الف – مویز
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
مویز، چه نیکو خوراکی است! پی را استحکام می بخشد، بیماری را از میان می برد، خشم را فرو می نشاند، پروردگار را خشنود می سازد، بلغم را می برد، بوی دهان را خوش می سازد و رنگ را صفا می دهد.( الاختصا ص : ص ۱۲۴٫)
ب – پنیر
امام صادق (علیه السلام):
چه نیکو لقمه ای است پنیر! دهان را تر و تازه می کند، بوی دهان را خوش می سازد، غذای پیشین را هضم می کند و غذا را مطبوع می سازد.( الدروع الواقیه: ص ۴۲٫)
ج – پیاز
الکافی:
– به نقل از عبدالله بن محمد جعفی -: امام صادق (علیه السلام)، از پیاز یاد کرد و فرمود: بوی دهان را خوش می سازد، بلغم را می برد و بر توان آمیزش می افزاید.( الکافی: ج ۶ ص ۳۷۴ ح ۱٫)
د – حوک
امام صادق (علیه السلام):
حوک (بادروج)، سبزی پیامبران است. بدانید که در آن، هشت ویژگی است: هضم کننده است؛ گرفتگی های عروق و مجاری را می گشاید؛ آروغ را خوش بو می سازد؛ دهان را بوی خوش می بخشد؛ اشتهاآور است…( الکافی: ج ۶ ص ۳۶۴ ح ۴٫)
الکافی:
– به نقل از ایوب بن نوح -: یکی از کسانی که با ابوالحسن اول (امام کاظم (علیه السلام)) بر سر سفره ای حضور یافته بود، برایم نقل کرد که ایشان، بادروج خواست و فرمود: دوست دارم غذا را با آن آغاز کنم. انسدادها را باز می کند، غذا را دوست داشتنی می سازد و… غذای خویش را با آن، پایان ده؛ زیرا آنچه را پیش تر بوده، گوارش می دهد و آنچه را پس از آن خواهد بود، دوست داشتنی می سازد، سنگینی را از میان می برد و بوی آروغ و بوی دهان را خوش می سازد(الکافی: ج ۶ ص ۳۶۴ ح ۳٫)
ه – تره
الکافی:
– به نقل از فرات بن احنف -: از امام صادق (علیه السلام) درباره تره پرسیدند. فرمود: بخور؛ چرا که در آن، چهار ویژگی است: بوی دهان را خوش می سازد…( الکافی: ج ۶ ص ۳۶۵ ح ۴٫)
و – مشکک
امام صادق (علیه السلام):
مشکک را لابه لای دندان های خویش کنید؛ چرا که دهان را خوش بو می کند و بر توان همبستری می افزاید.( الکافی: ج ۶ ص ۳۷۹ ح ۴٫)
ز – جویدن کندر
امام علی (علیه السلام):
جویدن کندر، دندان ها را استحکام می دهد، بلغم را می راند و بوی (بد) دهان را می برد.( الخصال: ص ۶۱۲ ح ۱۰٫)
ح – آویشن و نمک
مکارم الاخلاق:
امام صادق (علیه السلام) فرمود: چهار چیز است که دیده را جلا می دهد و سود دارد و زیانی نمی آورد.
درباره آنها از او پرسیدند. فرمود: آویشن و نمک که چون در بر هم قرار گیرند… بادها را از دل برون می رانند، انسداد را می گشایند، بلغم را می سوزانند، آب را (در بدن) به جریان درآورند، بوی دهان را خوش می سازند، معده را نرمی می دهند، بوهای بد را از دهان ببرند و آلت را سفتی می بخشند(مکارم الاخلاق: ج ۱ ص ۴۱۶ ح ۱۴۱۰٫)
ط – سرمه کشیدن
امام صادق (علیه السلام):
سرمه کشیدن، دهان را تر و تازه می کند.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۴ ح ۵٫)
امام صادق (علیه السلام):
سرمه کشیدن در هنگام شب، دهان را خوش بو می کند و منفعت آن تا چهل روز، استمرار می یابد.( مکارم الاخلاق: ج ۱ ص ۱۰۹ ح ۲۳۹٫)
مکارم الاخلاق:
امام صادق (علیه السلام) فرمود: بر شما باد سرمه، که دهان را خوش بو می کند؛ و بر شما باد مسواک، که دیده را جلا می دهد.
(راوی) پرسید: چگونه؟
فرمود: زیرا چون مسواک زند، بلغم فرو نشیند و در پی آن، دیده جلا یابد؛ و چون سرمه کشد، بلغم برود و دهان، خوش بو شود.( مکارم الاخلاق: ج ۱ ص ۱۱۱ ح ۲۴۶٫)
امام صادق (علیه السلام):
سرمه مو را می رویاند، اشک ریزش را می خشکاند، آب دهان را گوارا می سازد و دیده را جلا می دهد.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۴ ح ۱۰٫)
امام باقر (علیه السلام):
سرمه کشیدن به اثمد، بوی را خوش می سازد و مژه گاه ها را استحکام می بخشد.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۴ ح ۴٫)
ی – خضاب کردن
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
خرج کردن یک درهم برای خضاب، برتر از خرج کردن یک درهم در راه خداست. در خضاب کردن، چهارده خاصیت است: باد (یابو) را از گوش ها می برد، تیرگی را از چشمان می گیرد، دیده را جلا می دهد، حفره های بینی رانرم می کند، بوی دهان را خوش می سازد، لثه را استحکام می دهد، حالت غش(علامه مجلسی می گوید: در بعضی از نسخه های خطی الکافی عبارت الغثیان آمده، و در برخی واژه الغشیان به معنای بدنهادی آمده. در برخی از نسخه های خطی کتاب من لا یحضره الفقیه بالصنان آمده که به معنای بوی بد زیر بغل و سرانجام در برخی از نسخ همین کتاب نیز بالضنی آمده که به معنای ضعف و سستی است (مرآه العقول: ج ۲۲ ص ۳۷۵).) را از میان می برد، از وسوسه شیطان می کاهد، فرشتگان از آن شادمان می شوند، مؤمن از آن خرسند می گردد، کافر از آن به خشم می آید، زینت است، عطراست، برائتی در قبر است، و منکر و نکیر از آن شرم می کنند.( الکافی: ج ۶ ص ۴۸۲ ح ۱۲، کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۶ ص ۴۸۲ ح ۱۲٫)
امام صادق (علیه السلام):
حنا کردن، بدبویی عرق را از میان می برد، بر طراوت و تازگی چهره می افزاید، بوی دهان را خوش می سازد و فرزند را نکو می کند.( الکافی: ج ۶ ص ۴۸۴ ح ۵٫)
ک – آب نیم گرم (ولرم)
امام صادق (علیه السلام):
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به هنگام افطار با حلوایی آغاز می کرد و بدان، روزه می گشود. اگر حلوا نمی یافت، با شکرینه ای دیگر یا چند دانه خرما، و اگر این نیز یافت نمی شد، با آب نیم گرم. آن گاه می فرمود: معده و جگر را پاک می کند، دهان را خوش بو می سازد و دندان ها را تقویت می کند… ( الکافی: ج ۴ ص ۱۵۳ ح ۴٫)