فرق شیعه در یک نگاه


امامیه یا شیعه جعفری یکی از زیر مجموعه‌های شیعه است

عموماً پس از درگذشت هر امام در بین طرفداران او اختلاف می فتاد.

زیدیه یكی از فرقه‌های اصلی شیعه می‌باشد، پیدایش فرقه زیدیه به قرن دوم هجری باز می گردد، آنان پس از امام حسین (علیه‌السلام) زید شهید فرزند امام زین العابدین (علیه‌السلام) را امام می دانند و امام سجاد (علیه‌السلام) را تنها پیشوای علم و معرفت می شمارند.

برخی از فرقه‌های امامیه

    محمدیه: پیروان و چشم براه ظهور محمد بن عبدالله نفس زکیه هستند.

    باقریه: امام باقر(علیه السلام) را مهدی موعود می‌پندارند.

    ناووسیه: پیروان شخصی به نام عبدالله بن ناووس امام صادق(علیه السلام) ظهور خواهد کرد.

    شمیطیه: یا سمیطیه پس از امام جعفر صادق(علیه السلام)  فرزندش محمد بن جعفر دیباج امام است و امامت در نسل وی باقی و یکی از فرزندان وی همان مهدی وموعوداست.

    عماریه: از فرقه “فطحیه” ٔ امامت را به امام جعفر صادق (علیه السلام) کشانده‌اند و پس از وی عبدالله افطح راامام دانستند.

    اسماعیلیه: نام عمومی فرقه‌هایی است که بعد ازامام جعفر صادق به امامت فرزندش اسماعیل یا نواده اش محمد ابن اسماعیل اعتقاد دارند و به نامهای باطنیه، تعلیمیه، سبعیه، حشیشه، ملاحده وقرامطه خوانده شده‌اند.

    فطحیه: فطحیه به امامت عبدالله افطح پسر دوم (پس از اسماعیل)ابن جعفر صادق بعنوان امام هفتم معتقد بودند.

اسماعیلیه به سه فرقه اصلی نزاریه و مستعلیه و سبعیه تقسیم شدند.

    موسویه: یا موسائیه طرفداران غیبت امام موسی بن جعفر و منتظر رجعت او بوده‌اند.

    مبارکیه:مبارکیه فرقه ای از اسماعیلیه قدیم هستند

    واقفیه: واقفیه امام موسی کاظم را همان مهدی موعود می‌دانستند.

    قطعیه: قطعیه فرقه‌ای بودند که بر مرگ موسی بن جعفر(علیه السلام)  قطع و یقین کردند، به امامت علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) و پس از وی به امامت ائمه دیگر قایل گشتند.

    هشامیه : پیروان هشام بن سالم جوالیقی بودند و از فرق شیعه به‌شمار می‌رفتند: وی عقیدهٔ تجسیم و تشبیه خداوند داشت.

    زراریه: یا تمیمیه از غلاهَ ومشبهه پیروان زرارهَ بن اعین تمیمی بودند که او علم و قدرت وسمع و حیات وبصر را برای خدای تعالی حادث می‌دانست، و در باب امامت از واقفیه بود.

    یونسیه پیروان ابو محمد یونس بن عبدالرحمن بودند و از قطعیه به‌شمار می‌رفتند وی از یاران جعفر صادق و موسی کاظم(علیهما السلام)  بود و دربارهٔ تشبیه خدا و عرش او افراط می‌کرد.

    شیطانیه: پیروان ابوجعفر محمدبن نعمان احول که شیعیان او را مومن الطاق می‌دانند و اهل سنت او را شیطان الطاق می‌نامند .

    غالیه که خود سه فرقه دارد: غرابیه و خطابیه و سبائیه.

    اثنی عشریه: یا شیعه دوازده امامی اعتقاد دارند آخرین امام، حجت بن الحسن، در غیبت زندگی می‌کند و به عنوان مهدی موعود ظهور خواهد کرد.

بگفته نوبختی در کتاب فرق الشیعه پس از شهادت امام حسن عسکری(علیه السلام)  ۱۴ فرقه بوجود آمدند که یکی از آنها اثنی عشری امروزی است.

منابع

مشکور، محمد جواد (۱۳۸۴)، فرق اسلامی، انتشارات آستان قدس رضوی، ص. ۶۷

اختریان، محمد (۱۳۷۶)، گنجینه‌های دانش، نشر محمد، ص562

 تاریخ مذاهب اسلام ـ محمد جواد مشکور ص۴۸ در بیان گفتار رافضیان

المقالات والفرق – سعد الدین عبدالله قمی – ص۸۶

    کتاب فرق الشیعه -تالیف: محمد ابن موسی نوبختی نسخه عربی -ص ۱۵۳ – افتراق اصحاب الحسن بعد وفاته علی اربعه عشره فرقه

شهرستانی-ملل و نحل -ج۱-ص۲۰۵

جستجو