پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری س ۱۴۶۴: آیا انشای عقد اخوّت در ایّامی غیر از روز عید غدیر خم جایز است؟ ج: انحصار آن به روز مبارک عید غدیر خم معلوم نیست هرچند اولی و احوط است. حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله) بعد از آن سزاوار است برخی امور را رعایت نمایند: […]
قال مولانا الحسین علیه السلام
انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی ارید ان امر بالمعروف وانهی عن المنکر
از مفاهیم رایج امروز جامعه ی ما « اصول گرایی» و «اصلاح طلبی » است . دو جناح منتسب به جریان اسلامی که دیروز ، به غلط «راست » و « چپ» نام گرفته بودند ،امروز به اصول گرایان و اصلاح طلبان مشهور شده اند. مدعیان اصلاح طلبی و اصول گرایی برای فتح مظاهر قدرت در انتخابات گوناگون به رقابت می پردازند. و با توجه به اختلاف و یا تضاد بین خود، این دو مفهوم را نیز در مقابل هم قرار داده اند.
خلا مفهوم سازی در ادبیات سیاسی جامعه ی ما موجب شده است تا عده ای اصطلاحاتی از تبار ادبیات سیاسی سکولار همچون چپ و راست را وارد جامعه کنند بدون اینکه مصادیق آنها به درستی بر عین خارجی اش منطبق باشند . منظور این نیست که مفاهیم یاد شده در ادبیات سیاسی اسلام و جود ندارد منظور آن است که آنها تبار دینی نداشتند و از ادبیات سیاسی غرب وارد جامعه ی ما شده اند . یعنی چپ و راست مطرح ،ریشه در قرآن و سنت نداشته اند و « اصحاب الیمین » و « اصحاب الشمال» ، قرآنی سرچشمه نگرفته اند بلکه مصداق الیمین والیسار هما الضلاله وصراط المستقیم هما الجاده می باشند،حال پرسش این است که آیا اصول گرایی و اصلاح طلبی مطرح در جامعه ی امروز ریشه در گفتمان اسلامی دارند ، یا از گفتمان سکولار غرب نشات گرفته اند.
لزوم نابودی اسرائیل از دیدگاه امام خمینی(ره): “امروز قبله اول مسلمین به دست اسرائیل، این غده سرطانی خاورمیانه افتاده است. امروز اسرائیل با تمام وسایل شیطانی تفرقه افکنی میکند. بر هر مسلمان لازم است که خود را علیه اسرائیل مجهز کند. من نزدیک به بیست سال است خطر صهیونیسم بین الملل را گوشزد نموده ام […]
در تایید این مطلب، در زیارت غدیریه می خوانیم:
« … لَا تَزِيدُنِي كَثْرَةُ النَّاسِ حَوْلِي عِزَّةً، وَ لَا تَفَرُّقُهُمْ عَنِّي وَحْشَةً، وَ لَوْ أَسْلَمَنِي النَّاسُ جَمِيعاً لَمْ أَكُنْ مُتَضَرِّعاً، اعْتَصَمْتَ بِاللَّهِ فَعَزَزْتَ، وَ آثَرْتَ الْآخِرَةَ عَلَى الْأُولَى فَزَهِدْتَ، وَ أَيَّدَكَ اللَّهُ وَ هَدَاكَ، وَ أَخْلَصَكَ وَ اجْتَبَاكَ. فَمَا تَنَاقَضَتْ أَفْعَالُكَ، وَ لَا اخْتَلَفَتْ أَقْوَالُكَ، وَ لَا تَقَلَّبَتْ أَحْوَالُك…؛ … كثرت مردم در پيرامونم عزّتى به من نيفزايد و پراكنده شدنشان ترسى به من اضافه نكند،اگر همه مردم از من دست بردارند،نالان نشوم،پناهنده به خدا شدى و عزّت يافتى،آخرت را بر دنيا برگزيدى و پارسا گشتى، خدا تأييدت نمود و راهنمايى فرمود، و در گردونه خلوص قرار داد، و تو را برگزيد،كردارهايت ضد و نقيض نشد، گفتارهايت اختلاف نيافت، حالاتت زيرورو نگشت…».([1])