زن برتری یابد، نرینه
زاید و اگر آب زن بر آب مرد برتری یابد، مادینه زاید.( مسند
ابن حنبل: ج 1 ص 589 ح 2483.)
امام صادق (علیه السلام):
مردی، زن خویش را نزد عمر آورد و گفت: این زن من، سیاه است و من نیز سیاه هستم؛
اما اینک او کودکی سفید، زاده است!
عمر، از کسانی که آن جا حضور داشتند، پرسید: چه نظری دارید؟
گفتند: رأی ما این است که زن را سنگسار کنی؛ جرا که او خود، سیاه است و همسرش نیز
سیاه است، اما کودکش سفید!
در حالی که آن زن را آماده کرده بودند که برای سنگسار ببرند، امیرمومنان بدان جا
آمد و پرسید: شما دو تن را چه شده است؟
آنها با او (از آنچه رخ داده بود) سخن گفتند.
امام (علیه السلام) از مرد سیاه پرسید: آیا زن خود را متهم می کنی؟.
گفت: نه.
پرسید: آیا در حالی که او حیض بوده با او همبستری کرده ای؟.
گفت: شبی از شب ها او به من اظهار داشته بود که حیض است، اما من گمان کرده بودم که
از سرما بیم دارد و از همین رو، با او آمیزش کردم.
امام (علیه السلام) از زن پرسید: آیا در حالی که حیض بودای، به سراغت آمده است؟.
گفت: آری، از خود او بپرس که چگونه بر او سخت گرفتم و تن نمی دادم.
امام (علیه السلام) فرمود: بروید، که او فرزند شماست و تنها مسئله، این است که خون
بر نطفه چیرگی یافته و سفید شده است، در حالی که اگر امکان تحرک یافته بود، سیاه
می شد.
آن کودک، بعدها که به نوجوانی رسید سیاه شد.( الکافی:
ج 5 ص 566 ح 46.)
امام رضا (علیه السلام):
پادشاه (وقت) به دانیال (علیه السلام) گفت: دوست دارم فرزندی همانند تو داشته
باشم.
پرسید: من در دل تو چه جایگاهی دارم؟.
گفت: برترین و والاترین جایگاه.
دانیال گفت: پس آن گاه که آمیزش کردی، همه اندیشه خود را متوجه من بدار. پادشاه،
این کار را کرد و در پی آن دارای فرزندی شد که همانندترین کسان به دانیال بود.( قصص
الانبیاء: ص 230 ح 274.)