دیوانگی فرزند چرا


امام رضا (علیه السلام):
آمیزش پس از آمیزش، بی آنکه میان آن غسلی صورت پذیرفته باشد، دیوانگی فرزند را در پی می آورد.( طب الامام الرضا (علیه السلام): ص ۲۸٫)
 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
برای مرد، مکروه است که پس از احتلام، با زن همبستری کند، مگر اینکه از احتلام پیشین، غسل کرده باشد؛ چه، اگر چنین کند و فرزندش دیوانه زاده شود، جز خویش را نکوهش نکند.( تهذیب الاحکام: ج ۷ ص ۴۱۲ ح ۱۶۴۶٫)
 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
– در سفارش های ایشان به امام علی (علیه السلام) -: ای علی! در آغاز، میان و پایان ماه با همسرت همبستری مکن؛ چه، (در این صورت) دیوانگی، جذام و تباه مغزی به سوی وی و فرزندش خواهد شتافت.( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج ۳ ص ۵۵۲ ح ۴۸۹۹٫)

آنچه مانع دیوانگی می شود

الف – نمک

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
– در سفارش های ایشان به امام علی (علیه السلام) -: ای علی! غذا را با نمک، آغاز کن و با نمک، پایان ده؛ چه، هر کس غذای خویش را با نمک آغاز کند و با نمک پایان دهد، از هفتاد و دو نوع از انواع بلا که جذام، دیوانگی و پیسی از آن جمله است، به دور باشد.( الکافی: ج ۶ ص ۳۲۶ ح ۲٫)
ر. ک: ص ۲۵۵ (بهداشت پوست / آغاز کردن غذا با نمک).

ب – بوییدن نرگس

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
(گل) نرگس را ببویید، هر چند در روز یک بار، هر چند در هفته یک بار، هر چند در ماه یک بار، هر چند در سال یک بار، و هر چند در همه عمر، یک بار؛ چرا که در قلب، هسته ای از دیوانگی، جذام و پیسی وجود دارد و بوییدن نرگس، آن را دور می کند.( طب النبی (صلی الله علیه و آله و سلم): ص ۱۰٫)

ج – کوتاه کردن سبیل و ناخن در هر جمعه

امام صادق (علیه السلام):
در هر جمعه، اندکی از سبیل و ناخن های خود را بگیر؛ و اگر هم چیزی وجود نداشته باشد، آن را (کمی) بسای، دیوانگی، جذام و پیسی به تو نمی رسد.( الکافی: ج ۶ ص ۴۹۰ ح ۳٫)

د – آبی که از دهان کودک می ریزد

امام صادق (علیه السلام):
– در بیان نعمت هایی که خداوند متعال به انسان بخشیده است -: اما آن آبی که از دهان کودکان می ریزد، خود، موجب بیرون رفتن رطوبتی است که اگر در بدن هایشان می ماند، در آنان پدیده هایی گران رخ می داد. چنان که می بینید برخی کسان رطوبت بر آنان غلبه یافته و آنان را به مرز پخمگی، دیوانگی و آشفته عقلی و بیماری های مختلف دیگری چون: سست اندامی و کج دهانی و همانند آنها رانده است. از این روی، خداوند، آن رطوبتی را که در خردسالی از دهان کودکان فرو می ریزد، زمینه سلامت و تن درستی آنان در بزرگسالی قرار داده، و بدین سان، بر خلق خویش به آنچه از آگاهی نداشته اند، منت نهاده و بدانچه از شناختش فرو مانده اند، به ایشان لطف کرده است. آنان، اگر نعمت های خداوند بر خویش را می شناختند، این شناخت، ایشان را از فرو غلتیدن به نافرمانی او باز می داشت. پس، پاکا خدایی که چه نعمت های گرانی داده و بر سزاواران و نا سزاواران، ارزانی داشته است. او از آنچه بی عقیده گان می پندارند، بسیار والاتر و فراتر است!( بحار الانوار: ج ۶ ص ۶۶ و ج ۶۰ ص ۳۸۰ ح ۹۸٫)

جستجو