امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: ما خانداني صبور و شكيبائيم و شيعيان ما از ما شكيبا ترند. گفتم: جانم به فدايت، چگونه شيعيان شما از شما شكيبا ترند؟ فرمود: چون صبر ما بر چيزي است كه مي دانيم، امّا آنها بر چيزي كه نمي دانند صبر مي كنند.
«بحار الانوار، ج 71، ص 80»
قال الامام الصادق – عليه السلام – : لا تَسْتَخِفُّوا بِفُقَرا شِيعَةِ عَلِيٍّ (ع) فَاِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ يَشْفَعُ في مِثْلِِ رَبِيعَة وَ مُضْرٍ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: فقيران از شيعيان علي – عليه السلام – را خوار و سبك نشماريد كه همانا يك نفر از آنها به اندازه قبيله ربيعه و مضر را شفاعت خواهد نمود.
«مشکاة الانوار، ص 556»
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آۀه و سلم) فرمودند:
ای علی! شیعه ی تو، کسانی هستند که در آشکار و نهان، از خدا می ترسند.
ای علی! شیعه ی تو، کسانی هستند که [در قیامت] در طی درجات، از هم سبقت می گیرند، و خدا را ملاقات می کنند در حالی که حسابی ندارند [و چیزی بدهکار نیستند]
ای علی! اعمال شیعه ی تو، هر جمعه، به من عرضه می شود، من، از کارهای نیک آنان، خوشحال می شوم و برای کارهای ناشایست آنان، استغفار می کنم.
بحار الانوار 68: 41. امام باقر(علیه السلام) فرمودند:
به یقین، شیعه ی علی، به ورع و سخت کوشی و سر نگهداری و دور بودن از کینه ها و محبت به دوستان خدا، شناخته می شود.
بحار الانوار 66: 493.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
بر تو باد پرهیز از افراد پست! همانا، شیعه علی، کسی است که شکم را از حرام پر نسازد و از مفاسد جنسی بر حذر باشد و سخت کوش باشد، برای خدا کار کند و به پاداش او، امیدوار باشد و از عذاب او، بهراسد. زمانی که آنها، را [این چنین] دیدی، [بدان که] شیعه ی من، هستند.
کافی 2/233/9.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
هر کس، این سه چیز را انکار کند، شیعه ما نیست:
معراج و سؤال قبر و شفاعت.
بحار الانوار 18: 34، ح 44.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
ای شیعه آل محمد! همانا، کسی که هنگام غضب، مالک نفس اش نباشد، و با همنشین، خوش رفتاری نکند و با رفیق، خوش رفتار نباشد و با آشتی کنندگان مصالحه ی خوب نکند و با مخالف، مخالفت درستی نداشته باشد از ما نیست.
تحف العقول: 38.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
شیعه ما، کسی است که اگر از گرسنگی هم بمیرد، از مخالفان ما، چیزی نخواهد خواست.
وسائل الشیعة 6: 309، ح 15.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
کسی که به زبان، می گوید شیعه است و با اعمال و آثار ما مخالفت می کند، از پیروان ما نیست، شیعه ما، کسی است که ما را با زبان و قلب همراه باشد و آثار ما را پیروی کند و اعمال ما را انجام دهد. آنان، شیعه ما هستند.
وسائل الشیعة 11: 96 ح 19.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
ما، شیعه ای را که عاقل و فهیم و دانا و بردبار و مدارا کننده و شکیبا و راستگو و وفادار باشد، به یقین دوست داریم.
امالی مفید 192 ح 22.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
کسی که نماز شب نخواند، از شیعیان (مخلص و ناب) نیست.
بحار الانوار 87: 162.
امام باقر(علیه السلام) فرمودند:
همانا، رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) حق شفاعت امت اش را دارد و ما، حق شفاعت شیعیان خودمان را داریم و شیعیان ما، حق شفاعت خویشان خود را دارند.
بحار الانوار 8: 38/16.
امام علی(علیه السلام) فرمودند:
اهل بهشت، به جایگاه شیعیان ما، به گونه ای که انسان، به ستارگان نگاه می کند، نظر می کنند.
بحار الانوار 8: 147، ح 77.
قال الامامُ الجوادُ – عليه السّلام – : انّ الله عَزوجلَّ حَرمَ علي شيعتنا المُسکرَ مِن کل شرابٍ و عَوَّضَهم عَن ذلک المتعةَ.
امام جواد – عليه السّلام – فرمودند: خداوند متعال بر شيعيان ما استفاده از هر چيز مست کننده را حرام نموده و در برابر آن ازدواج موقت را حلال دانسته است.
«معاني الاخبار، ص 316»
قال الامام الباقر ـ عليه السلام ـ : لا تسألوهُم الحوائج فتَكوُنوا لَهُمُ الوَسيلةَ الي رسولِ اللهِ ـ صلي الله عليه و آله ـ في القيامَةِ.
امام باقر ـ عليه السلام ـ فرمودند: (شما شيعيان) از ديگران (غير شيعه) حاجت نخواهيد تا در روز قيامت وسيله عرض حاجت آنان به محضر رسول اكرم ـ صلي الله عليه و آله ـ نگرديد.
«بحار الانوار، ج 8، ص 55»
قال الامام الصادق – عليه السّلام – : ان قائمَنا اذا قام مدَّ اللهُ عزَّوجلَّ لشيعتنا في اسماعهم و ابصارهم حتي لا يكون بينهم و بين القائم بريد، يكلمهم فيسمعون و ينظرون اليه و هو في مكانه.
امام صادق – عليه السّلام – فرمودند: وقتي قائم ما قيام كند، خداوند چشمان و گوشهاي شيعيان ما را تيز مي كند، به گونه اي كه ميان قائم و شيعيانش پيكي نيست، او صحبت مي كند و آنها مي شنوند و او را مي بينند، در حالي كه او در جاي خود مي باشد.
«الکافي، ج 8، ص 241»
. قالَ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ – عليهِ السَّلام – لِقَنْبَرَ: يا قَنْبَرُ اَبْشِر و بَشِّر وَ اسْتَبْشِرْ فَوَ اللهِ لَقَدْ ماتَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – وَ هُوَ عَلي اُمَّتِهِ ساخِطٌ إلّا الشِّيعَةَ (و هو ساخط علي جميع الامة الا الشيعة).
امير المؤمنين – عليه السلام – به قنبر فرمودند: اي قنبر بشارت باد تو را و بشارت ده به ديگران و خوشحال باش که قسم به خدا پيامبر – صلي الله عليه و آله – از دنيا رفت در حالي و جز بر شيعه بر ساير امت خود خشمگين بود.
«مشکاة الانوار، ص 93»
قالَ الامام الرِّضا – عليهِ السَّلام – : مَنْ رَدَّ عَلَيْهِمْ فَقَدْ رَدَّ اللهَ، مَنْ طَعَنْ عَلَيْهِمْ فَقَدْ طَعَنَ اللهَ، لِأنَّهُمْ عِبادُ اللهِ حقّاً و أوْليائِهِ صِدْقاً و إن أحَدَهُمْ لَيَشْفَعَ فِي رَبِيعَةَ وَ مُضِرٍ فَيُشْفَعَهُ اللهُ فِيهِمُ لِکرامَتِهِ عَلي اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
امام رضا – عليه السلام – فرمودند: کسي که شيعه را رد کند (قبول نداشته باشد) چنان است که خدا را رد کرده است و کسي که به آنان توهين كند به خدا توهين کرده است زيرا که آنان بنده راستين خدا هستند و دوستدار واقعي اويند. هر يک از اينان اگر به عدد قبيله ربيعه و قبيله مضر را شفاعت کنند، خداوند عز و جل شفاعت آنان را مي پذيرد.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 441»
َنْ الامام مُوسي بْنِ جَعْفَرٍ – عليهِ السَّلام – قالَ: مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أن يَصِلَنا فَلْيَصِلْ فُقَراءَ شِيعَتِنا وَ مَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أنْ يَزورَ قُبُورُنا فَلْيَزُرْ قُبُورَ صلْحاءِ أخوانِنا.
امام کاظم – عليه السلام – فرمودند: کسي که به ما دسترسي ندارد و نمي تواند به ديدن ما نائل آيد به ديدار فقراء شيعه (و به دستگيري آنان) بپردازد و کسي که استطاعت زيارت قبر ما را ندارد به زيارت قبر صالحان از شيعه ما برود.
«وسائل الشيعه، ج 6، ص 332»
قالَ أمِير الْمُؤمِنِينَ – عليهِ السَّلام – : شِيعَتُنا الْمُتَباذِلُونَ فِي وِلايَتِنا إذا غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا.
امير المؤمنين – عليه السلام – فرمودند: شيعيان ما آن هايي هستند که بذل و بخشش آنان، بر مبناي ولايت ما صورتمي پذيرد (و) هنگامي که به خشم مي آيند، ظلم نمي كنند.
«الکافي، ج 2، ص 236»
عنِ الامام الْباقِرِ – عليهِ السَّلام – قالَ: فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِيعاً للهِ يَنْفَعُهُ وَلايَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِياً للهِ لَمْ تَنْفَعْهُ وَلايَتُنا و قالَ: … وَ مَنْ کانَ اللهُ مُطِيعاً فَهُوَ لَنا وَلِيٌّ وَ مَنْ کانَ للهِ عاصِياً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلايَتُنا إلا بالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.
امام باقر – عليه السلام – فرمودند: از شما شيعيان، کسي که مطيع خدا باشد، دوستي ما براي او سودمند است و کسي که نافرماني خدا را كند، حب و دوستي ما براي او سودي نخواهد داشت و نيز فرمودند: کسي که مطيع (بي چون و چراي) خدا است او دوست ما است و کسي که نسبت به دستورات خدا عاصي باشد او دشمن ماست وکسي به دوستي و ولايت ما نمي رسد جز از راه عمل و پرهيزکاري.
«روضة المتقين، ج 12، ص 80»
عَنْ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ – عليهِ السَّلام – قالَ: إخْتَبِرُوا شِيعَتي بِخِصْلَتَيْنِ فاِنْ کانَتا فِيهِمْ فَهُمْ شِيعَتِي: مُحافَظَتُهُمْ عَلي أوْقاتِ الصَّلَواتِ وَ مُواساتُهُمْ مَعَ إخْوانِهِمْ الْمُؤْمِنِينَ بِالْمالِ وَ إنْ لَمْ تَکونا فِيهِمْ فَاعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ ثُمَّ اَعزَبْ.
امير المؤمنين – عليه السلام – فرمودند: شيعيان مرا به دو خصلت امتحان کنيد که اگر داراي اين دو خصلت بودند، شيعه اند: اهمّيّت به نماز در اوّل وقت و دستگيري برادران ديني خود با مال، اگر اين دو در آن ها نبود، پس از ما دورند، دورند و دورند!
«جامع الاخبار، ص 35»
. قالَ الْاِمامُ الْعَسْکرِيُّ – عليهِ السَّلام – : قالَ رَجُلٌ لِرَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – : فُلانٌ يَنْظُرُ إلي حَرَمِ جارِهِ وَ إنْ أمْکنَهُ مُواقَعَةِ حَرامٍ لمْ يَضِقْ عَنْهُ فَغَضِبَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – وَ … .
امام حسن عسگري – عليه السلام – فرمودند: مردي به پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – گفت: فلان کس به حرم (همسر) همسايه خود چشم مي دوزد و اگر امکان عمل نامشروع دست دهد، کوتاهي نمي کند، پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – غضبناک شد و فرمودند: او را حاضر کنيد، مردي که در کنار پيامبر بود گفت: يا رسول الله او از پيروان شما است و به علي – عليه السلام – عشق مي ورزد و از دشمنان ما بيزاري مي جويد. پيامبر – صلي الله عليه و آله – فرمودند: نگو که چنين کسي از شيعيان ما است، او دروغگو است زيرا شيعيان ما آن هايي هستند که همگام با ما و پيرو ما در اعمال باشند.
«لئالي الاخبار، ج 5، ص 157»
عَنِ الامام الْباقِرِ – عليهِ السَّلام – قالَ: نَحْنُ وَ شِيعَتُنا إصْحابُ الْيَمِينِ.
امام باقر – عليه السلام – فرمودند: ما و شيعيان ما، اصحاب يمين (اهل بهشت) مي باشيم.
«بحار الأنوار، ج 24، ص 9»
عَنِ الْاِمامِ السَّجادِ – عليهِ السَّلام – قالَ: إنَّما شِيعَتُنا يُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم … الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ يُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ … .
امام سجاد – عليه السلام – فرمودند: شيعيان ما از عبادتشان شناخته مي شوند، آنان اهل تسبيح و ذکرند آن گاه که ديگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که ديگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنيا نيستند) آن گاه که ديگران (بر اثر سرگرمي به دنيا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته مي شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.
«نور الثقلين، ج 3، ص 94»
قال الامام الْحُسَين بْن عَلي – عليهِ السَّلام – :
ما أحَدٌ عَلي مِلَّةِ إبْراهيمَ إلّا نَحْنُ وَ شِيعَتنا و سايِرُ النّاسِ مِنْها بُرَآءُ.
امام حسين – عليه السلام – فرمودند:
هيچ کس بر دين ابراهيم نيست مگر ما و شيعيان ما و ديگران از آن بيگانه اند.
«نور الثقلين، ج 3، ص 94»
قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍ – عليهِ السَّلام – : إنَّي شِيعَتُکمْ! فقالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ – عليهِ السَّلام – : يا عَبْدَ اللهِ إنْ کنْتَ لَنا فِي أوامِرِنا وَ زَواجِرِنا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إنْ کنْتَ بِخِلافِ ذلِک فَلا تَزِدْ فِي ذُنُوبِک بِدَعْواک مَرْتَبَةً … .
مردي به امام حسن – عليه السلام – گفت: من شيعه و پيرو شما هستم، امام حسن – عليهِ السَّلام – فرمودند: اي بنده خدا اگر در برابر «اوامر» و «نواهي» ما مطيع باشي در ادعايت صادق هستي و اگر اين چنين نيستي با اين ادعايت بر گناهان خود افزوده اي و وقتي که در اين مرتبه قرار نداري ادعاي آن را نيز بر زبان مياور که دروغ است و بر گناهانت مي افزايد، پس نگو من شيعه شما هستم، بلكه بگو من يکي از دوستداران شمايم و با دشمنان شما دشمنم و در اين صورت به خير و نيکي خواهي بود و به سوي خير و نيکي نيز خواهي رفت.
«لئالي الاخبار، ج 5، ص 157»
قالَتْ فاطِمَةُ – عَلَيْها السَّلامُ – :
إنَّ شِيعتُنا مِنْ خِيارِ أهْلِ الْجَنَّةِ.
حضرت زهرا – عليها السلام – فرمودند:
شيعيان ما بهترين اهل بهشت هستند.
«لئالي الاخبار، ج 5، ص 163»
عَنْ أمِير الْمؤمِنِينَ – عليهِ السَّلام – : يا نَوْفُ، أتَدْرِي يا نَوْفٌ مَنْ شِيعَتِي؟ قالَ: لا واللهِ، قالَ: شِيعَتِي الذُّبَّلُ الشِّفاهُ،الْخُمَّضُ الْبُطُونِ، الَّذينَ تُعْرَفُ الرُّهبانِيَّةٌ فِي وُجُوهِهِمْ رُهْبانُ الَّيْلِ و اُسْدٌ بِالنَّهارِ.
امير المؤمنين – عليه السلام – (به نوف بکالي) فرمودند: اي نوف! آيا مي داني که شيعه من کيست؟ نوف گفت: قسم به خدا نمي دانم. امام – عليه السلام – فرمودند: لب هاي شيعه من گواه بر ذکر و ياد خداي اوست، شکم وي گواه پرهيز از شکم پرستي است و نيز عدم وابستگي به دنيا را سيماي آنان گواهي مي دهد، آنان دنيا گريزان (عابدان) شب و شير مردان روزاند.
«بحار الأنوار، ج 78، ص 95»
عَنْ أبِي عَبْد اللهِ – عليهِ السَّلام – قال: وَ اللَّهِ مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ شِيعَتِنَا يَنَامُ إِلَّا أَصْعَدَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رُوحَهُ إِلَى السَّمَاءِ فَيُبَارِكُ عَلَيْهَا فَإِنْ كَانَ قَدْ أَتَى عَلَيْهَا أَجَلُهَا جَعَلَهَا فِي كُنُوزِ رَحْمَتِهِ وَ فِي رِيَاضِ جَنَّةٍ … .
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست که بخوابد جز آن که خداي عز و جل روحش را به آسمان بالا برد و بدان برکت دهد پس اگر عمرش به سر آمده باشد، آن را در گنجينه هاي رحمت خويش و گلستان هاي بهشتش و در سايه عرشش جاي دهد و اگر عمرش به سر نيامده باشد به همراه فرشتگان امين خود باز فرستد تا آن را به پيکري که از آن بيرون آمده بازگردانند که در آن جايگير شود. به خدا قسم که حاجيان و عمره گزارانتان خاصان درگاه خداي عز و جل هستند و به راستي که فقراء شما اهل بي نيازي و ثروتمندانتان اهل قناعت هستند و همه شما اهل دعوت و اجابت حق هستيد.
«الكافي، ج 8، ص 214»
عنِ الامام الصّادِقِ – عليهِ السَّلام – قالَ: شِيعَتُنا خُلِقُوا مِنْ فاضِلِ طِينَِتِنا وَ عُجِنُوا بِماءِ وَلايَتِنا يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ويَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: شيعيان ما از باقيمانده گل ما آفريده شده اند، ولايت ما در سرشت آنان عجين گشته است، آنان با خوشي ما خوشحال و با ناراحتي ما ناراحتند.
«شجره طوبي، ج 1، ص 3»
عِنِ الامام الصَّادِقِ – عليهِ السَّلام – قالَ: إمْتَحِنُوا شِيعَتَنا عِنْدَ ثَلاثٍ: عِنْدَ مَواقِيتِ الصَّلاةِ کيْفَ مُحافِظَتُهُمْ عَلَيْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کيْفَ حِفْظِهِمْ لَها، عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلي أمْوالِهِمْ کيْفَ مُواساتِهِمْ لِإخْوانِهِمْ فِيها.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: شيعيان و پيروان ما را در سه مسئله امتحان کنيد: اهمّيّت به اوقات نماز که آيا بر انجام آن در وقتش محافظت مي كنند يا نه و حفظ اسرار يعني در حفظ اسرار و مسائل محرمانه کوشا هستند يا خير و از حيث توانمندي هاي مالي يعني آيا با مال خود به ياري برادران ديني خود مي پردازند يا نه.
«الخصال، ج 1، ص 103»
عَنْ أبِي عَبْد اللهِ – عليهِ السَّلام – قال: إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ دِعَامَةً وَ دِعَامَةُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ ذِرْوَةً وَ ذِرْوَةُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ شَرَفاً وَ شَرَفُ الْإِسْلَامِ الشِّيعَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِكُلِّ شَيْءٍ سَيِّداً … .
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: آگاه باش که هر چيز را ستوني است و ستون اسلام شيعيان هستند، آگاه باش براي هر چيز سري است و سر اسلام شيعه است، براي هر چيز شرافتي است و شرافت اسلام شيعه است هر چيز را آقايي است و آقاي مجالس و انجمن ها مجالس شيعه است. آگاه باش که هر چيز را امام و رهبري است و امام زمين، آن سرزميني است که شيعه در آن سکوت دارد، به خدا قسم اگر شما در زمين نباشيد گياهي در زمين نرويد. به خدا سوگند اگر شما در روي زمين نباشيد خدا نعمتي به مخالفين شما ندهد و به خوشي ها دست نيابند، نه در دنيا و نه در آخرت بهره اي ندارند.
«الكافي، ج 8، ص 213»
قالَ أبُو عَبْدِ اللهِ – عليهِ السَّلام – : إنَّ اللهَ تَبارَک وَ تَعالي زَيّنَ شِيعَتَنا بِالْحِلْمِ و غَناهُمْ بِالْعِلْمِ لِعِلْمِهِ بِهِمْ قَبْلَ أنْ يَخْلُقَ آدَمَ – عليهِ السَّلام -.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: خداوند متعال، شيعيان ما را به صفت حلم و بردباري زينت بخشيد و در پوششي از علم و آگاهي آنان را مزيّن ساخت، قبل از آن که آدم – عليه السلام – را خلق كند.
«الکافي، ج 8، ص 315»
عَنِ الْاِمامِ الصَّادِقِ – عليهِ السَّلام – قالَ: يا مَعْشَر الشِّيعَةِ إنَّکمْ قَدْ نُسِبْتُمْ إلَينا کونُوا لَنا زَيْناً وَ لا تَکونُوا عَلَيْنا شَيْناً.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: اي شيعيان، شما به ما منسوب هستيد، پس مايه زينت ما باشيد نه مايه آبرو ريزي ما.
«مشکاة الأنوار، ص 67»
عَنِ الامام الصّادِقِ – عليهِ السَّلام – قالَ: کذِبَ مَنْ زَعَمَ أنَّهُ مِنْ شِيعَتِنا وَ هُوَ مُمْتَسِّک بِعُرْوةِ غَيْرِنا.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: دروغ مي گويد كسي كه گمان مي كند از شيعيان ماست در حالي كه به ريسمان غير ما متمسك مي شود.
«وسائل الشيعه، ج 18، ص 8»
عَنِ الْاِمامِ الصّادِقِ – عليهِ السَّلام – قالَ: إنّا صُبَّرٌ وَ شِيعَتُنا أصْبَرُ مِنّا، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِداک، کيفَ صارَ شيعَتُکمْ أصْبَرُ مِنْکمْ؟ قالَ لِأنّا نَصْبِرُ عَلي ما نَعْلَمُ و شِيعَتُنا يَصْبِرُونَ عَلي ما لا يَعْلَمُونَ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: ما صابر هستيم ولي شيعيان ما از ما صابرترند، راوي مي گويد: پرسيدم فدايت شوم چگونه شيعيان شما از شما صابرترند؟ امام پاسخ داد: ما صبر مي کنيم در حالي که از پاداش برتر صابران آگاهيم ولي شيعيان ما صبر مي کنند در حالي که از پاداش آن آگاهي ندارند.
«بحار الأنوار، ج 71، ص80»
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ – عليهِ السَّلام – إنَّهُ قالَ لِأبِي بَصيرٍ: يا أبا مُحَمَّدٍ لَقَدْ ذَکرَکمُ فِي کتابِه، فَقالَ: «إنَّ عِبادِي لَيْسَ لَک عَلَيْهِمْ مِن سُلْطانٍِ» وَ اللهُ ما أرادَ بِهذا إلّا الْأئِمَّةِ عَلَيْهِمُ السَّلامُ وَ شِيعَتَهمْ.
امام صادق – عليه السلام – به ابي بصير فرمودند: خداوند از شما شيعيان در کتاب خود ياد کرده است و فرموده: «همانا بر بندگان شايسته ام تو (ابليس) را تسلطي نيست»، به خدا سوگند که اراده نكرده است خداوند (از بندگان شايسته) جز ائمه معصومين – عليهم السلام – و شيعيان آن ها را.
«نور الثقلين، ج 3، ص 16»
عَنِ الامام الصَّادِقِ – عليهِ السَّلام – قالَ: أيُّما رَجُلٍ مِنْ شِيعَتِنا أتي رَجُلاً مِنْ إخْوانِهِ فَاسْتَعانَ بِهِ فِي حاجَتِهِ فَلَمْ يَعِنْهُ وَ هُوَ يَقْدِرُ إلّا ابْتَلاهُ اللهُ بِأنْ يَقْضِيَ حَوائِجَ عِدَّةٍ مِنْ أعْدائِنا.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند:
هر کس از شيعيان ما در برابر يکي از برادران خود، اظهار حاجت کند و او در حالي که مي تواند به دست گيري او بپردازد، کوتاهي نمايد خداوند او را مبتلا مي کند به بر آوردن حاجت دشمنان ما.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 598»
سَألَ رَجُلٌ أبا عَبْدِ اللهِ – عليهِ السَّلام – عَنْ قَوْمٍ مِنَ الشِّيعَةِ يَدْخُلُونَ فِي أعمالِ الْسُّلْطانِ وَ يَعْمَلُونَ لَهُمْ وَ يُحِبُّونَهُمْ و يُوالُونَهُمْ، قالَ – عليهِ السَّلام – : لَيْسَ هُمْ مِنَ الشِّيعَةِ وَ لکنَّهُمْ مِنْ اُولئک.
مردي به امام صادق – عليه السلام – گفت: بعضي از شيعيان به انجام اعمال و کردار (طاغوتي و) شاهانه دست مي زنند و از عمّال آنان اند و درخواست هاي آنان را اجابت مي کنند و به دوستي و اطاعت آنان مي پردازند. امام – عليه السلام – فرمودند: آنان از شيعيان نيستند بلكه در زمره آنان اند (شاهان و طاغوتيان).
«تفسير قمي، ج 1، ص 176»
عَنْ مُعاوِيَةَ بْنِ عَمّارٍ: عَنِ الْإمامِ الصّادِقِ قُلْتُ لَهُ – عليهِ السَّلام – : رَجُلٌ راوِيَةٌ لِحَدِيثِکمْ يَبُثَّ ذلِک فِي النّاسِ وَ يَشُدَّهُ فِي قُلُوبِ شِيعَتِکمْ و لَعَلَّ عابِداً مِنْ شِيعَتِکمْ لَيْسَتْ لَهُ هذِهِ الرِّوايَةُ، أيُّهُما … .
معاوية بن عمار گفت: به امام صادق – عليه السلام – گفتم: شخصي احاديث و احکام شما را در ميان مردم تبليغ كرده و در دل شيعيان شما آن ها را جاي مي دهد و مردي هم از شيعيان شما تنها به عبادت مي پردازد؛ کدام يک از اين دو برترند؟ امام – عليه السلام – فرمودند: کسي که احاديث ما را در دل شيعيان ما جاي مي دهد، از هزار عابد برتر است.
«الکافي، ج 1، ص 33»
عَنْ أبِي عَبْد اللهِ – عليهِ السَّلام – قال: ألا وَ إنَّ لِکلِّ شَيْءٍ جَوهَراً و جَوهَرُ وُلْدِ آدَمَ مُحَمَّدٌ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – وَ نَحْنُ وَ شِيعَتُنا بَعدنا حبَّذا شيعَتَنا ما أقْرَبَهُمْ مِنْ عَرْشِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ … .
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: آگاه باشيد که به راستي هر چيزي را گوهري است و گوهر فرزندان آدم، محمد – صلي الله عليه و آله – است و پس از آن حضرت، ما و بعد از ما، شيعيان ما هستند، خوشا بر شيعيان ما که نزديکند به عرش خداي عز و جل و چه نيکو است رفتار خداي عز و جل نسبت به آنان در روز قيامت. به خدا سوگند اگر بر مردم گران نمي آمد و شيعيان را خود بيني فرا نمي گرفت فرشتگان رو در رو به آن ها سلام مي کردند.
«الكافي، ج 8، ص 214»
امام صادق – عليه السلام – فرمودند:
به خدا سوگند هيچ بنده اي از شيعيان ما نيست که قرآن را ايستاده در حال نماز بخواند جز آن که در برابر هر حرفي از آن صد حسنه به او دهند و اگر نشسته در نماز قرآن بخواند به هر حرفي پنجاه حسنه به او دهند و شخص خموش از شيعيان ما ثواب قرآن خواندن مخالفين را دارد. به خدا سوگند در بستر خود خفته ايد و مزد مجاهدان (در راه خدا) را داريد و هنگامي که در نماز هستيد ثواب صف بستگان در راه خدا را داريد شمائيد که به خدا قسم آن کساني که خداي عز و جل درباره شان فرمودند: «کينه اي که در سينه شان بود کنده ايم و برادرانه بر تخت ها رو به روي هم هستند» (سوره حجر، آيه 47) به راستي که شيعيان ما چهار چشم دارند. دو چشم در سر، دو چشم در دل. آگاه باشيد که همه اين گونه اند ولي خداي عز و جل چشم هاي شما را بينا کرده و چشم هاي آنان را کور کرده است.
«الكافي، ج 8، ص 214»
عَنْ أبِي عَبْد اللهِ – عليهِ السَّلام – قال: شِيعَتُنا أهْلُ الْهُدي وَ أهْلُ التُّقي وَ أهْلُ الْخَيْرِ وَ أهْلُ الإيمانِ وَ إهْلُ الفَتْحِ وَ الظَّفَرِ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند:
شيعيان ما أهل هدايت و تقوي و أهل خير و نيکي و أهل ايمان و أهل فتح و ظفرند.
«الكافي، ج 2، ص 233»
عَنْ أبِي عَبْد اللهِ – عليهِ السَّلام – قال: خَرَجْتُ أنا و أبي حتّي إذا کنّا بَيْنَ الْقَبْرِ وَ الْمِنْبَر إذا هُوَ بأُناس من الشيعه مِنْفَسَلَّمَ عَلَيْهِمْ ثُمَّ قالَ: إنِّي وَ اللهِ لَاُحِبَّ رِياحَکمْ وَ أرْواحَکمْ فَأعِينُوني عَلي ذلِک … .
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: من و پدرم از خانه بيرون رفتيم تا (در مسجد مدينه) به ميان قبر و منبر رسيديم در آنجا به گروهي از شيعه برخورديم، پدرم به آن ها سلام کرد سپس فرمودند: به خدا قسم من شما و جان هاي شما را دوست دارم، پس شما کمکم کنيد بر اين دوستي، به پارسايي و کوشش و بدانيد که به ولايت (و دوستي) ما نتوان رسيد جز به پارسايي و کوشش و هرکس از شما که (بنده اي از بندگان خدا) را امام و پيشواي خود قرار دهد بايد بر طبق رفتار و کردار او عمل کند.
«الكافي، ج 8، ص 212»
عَنْ أبِي عَبْد اللهِ – عليهِ السَّلام – قال: أَنْتُمْ شِيعَةُ اللَّهِ وَ أَنْتُمْ أَنْصَارُ اللَّهِ وَ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ الْأَوَّلُونَ وَ السَّابِقُونَالْآخِرُونَ وَ السَّابِقُونَ فِي الدُّنْيَا وَ السَّابِقُونَ فِي الْآخِرَةِ إِلَى الْجَنَّةِ قَدْ ضَمِنَّا لَكُمُ الْجَنَّةَ بِضَمَانِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ … .
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: شما (شيعيان) هستيد پيروان خدا و شماييد ياران خدا و شماييد پيشي گرفتگان اولين و آخرين و پيشي گرفتگان در دنيا و آخرت به سوي بهشت و ما با ضمانت خداوند عز و جل و رسولش – صلي الله عليه و آله – براي شما ضمانت بهشت کرده ايم، به خدا که در درجات بهشت کسي بالاتر از شما نباشد، پس براي درک فضائل درجات بهشت با يکديگر رقابت کنيد، شمائيد پاکان وزنانتان نيز زناني پاک هستند، هر زن با ايماني حوريه اي است خوش چشم و هر مرد با ايماني يک صديقي است.
«الكافي، ج 8، ص 213»
. عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قال: حُبِّي وَ حُبُّ أهْلِ بَيْتِي وَ شِيعَتِهِمْ وَ أنْصارِهِمْ فِي قُلُوبِ الْمَلائِکةِ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند:
محبّت من و اهل بيت من و شيعيان و ياران آن ها در دل هاي فرشتگان نهفته است.
«نور الثقلين، ج 3، ص 129»
قالَ النَّبِيُّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – :
إنَّ اللهَ لَهُ الْحَمْدُ، عَرَضَ حُبَّ عَلِيٍّ وَ فاطِمَةَ، وَ ذُرّيَّتِهما عَلي الْبَرِيَّةِ فَمَنْ بادَرَ مِنْهُمْ بِالإجابَةِ جَعَلَ اللهُ مِنْهُمْ الرُّسُلَ، وَ مَنْ أجابَ بَعْدَ ذلِک جَعَلَ مِنْهُمْ الشِّيعَةَ وَ إنَّ اللهَ جَمَعَهُمْ فِي الْجَنَّةِ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند:
خداوند که حمد وستايش براي اوست، دوستي علي و فاطمه و ذريه آن دو را بر همه انسان ها عرضه داشت، اول کساني که آن را پذيرفتند به عنوان رُسُل (رسولان) انتخاب شدند و پس از آنان کساني که آن را پذيرفته به عنوان «شيعه» برگزيده شدند و خداوند در بهشت همه آنان را جمع خواهد کرد.
«احقاق الحق، ج 9، ص 191»
عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قالَ: يا عَلِيُّ أنْتَ وَ شِيعَتُک فِي الْجَنَّةِ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: يا علي! جنّت، سراي تو و شيعيان تو است.
«حلية الاولياء، ج 4، ص 329»
عَنِ الامام الرِّضا – عليهِ السَّلام – قالَ: مَنْ عادي شِيعَتَنا فَقَدْ عَادانا وَ مَنْ والاهُمْ فَقَدْ والانا لِأنَّهُمْ خُلِقُوا مِنْ طينَتِنا مَنْ أحَبَّهُمْ فَهُوَ مِنّا وَ مَنْ أبْغَضَهُمْ فَلَيْسَ مِنّا.
امام رضا – عليه السلام – فرمودند: کسي که با شيعيان ما دشمني نمايد با ما دشمني ورزيده است و کسي که با آنان دوست باشد با ما دوست است زيرا (شيعيان) از طينت ما خلق شده اند و کسي که اينان را دوست مي دارد با ماست و کسي که با اينان دشمن است از ما نيست.
«وسائل الشيعه، ج 16، ص 179»
عَنِ الامام الْباقِرِ – عليهِ السَّلام – قالَ: فَوَ اللهِ ما شِيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِي اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما کانُوا يُعْرَفُونَ يا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَيْنِ وَ التَّعَهُّدِ … .
امام باقر – عليه السلام – (به جابر) فرمودند: به خدا قسم شيعه ما نيست مگر کسي که داراي تقوي الهي است و از خدا اطاعت مي کند، اي جابر آن ها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، زيادي ذكر خدا، روزه داري، نماز، نيکي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه، احترام به همسايه و توجه به فقراء و درماندگان و در سفر ماندگان و يتيمان، راستگويي، تلاوت قرآن، خويشتن داري و پرهيز از مردم آزاري و درستكاري در زندگي.
«روضة المتقين، ج 12، ص 78»
عَنْ الإمامِ الرِّضا – عليهِ السَّلام – قال: شِيعَتُنا الْمُسَلِّمُونَ لِأمْرِنا الْآخِذُونَ بِقَولِنا، الْمُخالِفُونَ لِأعْدائِنا فَمَنْ لَمْ يَکنْ کذالِک فَلَيْسَ مِنّا.
امام رضا – عليه السلام – فرمودند: شيعيان ما کساني هستند که در برابر «امر» ما تسليم اند به «قول» ما گردن مي نهند و با دشمنان ما مخالف هستند، پس کسي که اين چنين نباشد، او از ما نيست.
«وسائل الشيعه، ج 18، ص 83»
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
ما مِن يَومِ نَيروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِيهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أيّامِنا و أيّامِ شِيعَتِنا؛
هيچ نوروزينيست مگر آنكه ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آلمحمّد صلي الله عليه و آله و سلم] هستيم؛ چرا كه نوروز از روزهاي ما و شيعيان ما است.
مستدرك الوسائل ، ج 6 ، ص 352
امام صادق عليهالسلام :
شِيعَتُنا مَن لا يَسألُ الناسَ ولَو ماتَ جُوعا .
شيعه ما دست نياز به سوى مردم دراز نمىكند، گرچه از گرسنگى بميرد .
وسائل الشيعه : 6 /309/ 15
امام صادق عليهالسلام :
عُلَماءُ شيعَتِنامُرابِطونَ في الثَّغرِ الّذي يَلي إبليسَ وعَفاريتَهُ ، يَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلى ضُعَفاءِ شيعَتِنا ، وعَن أن يَتَسَلَّطَ علَيهِم إبليسُ وشيعَتُهُ؛
علماى شيعه ما ، نگهبانان مرزى هستند كه در آن سويش ابليس و ديوهاى او قرار دارند و جلو يورش آنها به شيعيانِ ناتوان ما و تسلّط يافتن ابليس و پيروان او بر آنان را ، مىگيرند .
الإحتجاج : 1 / 13 / 7 منتخب ميزان الحكمة : 402
امام باقر(سلام الله عليه):
مَن أطاعَ اللَّهَ وأحَبَّنا فهُوَ وَليُّنا؛
آنكه خدا را اطاعت كند و ما را دوست داشته باشد،شيعه ماست.
ميزان الحكمة: ح 3372
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
أسْعَدُ العَجَمِ بِالإسلامِ أهلُ فارِسَ؛
خوشبختترين ملّت غير عرب به واسطه اسلام، مردم ايرانند.
ميزان الحكمة: ح 15867
امام صادق علیه السلام می فرمایند:
«ان اطفال شیعتنا من المؤمنین تربیهم فاطمة علیها السلام؛
بی شک خردسالان شیعه ما از مؤمنان را فاطمه علیها السلام پرورش می دهد .»
بحارالانوار، ج 6، ص 229.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلم) می فرمایند:
«… یا فاطمة ابشری فلک عندالله مقام محمود تشفعین فیه لمحبیک وشیعتک؛
ای فاطمه علیها السلام مژده باد! که در پیشگاه خدا مقامی شایسته داری که در آن مقام برای دوستان و شیعیانت شفاعت می کنی .»
بحارالانوار، ج 76، ص 359 .
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
راستی که خدای تعالی به خاطر یک مومن صالح و شایسته از شیعیان ما بلا و گرفتاری را از صد خانه از همسایگانش دفع می نماید.
آثار الصادقین جلد 9 صفحه 162
امام حسين (عليه السلام) فرمودند:
إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بى گمان شيعيان ما دل هايشان از هر خيانت، كينه و فريبكارى پاك است.
(بحارالانوار، ج68، ص156، ح11)
امام حسين(عليهالسلام) فرمودند:
إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بى گمان شيعيان ما دل هايشان از هر خيانت، كينه،وفريبكارى پاك است.
بحارالانوار، ج68، ص156، ح11
امام حسين عليه السلام :
إنَّ شيعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بى گمان شيعيان ما دل هايشان از هر خيانت، كينه،وفريبكارى پاك است.
بحارالانوار، ج68، ص156، ح11
امام على عليهالسلام:
شيعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمرِنا اَلَّذينَ اِن غَضِبوا لَم يَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛
شيعيان ما كسانىاند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مىكنند، در راه دوستى ما به يكديگر محبت مىنمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مىروند. چون خشميگين شوند، ظلم نمىكنند و چون راضى شوند، زياده روى نمىكنند، براى همسايگانشان مايه بركتاند و نسبت به همنشينان خود در صلح و آرامشاند.
كافى، ج 2، ص 236، ح 24
حضرت امام موسى کاظم (عليه السلام) فرمودند:
لا تستغنى شیعتنا عن أربع: خمرة یصلى علیها و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر أبى عبدالله علیه السلام؛
پیروان ما از چهار چیز بىنیاز نیستند:
۱ ـ سجادهاى که بر روى آن نماز خوانده شود.
۲ ـ انگشترى که در انگشت باشد.
۳ ـ مسواکى که با آن دندانها را مسواک کنند.
۴ ـ تسبیحى از خاک مرقد امام حسین (عليه السلام)
تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۷۵
امام صادق علیه السلام فرمودند:
من لم یأت قبرالحسین علیه السلام و هو یزعم انه لنا شیعة حتى یموت فلیس هو لنا شیعة و ان کان من اهل الجنة فهو من ضیفان اهل الجنة؛
کسى که به زیارت قبر امام حسین نرود و خیال کند که شیعه ما است و با این حال و خیال بمیرد او شیعه ما نیست و اگر هم از اهل بهشت باشد از میهمانان اهل بهشت خواهد بود.
کامل الزیارات، ص ۱۹۳/ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۴
امام على عليه السّلام فرمودند:
اِنَّ اللّهَ … اِخْتارَ لَنا شيعَةً يَنْصُرُونَنا وَ يَفْرَحُونَ بِفَرَحِنا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا ؛
خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند ودر اندوه و غم ما، محزون مى گردند.
غررالحكم ، ج 1، ص 235
امام باقر عليهالسلام :
مُروا شيعَتَنا بِزِيارَةِ قَبرِ الحُسَينِ بنِ عَلِيٍّ عليهالسلام؛ فإنَّ إتيانَهُ يَزيدُ في الرِّزقِ ، ويَمُدُّ في العُمرِ ، ويَدفَعُ مَدافِعَ السُّوءِ؛
شيعيان ما را به زيارت قبر حسين بن على عليهالسلام فرمان دهيد ؛ زيرا زيارت آن ، روزى را زياد مىكند ، عمر را دراز مىگرداند و بديها را دور مىسازد .
بحار الأنوار : 101 / 4 / 12
قال الباقر – عليه السلام -:
انما شيعة على كثيرة صلاتهم كثيرة تلاوتهم للقرآن ؛
شيعيان و پيروان خط على زياد نماز مى گزارند، و زياد تلاوت قرآن مى كنند.
(صفات الشيعه ، ص 436).
قال على – عليه السلام -:
شيعتنا رعاء الشمس و القمر و النجوم يعنى التحفظ من مواقيت الصلوة ؛
شيعيان ما مراعات كننده شمس و قمر و نجوم هستند، يعنى اوقات نماز را مراعات مى كنند.
(مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 193)
قال الصادق – عليه السلام -:
امتحنوا شيعتنا عند مواقيت الصلاة كيف محاظتهم ؛
شيعيان ما را در اوقات نماز آزمايش كنيد كه چگونه بر خواندن نماز خود در موعد مقرر محافظت مى كنند.
(سفينة البحار، ج 2، ص 44)
قال الامام الصادق – عليه السلام – :
ان الله يدفع بمن يصلى من شيعتنا عمن لايصلى من شيعتنا و لو اجمعوا على ترك الصلوة لهلكوا ؛
همانا، خداوند به وسيله شيعيان نمازگزار ما از شيعيان بى نماز ما (بلا را) دفع مى كند، ولى اگر همه تارك نماز بودند هر آينه همه هلاك مى شدند.
(مستدرك الوسائل ، ج 1، ص 184)
قال الصادق – عليه السلام -:
شيعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة و اصحاب الاحدى و خمسين ركعة فى اليوم و الليلة ؛
شيعيان ما اهل تقوى و پاكدامنى و كوشش و جديت اند و مردمى با وفا و امين اند و اهل زهد و عبادتند و كسانى هستند كه درشبانه روز پنجاه و يك ركعت نماز مى خوانند.
(بحارالانوار، ج 68، ص 167)
قال الباقر – عليه السلام -:
ما من عبد من شيعتنا يقوم الى الصلوة الا اكتنفته بعدد من خالفه ملائكة يصلون خلفه و يدعون الله – عز و جل – له حتى يفرغ من صلاته ؛
هيچ بنده اى از پيروان ما نيست كه به نماز بايستد، مگر آن كه به اندازه مخالفينش ملائكه پشت سر او نماز مى خوانند و در پيشگاه خداوند متعال براى او دعا مى كنند تا از نمازش فارغ شود.
(بحارالانوار، ج 82، ص 205)
امام صادق عليهالسلام :
امتَحِنوا شِيعَتَنا عِندَ ثَلاثٍ : عِندَ مَواقيتِ الصَّلاةِ كيفَ مُحافَظَتُهُم علَيها ، وعِندَ أسرارِهِم كيفَ حِفظُهُم لَها عِندَ عَدُوِّنا ، وإلى أموالِهِم كيفَ مُواساتُهُم لإخوانِهِم فيها ؛
شيعيان ما را در سه چيز بيازماييد : در اوقات نمازشان ، كه چگونه بر آنها مواظبت مىكنند ؛ در اسرارشان ، كه چگونه آنها را از دشمنان ما حفظ مىكنند و در اموالشان ، كه چگونه با آن به برادران خود كمك مىكنند .
الخصال : 103 / 62 منتخب ميزان الحكمة : 506
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
نادانان و كم‌خردان شيعه و كساني كه پر و بال پشه، از دين‌داري آنها برتر و محكم‌تر است، ما را آزار مي‌دهند.
(بحارالانوار/25/267)
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
شيعيان ما هنگامي به فرجام نيك و زيباي خداوند مي‌رسند كه از گناهاني كه نهي شده‌اند، دوري نمايند.
(الاحتجاج/2/498
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
ما را از شيعيان دور نمي‌سازد مگر اعمال ناپسندي كه از آنها به ما مي‌رسد.
(بحارالانوار/53/177)
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
من آخرين جانشين پيامبرم و خداوند بواسطه‌ي من، بلا را از خانواده و شيعيانم بر طرف مي‌كند.
(بحارالانوار/52/30)
قالَ الاْمامُ الْحُسَيْن – عليه السلام – :
إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل ؛
امام حسين – عليه السلام – فرمودند:
شيعيان و پيروان ما ـ اهل بيت عصمت و طهارت (عليهم السلام) ـ آن كساني هستند كه افكار و درون آن ها از هر گونه حيله و نيرنگ و عوام فريبي سلامت و تهي باشد.
تفسيرالإمام العسكري – عليه السلام -، ص 309، ح 154
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
إنْ كُنْتَ تَعْمَلُ بِما أمَرْناكَ وَ تَنْتَهي عَمّا زَجَرْناكَ عَنْهُ، قَأنْتَ مِنْ شيعَتِنا، وَ إلاّ فَلا ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
اگر آنچه را كه ما ـ اهل بيت عصمت و طهارت ـ دستور داده ايم عمل كني و از آنچه نهي كرده ايم خودداري نمائي، تو از شيعيان ما هستي وگرنه، خير.
تفسير الإمام العسكري – عليه السلام -، ص 320، ح 191
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
شيعَتُنا مِنْ خِيارِ أهْلِ الْجَنَّةِ وَكُلُّ مُحِبّينا وَ مَوالي اَوْليائِنا وَ مُعادي أعْدائِنا وَ الْمُسْلِمُ بِقَلْبِهِ وَ لِسانِهِ لَنا ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
شيعيان و پيروان ما، و همچنين دوستداران اولياء ما و آنان كه دشمن دشمنان ما باشند، نيز آن هائي كه با قلب و زبان تسليم ما هستند بهترين افراد بهشتيان خواهند بود.
بحارالأنوار، ج 68، ص 155
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
إلهي وَ سَيِّدي، أسْئَلُكَ بِالَّذينَ اصْطَفَيْتَهُمْ، وَ بِبُكاءِ وَلَدَيَّ في مُفارِقَتي أَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شيعَتي، وَشيعَةِ ذُرّيتَي ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
خداوندا، به حقّ اولياء و مقرّباني كه آن ها را برگزيده اي، و به گريه فرزندانم پس از مرگ و جدائي من با ايشان، از تو مي خواهم گناه خطاكاران شيعيان و پيروان ما را ببخشي.
كوكب الدّري، ج 1، ص 254
امام صادق (علیه السلام ) می فرمایند:
شیعتنا اهل الورع و الاجتهاد و اهل الوفاء و الامانة و اهل الزهد و العبادة واصحاب الاحدی و خمسین رکعة فی الیوم واللیلة؛
شیعیان ما اهل تقوی و پاکدامنی و کوشش و جدیت اند و مردمی باوفاوامین اند و اهل زهد و عبادتند و کسانی هستند که در شبانه روز پنجاه و یک رکعت نماز می خوانند.
( بحار الانوار، ج ,68 ص 167 )
امام صادق (علیه السلام ) می فرمایند:
ان الله یدفع بمن یصلی من شیعتنا عمن لا یصلی من شیعتنا و لو اجمعوا علی ترک الصلوة لهلکوا؛
همانا خداوندبه وسیله شیعیانی که نماز به جا می آورند، از شیعیان بی نماز (بلا)را دفع می کند،ولی اگر همه تارک نماز بودند، هر آینه همه هلاک می شدند.
( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 184 )
امام کاظم (علیه السلام ) می فرمایند:
لاتستغنی شیعتتاعن اربع: خمرة یصلی علیها، و خاتم یتختم به و سواک یستاک به و سبحة من طین قبر ابی عبدالله -علیه السلام -؛
پیروان ما از چهار چیز بی نیاز نیستند:1- سجاده ای که بر روی آن نمازخوانده شود.2- انگشتری که در انگشت باشد.3- مسواکی که با آن دندانهارا مسواک کنند.4- و تسبیحی از خاک مرقد امام حسین (علیه السلام ).
( تهذیب الاحکام ، ج 6، ص 75 )
امام جعفر صادق (علیه السلام) :
شیعتنا الرحماء بینهم ، الذین اذا خلوا ذکروا الله؛
شیعیان ما با یکدیگر مهربانند ، چون تنها باشند خدا را یاد کنند .
اصول کافی ، ج 3 ، ص 268
امام صادق عليهالسلام می فرمایند :
رُبَّما تَرَكَ بَعضُ شيعَتِنا فِى افْتِتاحِ أَمرِهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَـيَمْـتَحِنَهُ اللّهُ بِمَكْروهٍ لِيُـنَـبِّهَهُ عَلى شُكرِ اللّهِ وَ الثَّناءَ عَلَيهِ و يَمحَقُ وَ صَمةَ تَقصيرِهِ عِندَ تَركِهِ قَولَ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ؛
بسا كه يكى از شيعيان ما در آغاز كارى، بسم اللّه الرحمن الرحيم نمىگويد و به همين خاطر، خداوند، او را گرفتار چيزى ناخوشايند مىسازد تا به شكر و ثناى الهى متوجّه گردد و كوتاهىاش را در گفتن بسم اللّه، جبران كند.
التوحيد، ص 231 .
امام حسين عليهالسلام می فرمایند:
إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بىگمان شيعيان ما، دلهايشان از هر خيانت، كينه، و فريبكارى پاك است.
بحارالأنوار، ج 68، ص 156
امام باقر عليه السلام :
لَيْسَ مِنّا وَ لا مِنْكُمْ مَنْ ظَلَمَ النّاسَ؛
از ما نيست و از شما (شيعيان هم) نيست كسى كه به مردم ظلم كند.
شرح الأخبار، ج 3، ص 488، ح 1414.
امام على عليهالسلام :
شيعَتُنَا الْمُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَلْمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلْمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمْرِنا اَلَّذينَ اِنْ غَضِبوا لَمْ يَظْلِموا وَ اِنْ رَضوا لَمْ يُسْرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَنْ جاوَروا سِلْمٌ لِمَنْ خالَطوا؛
شيعيان ما كسانىاند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مىكنند، در راه دوستى ما به يكديگر محبت مىنمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مىروند. چون خشميگين شوند، ظلم نمىكنند و چون راضى شوند، زياده روى نمىكنند، براى همسايگانشان مايه بركتاند و نسبت به همنشينان خود در صلح و آرامشاند.
(كافى، ج 2، ص 236، ح 24 . )
حضرت مهدي (علیه السلام) مي فرمايند:
اگرطلب مغفرت و آمرزش برخي از شما براي يکديگر نبود، هرکس روي زمين بود، هلاک مي شد مگر آن شيعيان خاص که گفتارشان با کردارشان يکي است.
مستدرک الوسائل، ج5، ص 247،ح5795.
امام صادق عليه السلام فرمودند :
مردم به سه دسته شوند : دانشمند و دانشجو و خاشاك روى آب ، ما دانشمندانيم و شيعيان ما دانشجويان و مردم ديگر خاشاك روى آب.
اصول كافى جلد 1 ص 41
پيامبر اکرم صلى الله عليه و آله وسلم می فرمایند :
مَنْ رَزَقَهُ اللّهُ حُبَّ الاَئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَيْتى فَقَدْ اَصابَ خَيْرَ الدُّنْيا وَ الآخِرَةِ، فَلا يَشُكَّنَّ اَحَدٌ اَنَّهُ فِى الْجَنَّةِ فَاِنَّ فى حُبِّ اَهْلِ بَيْتى عِشْرينَ خَصْلَةً عَشَرَةٌ مِنْها فِى الدُّنْيا وَ عَشَرَةٌ مِنْها فِى الآخِرَةِ؛
هر كس كه خداوند محبت امامان از اهل بيت مرا نصيب او كرده بىگمان به خير دنيا و آخرت دست يافته و بدون شك در بهشت خواهد بود، پس هيچ يك (از شيعيان) نبايد در اين كه اهل بهشت است شك كند؛ زيرا در دوستى اهل بيت من بيست ويژگى است كه ده مورد آن در دنيا و ده مورد آن در آخرت است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 78، ح 12.
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
ما شيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقَى اللّهَ و أطاعَهُ؛
شيعه ما تنها كسى است كه تقوا پيشه و مطيع خداوند باشد.
تحف العقول، ص 295
حضرت مهدی (عج) می فرمایند:
وَالعاقَبَةُ لِجَمِیل صُنع اللهِ سُبحانَهُ تَکُونُ حَمِیدَةُ لَهُم مَا اجتَنَبُوا المَنهیَّ
شیعیان ما هنگامی به فرجام نیک و زیبای خداوند می رسند که از گناهانی که نهی شده اند، احتراز نمایند.
بحارالانوار ج53، ص177
امام حسین علیه السلام می فرمایند:
إنَّ شِیعَتَنا مَن سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن کُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ
بدرستی که شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاک است.
فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476
امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
لا تَذهَب بِكُمُ المَذاهِبُ ، فوَاللّهِ ما شِيعَتُنا إلاّ مَن أطاعَ اللّهَ عَزَّوجلَّ
مذاهب گوناگون شما را از راه به در نبرد، به خدا سوگند، شيعه ما نيست مگر كسى كه از خداوندعزّوجلّ اطاعت كند.
الكافي : ج 2 ، ص 73 ، ح 1
امام صادق علیه السلام فرمودند:
شیعیان ما را در سه چیز بیازمایید : در مواظبت بر اوقات نمازها ، در نگهدارى اسرارشان از دشمنان ما و در همدردى و کمک مالى به برادرانشان.
میزان الحکمه، باب صفات شّیعه
امام حسین (علیه السلام) فرمودند:
إنَّ شیعَتَنا مَن سَلِمَت قُلوبُهُم مِن کلِّ غِشٍّ وَغِلٍّ وَدَغَلٍ؛
بی گمان شیعیان ما، دلهایشان از هر خیانت، کینه، و فریبکارى پاک است.
(بحارالأنوار، ج 68، ص 156 )
امام حسین علیه السلام فرمودند:
إنَّ شِیعَتَنا مَنْ سَلمَت قُلُوبُهُم مٍن كُلِّ غَشٍّ وَ غِلٍّ وَ دَغَلٍ؛
بدرستی كه شیعیان ما قلبشان از هرناخالصی و حیله و تزویر پاك است.
(فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476)
حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند:
شیعه ی ما کسی است که از ما پیروی کند و پا جای پای ما بگذارد و به کردار ما اقتدا کند.
بحارالانوار، ج68، ص 154.
حضرت امام صادق (علیه السلام) می فرمایند:
کسی که با زبان مدعی پیروی از ماست و درعمل و نحوه ی زندگی با ما مخالفت می کند، شیعه ی ما نیست. شیعه ی ما کسی است که با زبان و دل با ما همراه است و دنبال ما حرکت می کند در عمل از ما پیروی می نماید.
بحارالانوار، ج6، ص 164.
حضرت امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
شیعه ما نیست، جز آن کسی که از خدا پروا کند و مطیع او باشد.
اصول کافی، ج2، ص 74.
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) می فرمایند:
ان کنت تعمل بما امرناک و تنهی عما زجرناک عنه فأنت شیعتنا و الا فلا؛
اگر به آنچه به شما امر می کنیم عمل کنی و از آنچه شما را باز می داریم دوری کنی، از شیعیان مایی و گرنه هرگز.
بحارالانوار، ج68، ص 155.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
إن شیعتنا من شیعنا و اتبع آثارنا و اقتدی بأعمالنا؛
شیعه ی ما کسی است که از ما پیروی کند و پا جای پای ما بگذارد و به کردار ما اقتدا کند.
بحارالانوار، ج68، ص 154.
امام صادق (علیه السلام)می فرمایند:
کسی که با زبان مدعی پیروی از ماست و درعمل و نحوه ی زندگی با ما مخالفت می کند، شیعه ی ما نیست. شیعه ی ما کسی است که با زبان و دل با ما همراه است و دنبال ما حرکت می کند در عمل از ما پیروی می نماید.
بحارالانوار، ج6، ص 164.
امام باقر(علیه السلام)می فرمایند:
شیعه ما نیست، جز آن کسی که از خدا پروا کند و مطیع او باشد.
اصول کافی، ج2، ص 74.