آرزوی یک مصلح جهانی همواره در دل خداپرستان وجود داشته است و تمام پیامبران الهی و سفیران آسمانی نویدهائی درباره وی ابراز نموده‌اند، مسأله مهدویت و نوید ظهور مصلحی جهانی در آخرالزمان در اسلام از ابتداء مطرح بوده و موضوعی ریشه‌دار است و این اعتقاد از رسول خدا6 مطرح شده است.
در میان اهل سنت نیز این اعتقاد فراگیر بوده و کتب زیادی که بالغ بر پنجاه جلد کتاب مستقل در موضوع مهدویت ا ست توسط علمای اهل سنت به نگارش درآمده که بعضی از آنها مانند کتاب صاحب‌الزمان نوشته ابوالعنس محمدبن اسحاق‌بن ابراهیم کوفی است که در سال 255 هجری قمری پیش از ولایت حضرت بقیة الله به رشته تحریر درآمده است.
اعتقاد به مصلح جهانی و مهدویت از ضروریات دین اسلام به شمار می‌رود، یوسف بن یحثی المقدسی الشافعی در کتاب خود روایتی را از رسول خدا6 نقل کرده و می‌گوید:
حضرت فرمودند: « من کذب بالمهدی فقد کفر»240 کسی که مهدی 7 را تکذیب کند به تحقیق که کافر است.
علاوه بر اینکه اعتقاد به مهدویت از ضروریات اسلام به شمار می‌رود از عقاید حتمی و قطعی تمام ادیان الهی نیز می‌باشد که به ذکر گونه‌ای از افکار و عقائد دیگران در این باب می‌پردازیم.
امام زمان7 در انجیل
در مورد مصلح جهانی در انجیل لوقا چنین می‌خوانیم: «کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته دارید و شما مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد، بی‌درنگ برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید پسر انسان می‌آید».241
همچنین در تورات در مورد مصلح جهانی که از او تعبیر به روح خدا شده چنین می‌خوانیم: « و نهالی از تنه یسّی (نام پدر حضرت داوود) بیرون آمده شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت و روح خدا بر او قرار خواهد گرفت، مسکینان را به عدالت داوری خواهد کرد و به جهت مظلومان زمین را به راستی حکم خواهد کرد، در تمامی کوه قدس ضرر و فسادی نخواهد کرد زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد».242
در کتاب مزامیر از عهد عتیق به نقل از زبور حضرت داوود چنین وعده داده شده است:«شریران منقطع خواهند شد و اما منتظران خداوند وارث زمین خواهند شد هان! بعد از زمانی شروری نخواهد بود، در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود و اما حلیمان وارث زمین خواهند شد و زمین میراث آنان خواهد بود تا ابد».243
زرتشتیان نیز به مصلح جهانی معتقد بوده و در جاماسب نامه در مورد او چنین آمده است: «سوشیانش (نجات‌دهنده بزرگ) دین را به جهان رواج دهد فقر و تنگدستی را ریشه‌کن کن سازد، ایزدان را از دست اهریمن نجات داده مردم جهان را همفکر و هم گفتار و هم کردار گرداند»244 و در یکی از کتب هندوها در مورد مصلح آخرالزمان می‌خوانیم: این مظهر ویشنو در انقضای کلی یا عصر آهن سوار بر اسب سفیدی در حالیکه شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله‌دار در دست دارد ظاهر می‌شود و افراد شرور را تماماً هلاک میسازد و خلقت را از نو تجدید و پاکی را باز خواهد گرداند و در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.245
آری ظهور حضرتش از مسلمات عقائد بشری و ادیان الهی به شمار می‌رود و خصوصاً در مکتب انسان‌ساز اسلام اعتقاد به مهدویت و انتظار ظهور حضرت بقیة‌الله به عنوان یک اصل مسلّم به وجود و ظهورش اشاره کرده و گاهی با رمز و گاهی واضح و آشکار به ذکر علائم وجودیش و علائم ظهورش پرداخته‌اند. ما در این جا به ذکر خلاصه‌ای از آن علائم پرداخته و خوانندگان عزیز را در ایزن زمینه به کتابهای مفصل که در این باب نوشته‌اند ارجاع می‌دهیم.
ظهور آن حضرت حتمی است
رسول خدا6 ظهور حضرتش را از حتمیّات دوران زندگی بشر و از ضروریات عالم هستی دانسته و فرموده‌اند:
«لو لم یبق من الدّنیا یوم واحد لطوّل الله ذلک الیوم حتّی یخرج رجل من ولدی فیملؤها عدلاً و قسطاً‌کما ملئت جوراً و ظلماً».246 اگر از دنیا فقط یک روز باقی نماند خداوند آن روز را آنقدر طولانی می‌کند تا اینکه مردی از فرزندان من خروج کند و پر میسازد زمین را از عدل و قسط همانگونه که پر شده از ظلم و جور
چون ظهور حضرتش نزدیک شود در بیست وسوم رمضان از شبهای قدر در یکی از سالهای فرد با نام قائم7 ندا می‌شود و آن شب جمعه است، شورشها و فتنه‌ها بر می‌خیزد و انسانها دسته‌‌دسته از هرج و مرج کشته می‌شوند آنگاه منادی که همانا جبرئیل امین وحی خدا خواهد بود از آسمان ندا می‌کند که این فلانی پسر فلانی و قائم آل محمّد است و به فرمانش گوش دهید و او را اطاعت کنید.247
حال که بحث کوتاه ما در مورد دوران غیبت حضرت به پایان رسید این سؤال پیش می‌آید که :اکنون که غیبت طولانی او موجب انکار او می‌شود، پس چرا ظهور نمی‌کند؟
امام معصوم7 هرگز نباید از صحنه خوادث به دور باشد مگر اینکه فرمان قطعی خدای متعال باشد که در این صروت امتثال امر خواهد نمود، لازم به ذکر است که غیبت حضرت صاحب‌الزمان7 از توده مردم به این معنی نیست که از خواص و بزرگان و برگزیدگان شیعیان نیز پوشیده باشد بلکه مطالبق روایات همواره سی نفر از اوتاد و اولیاء خدا از خواص شیعیان در محضر آن مهر تابان و قبله خوبان افتخار خدمتگزاری دارند.
هنگامی که اجل یکی از آنها فرا رسید دیگری به جای او برگزیده می‌شود، تا حجت خدا احساس غربت نکند که او قلب عالم امکان و راز بقای عالم است. علاوه بر این غیبت حضرت ولیعصر7 از دیدگان دشمنان به جهت ترس از آنها بر جان امام است و غیبت آن حضرت روحی و ارواح العالمین له الفداه از چشم دوستان و شیعیانش به واسطه ترس بر آنهاست تا بدینوسیله جان آنها را حفظ کند تا روز موعود فرا رسد و آن خورشید تابان از پس ابرها درخشش نماید و با نور هدایت خویش بشریت را از گمراهی و ضلالت نجات داده و زمین را که از ظلم و جور و ستم پر شده است از قسط عدل و عدل و داد سرشار نماید.
خداوند در ظهور دولت کریمه‌اش تعجیل فرما.