حدیث 1 :
امام حسین (ع) : چگونه با چیزی كه خود در وجودش نیازمند توست ، برای وجود تو دلیل آورده شود؟ آیا چیزی هست كه آشكارتر از تو باشد تا وسیله آشكار كردن تو باشد؟ كی پنهانی تا نیازمند دلیلی باشی كه بر تو دلالت كند؟ و كی دوری تا آثارت وسیله رسیدن به تو باشند؟ كور باد آن چشمی كه تو را مراقب و نگهبان خود نبیند.
كیف یستدل علیك بما هو فی وجوده مفتقر إلیك ؟ أ یكون لغیرك من الظهور ما لیس لك حتی یكون هو المظهر لك ؟ متی غبت حتی تحتاج إلی دلیل یدل علیك ؟ و متی بعدت حتی تكون الَثار هی التی توصل إلیك ؟ عمیت عین لا تراك علیها رقیبا…
دعای عرفه ، بحار الانوار، ج 98، ص 226
حدیث 2 :
امام حسین (ع) : چه دارد آن كس كه تو را ندارد؟ و چه ندارد آن كه تو را دارد؟ آن كس كه به جای تو چیز دیگری را پسندد و به آن راضی شود، مسلما زیان كرده است .
ماذا وجد من فقدك ؟ و ما الذی فقد من وجدك ؟ لقد خاب من رضی دونك بدلا.
دعای عرفه ، بحار الانوار، ج 98، ص 228
حدیث 3 :
امام حسین (ع) : كسانی كه رضایت مخلوق را به بهای غضب خالق بخرند، رستگار نخواهند شد.
لا أفلح قوم إشتروا مرضاة المخلوق بسخط الخالق
مقتل خوارزمی ، ج 1، ص 239