الف:عمل به قران إِنَّ اَلدُّنْیَا لاَ تَذْهَبُ حَتَّى یَبْعَثَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ رَجُلاً مِنَّا أَهْلَ اَلْبَیْتِ یَعْمَلُ بِکِتَابِ اَللَّهِ لاَ یَرَى فِیکُمْ مُنْکَراً إِلاَّ أَنْکَرَهُ .امام باقر علیه السلام فرمودند: دنیا از میان نمی رود تا اینکه خداوند مردی از ما اهل بیت را بر انگیزدکه به کتاب خدا عمل می کند هیچ کار زشتی را میان […]
پاسخ: مسؤول هر مؤسسه فرهنگي، اقتصادي، سیاسي، نظامي و… باید سه ویژگي داشته باشد؛ یکي آنکه کارشناس و متخصص باشد در همان رشته اي که مؤسسه براي آن هدف تشکیل شده است؛ تا بتواند آن را بخوبي اداره کند. دیگر آنکه باید امین باشد و سوم اینکه توانایي مدیریت عملي را داشته باشد و این، […]
مرحوم صدوق در کتاب علل الشرایع از فضلبن شازان نیشابوری از علیبن موسی الرضا7 نقل کرده که فرمود: اگر کسی بگوید چرا اولیالامر قرار داده شده و امر شده که از او اطاعت کنند گفته میشود برای علل زیادی که از جمله آنهاست. پس از آنکه برای حفظ و نگهداری جامعه از فساد و هرج و مرج و ظلم و تعدی و حدود و قوانینی تعیین شده است که باید مردم از آن حدود تجاوز نکنند و در محدوده آن قوانین نگهداشته شوند و مردم خود به خود در چهارچوب قوانین و محدودیتهائی که قانون ایجاد نموده است قرار نمیگیرند و حاضر نیستند از لذتها و منافع شخصی خویش گذشت نمایند، در آنجا که موجب فساد و تباهی دیگری میشود پس لازم است برای نگهداری مردم در محدوده قوانین و جلوگیری زا تجاوز و تعدی به حقوق دیگران شخص امینی بر مردم گماشته شود که عهدهدار اجرای قوانین باشد و نگذارد مردم از مرز قانون تجاوز کنند لذا برای مردم نگهبانی قرار داد تا مانع شود آنان را از فساد و حدود و احکام را در بین آنها جاری سازد.
خدیجه و ازدواج با پیامبر صلی الله علیه و آله «کانت خدیجة امرأة عاقلة شریفةً مع ما اراد الله بها من الکرامة و الخیر و هی یومئذ افضلهم نسبا و اعظمهم شرفا و اکثرهم مالاً؛(1) در زمان خود بود.» حضرت خدیجه علیهاالسلام دختر خویلد ـ که 68 سال پیش از هجرت در قریش متولد شده […]
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): چهار چیز، بر عمر می افزاید: ازدواج با دوشیزگان، غسل کردن با آب گرم، خفتن بر شانه چپ، و خوردن سیب در سحرگاهان.( المواعظ العددیة: ص 211.) پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم): گرم مزاجان را به درازی عمر، مژده ده.( در طب […]
«يا من إذا سَئلهُ عبدٌ أعطاه و إذا أمَّلَ ما عِنده بَلَّغه مُناه و إذا أقبَلَ عَلَيه قَرَّبَه و أدناه و إذا جاهَرهُ بالعصيان سَتَر على ذَنْبِه و غَطّاهو إذا توكّل عليه أحسَبَه و كَفاهُ».
همانگونه كه در مناجات الخائفين بحث را با توضيح متعلّق خوف آغاز كرديم در اين مناجات هم ابتدا به روشن ساختن متعلّق رجاء مىپردازيم.
متعلّق اميد كه در عبارات دعا به تناوب تكرار گرديده است؛ چيست؟خداوند مىفرمايد:
«لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَكَرَ اللَّهَ كَثِيراً»(1).
مسلماً براى شما در زندگى رسول خدا سر مشق نيكويى بود براى آنها كه اميد به رحمت خدا و روز رستاخيز دارند و خدا را بسيار ياد مىكنند.
گوشه هایی از تلاش علمی امام حسن عسگری (علیه السلام)
امام حسن عسکری علیه السلام در هشتم ربیع الثانی (یا ۲۴ ربیع الاول) سال ۲۳۲ ه . ق دیده به جهان گشود وبا نور خویش آسمان مدینه را نورانی کرد. پدر آن بزرگوار امام هادی علیه السلام و مادر با عظمتش «حُدَیْثه» بود که از او به عنوان «سوسن» و «سلیل» نیز یاد کرده اند. وی از بانوان نیکوکار و دارای بینش اسلامی بود و در فضیلت او همین بس که پس از شهادت آن حضرت، پناهگاه و نقطه اتکای شیعیان در آن دوران بحرانی و پر اضطراب بود.(۱)
مجموع عمر حضرت عسکری علیه السلام به ۲۸ سال می رسد و آن حضرت سرانجام در هشتم ربیع الاول ۲۶۰ ه . ق به دسیسه معتمد عباسی در شهر سامراء به شهادت رسید.(۲)
دوران طاقت فرسا
خلفای عباسی از هر گونه اعمال فشار و محدودیت نسبت به امامان دریغ نمی کردند، و این فشارها و سخت گیریها در عصر امام جواد، امام هادی و امام عسکری علیه السلام در سامراء به اوج خود رسید. شدت این فشارها به قدری بود که سه پیشوای بزرگ شیعه که در مرکز حکومت آنها (سامراء) می زیستند، با عمر کوتاهی جام شهادت نوشیدند؛ امام جواد علیه السلام در سن ۲۵ سالگی، امام هادی علیه السلام در سن ۴۱ سالگی و امام حسن عسکری علیه السلام در سن ۲۸ سالگی که جمعا ۹۲ سال می شود. و این حاکی از جوّ پر اختناق و شدت صدمات رسیده به آنها می باشد.(۳)
در این میان، محدودیتها و فشارهای دوران امام عسکری علیه السلام بیش از دو پیشوای دیگر بود. و علت اینکه امام حسن عسکری علیه السلام را، عسکری می گویند، این است که حضرت به دستور خلیفه عباسی در «سامراء» در محله «عسکر» سکونت اجباری داشت؛(۴) چرا که خلیفه از نفوذ و موقعیت مهم اجتماعی امام نگران بود و حضرت را ناگزیر کرده بود که هر هفته روزهای دوشنبه و پنجشنبه در دربار حاضر شود.(۵)
دربار عباسی به این مقدار نیز اکتفا نکرد، بلکه «معتز» امام را بازداشت و زندانی کرد(۶) و حتی به «سعید حاجب» دستور داد امام را به سمت کوفه حرکت دهد و در طول راه او را به قتل رساند؛ ولی پس از سه روز خود معتز توسط ترکان به هلاکت رسید.(۷)
پس از او «مهتدی» نیز امام را بازداشت و زندانی کرد و تصمیم به قتل حضرت داشت که خداوند مهلت نداد و ترکان بر ضد او نیز شوریدند و او را به قتل رساندند.(۸)
با وقوع حماسه کربلا، زنجیره ی نهضت های شیعی پدید آمد. این حادثه نه تنها الگویی حماسی- ارزشی برای شیعه به میراث گذاشت بلکه انسجام و قوام سیاسی- اجتماعی شیعیان را نیز موجب گردید. «خر بوطلی» یکی از دانشمندان معاصر در همین رابطه می نویسد: «شهادت امام حسین (علیه السلام) در کربلا بزرگترین حادثه ی […]