نکوهش پرخوری
امام صادق (علیه السلام):
پرخوری، ناخوشایند است.( الکافی: ج 6 ص 269 ح 2.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
آدمی هیچ ظرفی را بدتر از شکم، پر نکرده است. آدمی زاده را چند لقمه بسنده می کند
که کمرش را راست بدارد. اگر نفس آدمی بر او چیرگی یافت، یک سوم (معده) برای خوراک،
یک سوم برای نوشاک، و یک سوم برای نفس کشیدن خواهد بود.( سنن ابن
ماجة: ج 2 ص 1111 ح 3349.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
پس از من، روشی (جدید در جامعه) پدید خواهد آمد: مومن به اندازه یک معده می خورد و
کافر به اندازه هفت معده.( الکافی: ج 6 ص 268 ح 1.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
مومن، به اندازه یک معده می خورد و کافر، به اندازه هفت معده می خورد(در کنز
العمال، به جای کافر، واژه منافق آمده است.).( صحیح البخاری: ج 5 ص 2061 ح 5078، کنز العمال: ج 1 ص 156 ج 780.)
مسند ابن حنبل:
– به نقل از ابوبصره غفاری -: چون هجرت کردم، به حضور پیامبر خدا (صلی الله علیه و
آله و سلم) رسیدم. در آن زمان هنوز اسلام نیاورده بودم. او برایم از گوسفندی کوچک
اندام – که همیشه برای خانواده اش از آن می دوشید – شیر دوشید. من شیر را نوشیدم و
چون آن شب را به صبح رساندم، اسلام آوردم.
(آن شب،) خانواده پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گفتند: امشب نیز گرسنه
می خوابیم، چنان که دیشب گرسنه خوابیدیم!
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) (در آن دیگر روز نیز) برایم گوسفندی
دوشید. شیر آن را خوردم و سیراب شدم.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از من پرسید: آیا سیراب شدی؟.
گفتم: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! سیراب شدم. پیش از این، هیچ
وقت، (این اندازه) نه سیر و نه سیراب شده بودم!
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: کافر، به اندازه هفت معده می خورد
و مومن، به اندازه یک معده می خورد.( مسند ابن حنبل: ج 10 ص 350 ح 27295.)
المستدرک:
– به نقل از جعده -: از پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) – چون مردی بسیار
سیر را دید و با دست به شکم وی اشاره کرد – شنیدم که فرمود: اگر این (غذایی که
خورده) در غیر این (شکم) قرار داشت، برای وی بهتر بود.( المستدرک
علی الصحیحین: 4 ص 135 ح 7141.)
امام علی (علیه السلام):
پرخوری، نشانه شکم بندگی است و شکم بندگی، بدترین عیب هاست.( غررالحکم:
ح 7110.)
امام علی (علیه السلام):
– در حدیث معراج -: خداوند متعال فرمود: …ای احمد! دنیا و همدمانش را منفور بدار
و آخرت و همدمانش را دوست بدار.
گفت: پروردگارا! همدمان دنیا چه کسانی، و همدمان آخرت، چه کسانی اند؟
فرمود: همدمان دنیا کسانی اند که خوردن، خندیدن، خفتن و خشم آوردنشان، بسیار است.( ارشاد
القلوب: ص 199 و 201.)
نکوهش خوردن غذاهای رنگارنگ
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و
سلم):
کسانی از امت من، پدید خواهند آمد که در آن، تغذیه می گردیده اند. همت آنان، گونه
های خوراک و نوشاک است و (یکدیگر را به زبان می ستاید. آنان، بدهای امت من هستند(مداینی
می گوید: عرب ها با غذاهای رنگارنگ، آشنایی نداشتیند و خوراکشان قدری گوشت بود که
با آب و نمک پخته می شد، تا آن که روزگار معاویه فرا رسید. او از غذاهای رنگارنگ
استفاده کرد و غذا را زینت داد. البته وی به رغم همه رنگارنگی خوراکش، هرگز سیر
نشد تا زمانی که مرد؛ چرا که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) او را نفرین
کرده و فرموده بود: خداوند، هرگز شکمت را سیر نکند! (تنبیه الخواطر: ج 1 ص 48).).( الامالی،
طوسی: ص 538 ح 1162.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
مردانی از امت من خواهند بود که غذاهای رنگارنگ می خورند، نوشیدنی های رنگارنگ می
نوشند، جامه های رنگارنگ می پوشند و در سخن گفتن، پرچانگی می کنند. اینان، بدهای
امت من هستند.( المعجم الکبیر: ج 8 ص 107 ح 7512 و ح 7513.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
بدترین کسان امت من، آنانی هستند که در رفاه، زاده شده و در آن، تغذیه گردیده اند.
(آنان،) غذاهای رنگارنگ می خورند، لباس رنگارنگ می پوشند، بر مرکب های گوناگون
سوار می شوند و در سخن گفتن نیز پرچانگی می کنند.( المستدرک
علی الصحیحین: ج 3 ص 657 ح 6418.)
امام علی (علیه السلام):
غذاهای رنگارنگ، شکم را بزرگ و سرین را سست می کند.( الکافی:
ج 6 ص 317 ح 8.)
زیان های ظاهری پرخوری
الف – انواع ناتن درستی ها
امام علی (علیه السلام):
هر کس در دل خود، درخت علاقه به انواع غذاها را بکارد، میوه گونه های ناتن درستی
را می چیند.( غررالحکم: ح 9219.)
امام علی (علیه السلام):
اعتیاد به سیری، انواع دردها را به همراه می آورد.( غررالحکم:
ح 1363)
امام علی (علیه السلام):
اندک اند کسانی که به فراوانی، غذای افزون بر نیاز خورده باشند و ناتن درستی ها
همدمشان نشده باشد.( غررالحکم: ح 6814.)
امام علی (علیه السلام):
سیری، بیماری ها را افزون می سازد.( غررالحکم: ح 912.)
امام علی (علیه السلام):
از اعتیاد به سیری حذر کن؛ چرا که ناتن درستی ها را تحریک می کند و بیماری ها را
بر می انگیزد.( غررالحکم: ح 2681.)
امام علی (علیه السلام):
اندک اند کسانی که غذا بسیار خورده باشند و بیمار نشده باشند.( غررالحکم:
ح 6749.)
امام علی (علیه السلام):
چه بسا خوردنی که مانع خوردن ها می شود!( نهج البلاغه: حکمت 171.)
امام علی (علیه السلام):
هر بیماری ای از پرخوری است، مگر تب، که ناگاه به بدن در می آید.( الکافی:
ج 6 ص 269 ح 8.)
کاهش تن درستی
امام علی (علیه السلام):
هر کس خوردنش بسیار شود، تن درستی اش کاهش می یابد و هزینه اش بر وی سنگین می
گردد.( غررالحکم: ح 8903.)
امام علی (علیه السلام):
با پرخوری، تن درستی ای نخواهد بود.( مائة کلمة، جاحظ: ص 32 ح 16.)
امام علی (علیه السلام):
تن درستی و پرخوری، با هم گرد نمی آیند.( غررالحکم: ح 10570.)
امام صادق (علیه السلام):
تباهی تن، در فراوانی خوراک است؛ تباهی کشت، در ارتکاب گناه؛ و تباهی شناخت، در
واگذاردن صلوات بر برترین مردمان (یعنی پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)).( مستدرک
الوسائل: ج 16 ص 213 ح 19632.)
گندبویی
امام علی (علیه السلام):
بسیار خوردن، گندبویی می آورد.( غررالحکم: ح 6121.)