احادیث امامت و ولایت

پيامبر اكرم (صلی الله علیه و آله و سلم) روز عيد غدير فرمودند:
على(علیه السلام) تفسير كتاب خدا، و دعوت كننده به سوى خداست، آگاه باشيد كه حلال و حرام بيش از آنست كه من معرفى و به آنها امر و نهى كنم و بشمارم. پس دستور داشتم كه از شما عهد و پيمان بگيرم كه آنچه را در مورد على اميرمؤمنان، و پيشوايان بعد او از طرف خداوند بزرگ آوردم، بپذيريد.
اى مردم! انديشه كنيد و آيات الهى را بفهميد، در محكمات آن دقت كنيد و متشابهات آن را دنبال نكنيد. به خدا قسم هرگز كسى نداهاى قرآن را نمى تواند بيان كند و تفسير آن را روشن كند، جز آن كسى كه من دست او را گرفته ام (و او را معرفى كردم).
وسايل الشيعه: 18، 142، ح 43.
امام صادق(علیه السلام) فرمودند:
اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزكوة و الولاية،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتيها.
سنگهاى زيربناى اسلام سه چيز است: نماز، زكات و ولايت كه هيچ يك از آنهابدون ديگرى درست نمى شود.
كافى: 2، ص 18.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
يا على انا مدينة العلم و انت بابها و لن تؤتى المدينة الا من قبل الباب… انت امام امتى و خليفتى عليها بعدى، سعد من اطاعك و شقى من عصاك، و ربح من تولاك و خسر من عاداك.
اى على من شهر علمم و تو درب آن هستى، به شهر جز از راه درب آن وارد نشوند. … تو پيشواى امت من و جانشين من در اين شهرى، كسى كه اطاعت تو كند سعادتمند است، و كسى كه تو را نافرمانى كند، بدبخت است، و دوستدار تو سود برده و دشمن تو زيان كرده است.
جامع الاخبار: 52، ح 9. رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
ولاية على بن ابى طالب ولاية الله و حبه عبادة الله و اتباعه فريضة الله و اولياؤه اولياء الله و اعداؤه اعداء الله و حربه حرب الله و سلمه سلم الله عز و جل.
ولايت على بن ابيطالب(علیه السلام) ولايت خداست، دوست داشتن او عبادت خداست، پيروى كردن او واجب الهى است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدايند، جنگ با او، جنگ با خدا و صلح با او، صلح با خداى متعال است.
امالى صدوق: 32.
امام كاظم(علیه السلام) فرمودند:
ولاية على(علیه السلام) مكتوبة فى صحف جميع الانبياء ولن يبعث الله رسولا الا بنبوة محمد ووصية على(علیه السلام) .
ولايت على(علیه السلام) در كتابهاى همه پيامبران ثبت شده است و هيچ پيامبرى مبعوث نشد، مگر با ميثاق نبوت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) و امامت على(علیه السلام) .
سفينة البحار 2: 691.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
من يريد ان يحيى حياتى، و يموت مماتى،ويسكن جنة الخلد التى وعدنى ربى فليتول على ابن ابى طالب،(علیه السلام) فانه لن يخرجكم من هدى،ولن يدخلكم فى ضلالة.
كسى كه مى خواهد زندگى و مرگش همانند من باشد و در بهشت جاودانه اى كه پروردگارم به من وعده كرده، ساكن شود، ولايت على بن ابى طالب(علیه السلام) را انتخاب كند، زيرا او هرگز شما را از راه هدايت بيرون نبرده، به گمراهى نمى كشاند.
الغدير 10: 278.
رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
أن الله خلقنی و خلق علیاً و فاطمه و الحسن و الحسین و الأئمه من نور واحد؛
خداوند، من و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان را از یک نور آفریده است.
جامع الاخبار ص 46
پيامبر اکرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله وسلم :
مَن أحَبَّ أن يَلقَى اللّه‏َ ضاحِكا مُستَبشِرا فَليَتَوَلَّ عَلِيَّ ابنَ مُوسَى الرِّضا عليه‏السلام ؛ ‏
كسى كه دوست دارد خندان و با روى گشاده خداوند را ديدار كند ، بايد از محبّت و ولايت على بن موسى الرضّا عليه‏السلام بهره‏مند باشد .
بحار الأنوار ، ج 36 ، ص 296 .
قال الامام الرضا – عليه السلام – : إن الإمامة زمام الدين و نظام المسلمين و صلاح الدنيا و عز المؤمنين، ان الإمامة أس الإسلام النامي و فرعه السامي
امام رضا – عليه السلام – فرمودند: امامت، زمام دين و مايه نظام و انسجام مسلمانان و صلاح دنيا و عزت مؤمنان است. امامت، اساس اسلام و شاخه بلند آن است.
«كافي، ج 1، ص 200»
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : انَّ خُلَفائي و اوصيائي و حُجَجِ اللهِ علي الخَلقِ بعدي اثنا عشر اوَّلُهم اخي و آخِرُهم وَلَدي … قال المهدي يملأها قسطاً و عدلاً … .
پيامبر اكرم – صلّي الله عليه و آله – فرمودند: همانا جانشينان و اوصياء من و حجت هاي الهي بر مردم بعد از من دوازده نفرند، اولي آنها برادرم (علي) و آخرينشان فرزندم مي باشد … مهدي كه دنيا را از قسط و عدل پر مي‌كند … .
«بحار الانوار، ج 51، ص 71»
قال رسول الله – صلّي الله عليه و آله – : الائمه بعدي اثنا عشر، عدد شهور الحول و منا مهدي هذه الامة له هيبةُ موسي و بهاءُ عيسي و حكمُ داودَ و صبرُ ايوب.
پيامبر اكرم – صلّي الله عليه و آله – : فرمودند: ائمه بعد از من 12 نفرند؛ به تعداد ماه هاي سال و مهدي اين امت از ما است، هيبتي موسي گونه دارد و به زيبايي مانند عيسي است و در حكم مانند داود و صبري ايوب وار دارد.
«منتخب الاثر، ص 26»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – لِابْنِهِ الْحَسَنُ – عليه السلام – : يَا بُنَيَّ أَمَرَنِي رَسُولُ اللَّهِ – صلي الله عليه و آله – أَنْ أُوصِيَ إِلَيْكَ وَ أَنْ أَدْفَعَ إِلَيْكَ كُتُبِي وَ سِلَاحِي كَمَا أَوْصَى إِلَيَّ رَسُولُ اللَّه – صلي الله عليه و آله – … .
اميرمؤمنان – عليه السلام – به فرزندش حسن – عليه السلام – فرمودند: فرزندم! رسول اكرم – صلي الله عليه و آله – به من امر فرمود كه به تو وصيت كنم و كتاب ها و سلاح خودم را به تو بسپارم چنان كه پيامبر – صلي الله عليه و آله – به من وصيت كرد و هم چنين پيامبر اكرم – صلي الله عليه و آله – به من فرمود كه به تو دستور دهم وقتي مرگ فرا رسيد، همه اين وصايا را به برادرت حسين – عليه السلام – نمايي و كتابها و سلاح را به او بسپاري.
«اصول كافي، ج 2، ص 64»
قال الامام الْحَسَن – عليه السلام – : اِنَّ الْحُسينَ بن علي بَعْدَ وَفاةِ نفسي امام مِنْ بَعدي … .
امام حسن – عليه السلام – فرمودند: حسين بن علي – عليه السلام – بعد از رحلت من امام است، زيرا خداوند بعد از من امامت را به نام او ثبت كرده است و امامت از طريق وراثت پيامبر به او رسيده است.
«اصول كافي، ج 2، ص 72»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : الْحَسَنُ و الْحُسينُ امامانِ قاما اوقَعَدا.
رسول اكرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: حسن و حسين – عليهما السلام – امام اند چه در حال قيام باشند و چه در حال سكوت.
«بحار الانوار، ج 43، ص 291»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : الْحَسَنُ و الْحُسينُ اَماما اُمَّتي بعد أبيهِما.
رسول اكرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: حسن و حسين- عليهما السلام- بعد از پدرشان امام و پيشواي امت من هستند.
«بحار الانوار، ج 36، ص 254»
قالَ رسولُ الله – صلي الله عليه و آله – : يا عَلي اَنْتَ الامام و الخليفة بعدي، حربُكَ حربي و سِلمُكَ سِلمي.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: يا علي تو امام و جانشين بعد از من هستي، جنگ با تو جنگ با من است و مسالمت با تو مسالمت با من است.
«بحار الانوار، ج 36، ص 337»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : حقُ عليٍّ عَلي هذهِ اِلاُمَةِ كَحَقِ الوالِدِ عَلي الوَلَدِ.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: حق علي بر اين امت مثل حق پدر بر فرزندش است.
«بحار الانوار، ج 36، ص 5»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : مَنْ كنتُ مَولاهُ فَعليٌ مَولاهُ.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هر كسي من مولاي او هستم، علي مولاي اوست.
«بحار الانوار، ج 37، ص 108»
قال الله عزّوجلّ:
همانا علي امام پرهيزگاران و رهبر روسفيدان پاك و پادشاه مؤمنان است.
(امالي‌الصدوق352)
قال الله عزّوجلّ:
ولايت علي بن ابي طالب(ع) دژ (امان) من است هركه وارد آن شود، از عذاب من در امان خواهد بود.
(عيون اخبارالرضا(ع)1/146)
قال الله عزّوجلّ:
(اي آدم!) اگر اين‌ها(اهل بيت عليهم‌السلام) نبودند، نه تو را مي‌آفريدم و نه بهشت و جهنم را، و نه آسمان و زمين را.
(معاني‌الاخبار124)
قال الله عزّوجلّ:
برادرت علي را بشارت ده، كه من دوست‌دار او را عذاب نمي‌كنم و به دشمن او رحم نمي‌كنم.
(امالي صدوق39)
قال الله عزّوجلّ:
به‌راستي در‌مي‌گذرم از مردمان مسلماني كه ولايت امام عادلي را كه از جانب خداوند است پذيرفته‌اند.
(كافي1/376)
قال الامام الصادق ـ عليه السّلام ـ :
و الله ما اَحَبَّ اللهَ مَنْ احبَّ الدّنيا و الي غيرَنا.
امام صادق ـ عليه السّلام ـ فرمودند:
به خدا سوگند، كسي كه دنيا را دوست بدارد (براي غير خدا) و ولايت غير ما اهل بيت را داشته باشد خدا را دوست ندارد.
«فروع الكافي، ج 8، ص 129»
عَنْ أبي عَبْدِ الله عَنْ قَوْلِهِ تَعالي «هُنَالِكَ الْوَلَيَةُ لِلَّهِ الْحَقِّ» (كهف/44)، قالَ: ولايةُ أميرِ الْمُؤمِنيِنَ.
امام صادق – عليه السلام – در تفسير آيه «در آنجا ثابت شد كه ولايت از آن خداوند بر حق است»، فرمودند: مراد (از ولايت خدا) ولايت امير المؤمنين است.
«نور الثقلين، ج 3، ص 262»
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: اُمِرَ النّاسُ بِمَعْرِفَتِنا وَ الرَّدِّ إلَينا وَ التَّسْليمِ لَنا، ثُمَّ قالَ: وَ إنْ صامُوا وَ صَلُّوا وَ شَهِدُوا أنْ لا إله إلّا اللهُ وَ جَعَلُوا فِي إنْفُسِهِمْ أنْ لا يَرُدُّوا إلَيْنا کانُوا بِذلِک مُشْرِکينَ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: مردم مأمورند تا ما را بشناسند و به سوي ما بازگردند و تسليم ما باشند. سپس فرمودند: و در غير اين صورت اگر به سوي ما باز نگردند و از ما پيروي نکنند، هر چند که روزه بدارند و نماز بخوانند و به يگانگي خداوند اقرار نمايند، در شمار مشرکين خواهند بود.
«الکافي، ج 2، ص 398»
عَنْ أبِي عَبْدِ الله – عَلَيْهِ السَّلامُ – فِي قَوْل اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ «إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّلِحُ يَرْفَعُهُ» (فاطر/10) قالَ: وَلايَتَنا أهْلَ الْبَيْتِ (و أهْوي بِيَدِهِ إلي صَدْرِهِ) فَمَنْ لَمْ يَتَوَلَّنا لَمْ يَرْفَعِ الله لَهُ عَمَلاً.
امام صادق – عليه السلام – در تفسير آيه «سخنان پاكيزه به سوي او (خدا) صعود مي كند و عمل صالح را بالا مي برد» فرمودند: ولايت ما اهل بيت مايه عروج عمل است (و سپس به سينه خود اشاره کرد و) فرمودند: کسي که ولايت ما را ندارد، خداوند هيچ عملي را از او بالا نمي برد.
«نور الثقلين، ج 4، ص 353»

عَن الامام الصادق – عَلَيْهِ السَّلامُ – فِي قَوْلِهِ تَعالي «مِّنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَي …» (الاحزاب/23) قال: و اللهِ ما عَني غَيْرَکمْ إذا وَفَّيْتُمْ بِما أخَذَ عَلَيْکمْ مِيثاقَکمْ مِنْ وَلايَتِنا … .
امام صادق – عليه السلام – در تفسير آيه «از ميان مؤمنان کساني هستند که بر سر عهدي كه با خدا بستند صادقانه ايستاده اند، بعضي پيمان خود را به آخر بردند و بعضي ديگر در انتظارند و هرگز تبديل و تغييري در پيمان خود راه ندادند» فرمودند: به خدا سوگند مراد آيه جز شما نيست زيرا شما به ميثاق الهي در باب ولايت ما وفا کرديد و تغييري در آن پيمان ايجاد ننموديد که اگر ميثاق را تغيير مي داديد خداوند شما را سرزنش مي كرد، چنان که ديگران را سرزنش كرد و فرمودند: ما، در بسياري از ايشان عهدي نيافتيم و اکثر ايشان را فاسق يافتيم.
«بحار الأنوار، ج 47، ص 391»
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: لَمَّا أرادَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ أنْ يَخْلُقَ الْخَلْقَ خَلَقَهُمْ وَ نَشَرَهُمْ بَيْنَ يَدَيْهِ ثُمَّ قالَ لَهُمْ مَنْ رَبُّکمْ؟ فَأوَّلُ مَنْ نَطَقَ رَسُولُ اللهِ و أمِيرُ الْمُؤمِنِينَ وَالْأئِمَّةُ – عَلَيْهِم السَّلامُ -. فَقالُوا أنْتَ ربنا.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: هنگامي که خداوند اراده خلق مخلوقات را کرد، ايشان را خلق کرد و در برابر خود پراکنده ساخت، سپس پرسيد خداي شما کيست؟ اولين کساني که جواب دادند، رسول الله و اميرالمؤمنين و ائمه بودند که گفتند: تويي پروردگار ما.
«علل الشرايع، ج 1، ص 118»
عَن الامام الصادق – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: ثَلاثَةٌ هُنَّ فَخْرُ الْمُؤْمِنِ و زِينه فِي الدُّنْيا و الْآخِرَةِ الصَّلاةُ فِي آخِرِ الَّيْلِ وَ يَأسُهُ مِمّا فِي أيْدِي النّاسِ وَ وَلايَةُ الإمامِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ – عَلَيْهِم السَّلامُ -.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: سه چيز مايه افتخار و برتري انسان مؤمن و نيز زينت دنيا و آخرت او است: نماز شب، مأيوس بودن از آن چه در دستان مردم است و پذيرفتن ولايت و رهبري آل محمد – صلي الله عليه و آله -.
«أمالي صدوق، ص 544»
عن ابي عبدالله – عليه السلام – قال: إذا أرادَ الاِمام ان يعلم شَيْئاً أعْلَمَهُ اللهُ ذلِک.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: هنگامي که امام اراده کند تا به چيزي آگاه بشود، خداوند متعال وي را نسبت به آن چيز آگاه مي سازد.
«الکافي، ج 1، ص 258»
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – في قَولِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَي السَّمَوَ تِ وَ الْأَرْضِ وَ الْجِبَالِ فَأَبَيْنَ أَن …» (احزاب/72) قال: هِيَ وَلايَةُ أمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ – عَلَيْهِ السَّلامُ -.
امام صادق – عليه السلام – در تفسير آيه «ما امانت را بر آسمان ها و زمين و كوه ها عرضه داشتيم، آنها از حمل آن سر برتافتند و از آن هراسيدند؛ اما انسان آن را بر دوش كشيد؛ او بسيار ظالم و جاهل بود» فرمودند: امانت، ولايت امير المؤمنين – عَلَيْهِ السَّلامُ – است.
«نور الثقلين، ج 4، ص 312»
عَنْ أبِي عَبْدِ اللهِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – فِي قَوْلِهِ «إِنَّ هَذَا الْقُرْءَانَ يَهْدِي لِلَّتِي هِي أَقْوَمُ» (الاسراء/9)، قالَ: يَهْدِي إلي الإمامِ.
امام صادق – عليه السلام – در تفسير آيه «اين قرآن به راهي كه استوارترين راههاست هدايت مي كند» فرمودند: انسان را به سوي امام هدايت مي كند.
«نور الثقلين، ج 3، ص 140»
عَنْ أبي عَبْدِ اللهِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: لَوْ بَقِيَتْ الْاَرْضُ بِغَيْرِ إمامٍ ساعَةً لَساخَتْ.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: اگر زمين لحظه اي بدون حجت الهي باشد، نابود مي گردد.
«نور الثقلين، ج 4، ص 369»
قالَ الامام العسكري – عَلَيْهِ السَّلامُ – : قال الله تعالي يا آدَمُ إنَّما اَمَرْتُ الْمَلائِکةَ بِتَعْظيمِک بِالسُّجُودِ لَک إذْ کنْتَ وِعاءً لِهذِهِ الْأنْوارِ.
امام حسن عسكري – عليه السلام – فرمودند: خداوند متعال به آدم گفت: اي آدم به اين دليل به ملائکه امر کردم تا به عنوان عظمت تو در برابرت سجده کنند که وجود تو ظرف اين انوار (نور اهل بيت) است.
«تفسير الامام العسكري، ص 225»
عَن الامام الباقر – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: يا سديْرُ إنَّما اُمِرَ النَّاسُ أنْ يَأتُوا هذا الأحْجارَ فَيَطُوفُوا بِها ثُمَّ يأتُوا فَيُعْلَمُونا وِلايَتَهُمْ لَنا … .
امام باقر – عليه السلام – فرمودند: اي سدير! همانا مردم مأموريت يافته اند به ديدار اين بيت سنگي بشتابند و بر گرد آن طواف کنند، سپس به نزد ما بيايند و ولايت خود را نسبت به ما اعلام کنند و اين همان گفتار خداوند است که فرمودند: کسي که توبه کند و به عمل صالح بپردازد را مي بخشم و او هدايت يافته است، سپس حضرت با دست به سينه خود اشاره کرد و فرمودند: به سوي ولايت ما (هدايت يافته است).
«بحار الأنوار، ج 47، ص 364»
عَنْ جابِرِ قالَ: سَمِعْتُ أبا جَعْفَرٍ – عَلَيْهِ السَّلامُ – يَقُولُ: إنّما يَعْرِفُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهْلَ الْبَيْتِ وَ مَنْ لا يَعْرِفُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ (لا) يَعْرِفُ الإمامَ مِنّا أهْلَ الْبَيْتِ فَإنَّما يَعْرِفُ وَ يَعْبُدُ غَيْرَ اللهِ هکذا والله ضلالاً.
جابر مي گويد: از امام باقر – عليه السلام – شنيدم که مي فرمودند: البته کسي خدا را شناخت و عبادت کرد که خدا و امام خود را که از ما أهل بيت است شناخته باشد و کسي که امام خود از خاندان ما أهل بيت را نشناخته باشد، کسي غير از خدا را شناخته و عبادت کرده است و قسم به خدا چنين فردي گمراه است.
«الکافي، ج 1، ص 181»
قال الامام ابو جعفر – عَلَيْهِ السَّلامُ – : إنَّما يُحِبُّنا مِنَ العَرَبِ وَ الْعَجَمِ أهلُ الْبُيُوتاتِ وَ ذُوُو الشَّرَفِ وَ کلُّ مَوْلُودٍ صَحيحٍ وَ إنمّا يُبْغِضُنا مِنْ هؤُلاءِ کلُّ مَدَنّسٍ مُطَّرَدٍ.
امام باقر – عليه السلام – فرمودند: از ميان عرب و عجم فقط انسان هاي اصيل و با شرافت و هر کسي که به گونه اي صحيح متولد گردد ما را دوست مي دارند و از ميان آنان فقط کساني که آلوده و مطرود باشند بغض ما را دارند.
«بحار الأنوار، ج 27، ص 149»
عَنْ أبِي حَمْزَةِ الْثُّمالِي قالَ: قالَ لَنا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ زَيْنُ الْعابِدِينَ – عَلَيْهِ السَّلامُ – : أيُّ الْبقاعِ أفْضَلُ؟ فَقُلْتُ … يصوم نهاراً و يقوم ليلاً في ذلک المقام ثم لقي الله عزوجل بغير ولايتنا لم ينتفع بذلک شيئاً.
ابوحمزه ثمالي مي گويد: امام سجاد – عليه السلام – از من پرسيد: برترين مکان کجاست؟ گفتم خدا و رسول او داناترند، امام – عليه السلام – فرمودند: برترين مکان مابين رکن و مقام (ابراهيم – عليه السلام -) است و اگر کسي به درازي عمر نوح زندگي کند و تمام روزها را روزه دار و شب ها را در آن مکان، در نماز باشد ولي به غير ولايت ما از دنيا برود، اعمال او هيچ سودي برايش نخواهد داشت.
«ثواب الاعمال، ص 45»
عَنِ الْإمامِ السَّجادِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: الإمامُ مِنّا لا يَکونُ إلّا مَعْصُوماً.
امام سجّاد – عليه السلام – فرمودند: امام از ماست و امام نمي باشد مگر معصوم.
«معاني الاخبار، ج 1، ص 132»
عَنْ أبِي حَمْزَةَ الثُّمالِيِّ عَنَ الْإمامِ الْباقِرِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: إنَّما يَعْبُدُ اللهَ مَنْ يَعْرِفُ اللهَ … قلت جُعِلتُ فِداک فَما مَعْرِفَةُ اللهِ؟ قالَ: تَصْدِيقُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ تَصْدِيقُ رَسُولِ اللهِ وَ مُوالاة عَلِيٍّ وَ الأيْتِمام بِهِ … .
ابو حمزه ثمالي مي گويد: امام باقر – عليه السلام – فرمودند: کسي مي تواند خدا پرست باشد که خدا را شناخته باشد و کسي که خدا را نشناخت در گمراهي به عبادت پرداخته است، به امام عرضه داشتم که فدايت شوم، شناخت خدا چگونه است؟ امام فرمودند: تصديق خدا و رسول خدا و التزام به ولايت علي و پيروي از او و ساير ائمه هدي و همچنين بيزاري از دشمنان آنان به سوي خداي عز و جل و خدا اين گونه شناخته مي شود.
«الکافي، ج 1، ص 180»
عَنْ جابِرِ بْنِ يَزِيدٍ الْجُعْفِيِّ قالَ: قُلْتُ لِأبِي جَعْفَرٍ، مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْباقِرِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – : لأيِّ شَيْءٍ يُحْتاجُ إلي النَّبِيِّ وَ الْإمامِ؟ فَقالَ: لِبَقاءِ الْعالَمِ عَلي صَلاحِهِ وَ ذلِک إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَرْفَعُ الْعَذابَ عَنْ أهْلِ الْأرْضِ … .
جابر بن يزيد جعفي مي گويد: از امام باقر عليه السلام پرسيدم چرا به پيامبر و امام نياز داريم؟ حضرت فرمودند: براي آن که عالم به حالت صلاح خود باقي بماند و تا وقتي پيامبر يا امام در بين مردم باشند خداوند عز و جل اهل زمين را عذاب نمي کند … .
«علل الشّرايع، ج 1، ص 123»
قالَ الامام أبو جَعْفَر – عَلَيْهِ السَّلامُ – : إنّما يَعْرِفُ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ يَعْبُدُهُ مَنْ عَرَفَ إمامَهُ مِنّا أهْلَ الْبَيْتِ وَ مَنْ لا يَعْرِفُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ (لا) يَعْرِفُ الإمامَ مِنّا أهْلَ الْبَيْتِ فَإنَّما يَعْرِفُ وَ يَعْبُدُ غَيْرَ اللهِ هکذا والله ضلالاً.
امام باقر – عليه السلام – فرمودند: البته کسي خدا را شناخت و عبادت کرد که خدا و امام خود را که از ما أهل بيت است شناخته باشد و کسي که امام خود از خاندان ما أهل بيت را نشناخته باشد، کسي غير از خدا را شناخته و عبادت کرده است و قسم به خدا چنين فردي گمراه است.
«الکافي، ج 1، ص 181»
قالَ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ – عَلَيْهِ السَّلامُ – : وَ إنِّي النَّباءُ الْعَظِيمُ.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: و مقصود از نبأ عظيم (در سوره نباء) من هستم.
«نور الثقلين، ج 5، ص 491»
قالَ أميرِ الْمُؤمِنِينَ – عَلَيْهِ السَّلامُ – : وَ ما هَلَک مِنَ الاُمَّةِ إلّا النّاصِبِينَ وَ الْکافِرينَ وَ الْجاحِدينَ وَ الْمعانِدينَ قالَ: فَأمّا مَنْ تَمَسَّک بِالتُّوحيدِ وَ الْاِقْرارِ بِمُحَمَّدٍ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – وَ الْاِسْلامِ … .
أمير المؤمنين – عليه السلام – فرمودند: از ميان مردم مسلمان، کسي به هلاکت نمي رسد مگر اينكه از ناصبيان و کافران و انکار کنندگان و معاندان باشند. و افزود: و امّا کسي که به توحيد، تمسّک جويد و به پيامبر اسلام و حقانيت دين اسلام اعتراف داشته باشد و همچنان در اين عقيده باقي بوده و خارج نگردد و ظالمين به ما اهل بيت را پشتيباني نکند و برابر ما کينه و عداوت نورزد، اگر در تشخيص آن که خليفه رسول الله کيست، در ترديد قرار گيرد و «ولايت ما أهل بيت» را در نيابد و البته با ما اظهار دشمني نداشته باشد، اين انسان مسلمان مستضعف خواهد بود که اميد رحمت و مغفرت براي او هست و او فقط بايد نگران گناهانش باشد.
«مستدرک سفينة البحار، ج 6، ص 468»
عَن الامام علي – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: إنَّ الأئِمَّةَ مِنْ قُرَيْشٍ غُرِسُوا فِي هذا البَطْنِ مِنْ هاشِمٍ لا تَصْلَحُ عَلي سِواهُمْ وَ لا تَصْلَحُ الْوُلاةُ مِنْ غَيْرِهِمْ.
امير المؤمنين – عليه السلام – فرمودند: همانا امامان (بعد از پيامبر) از قريش اند و درخت وجودشان در سرزمين اين تيره از بني هاشم غرس شده، اين مقام در خور ديگران نيست و رهبران ديگر شايستگي اين مقام را ندارند.
«نهج البلاغه، خطبه 144»
عَنْ أمِيرِ الْمُؤمِنِينَ – عَلَيْهِ السَّلامُ – قالَ: وَ قَدْ جَعَلَ اللهُ لِلْعِلْمِ أهْلاً وَ فَرَضَ عَلي الْعِبادِ طاعَتَهُمْ بِقَوْلِهِ: «و آتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أبْوابِها» وَ الْبُيُوتُ هِي بُيُوت العلْمِ الَّذي إسْتَوْدَعَتْهُ الأنبِياءُ وَ أبْوابِها أوْصياؤُهُمْ.
امير المؤمنين – عليه السلام – فرمودند: خداوند براي «علم» جايگاهي مناسب مقرر داشته است و بر بندگانش اطاعت از آن را واجب گردانده و فرموده: از درب خانه داخل شويد و منظور از بيوت خانه هاي علم است که به انبياء داده شده و أبواب آن اوصياء آن ها هستند.
«نور الثقلين، ج 1، ص 177»
عَن الامام علي – عَلَيْهِ السَّلامُ – فِي بَيانِ قَوْلِهِ تَعالي «وَ مَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِي خَيْرًا كَثِيرًا» (بقره/269) قالَ: هِيَ طاعةُ اللهِ وَ مَعْرِفَةِ الْاِمامِ.
أمير المؤمنين – عليه السلام – در تفسير آيه «به هر كس حكمت داده شود، خير فراواني داده شده است» فرمودند: مراد از حکمت، بندگي خدا و شناختن امام است.
«الکافي، ج 1، ص 185»
قالَ أبا عَبْدِ اللهِ – عَلَيْهِ السَّلامُ – : إنَّ وِلايَتَنا وَلايَةُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّتِي لَمْ يُبْعَثْ نَبِيٌّ قَطُّ إلّا بِها.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: همانا ولايت ما ولايت خدا است، ولايتي که هيچ پيامبري جز با آن مبعوث نگشته است.
«امالي مفيد، ص 142»
عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قالَ: يا عَلِيُّ لِکلِّ شَئٍ أساسٌ و أساسُ الاِسْلامِ حُبُّنا أهْلَ الْبَيْتِ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: يا علي براي هر چيز پايه و اساسي است و اساس اسلام حب و دوستي نسبت به ما اهل بيت (عصمت و طهارت) است.
«الکافي، ج 2، ص 46»
قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – : مَنْ اَنْکرَ إمامَةَ عَلِيٍّ بَعْدِي کمَنْ أنْکرَ نُبُوَّتِي فِي حَيوتِي وَ مَنْ أنْکرَ نُبُوَّتِي کانَ کمَنْ أنْکرَ رُبُوبِيَّةَ رَبِّهِ عَزَّ وَ جَلَّ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: کسي که امامت علي را بعد از من انکار کند، نبوت مرا انکار کرده است و کسي که نبوت مرا انکار کند، ربوبيت پروردگار را انکار کرده است.
«أمالي صدوق، ص 656»
قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – : عَلِيُّ بْنُ أبِي طالِبٍ أقْدَمُ اُمَّتِي سِلْماً وَ أکثَرُهُمْ عِلْماً وَ أَصَحُّهُمْ دِيناً وَ أفْضَلُهُمْ يَقِيناً و أحْلَمُهُمْ حِلْماً وَ أسْمَحُهُمْ کفّاً وَ هُوَ الْاِمامُ وَ الْخَلِيفَةُ بَعْدِي.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: علي بن ابي طالب پيشگام امت من در گرويدن به اسلام است و علم و دانش او از همه بيشتر و دين او از همه کاملتر و يقين او از همه برتر و حلم او از همه بيشتر و دست او از همه بخشنده تر است و او امام و خليفه پس از من است.
«أمالي صدوق، ص 8»
قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – : ألْزِمُوا مَوَدَّتَنا أهْلَ الْبَيْتِ فَإنَّهُ مَنْ لَقي اللهَ وَ هُوَ يُحِبُّنا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفاعَتِنا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ لا يَنْفَعُ عَبْدٌ بِعَمَلِهِ إلّا بِمَعْرِفَتِهِ بِحَقِّنا.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: به محبت و عشق به ما اهل بيت روي بياوريد زيرا کسي که خدا را با چنين خصلتي ملاقات کند داخل بهشت گردد و از شفاعت ما برخوردار شود، قسم به خدايي که جانم در دست او است جز با معرفت به حق ما، هيچ کس از عمل خود بهر ه اي نخواهد برد.
«امالي مفيد، ص 43»
عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قالَ: مَنْ ماتَ عَلي حُبِّ آلِ مُحِمَّدٍ ماتَ مَغْفُوراً لَهُ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: کسي که با حب و دوستي به آل محمد بميرد، مورد آمرزش و غفران الهي قرار مي گيرد.
«مستدرک سفينة البحار، ج 2، ص 161»
عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قالَ: لِکلِّ شَيْءٍ جَوازٌ وَ جَوازُ الصِّراطِ حُبُّ عَلِيِّ بْنِ أبِي طالِبٍ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: براي (عبور از) هر چيزي، جوازي لازم است و جواز گذشتن از «صراط»، محبت و عشق به علي بن أبي طالب است.
«بحار الأنوار، ج 39، ص 202»
عَنْ ابْنِ مَسْعُودٍ قالَ: قالَ لي رَسُول اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – : لَمّا اُسْرِيَ بِي إلي السّماءِ إذاً مَلِک قَدْ أتانِي فَقالَ لِي يا مُحَمَّدُ! سَلْ مَنْ أرْسَلنا قَبْلَک قُلْتُ يا مَعاشِرَ النّاسِ وَ النَّبِيينَ عَلي ما بَعَثَکمْ اللهُ قَبلي؟ قالوُا: عَلي ولايتِک يا محمدُ و ولايةِ عليِّ بن ابي طالب.
ابن مسعود گفت: پيامبر به من فرمودند: هنگامي که در آسمان سير کردم (در معراج) يکي از فرشتگان به پيش من آمد و گفت يا رسول الله پرسش خويش را با آن ها که قبل از شما مبعوث گشته اند در ميان گذار! و من گفتم اي گروه مردم و پيامبران (سلف) بر چه چيزي خداوند متعال شما را مبعوث ساخته است؟ پاسخ دادند: بر ولايت تو اي محمد و ولايت علي ابن ابي طالب.
«بشارة المصطفي، ص 201»
قالَ رَسُولُ اللهِ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – : لا تَزُولُ قَدَما عَبْدٍ يَوْمَ الْقِيامَةِ حَتّي يُسْألُ عَنْ أربَعٍ عَنْ عُمْرِهِ فِيما أفْناهُ وَ عَنْ شَبابِهِ فِيما أبْلاهُ وَ عَنْ مالِهِ مِنْ أيْنَ اِکتَسَبَهُ وَ فِيما أنْفَقَهُ، وَ عَنْ حُبِّنا أهْلَ الْبَيْتِ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: بنده خدا در قيامت قدم از قدم بر نمي دارد جز آن که از چهار چيز سؤال مي شود: از عمر او سؤال مي شود که چگونه و در چه راهي آن را از دست داده است، از جواني او مي پرسند که در چه راهي آن را به فرسودگي رسانده است، از ثروت او که از چه راهي به دست آورده و در چه راهي آن را خرج نموده است و نيز از محبت و دوستي ما سؤال مي شود.
«بحار الأنوار، ج 7، ص 258»
عَنِ النَّبِيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قالَ: لا يُحِبُّک إلّا طاهِرُ الْوِلادَةِ وَ لا يُبْغِضُک إلّا خَبِيثُ الْوِلادَةِ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: … (يا علي) دوست نمي دارد تو را مگر شخص حلال زاده و دشمن نمي دارد تو را مگر کسي که ولادتش ناپاک باشد.
«بحار الأنوار، ج 28، ص 100»
قالَ رَسُولُ اللهِ – صلي الله عليه و آله – : إنَّ أئِمَّتکمْ وَفْدُکمْ إلي اللهِ فَانْظُرُوا مَنْ تُوفِدُونَ فِي دِينِکمْ وَ صَلاتِکمْ.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: امامان شما، پيشوا و راهنمايان شما به سوي خدايند، پس دقت کنيد که چه کسي را در امر دين و نمازتان به عنوان راهنما و رهبر انتخاب مي کنيد.
«بحار الأنوار، ج 85، ص 86»
عَنِ النَّبيِّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – قالَ: مَنْ ماتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَيْتَةً جاهِلِيَّةً.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: کسي که بميرد و امام زمان خويش را نشناخته باشد، در واقع به مرگ جاهليّت مرده است.
«وسائل الشيعه، ج 16، ص 246»
قالَ النَّبِيُّ – صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِه – :
لا يَزالُ الإسْلامُ عَزِيزاً إلي إثْنَيْ عَشَرِ خَلِيفَةً.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند:
هميشه، عزت و سربلندي اسلام و (مسلمين) به دوازده جانشين من بستگي دارد.
«صحيح مسلم، ج 6، ص 2»
امام على عليه‏السلام :
حَقٌّ على الإمامِ أنْ يَحْكُمَ بما أنْزَلَ اللّه‏ُ وأنْ يُؤدّيَ الأمانةَ ، فإذا فَعَلَ فَحَقٌّ على النّاسِ أنْ يَسْمَعوا لَهُ وأنْ يُطيعوا وأنْ يُجيبوا إذا دُعوا .
امام وظيفه دارد بر اساس كتاب خدا حكومت كند و امانت را ادا نمايد . چون چنين كند مردم وظيفه دارند سخنش بشنوند ، فرمانش ببرند و هرگاه آنان را فرا خواند ، اجابت كنند .
كنز العمّال : 14313 منتخب ميزان الحكمة : 32
امام على عليه‏السلام :
إنَّهُ لَيسَ على الإمامِ إلاّ ما حُمِّلَ مِنْ أمرِ رَبِّهِ : الإبلاغُ في المَوعِظةِ ، والاجتهادُ في النَّصيحةِ ، والإحْياءُ للسُّنّةِ ، وإقامةُ الحُدودِ على مَسْتَحِقِّيها ، وإصدارُ السُّهْمانِ على أهْلِها ؛
به يقين‏چيزى بر امام‏واجب‏نيست جز وظيفه‏اى كه پروردگار بر عهده‏اش نهاده : كوتاهى نكردن در موعظه و اندرز ، كوشش در خير خواهى ، زنده كردن سنّت ، اجراى حدود الهى بر آنان كه سزاوار آنند و رساندن سهام (بيت المال) به كسانى كه سهم مى‏برند .
نهج البلاغة : الخطبة 105 منتخب ميزان الحكمة : 32
امام صادق عليه‏السلام:
للأحوَلِ: أتَيتَ‏البَصرةَ ؟ قالَ : نَعَم ، قالَ : كيفَ رَأيتَ مُسارَعَةَ الناسِ في هذا الأمرِ ودُخُولَهُم فيهِ ؟ فقالَ : واللّه إنّهُم لَقليلٌ ، وقد فَعَلُوا وإنّ ذلك لَقليلٌ ، فقالَ : علَيكَ بِالأحداثِ ؛ فإنّهُم أسرَعُ إلى كُلِّ خَيرٍ؛
– خطاب به اَحْوَل- : به بصره رفتى ؟ عرض كرد : آرى . فرمودند: شوق مردم به اين امر(ولايت و امامت ما) و پذيرش آنها را چگونه ديدى ؟ عرض كرد : به خدا قسم اندكند ، كارهايى كرده‏اند ، امّا كم است . حضرت فرمودند:بر تو باد به نوجوانان ؛ زيرا اين گروه در پذيرش هر نوع خوبى شتاب بيشترى نشان مى‏دهند .
لإسناد : 128 / 450 منتخب ميزان الحكمة :
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :
يَومُ غَديرِ خُمٍّ أفضَلُ أعيادِ اُمَّتي وهُوَ اليَومُ الَّذي أمَرَنِي اللّه ُ تَعالى ذِكرُهُ فيهِ بِنَصبِ أخي عَلِيِّ بنِ أبي طالِبٍ عَلَما لِاُمَّتي ، يَهتَدونَ بِهِ مِن بَعدي؛
روز غدير خم، برترين عيد امّت من است و آن، روزى است كه خداوند متعال به من فرمان داد تا برادرم على بن ابى طالب را نشانه اى براى امّتم قرار دهم تا پس از من، بدان، راه يابند.
الأمالي للصدوق : ص 188 ح 197
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
حقُّ عليٍّ على هذهِ الاُمّةِ كحَقِّ الوالِدِ على وَلَدِهِ؛
حقّ على بر اين امّت همچون حقّ پدر است بر فرزندش.
موسوعه امام على: ج 8 ص 93 ح 3259
امام كاظم(سلام الله عليه):
ليسَ كلُّ مَن قالَ بوَلايتِنا مؤمناً ، ولكنْ جُعِلوا اُنْساً للمؤمنينَ؛
چنين نيست كه هر كس قائل به ولايت ما باشد، مؤمن است، بلكه آنان همدم مؤمنان‏اند.
الكافي: ج 2، ص 242، ح 1
امام رضا(سلام الله عليه):
إنّ الإمامةَ زِمامُ الدِّينِ، ونِظامُ المُسلِمينَ؛
امام، زمام دين و مايه نظام يافتن مسلمانان است.
گزيده تحف العقول: ص 60
پيامبر اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) فرمودند :
هرکه امامت علی (علیه السلام) را پس از من منکر شود چون کسی باشد که در زندگیم پیامبری مرا انکار نموده و هرکه پیامبری مرا منکر باشد چون منکر ربوبیت پروردگار است.
امالی صدوق، ص 656
حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمودند:
فَجَعَلَ اللهُ…اِطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ وَ اِمامَتَنا أماناً لِلفِرقَة
خدا اطاعت و پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و امامت و رهبری ما را عامل وحدت و درامان ماندن از تفرقه ها قرار داده است.
بحار الانوار، ج 43، ص 150
پيامبر اكرم(صلى‏لله‏ عليه ‏و ‏آله وسلم) فرمودند:
آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.
بحارالأنوار، ج 27، ص 92
امام زمان(عليه السلام) فرمودند:
قُلُوبنا اَوعیَةٌ لِمَشیَّةِ اللهِ فَاذا شاءَ شِئنا؛
دلهای ما ظرف اراده و مشیت خداست پس هرگاه او چیزی را اراده کند،ما نیز همان چیز را اراده می کنیم.
بحارالانوار،ج52،ص51
امام صادق (علیه السلام) :
اگر بيماري از اهل ايمان حق و حرمت و ولايت حضرت امام حسين (علیه السلام) را بشناسد و به اندازه سر سوزني از خاک پاکش استشفا نمايد ، دوا و شفايش خواهد شد .
بحار الانوار ، ج 98 ، ص 125
قال الصّادق عليه السّلام :
تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ، قالَ: اِنَّ تِلْكَ الْمَجالِسَ اُحِبُّها فاءَحْيُوا اَمْرَنا، فَرَحِمَ اللّهُ مَنْ اَحْيى اَمْرَنا ؛
امام صادق عليه السّلام از (فضیل) پرسیدند:
آيا (دور هم ) مى نشينيد و حديث و سخن مى گوييد؟
گفت : آرى
فرمودند: اين گونه مجالس را دوست دارم ، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند.
وسائل الشيعه ، ج 10، ص 392
قال الصادق – عليه السلام -:
ثلاثة هن فخر المؤ من وزينة فى الدنيا و الاخرة : الصلاة فى اخر الليل و ياءسه مما فى ايدى ، الناس ، و ولاية الامام من ال محمد -صلى الله عليه وآله – ؛
سه چيز مايه افتخار مومن و زينت اودر دنيا و آخرت است :
1 – نماز در آخر شب ؛
2 – دل كندن از آنچه دردست مردم است ؛
3 – پذيرش ولايت امام از اهل بيت پيامبر (صلى الله عليه وآله)
(بحارالانوار، ج 87، ص 140).
قال الصادق – عليه السلام -:
ان اول ما يسئل عنه العبد اذا وقف بين يدى الله – عز و جل – الصلوات المفروضات و عن الزكاة المفروضة و عن الصيام المفروض ، و عن الحج المفروض و عن ولايتنا اهل البيت ؛
وقتى بنده (فرداى قيامت ) در مقابل خداى عز و جل قرار گرفت ، اولين چيزى كه از او سؤ ال مى كنند، نمازهاى واجب ، زكات واجب ، روزه واجب ، حج واجب و ولايت ما اهل بيت است .
(وسائل الشيعه ، ج 3، ص 90)
قال الباقر – عليه السلام -:
بنى الاسلام على خمس : الصلوة و الزكوة ، و الصوم و الحج و الولاية ؛
اسلام بر روى پنج پايه بنا شده است : نماز، روزه ، زكات ، حج ، ولايت .
(كافى ، ج 2، ص 17)
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
مگر نمي‌دانيد كه زمين، هرگز از حجت خالي نخواهد بود، آشكار يا غايب و پنهان.
(بحارالانوار/53/191)
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
همانا من ايمني‌بخش اهل زمين هستم، همچنان‌كه ستارگان ايمني‌بخش اهل آسمانند.
(بحارالانوار/53/181)
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
بايد بدانند كه حق با ما و در نزد ماست.
(بحارالانوار/53/161)
امام مهدي(عليه السلام) فرمودند:
ما از اوضاع شما كاملاً آگاهيم و هيچ‌يك از احوال شما بر ما پوشيده نيست.
(بحارالانوار/52/51)
امام مهدي(علیه السلام) می فرمایند:
…و هنگامي كه به ما اجازه‌ي سخن داده شود، حق آشكار و باطل ريشه‌كن و از شما دور خواهد شد.
(بحارالانوار/53/196)
امام حسن عسكري(علیه السلام) فرمودند:
هر‌آنچه در باره‌ي ما اهل‌بيت از نيكي‌ها گفته مي‌شود ما سزاوار آنيم و هر آنچه بدي در‌باره‌ي ما گفته مي‌شود ما آن‌گونه نيستيم .
(بحارالانوار/75/373)
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
أمّا وَاللّهِ، لَوْ تَرَكُوا الْحَقَّ عَلي أهْلِهِ وَ اتَّبَعُوا عِتْرَةَ نَبيّه، لَمّا اخْتَلَفَ فِي اللّهِ اثْنانِ، وَ لَوَرِثَها سَلَفٌ عَنْ سَلَف، وَ خَلْفٌ بَعْدَ خَلَف، حَتّي يَقُومَ قائِمُنا، التّاسِعُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ – عليه السلام – ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
به خدا سوگند، اگر حقّ ـ يعني خلافت و امامت ـ را به اهلش سپرده بودند و از عترت و اهل بيت پيامبر )صلوات اللّه عليهم( پيروي و متابعت كرده بودند حتّي دو نفر هم با يكديگر درباره خدا ـ و دين ـ اختلاف نمي كردند. و مقام خلافت و امامت توسط افراد شايسته يكي پس از ديگري منتقل مي گرديد و در نهايت تحويل قائم آل محمّد(علیه السلام) مي گرديد كه او نهمين فرزند از حسين (علیه السلام) مي باشد.
بحارالأنوار، ج 36، ص 352، ح 224
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
ما صَنَعَ أبُو الْحَسَنِ إلاّ ما كانَ يَنْبَغي لَهُ، وَ لَقَدْ صَنَعُوا ما اللّهُ حَسيبُهُمْ وَ طالِبهُمْ ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
آنچه را امام علي – عليه السلام – (نسبت به دفن رسول خدا و جريان بيعت) انجام داد، وظيفه الهي او بوده است، و آنچه را ديگران انجام دادند خداوند آن ها را محاسبه و مجازات مي نمايد.
بحارالأنوار، ج 28، ص 355، ح 69
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
إلَيْكُمْ عَنّي، فَلا عُذْرَ بَعْدَ غَديرِكُمْ، وَ الاَْمْرُ بعد تقْصيركُمْ، هَلْ تَرَكَ أبي يَوْمَ غَديرِ خُمّ لاِحَد عُذْوٌ ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – خطاب به مهاجرين و انصار كرد و فرمودند:
از من دور شويد و مرا به حال خود رها كنيد، با آن همه بي تفاوتي و سهل انگاري هايتان، عذري براي شما باقي نمانده است. آيا پدرم در روز غدير خم براي كسي جاي عذري باقي گذاشت؟
خصال، ج 1، ص 173
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
لا تُصَلّي عَلَيَّ اُمَّةٌ نَقَضَتْ عَهْدَ اللّهِ وَ عَهْدَ أبي رَسُولِ اللّهِ في أمير الْمُؤمنينَ عَليّ، وَ ظَلَمُوا لي حَقي، وَ أخَذُوا إرْثي، وَ خَرقُوا صَحيفَتي اللّتي كَتَبها لي أبي بِمُلْكِ فَدَك ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
افرادي كه عهد خدا و پيامبر خدا را درباره اميرالمؤمنين علي – عليه السلام – شكستند، و در حقّ من ظلم كرده و ارثيّه ام را گرفتند و نامه پدرم را نسبت به فدك پاره كردند، نبايد بر جنازه من نماز بگذارند.
بيت الأحزان، ص 113
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
إنَّ السَّعيدَ كُلَّ السَّعيدِ، حَقَّ السَّعيدِ مَنْ أحَبَّ عَليّاً في حَياتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
همانا حقيقت و واقعيّت تمام سعادت ها و رستگاري ها در دوستي علي – عليه السلام – در زمان حيات و پس از رحلتش خواهدبود.
شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج 2، ص 449
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
أبَوا هِذِهِ الاْمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلي، يُقْيمانِ أَودَّهُمْ، وَ يُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ أطاعُوهُما، وَ يُبيحانِهِمُ النَّعيمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما ؛
حضرت فاطمه زهرا – سلام الله عليها – فرمودند:
حضرت محمّد (صلي الله عليه وآله) و علي – عليه السلام -، والِدَين اين امّت هستند، چنانچه از آن دو پيروي كنند آن ها را از انحرافات دنيوي و عذاب هميشگي آخرت نجات مي دهند و از نعمت هاي متنوّع و وافر بهشتي بهره مندشان مي سازند.
بحارالأنوار، ج 23، ص 259، ح 8
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء – سلام الله عليها – :
وَهُوَ الإمامُ الرَبّاني، وَالْهَيْكَلُ النُّوراني، قُطْبُ الأقْطابِ، وَسُلالَةُ الاْطْيابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الإمامَةِ ؛
حضرت فاطمه زهرا (سلام الله عليها) در تعريف امام علي – عليه السلام – فرمودند:
او پيشوائي الهي و ربّاني است، تجسّم نور و روشنائي است، مركز توجّه تمامي موجودات و عارفان است، فرزندي پاك از خانواده پاكان مي باشد، گوينده اي حقّ گو و هدايتگر است، او مركز و محور امامت و رهبريّت است.
رياحين الشّريعة، ج 1، ص 93
قال رَسُولُ اللّهِ – صلي الله عليه وآله – :
ما مِنْ هُدْهُد إلاّ وَ في جِناحِهِ مَكْتُوبٌ بِالِسّرْيانيَّةِ آلُ مُحَمَّد خَيْرُ الْبَريَّةِ؛
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند:
هيچ پرنده اي به نام هدهد وجود ندارد مگر آن كه روي بال هايش به لغت سرياني نوشته شده است: آل محمّد (صلوات الله عليهم اجمعين) بهترين مخلوق روي زمين مي باشند.
بحارالأنوار، ج 27، ص 261، ح 2.
قالَ رَسُولُ اللّهِ – صلي الله عليه وآله – لِعَلي – عليه السلام – :
أنَا رَسُولُ اللّهِ الْمُبَلِّغُ عَنْهُ، وَ أنْتَ وَجْهُ اللّهِ وَ الْمُؤْتَمُّ بِهِ، فَلا نَظير لي إلاّ أنْتَ، وَ لا مِثْلَ لَكَ إلاّ أنَا؛
رسول خدا – صلي الله عليه وآله – به امام علي – عليه السلام – فرمودند:
من رسول خدا هستم، كه از طرف او تبليغ و هدايت مي نمايم و تو وجه اللّه مي باشي، كه امام و مقتداي (بندگان خدا) خواهي بود، پس نظيري براي من وجود ندارد مگر تو و همانند تو نيست مگر من.
تفسير البرهان، ج 4، ص 184
امام سجاد (علیه السلام ) می فرمایند:
فی جواب سائل سأله عن حدود الصلاة … قال :و ما سبب قبولها؟ قال – علیه السلام – : ولایتنا و البراءة من اعدائنا؛
در پاسخ کسی که پرسید از حدود نماز… و چه چیزی سبب قبولی نماز است ؟فرمودند: ولایت مااهل بیت ، و برائت از دشمنان ما.
(میزان الحکمه ، ج 5، ص 386 )
امام باقر (علیه السلام ) می فرمایند:
بنی الاسلام علی خمس : الصلوة و الزکوة و الصوم و الحج و الولایة؛
اسلام بر روی پنج پایه بنا شده است : نماز، روزه ،زکات ، حج ، ولایت .
( کافی ، ج 2، ص 17 )
امام رضا ( علیه السلام) فرمودند:
إن الإمامة زمام الدین و نظام المسلمین و صلاح الدنیا و عز المؤمنین، ان الإمامة أس الإسلام النامی و فرعه السامی
امامت، زمام دین و مایه نظام و تشکیلات مسلمانان و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است. رهبری، پایه بالنده اسلام و شاخه بلند آن است.
کافی، جلد 1، ص 200
امام علی ( علیه السلام) فرمودند:
فرض الله الإمامة، نظاما للأمة و الطاعة تعظیما للإمامة.
امامت، موجب نظم و هماهنگی مردم و اطاعت، برای عظمت رهبری است.
نهج البلاغه، حکمت 252
امام علی ( علیه السلام) فرموند:
مکان القیم بالامر مکان النظام من الخرز یجمعه و یضمه فإذا انقطع النظام تفرق الخرز و ذهب ثم لم یجتمع بحذافیره أبدا.
جایگاه رهبر و سرپرست در اجتماع، جایگاه رشته ای است که دانه ها را بهم پیوند داده و جمع می کند، و آنگاه که آن رشته بگسلد، دانه ها پراکنده گشته و هرگز تمام آنها جمع نخواهند شد.
نهج البلاغه، خطبه 146
حضرت مهدي (علیه السلام) مي فرمايند:
حقانيت، با ما اهل بيت رسول خداست و کناره گيري برخي از ما، هرگز سبب وحشت ما نخواهدشد؛ چرا که ما دست پرورده هاي نيکوي پروردگار هستيم و ديگر آفريده هاي خداوند،دست پرورده هاي ما خواهند بود.
بحارالانوار، ج 53، ص178.
امام صادق(علیه السلام) مي فرمايند:
امام و پيشواي خود را بشناس که اگر امام را شناختي، ظهور،زودتر روي دهد يا ديرتر،تو را زياني نمي رسد.
بحارالانوار، ج 52،ص141.
امام سجاد(علیه السلام) می فرمایند:
لا تخلوا الارض الي ان تقوم الساعه من حجه ولو لاذلک لم يعبدالله؛
زمين تا روز قيامت خالي از حجت نيست و اگر حجت الهي نبود،خدا پرستيده نمي شد.
بحارالانوار،ج 52،ص 92.
امام سجاد(علیه السلام) می فرمایند:
من ثبت علي و لايتنا في غيبه قائمنا اعطاهالله اجر الف شهيد مثل شهداء بدر و اُحد؛
کسي که در زمان غيبت قائم ما بر ولايتمان ثابت واستوار بماند، خداوند پاداش هزار شهيد مثل شهيدان بدر و احد را به او عطا مي کند.
بحارالانوار،ج 52،ص125.
امام علی(علیه السلام) می فرمایند:
آنـان (ائمـه (ع)) دارنـدگـان راز پـيـامـبـر(ص) و پشتيبان امر وى و ظرف علم و مرجع قوانين و در بردارنده كتب رسالت و كوه هاى پابرجاى دين او هستند.
(نهج البلاغه، خ 2)
پيامبراکرم صلى‏ الله ‏عليه‏ و‏ آله وسلم می فرمایند :
اِنَّ السَّعيدَ كُلَّ السَّعيدِ حَقَّ السَّعيدِ مَن أحَبَّ عَليّا فى حَياتِهِ و بَعدَ مَوتِهِ و إنَّ الشَّقِىَّ كُلَّ الشَّقىِّ حَقَّ الشَّقىِّ مَن أَبغَضَ عَليّا فى حَياتِهِ و بَعدَ وَفاتِهِ؛
خوشبخت كامل و واقعى كسى است كه على را در زندگى و بعد از مرگش دوست بدارد و بدبخت كامل و واقعى كسى است كه دشمن على در زندگى و بعد از مرگش باشد.
الأمالى، صدوق، ص 249، ح8 .
امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:
بنی الاِسلام علی الخَمس الصَلوة و الزَكوة و الصَوم و الحَج و الوِلايَة‏و لَم يناد بشى‏ء ما نُودى بِالوِلاية يوم الغَدير؛
اسلام بر پنج پايه استوار شده است: نماز، زكات، روزه، حج و ولايت و به هيچ چيز به اندازه آنچه در روز غدير به ولايت تاكيد شده، ندا نشده است.
كافى 2، 21، ح 8
حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمودند:
فجعل الله طاعتنا نظاما للملة و إمامتنا أمانا من الفرقة
خداوند پیروی از ما اهل بیت را سبب برقراری نظم اجتماعی در امت اسلامی و رهبری ما را عامل در امان ماندن از تفرقه ها قرار داده است .
(احتجاج طبرسی ج 1، ص 258)
ارسال رایگان پیامکحضرت فاطمه (سلام الله علیها) فرمودند:
فَجَعَلَ اللهُ إطاعَتَنا نِظاماً لِلمِلَّةِ و إمامَتَنا أماناً لِلفُرقَةِ؛
خدا اطاعت از ما را رشتۀ سامان ملت، ‌‌‌‌‌‌‌و امامت ما را مایۀ ایمنی از تفرقه قرار داده است.
(احتجاج، ج1، ص134)
حضرت زهرا (سلام الله علیها) فرمودند:
مَثَلُ الإمام مَثل الکعبة إذ تُؤتی وَ لا تَأتی
از حضرت فاطمه زهرا (علیها السلام) روایت شده که رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید.
(بحار الانوار ، ج 36 ، ص 353
امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
لا تَنالُ وَلایَتُنا إلاّ بالعَمَل وَ الوَرَع؛
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل (شایسته) و دوری از گناه.
(جهاد با نفس، ح 199)
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:
مَن ماتَ و لَم یعرف امام زمانِهِ ماتَ میتةً جاهِلیةً؛
هرکس بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است.
(کافی،ج1،ص371)
امام محمد باقر علیه السلام فرمودند:
لا تُنالُ وِلایَتُنا الّا بِالعَمَلِ و َ الوَرَع؛
کسی به ولایت ما نمی رسد مگر با عمل شایسته و خودداری از گناه.
(جهاد النفس،ص112)
امام صادق علیه السلام فرمودند:
اثافى الاسلام ثلاثة: الصلوة و الزكوة و الولایة،لا تصح واحدة منهن الا بصاحبتیها؛
سنگهاى زیربناى اسلام سه چیز است: نماز، زكات و ولایت كه هیچ یك از آنها بدون دیگرى درست نمى‏ شود.
(كافى جلد2، ص 18)
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه؛
ما اهل بیت رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاكی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی.
(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ لابن‌ ابی‌ الحدید ، ج‌ 16 ، ص‌ 211)
حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:
ان السعید، كل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته
همانا سعادتمند(به معنای) كامل و حقیقی كسی است كه امام علی(علیه السلام) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.
(مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى‌ ، ج‌ 9 ، ص‌ 132)
امام رضا(علیه السلام) می فرمایند:
امامت، زمام دین، رشته ی کار مسلمانان، صلاح و آبادانی دنیا و سرافرازی مؤمنان است.
اصول کافی، ج1، ص 200
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
اگر زمین بدون امام می ماند، به یقین درهم فرو می ریخت.
اصول کافی، ج1، ص 179.
امام علی(علیه السلام) می فرمایند:
امام وظیفه دارد بر اساس کتاب خدا حکومت کند و امامت را ادا نماید. چون چنین کند، مردم وظیفه دارند سخنش را بشنوند، فرمانش ببرند و هر گاه آنان را فرا خوانده، اجابت کنند.
کنزالعمال، ح 14313.
رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم)می فرمایند:
از کسی که خداوند ولی امر شما کرده، شنوایی و اطاعت داشته باشید که او رشته ی کار اسلام است.
میزان الحکمه، ج1، ص 208.
امام صادق (علیه السلام)می فرمایند:
لو بقیت الارض بغیر امام لساخت؛
اگر زمین بدون امام می ماند، به یقین درهم فرو می ریخت.
اصول کافی، ج1، ص 179.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)می فرمایند:
از کسی که خداوند ولی امر شما کرده، شنوایی و اطاعت داشته باشید که او رشته ی کار اسلام است.
میزان الحکمه، ج1، ص 208.