اعضای جامعه اسلامی که به عنوان «مومنین» شناخته می شوند نیازی به عنوان «شهروند» ندارند، همواره با ایمان، حاکم و سرپرست خویش را بر می گزینند. نه تنها ایمان پذیرش فکـری وجود خداست، بلکه مومن یک جا، نـظام عقیدتی، نـظام سیاسی، و نـظام حقوقی حاکـم بر زندگی خویش را با معیار الهی انتخاب می کند .
ایمان فقط تحوّلی از مقوله شناخت و باور در زندگی انسان نیست، مجموعه ای از شناخت ، باور، محبّت و عمل است .
مومن، خدا را می شناسد، باور دارد و به او محبت می ورزد. او را به عنوان ولیّ و حاکم و سرپرست شایستۀ انسان و جهان می شناسد و تنها او و نمایندگان او را به عنوان حاکمان مشروع و مفید در زندگی اجتماعی پذیراست.
P اَللهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنوُ یُخرِجُهُم مِنَ الظُّلماتِ اِلَی النُّور ؛1 « خداوند ولیّ کسانی است که ایمان آوردند. آنها را از تاریکیها به سوی نور می برد. »
پذیرش و گزینش افراد و اشخاصی در برابر خدا و در کنار او بدون اذن الهی، و قبول فرمان و سلطۀ آنان بدون دستور خداوند، نوعی شرک است که با ایمان همخوانی ندارد و عامل تسلط شیطان بر زندگی انسانهاست . اِنَّما سُلطانُهُ عَلَی الَّذینَ یَتَوَلَّونَهُ والَّذینَ هُم بِهِ مُشرِکُونَ؛ 2 «تسلط او (شیطان) تنها بر کسانی است که او را به سرپرستی خود برگزیده اند، و آنها که نسبت به خدا شرک می ورزند.»
1- بقره / 256. 2- نحل / 100 .
انتخاب رئیس جمهور و هر وکیل و وزیر و کارگزاری، به انگیزۀ تأمین نیازهای گوناگون اجتماعی صورت می گیرد، و انسان از دیگران انجام کاری را می خواهد که خود از انجام آن ناتوان است. نیازهای دفاعی، نیازهای اقتصادی، نیازهای معرفتی، و نیازهای گوناگون اجتماعی، زیر بنای فکری گزینشها و انتخاب مسئوالان و مدیران است.
در تفکر توحیدی، بشریت غیر از خدا، ولیّ1، نصیر2، شفیع3، نگهداره4، و مرشد5 و راهنمائی ندارد و می داند که از هیچ کس و هیچ نیرویی بدون حول و قوّه او، کاری ساخته نیست. بنابراین حاکم و ولیّ مطلق هستی اوست و قبل از هر کار باید نظر الهی را شناخت و خشنودی او را در نظر گرفت.
ریاست جمهوری در تفکر اسلامی جدا از جایگاه ولایت و رهبری، سمتی دارای جایگاه عقیدتی و فقهی نیست؛ بلکه رئیس جمهور نقش معاون اوّل و وزیر حاکم و والی اصلی در امت اسلامی را ایفا می کند. از این رو شرط اوّل مشروعیت و صلاحیت رئیس جمهور، هماهنگی کامل با ولایت فقیه است. در این اندیشه ریاست جمهوری، جایگاه معاون، مشاور، یار و نزدیکترین همکار اجرائی ولی فقیه را گرفته است و مجری سیاستها و رهنمودهای مصوّب رهبری و قوانین ابلاغ شده از سوی قوّه مقننّه کشور است.
انسانها در تفکر قرآنی سه گروه اند :
1. مؤمنین و متقین؛
2. کفار و مشرکین؛
3. منافقان.
در انتخابات جامعۀ اسلامی که برای گزینش مدیران و مسئولان عالی جامعۀ اسلامی صورت می – گیرد، هیچ کس حق ندارد به کفار و مشرکان و احیاناً منافقان رأی بدهد و نهاد شورای نگهبان باید طلاحیت عقیدتی، اخلاقی و سیاسی کاندیداها را احراز کند و کفار و منافقان در جامعۀ اسلامی چشم طمع بدوزند. ایمان با گزینش کفار و منافقان و پذیرش سلطه آنان بر جامعۀ اسلامی و حتی بر یک مؤمن سازگار نیست.6
1- انعام/70. 2- شوری/31. 3- انعام/51. 4- رعد/37. 5- کهف/17. 6- مائده/51و 81 .
رئیس جمهور صالح در تفکر قرآنی شاخصهای معرفتی، اخلاقی، رفتاری و عقیدتی ویژه ای دارد، که بدون این ویژگیها، غاصب محسوب می شود.
ایمان و اسلام باوری، قرآن شناسی و سنت شناسی، عدالت محوری و تقوامداری، توانائی بدنی و دشمن شناسی، زهد و ساده زیستی، و صداقت و مدیریت مکتبی، از اصلی ترین شرایط رئیس جمهور صالح در نظام اسلامی است.
همان گونه که هماهنگی وزرا با رئیس جمهور ضرورت دارد و زنجیره مدیریت کشور باید همفکری و همکاری داشته باشند و مدیران کل با استانداران و فرمانداران با استانداران همراهی و همدلی برقرار کنند، هماهنگی حاکمان و رهبری، و رئیس جمهور با نظام بخش انسان و جهان و آفریننده آسمان و زمین ضروری و سر حلقۀ تمام هماهنگیها و توفیقهاست.
پیام اوران الهی نخستین حلقه های هماهنگی با اوامر الهی هستند، و پیشوایان معصوم دومین حلقه در ارتباط به نبی گرامی اکرم و فقیهان جامع الشرائط سومین حلقه و رابط امّت اسلامی با پیشوایان پاک محصوب می شوند.
انتخابات به طور عام و انتخاب رئیس جمهوری، در تفکّر اسلامی، از یک سو حق مردم است و از دیگر سو وظیفه آنان؛ حضور در صحنه و شرکت در رأی گیری حق مردم و وظیفه ای فراگیر و همگانی است.
عقل و اندیشه حکم می کند که هیچ کس نسبت به سرنوشت خویش بی تفاوت نباشد و عقل و فطرت و عدالت خواهی ایجاب می کند که شایسته ترین فرد در جایگاه خدمت و کرسی امت اسلامی قرار گیرد. راه تشخیص صالح ترینها، عکس و فیلم زیباتر و تبلیغات بیشتر نیست؛ استواری در ایمان، سابقه جهاد، نشاط و کارایی، صلابت در پاسداری از ارزشها و تقوا و عدالت محوری و ایثار و فداکاری و دانش و آگاهی، ترازوی ارزیابی انسانهاست.
پس از ولی فقیه، مهم ترین مسئله در زندگی جامعه ما، ریاست جمهوری و قوه مجریه کشور است. امنیت، عدالت، استقلال، آزادی، اتحاد اجتماعی، رفاه و آسایش عمومی و تعالی فرهنگی تا حدود زیادی به مواضع و رفتار و عملکرد وی ارتباط دارد. شناسایی، گزینش، حمایت و یاری و نصرت «شایسته ترین فرد» برای تصدی این جایگاه، وظیفه ای عمومی است که پاسداری از حقوق و وظایف اجتماعی بدون این اقدام میسر نیست.
تفکیک رهبری معنوی از رهبری سیاسی فاجعه ای بزرگ است که سرانجام به خانه نشینی و انزوای قرآن و حضور و سلطه قوانین و معیارهای به اصطلاح جهانی و زندگی مسلمانان می انجامد.
هدایت فرهنگی از هدایت سیاسی تفکیک پذیر نیست، از این رو این تمرکز در ولیّ فقیه تبلور یافته است.
در عصر غیبت معیارهای معروف و منکر و شاخصهای صالح و نا صالح تغییر نکرده و نمی کند. ارزشها و احکام الهی جاودانه است و حلال و حرام نبوی تا قیام قیامت معتبر است.
رئیس جمهور و نماینده مجلس و هر مسئول نظام اسلامی باید در آغاز در ترازوی عقیدتی وزن شود، سپس با ترازوی اخلاق، رفتار و کردارش ارزیابی گردد، سپس تواناییهای علمی و فنّی وی مورد توجه قرار گیرد. دانش و تخصّص یک معیار است. ولی تنها معیار و نیز معیار اوّل نیست.
سوابق ارزشی در صورتی معتبر است که تداوم یابد. و گرنه در جهت مثبت و منفی میزان حال فعلی افراد است. داوطلبان را با میزان قرآن و عترت A بسنجیم و شایسته ترین را برگزینیم.
ایجاد جامعه ای از اولیاء و الله و تشکل جهانی حزب الله، هدف نهایی و عالی حکومت اسلامی است. اولیاء الله کسانی هستند که فرمان خدا را بر تمام ابعاد زندگی آنان حاکم شده است. چشم و گوش و دهان و دست و پای آنان تسلیم خداست و پیدایش چنین جامعه ای، از بزرگترین اهداف پیامبران و اولیای الهی است. رئیس جمهور و دیگر کارگزاران جامعه اسلامی باید رو بدین سمت و سو داشته باشند و موازین و معیارها و روشهای غربی و آرمانهای کفّار را در جامعه اسلامی پی گیری نکنند.
وَ مَن یَتَوَل اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا، فَاِنَّ حِزبَ اللهِ هُمُ الغالِبُون 1؛ «و کسانی که ولایت خدا و پیامبر او و افراد با ایمان را بپذیرند [ پیروزند؛ زیرا] حرب [و جمعیت] خدا پیروز است.»
1. مانده / 56.
پیروز و حزب الله کسی است که خدا و پیامبر و انسانهای با ایمان را به ولایت برگزیند. پیروز ی در دنیا و فلاح در آخرت در گرو گزینش اولیای الهی است.
ایمان و اسلام باوری ، قرآن شناسی و سنت شناسی، عدالت محوری و تقوامداری، توانائی بدنی و دشمن شناسی، زهد و ساده زیستی، و صداقت و مدیریت مکتبی، از اصلی ترین شرایط انتخاب فرد صالح در نظام اسلامی است.