تعلیم وتربیت اسلامی8 تعريف تدريس ايجاد شرائط لازم براي تغييرات رفتاري مربي است. عوامل موثر در تدريس

تعريف تدريس

ايجاد شرائط لازم براي تغييرات رفتاري مربي است.

عوامل موثر در تدريس

1- ويژگي هاي شخصي مربي 2- ويژگي هاي شخصي متربي 3- برنامه ريزي 4- فضا و تجهيزات و امكانات آموزشي

* قرار دادن هدفهاي تربيتي در سه حيطه ………….. است و هميشه حيطه ها در ………… با يكديگر عمل مي كنند.

در اقتدار طلبي معلم مي خواهد روي جسم كار كند انسانيت انسان را در نظر ندارد.

از نظر رفتاري دو نوع معلم داريم:

1- معلمان اقتدار طلب: از فشار و زور و تحميل استفاده مي كند اينها تقريباً شباهتهائي دارند به الگوهاي مكانتيكي يا معلم مدارس (يعني معلم متكلم وحده است)

2- رفاقت طلب: فراگير مدارس (ارگانيستيكي) يعني معلم به درون انسان توجه دارد.

نظر كلي متعلمان در مورد معلمان اقتدار طلب خودشان دو تيپ هستند:

1- يا مشربي نگرند 2- يا درس نگرند

اگر معلمي متربي نگر باشد به شاگرد بيشتر از درس توجه دارند. وقتي به مشربي نگاه كند گرايش پيدا مي كند به ارگانستيكي.

رفاقت طلبان: به دو گروه تقسيم مي شوند: 1- مشربي نگر 2- درس نگر

مشربي نگر:

1- به فرد توجه دارند      2- به جمع توجه دارند

درس نگرها

بعضي ها از درس نگرهاي علمي هستند يعني به علوم توجه دارند از طريق حواس پنجگانه.

بعضي ها از درس نگرهاي فلسفي هستند (به عرفان و جهان بيني توجه دارند)

درس نگرهاي علمي فريبندگي و جذابيت دارند، در سطوح پايين تحصيلي جذابيت دارند.

در سطح تحصيلات عاليه فلسفي نگرها بيشتر جذابيت دارند و متربيان دوست دارند از آنها در همه زمينه ها جذابيت داشته باشند.

متربي نگر

درس نگر

فردگرا

جمع گرا

علمي

فلسفي

 

رفاقت طلب

متربي نگر

درس نگر

اقتدار طلب

يادگيري

يادگيري چيست؟

يادگيري يعني كسب مهارت و دريافت اطلاعات. ما بدون مربي هم خيلي چيزها را ياد گرفتيم.

رفتارگرايان ! پيوندها     شناختي ها (فلسفي) (ذهني)

شناختي ها (فلسفي) مي گويند      يادگيري، ياد يافتي و كسبي است

بهترين تعريف را ميگارد، ماركويز داشته اند ! اينها جزء رفتارگراها هستند.

ميگارد: يادگيري عبارت است از ايجاد تغيير نسبتاً پايدار و ثابت در رفتار بالقوه فرد كه در اثر تجربه رخ مي دهد.

چرا بالقوه؟ چون يادگيري سرانجام شخص ياد مي گيرد ولي نمي تواند نشان دهد.

محرك

پاسخ

ارتباط بين

 

رفتارگراها: پاولف- اسكينر- تراندايك         هميشه يك محرك و يك پاسخ وجود دارد يادگيري را بين محرك و پاسخ مي دانند.

شناختي ها: مي گويند سلسله عصب بين محرك و پاسخ و يادگيري صورت مي گيرد.

گشتالت: يادگيري را ناشي از يك نوع بصيرت و شناخت و ادراك مي داند اينها بيشتر متوجه ذهن هستند، يافتهاي ذهني باعث يادگيري مي شود.

 

 

1- تغيير در رفتار: هر نوع تغييري يادگيري در رفتار نيست. سك سكه كردن تغيير رفتار است ولي ماحصل يادگيري نيست.

2- يادگيري بايد ثابت و پايدار باشد:

بعضي از رفتارها پايدار نيست مثل: گريه كردن پايدار نيست يا شخصي كه الكل خورد كارهاي مي كند كه پايدار نيست.

رفتار بالقوه: يعني انسان ياد مي گيرد و وقتي از خودش نشان بدهد فعل مي رسد. اينجا يك بحثي باز مي شود كه يك يادگيري داريم و يك عملكرد.

وقتي كه تغيير در رفتار بالقوه است يادگيري و تغيير رفتار بالقوه است.

عملكرد رفتار قابل مشاهده و قابل اندازه گيري است ولي عملكرد نتيجه يادگيري است كه از خود نشان و بروز مي دهد.

عملكرد نتيجه يادگيري بالقوه است.

وقتي ياد گرفتيم چطوري مداد را در دست بگيريم. تغيير رفتار بالقوه است ولي توانستيم همانطور روي كاغذ بنويسيم اين رفتار با عملكرد است.

ياد دادن درسها رفتار بالقوه است اگر معادله را حل كرد و توانست قرآن بخواند عملكرد است.

فرق آموزش و تدريس و يادگيري چيست؟

عواملي كه در يادگيري موثر است. 1- آمادگي

نظريه: رفتارگراها ! پيوندي

نظريه: شناختي ها ! بصيرت و ادراك

نظريه ثراندايك: او از رفتارگراهاست

نظريه برونر: او از شناختي هاست

* ثراندايك: در ارتباط با يادگيري و عوامل موثر در آن از طريق كوشش و خطا سه قانون در يادگيري معرفي مي كند.

1- اثر: هرگاه در جريان يادگيري بين محرك و پاسخ رابطه خوشايند و لذت بخشي پديد آيد يادگيري تقويت شده و اگر رابطه ناخوشايند باشد پاسخ خاموش مي شود.

2- آمادگي: آمادگي جسمي- ذهني- عاطفي بايد هر فرد براي يادگيري داشته باشد.

3- تمرين: هر قدر محركي را كه پاسخ به دنبال دارد تكرار كنيم رابطه قوي تر شده و يادگيري بهتر انجام مي شود.

كاربرد نظر ثراندايك در امر تدريس

1- بين موضوع تدريس با يادگيري هاي قبلي ارتباط برقرار كنيم.

2- از واقعيتهاي شناخته شده ملموس و محسوس كمك بگيريم.

3- بايد تلاش بگونه اي باشد كه دانش آموز و متربي از يادگيري لذت ببرد (اثر)

4- شاگرد يا متربي از جنبه هاي سه گانه مختلف رشد برخوردار باشد (آمادگي)

5- تمرين و تكرار مفيد متنوع معني دار و هدفدار باشد.

نظريه برونر

1- تاكيد بر فرايند يادگيري (كسب معرفت مهم است نه حفظ كردن حقايق) نبايد اصول و قوائد را بياموزند بلكه بايد به آنها كمك كنيم تا حقايق را كشف كنند- يعني بفهمند)

2- تاكيد بر ساخت يادگيري: بين دو نقطه شروع و ختم بايد مطالب و محتوي آموزش به شكل منطقي و منظم سازماندهي شود. يعني ساخت يادگيري به شكل ذيل باشد.

 

نقطه شروع

تعاريف

فعاليتهاي بين دو نقطه

 

 

 

 

 

1-

2-

3-

4-

 

 

نقطه خاتمه

تمرين

 

نتيجه گيري

 

3- تاكيد بر اهميت شهودي: او اثرات بر مطالب را تأكيد دارد كه انسان قلباً مطالب را درك كند و يادگيري سطحي نباشد، يادگيري عمقي باشد.

4- تأكيد بر انگيزش دروني: اينها مغز و ذهن را مورد توجه قرار مي دهند يعني وقتي چيزي ياد گرفت قلباً به او پاداش داده شود يعني خودش راضي باشد.

يادگيري

1- معني دار   2- بدون معني

اگر ياد گيرنده بتواند مطالب جديد يادگيري را با مطالب قبلي ياد گرفته شده پيوند دهد يادگيري معني دار است و در صورتي كه فقط از حفظ كند و با يادگيري هاي قبلي پيوند ندهد يادگيري بي معني و طوطي وار است (يادگيري هاي قبلي = پيش دانسته ها)

عوامل موثر در يادگيري: 1- آمادگي

2- انگيزه و هدف

3- تجارب گذشته (ساخت شناختي) كه روند يادگيري را سهل تر مي كند.

4- روش تدريس معلم (مربي)

5- تمرين و تكرار

6- امكانات آموزشي (نور فضا- وسائل آموزشي و…)

7- ارتباط كل با جز (بيان مطلب از كل به جز روند يادگيري را آسانتر مي كند) اول مسائل را كلي مطرح كند سپس اجزاء را با كل مفهوم نمايد.

نفت فتيله بالا

روشن

رشدي

عقلي

عاطفي

جديد!

تجارب گذشته

چهار مورد از عوامل موثر در يادگيري را نام ببريد

روش —- فن = راه صحيح انجام هر عملي را روشن مي گويند و در اينجا راه صحيح تدريس منظور است و بعضي گفته اند.

روش تدريس: راه منظم و منطقي ارائه درس

1- تعريف روش2- عواملي كه در تعيين روش دخالت دارند 3- انواع روشها (تاريخي- نوين)

تعريف روش

روش وسيله و ابزاري است كه معلم را در رسيدن به اهداف آموزشي ياري مي دهد.

چرا تشبيه به ابزار مي كنيم:

1- ابزار متنوعند روشها نيز متنوعند.

2- ابزار ساده مي كنند آموزشي را روشها نيز …..

روشهاي ابزارهاي نوين آموزشي

توضيحي

سخنراني

ايفاي نقش

اكتشافي

پرسش و پاسخ

واحد كار

گردش كار

نمايش

تمرين و تكرار

داستاني

و…

3- ابزار كاربردي تخصصي اند روشها نيز …..

عواملي كه در انتخاب روش موثرند

1- اهداف

2- محتواي درس

3- توانائي متربي

4- امكانات

شناختي

عاطفي

مهارتي حركتي

قطعه كاري در آفرينش

منظره هاي جالب

عاطفي

مهارتي حركتي

شناخت

ارتباط حيطه ها

در جاهاي مختلف درس روشهاي مختلفي لازم است با توجه به توانائي هاي متربي

روشهاي نوين

توضيحي: عبارت است از انتقال مستقيم اطلاعات به متربيان از طريق جزوه يادداشت و كتاب در اين روش كلاس فعال نيست و از گچ و تابلو استفاده نمي شود يادگيري بر حافظه استوار است، توضيح عملي است كه مشكلي را ساده و قابل فهم مي كند. در اين روش حجم زيادي مطلب به متربي ارائه مي گردد كه تنها حسن آن مي باشد.

براي موفق شدن در مهارتهاي توضيحي:

1- ساده و كوتاه باشد.

2- كافي و روشن باشد.

3- نكات اصلي مطلب را دربرگيرد.

امروزه كتابهاي درسي براساس روش توضيحي نوشته شده ولي به آن مفهوم نيست كه حتماً از روش توضيحي استفاده كنيم بلكه بايد با استفاده از روشهاي ديگر توضيح را ساده و كافي و روشن مطرح كنيم.

* محاسن و معايب روش توضيحي چيست و چگونه مي توان عيوب آن را برطرف كرد؟


هر سخنراني از سه قسمت تشكيل شده:

1- كاشت: (بخش مقدماتي) كه شامل موارد زير است:

الف) آمادگي:     دعاي شروع

حسن مطلع: شعر يا جمله اي زيبا كه به موضوع مربوط باشد و گاهي ممكن است سوالي باشد.

2- داشت: (بخش مياني) بيشترين زمان سخنراني را اشغال مي كند و سخنران هنر
خود را بايد نشان دهد از ساده به شكل بايد به بيان مطالب بپردازد.

3- برداشت: (بخش پاياني) مطالب گفته شده به هم ربط مي دهيم.

خلاصه و جمع بندي مي كنيم و سرانجام نتيجه گيري مي كنيم.

عوامل موثر در سخنراني

صدا: صداي يكنواخت از آفات است.

حركات و اشارات

سخنراني

محاسن اين روش:

1- اقتصادي بودن اين روش (افراد زيادي را دربرمي گيرد و مخارج كمي دارد)

2- قابليت انعطاف-اگر خسته شدند- هوا گرم است مي شوند سخنراني را كوتاه و رها كرد.

3- اين روش دو حسن بسيار جالبتر دارد:

الف) تقويت قوه بيان مربي  ب) تقويت قوه شنيداري متربي

معايب سخنراني:

1- مربي متكلم وحده است و متربيان فعال نيستند.

2- براي آموزش مهارتهاي عملي مفيد نيست.

3- عدم رعايت تفاوتهاي فردي! براي همه يك نسخه پيچيده مي شود شايد يكي بفهمد و ديگري نفهمد.

4- ايجاد تمركز حواس در متربي بسيار مشكل است.

موارد استفاده از اين روش:

1- وقتي از اين روش استفاده مي شود كه از روشهاي ديگر آموزشي نشود استفاده كرد (آخرين روش)

2- زماني كه تعداد متربيان زياد باشد.

3- وقتي متربيان از سواد كمي بهره مند باشند.

4- براي بيان تجارب شخصي.

5- متربيان مختلط باشد اعم از زن و مرد و كوچك و بزرگ به دليل انعطاف پذيري سخنراني.

6- براي بيان يك پديده يا دانش جديد.

مهارتهاي مورد لزوم در سخنراني:

1- آمادگي

2- طولاني و خسته كننده نباشد

3- تمرين قبلي

4- استفاده از واژه هاي قابل فهم

5- شمرده شمرده صحبت شود

6- در بين سخن مكثهاي كوتاه باشد

7- تنظيم سرعت بيان

8- توجه به محيط فيزيكي محل از نظر گرما و سرما- بلندگو- نور و غيره

9- تغيير جا در موقع سخنراني (در حد همان پشت تريبون)

چگونگي سازمان دادن مطالب سخنراني:

در سخنراني از جزء به كل و بين اجزاء ارتباط داده و مطالب را بيان كند و يا به صورت تسلسل مطالب را بيان كند و به نتيجه برسد.

ادامه روشها

روش نوين:

3- روش پرسش و پاسخ: روشي است كه معلم با پرسش شاگردان را به تفكر درباره مفهوم جديدي يا بيان مطلبي تشويق مي كند و بر سه اصل استوار است.

1- وجود سوال يا مسئله اي كه حس كنجكاوي را برانگيزد.

2- طرح سوالهاي متعدد جهت تداوم فعاليتهاي ذهني.

3- هدايت تلاش ذهن جهت شكوفائي و ايجاد خلاقيت در راستاي كسب علم و دانش.

هدف از استفاده روش پرسش و پاسخ:

1- تشخيص و تحريك تفكر

2- تقويت قدرت استدلال و قضاوت

3- ايجاد اعتماد به نفس

محاسن اين روش:

تقويت اعتماد به نفس

ايجاد انگيزه فعاليت هائي چون مطالعه و تحقيق كه موجب افزايش دانش مي شود.

معايب اين روش:

1- براي كلاسهاي پرجمعيت مناسب نيست.

2- وقت گير است و مستلزم هدفهاي مشخص است.

3- اگر معلم و مربي مسلط نباشند اداره كلاس از دست آنها خارج مي شود.

4- در همه دروس قابل اجراء نيست مثلاً درس تاريخ.

 

مهارت در پر سش

مهارت در انواع پرسش

 

 

 

طرز سوال كردن

1- يادآوري و بازشناسي

2- مقايسه اي

3- علت و معلول

4- توضيحي

5- خلاصه اي

6- تجربه اي

7- نتيجه گيري

8- طبقه بندي براساس معياري

1- واضح و روشن باشد.

2- جواب بلي، خير نباشد.

3- منظور و هدف مشخص داشته باشد.

4- مختصر باشد و با سن و محيط و امكانات تناسب داشته باشد.

5- سوال بايد داراي يك هدف مشخص باشد.

6- سوال نبايد فقط حافظه را بسنجد.

7- ساختار يك سوال حاوي چند سوال نباشد.

8- وقت كافي براي جواب ارائه شود.

9- سوال نبايد جواب را در برداشته باشد.

 

روش اكتشافي:

روشي است كه در طي فعاليتي مربي راهنمايي مي كند بدين شرح: 1- مسئله را تعيين
مي كند. 2- با راهنمائي خود به متربي اين امكان را مي دهد كه راه حل را انتخاب كند و آزمايش نمايد و با پيدايش نتيجه اي به يك قانون كلي دست يابد. مسئله اصول و راه حل دارد كه گاهي مربي اصول را بيان مي كند تا راه حل را متربي اكتشاف كند يا برعكس. بيشترين كاربردش در علوم تجربي است كه با آزمايش آموزش داده
مي شود.

محاسن روش اكتشافي:

1- اين روش توانايي ذهني ايجاد مي كند 2- يادگيري از دوام برخوردار است چون خود سازمان مي دهد آموخته هايش را 3- متربي را اخلاق و كاوشگري مي كند 4- انگيزه ها را افزايش مي دهد.

معايب روش اكتشافي:

1- وقت گير است 2- كاربرد براي همه دروس ندارد 3- كم اثر است 4- براي جوانان مفيد نيست.

روش نمايش

1- نمايش بر مشاهده و دليل استوار است و براي كسب مهارتهاي عملي مفيد است.

در اين روش متربي فعاليتي را نشان مي دهد و ديگران آن را تكرار مي كنند و داراي چهار مرحله است.

معايب:

خود مربي بايد از مهارت لازم برخوردار باشد و امكانات را از قبل تدارك كند.

تعداد و مراحل:

1- آمادگي: در اين مرحله كلاس با بياني گرم و ايجاد انگيزه مناسب آماده مي شود (ضمن متربي ابزاري و وسائل لازم)

2- توضيح

3- نمايش

4- ارزشيابي و سنجش

محاسن روش نمايش:

1- امر آموزش به كمك اشياء واقعي تحقق مي يابد.

2- در آن مي توان به جاي اشياء حقيقي از مدل و ماكت استفاده كرد.

شكل

روش ايفاي نقش

روشي است كه براي تجسم عيني موضوعات درسي به كار مي رود از طريق نمايش دادن اين روش يا فردي است يا گروهي.

فردي:   

معلم اجرا كند ! مي رسد به آيه اي از قرآن خودش با صوت مي خواند.

شاگرد اجرا كند ! معلم مي رسد به آيه اي از قرآن و قبلاً با يكي از شاگردان هماهنگ كرده او مي خواند.

گروهي:

عوامل اجرائي در ايفاي نقش معلم و مربي رهبري ايفاي نقش را به عهده دارد ايفاگران نقش دومين دسته هستند مشاهده كنندگان بقيه دانش آموزان.

چگونگي مراحل اجرا:

1- تعيين موضوع مورد تدريس (تمامي موضوع- بخشي از موضوع (اهداف جزئي) قرائت آيه اي از قرآن)

2- فراهم كردن امكانات

3- تعيين نقش

4- تمرين و توضيح (شناسايي افراد هنرمند در زمينه هاي مختلف لازم است)

5- اجراي در كلاس

6- نتيجه گيري و ارزشيابي

محاسن روش ايفاي نقش:

روش فعال است و متربيان را به كوشش وا مي دارد.

براي رفع خجالت و كم روئي مناسب است.

شوق انگيز و پرشور است.

روش خوبي است براي علوم اجتماعي.

معايب:

براي تحقق هدفهاي پيچيده مناسب نيست.

چون جنبه هنري دارد كار جدي گرفته نمي شود.

زياد وقت مي گيرد و تداركات زياد لازم دارد.

روش گردش علمي

اين روش براساس مشاهده و مطالعه استوار است اما مطالعه در محيط خارج از كلاس كه با توجه به هدف معيني طراحي مي شود البته گاهي با مسافرت و گاهي در محيط مدرسه و گاهي هم با آوردن نمونه ها در كلاس كه شامل مطالعات مستقيم و نمونه برداري مي شود.

و معمولاً پس از تدريس جهت تكميل و تقسيم اهداف به كار مي رود.

گردش علمي از نظر زمان

1- كوتاه مدت و سريع (در محيط مدرسه)

2- روزانه

3- هفتگي (چند روز)

معيارهايي كه در گردش علمي بايد در نظر گرفت:

1- مفيد بودن

2- اقتصادي بودن

3- انگيزه شركت متربي (فراگير)

4- فعاليت متربي (آموزشي و تربيتي)

نكات مهم:

1- تعيين هدف (آموزش)

2- همراه داشتن دفتر يادداشت

3- نمونه گيري

4- تجزيه و تحليل

5- تهيه گزارش

6- تشكيل پرونده

7- ثبت در دفتر (نتايج آن)

روش آزمايش

تعريف: روشي است كه در جريان آن فراگير از طريق آزمايش و به كار بردن وسائل و مواد مخصوصي عملاً به كسب تجربه مي پردازند و نقش مربي هدايت و نظارت است اين آزمايش گاهي به وسيله خود و گاهي به وسيله متربي تحقق مي يابد.

مراحل روش آزمايش

1- طرح مسئله و موضوع مورد آزمايش

2- انجام آزمايش

3- ثبت نتايج آزمايش

روش بحث گروهي

تفاوت اين روش با روش مباحثه اين است كه مباحثه بعد از درس استاد انجام مي گيرد ولي اين روش غير از مباحثه است.

روش بحث گروهي: روشي است كه در آن با گفتگوي سنجيده و منطقي پيرامون موضوعي كه مورد علاقه همه افراد است به بحث پرداخته مي شود و به افراد فرصت داده مي شود تا نظارت و عقائد خود را با ديگران در ميان بگذارند. اين روش براي سطوح دانشگاهي و سالهاي سوم و چهارم دبيرستان مناسب است و اگر مورد استفاده قرار گيرد مي توان تجربياتي زيادي را تبادل نمود و نتيجه گيري كرد.

اين روش با طرح يك سوال شروع مي شود ولي هر موضوعي را نمي توان مورد بحث گذاشت. موضوع بايد داراي خصوصيات زير باشد:

1- موضوع مورد علاقه همه متربيان باشد.

2- متربيان اطلاعاتي از آن موضوع داشته باشند.

3- درباره موضوع بتوان نظرات مختلفي ارائه داد.

به چه منظور و  اهدافي مي توان از اين روش استفاده كرد:

1- ايجاد و پرورش تفكر انتقادي.

2- ايجاد توانائي اظهار نظر در جمع.

3- تقويت قوه بيان و استدلال.

4- ايجاد رابطه مطلوب اجتماعي.

5- تقويت رهبري و مديريت.

6- تقويت انتقادپذيري.

محدوديتهاي روش بحث گروهي

1- براي كلاسهاي با جمعيت كم مناسب است.

2- براي دوره ابتدايي مناسب نيست چون بچه ها اطلاعات ندارند.

3- روش اجراي آن مشكل و به مهارت احتياج دارد.

اعضاي بحث گروهي

1- رهبر و معاون انتخابي و بايد از محتواي علمي خوبي برخوردار باشد.

2- متربيان 3- منشي 4- ناظر خارج از افراد كنترل مي كند 5- فرد مطلع! اطلاعات لازم را در اختيار مي گذارد.

رهبر

منشي

ناظر

فرد مطلع

در روش بحث گروهي بايد دايره وار بنشينند.

 

روشها (فن تمرين)

روشي است كه معلم با بيان مطالبي از فراگير مي خواهد كه با تكرار مطالبي را بياموزد، پس براساس تكرار استوار است.

1- تمرين مروري (براي تقويت يادگيري) مثل خلاصه كردن و يادداشت كردن و طراحي كردن.

2- تكرار: براي حفظ كردن و به ذهن سپردن است در اين روش ارتباط يكطرفه است و تمرين استنباطي است مانند حل مسائل هندسي بعد از يادگيري قضاياي آن.

3- استنباطي  4- تمرين براي مهارتهاي عملي به كار مي رود.

رهنمودهائي براي روش تمرين:

قرمز

1- تمرين بايد هدفدار باشد.

2- جلسات تمرين طولاني و خسته كننده نباشد.

آبي

زرد

3- حجم تمرين با نياز واقعي منطبق باشد.

* بهترين روش تدريس كلاسداري چه روشي است، در فرهنگ رنگها مربي نقش نقاش را دارد. و با تركيب رنگهاي اصلي رنگ فرعي را بدست مي آورد. لذا نبايد از يك رنگ استفاده كنيم. يعني بايد از يك روش استفاده نكنيم بلكه از چند روش استفاده كنيم و لذا بهترين روش يك روش تلفيقي است.

روشهاي جديدتر: در سال 1968 ميلادي آقاي «اف اس كلر» مقاله اي نوشت و اين مقاله آموزشي مقدمه اي شد براي روشهاي جديد و او طرحي داد به نام آموزش انفرادي (نه اينكه يك متربي باشد و يك مربي) در اين روش انفرادي: شاگردان برحسب استعداد فرديشان دسته بندي و به يادگيري و فعاليت مي پردازند مربي وقت كمتري صرف تدريس مي كند و بيشتر وقت خود را صرف رسيدگي به فرد فرد متربيان مي نمايد و نوع آموزش شاگرد محوري است. در اين روش تدريس مي شود ولي زمان بيشتري صرف يادگيري فرد مي شود او مي گويد يك واحد درسي را تقسيم كرده و هر بار يك قسمت از آن را در كلاس تدريس و بعد كنترل مي كند كه تك تك دانش آموزان ياد گرفته باشند و تا همه افراد كلاس ياد نگيرند وارد بحث بعدي نمي شود.

ولي اين طرح در كشورهاي جهان سوم قابل پياده شدن نيست از جهت امكانات آموزش و معلم ماهر انواع آموزش جديد.

آموزش برنامه اي (P)

آموزش كامپيوتري (ماشيني) (CAI)

فرق آموزش برنامه اي و كامپيوتري: در كامپيوتر محتواي هر كامپيوتر داده مي شود و در برنامه اي به خود دانش آموز داده مي شود.

برنامه قطعه قطعه شده

* مشخصات ماشينهاي تدريس:

1- پاسخ صحيح را فوراً تقويت مي كند.

2- شاگرد براساس توانايي خود برنامه را دنبال مي كند.

3- مفاهيم و اصول سير منطقي و منظمي دارند.

4- حوصله ماشين بيشتر است.

5- اطلاعات مربوط به جوابهاي شاگردان را نگه مي دارد.

روش آموزش انفرادي براساس موارد ذيل استوار است:

1- پيشرفت براساس توانائيهاي فردي

2- يادگيري تا حد تسلط

3- تدريس خصوصي (استفاده از شاگردان ديگر براي تفهيم درس به شاگردان ديگر)

4- راهنمائي (براساس راهنمائي استوار است)

5- به كارگيري روشهاي مكمل همراه با آموزش سنتي

روش مسأله اي (حل مسئله): اين روش در حقيقت نوعي آماده كردن فرد است براي زندگي يعني مواجه شدن با مسائل و كوشش براي ارائه راه حل.

مثال دانش آموز با مسئله اي درگير مي شود و بايد خود راه حل پيدا كند.

100000 تومان داده مي شود براي تهيه كتاب ! كتاب براي كجا ! دانشگاه ! چه سني هستند ! 18 تا 20! در اجتماع امروز چه چيزي لازم است (اخلاق- سياست- اقتصاد- عقائد) هر كدام از اين كتابها را كجا تهيه كنيم ! از انتشارات 000.000 و لذا متوجه
مي شود كه بايد 140 كتاب تهيه كند.

حال ! جنس جلد كتاب چه باشد و در آخر به نتيجه مي رسد و خريد كتب را شروع
مي كند.


جستجو