امام صادق (علیه السلام):
– درباره امام باقر (علیه السلام) -: مردی از دوستان وی، نزد او از درد طحال اظهار ناراحتی کرد، در حالی که پیش تر هر درمانی را برای این درد به کار بسته بود، اما هر روز بر درد وی افزوده می شد تا جایی که در آستانه مرگ قرار گرفته بود.
(امام باقر (علیه السلام)) به او فرمود: با سکه ای نقره، قدری تره بخر و آن را در روغن عربی، کاملا بجوشان و هر کس را که چنین دردی دارد، سه رو از این بخوران؛ چرا که اگر چنین کند، به خواست خداوند، بهبود خواهد یافت. (طب الائمه (علیهم السلام): ص ۳۰٫)
الکافی:
– به نقل از موسی بن بکر -: یکی از غلامان امام کاظم (علیه السلام)، بیمار شد امام (علیه السلام) از حال او پرسید. گفتند: بیماری طحال گرفته است.
فرمود: سه روز به او تره بخورانید.
ما آن را به او خوراندیم، پس خون فرونشست و سپس، بهبود یافت.( الکافی: ج ۶ ص ۳۶۵ ح ۱ و ج ۸ ص ۱۹۰ ح ۲۱۹، بحارالانوار: ج ۶۲ ص ۱۶۹ ح ۲٫) علامه مجلسی می گوید: ظاهراً مقصود از فرونشستن خون، اآن است که در هنگام تخلی، خون از او دفع می شود. طبیبان گفته اند: تره، مجاری طحال را باز می کند و به سبب گرمای فراوان بدن و باز شدن مجاری طحال، خون سرازیر می شود، چونان که به گاه عادت ماهانه، خونریزی صورت پذیرد، اما سود این خونریزی برای ورم طحال، آن است که ممکن است این ورم، از بدی مزاج خون یا از سودا سرچشمه گرفته باشد (بحارالانوار: ج ۶۶ ص ۲۰۲).