امام صادق (علیه السلام):
– خطاب به مفضل بن عمر -: ای مفضل! در این بیندیش که چرا ناخن ها در سرانگشت ها
واقع شده اند. جز برای آن که از انگشت ها حفاظت کنند و در آنجام دادن کارها یاری
دهند؟( بحارالانوار: ج ۳ ص ۷۵ و ج ۶۱ ص ۳۲۶ ح ۳۰٫)
کوتاه کردن ناخن
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و
سلم):
میان ریش خود را تمیز کنید و ناخن هایتان را بگیرید؛ زیرا شیطان، میان گوشت و
ناخن، روان می شود.( الجامع لاخلاق الراوی و آداب السامع: ج ۱ ص ۵۸۹ ح ۷۶۸٫)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
برخی از شما از خبر آسمان می پرسند، در حالی که ناخن های خود را به سان ناخن های
پرندگان، وامی گذارند که در آنها جنابت، آلودگی و چرک، جای می گیرد.( مسند
این حنبل: ج ۹ ص ۱۴۰ ح ۲۳۶۰۱٫)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس موی عانه خود را نتراشد، ناخن های خود را کوتاه نکند و سبیل خود را از ته
نچیند، از ما نیست.( مسند ابن حنبل: ج ۹ ص ۱۲۵ ح ۲۳۵۳۹٫)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
کوتاه کردن ناخن ها، از بیماری بزرگ، جلوگیری می کند و روزی را سرشار می سازد.( الکافی:
ج ۶ ص ۴۹۰ ح ۱٫)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
فطرت، برچیدن ناخن ها، گرفتن سبیل و تراشیدن موی عانه است.( سنن
النسائی: ج ۱ ص ۱۵٫)
امام باقر (علیه السلام):
ناخن ها را از آن رو باید کوتاه کرد که جایگاه شیطان است و فراموشی، از آن سرچشمه
می گیرد.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۰ ح ۶٫)
امام صادق (علیه السلام):
پوشیده ترین و پنهان ترین جایی که شیطان برای چیره شدن بر آدمیزاد می یابد، این
است که در زیر ناخن ها جای گیرد.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۰ ح ۷٫)
امام صادق (علیه السلام):
کوتاه کردن ناخن ها از سنت است.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۰ ح ۵٫)
امام صادق (علیه السلام):
کوتاه کردن ناخن ها، گرفتن سبیل و تراشیدن (موی) عانه در احرام، از سنت است.( الکافی:
ج ۶ ص ۳۲۶ ح ۲٫)
کوتاه کردن ناخن ها در روز جمعه
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و
سلم):
هر کس روز جمعه ناخن های خود را کوتاه کند، سرانگشت هایش آشفته نشود.(
النوادر، رواندوی: ص ۱۴۸ ح ۲۰۶٫)
امام صادق (علیه السلام):
گرفتن سبیل و ناخن ها از جمعه تا جمعه، مایه ایمنی از جذام است.( الکافی:
ج ۳ ص ۴۱۸ ح ۷٫)
امام صادق (علیه السلام):
کوتاه کردن ناخن ها در روز جمعه از جذام و پیسی و کوری ایمنی می دهد؛ اگر هم نیازی
به کوتاه کردن نبود، آنها را (کمی) بسای.( الکافی: ج ۳ ص ۴۹۰ ح ۲٫)
امام صادق (علیه السلام):
در هر جمعه، اندکی از سبیل و ناخن های خود را بگیر؛ و اگر هم چیزی وجود نداشته
باشد، جای آن را بسای،( در تهذیب الاحکام به جای بسای، عبارت تیز کن آمده است.) تا دیوانگی، جذام و پیسی به تو
نرسد.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۰ ح ۳، تهذیب الاحکام: ج ۳ ص ۲۳۷ ح ۶۲۸٫)
امام باقر (علیه السلام):
هر کس به گرفتن ناخن در هر پنج شنبه عادت داشته باشد، چشم درد نگیرد.( در کتاب
من لا یحضره الفقیه عبارت فرزندش چشم درد نبیند آمده است.).( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۱ ح ۱۴، کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۱ ص ۱۲۷ ح ۳۱۱٫)
دفن ناخن های گرفته شده
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و
سلم):
خونتان، موهایتان و ناخن هایتان را به خاک بسپارید تا ساحران، آنها را بازیچه
نگیرند.( الفردوس: ج ۱ ص ۱۰۲ ح ۳۳۶٫)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
ناخن های خود را بچینید و چیده های خود را به خاک بسپارید، لای انگشتان خود را
تمیز کنید، لثه های خود را از غذا پاک سازید، مسواک بزنید و با دهان بدبو بر من
وارد نشوید.( کنز العمال: ج ۶ ص ۶۵۵ ح ۱۷۲۳۹٫)
امام صادق (علیه السلام):
– در تفسیر آیه ألم نجعل الارض کفاتاً أحیاء وأموتاً؛( مرسلات،
آیه ۲۵ و ۲۶٫) مگر زمین را محل اجتماع
نگردانیدیم؛ چه برای زندگان، چه برای مردگان؟ -: مقصود به خاک سپردن مو و ناخن
است.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۳ ح ۱٫)
امام صادق (علیه السلام):
مرد، چون ناخن و موی خود را می گیرد، آنچه را گرفته است، به خاک بسپارد؛ و این
کار، سنت (مستحب) است.( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۱ ص ۱۲۸ ح ۳۱۶٫)