پرسش از اهل سنت پاسخ از مبلغ شیعی
شیعیان حدیث ساخته اید كه در آن آمده است: لعنت خدا بر كسی باد كه در لشكر اسامه شركت نكرد و از آن باز ماند. آنها با ساختن این حدیث، می خواهند بر خلفا لعنت كنند ولی فراموش كرده ایدکه :
1. علی یا در لشكر اسامه شركت كرده، که در این صورت به امامت ابوبكر اعتراف كرده چون سرباز فرماندهی شده كه ابوبكر او را تعیین كرده است.
2. یا شركت نكرده كه در این صورت ، مشمول این دروغی می شود كه ساخته اند.
پاسخ
اولا: باید گفت شیعیان این حدیث را نساخته اند، بلكه آن را علمای اهل سنت نقل كرده اند و شیعه به نقل آنها اعتماد نموده و سخن گفته اند، حدیث یاد شده را ابوبكر احمد بن عبدالعزیز جویری در كتاب «السقیفة والفدك» و شهرستانی در ملل و نحل (ملل و نحل جلد 1 مقدمه چهارم ص 23 :شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج2ص20المواقف ج3 ص650)و ایجی در «مواقف» آورده اند و غیر از او ابن ابی الحدید و دیگران نیز آن را روایت كرده اند.
ثانیاً: پیامبر گرامی به اسامه مأموریت داد و بزرگان صحابه را زیر فرماندهی او قرار داد. در این هنگام زمزمۀ شكایت و اعتراض به پیامبر بلند شد كه چرا یك جوان را سرپرست بزرگسالان كرده است. پیامبر در پاسخ گفت: این مطلب تازگی ندارد. در جنگ موته وقتی پدر او را فرمانده ساختم نیز بدان اعتراض كردید به اسامه مأموریت داد هر چه زودتر مدینه را ترك كند و فرمود: لعنت خدا بر كسانی باد كه از رفتن تخلف كنند. حال ببینید چه كسانی تخلف كردند. همین قدر یادآور می شویم كه امیرمؤمنان پرستار پیامبر و مراقب درون خانۀ آن حضرت بود. او مأموریتی برای رفتن نداشت.
احمد بن عبدالعزیز جوهری در كتاب «السقیفه » با سند خود چنین نقل می كند: پیامبر اسامه را مأمور جهاد با رومیان كرد. وی و یارانش در حال آماده شدن برای حركت بودند كه پیامبر از هوش رفت. سپس به هوش آمد و از حركت اسامه سؤال كرد. گفتند در حال آماده شدن هستند، فرمود: هر چه زودتر سپاه را اعزام كنید، خداوند لعنت كند كسانی كه از سپاه اسامه عقب بمانند.
وی با پرچمی در حالی كه یاران پیامبر پیش روی او بودند، از مدینه خارج شد و در لشكرگاه مدینه به نام «جرف» فرود آمد، در حالی كه ابوبكر و عمر و اكثر مهاجران و برخی سران انصار مانند اسید بن حضیر و بشیر بن سعد در ركاب او بودند . ناگهان مردی از مدینه خود را به لشكرگاه رساند و گفت: رسول خدا در حال مرگ است، آنان فوراً به مدینه بازگشتند، و اسامه را تنها گذاشتند. حال چه كسانی مشمول این حدیث هستند؟ و این كه می گوید: شیعیان این حدیث را درست كرده اند تا خلفا را لعن كنند، جریان درست بر عكس است، بلكه حدیث بهترین دلیل بر بیزاری از كسانی است كه از دستور پیامبر تخلف كردند، متخلف هركه می خواهد باشد.
دستور پیامبر برای این بود كه به هنگام رحلت وی، مدینه خلوت باشد، وافرادی كه می توانند در مدینه وصیت رسول خدا را نادیده بگیرند، از مدینه دور باشند و لذا می بینیم شخصیت هایی راكه در سقیفه، بازیگر و صحنه گردان بودند، در سپاه اسامه قرار داد. از مهاجر ابوبكر و عمر، و از انصار اسید بن حضیر و بشیر بن سعد، كه هر چهار نفر در سقیفه زمام خلافت را به دست ابی بكر سپردند.