مسئول بودن پزشک در صورت به بار آوردن خسارت

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس (بدون تخصص لازم) به کار طبابت دست یازد، (شرعاً) ضامن است.( سنن ابن ماجة: ج 2 ص 1148 ح 3466.)
 پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس در حالی که به طبابت شناخته شده نیست، عهده دار آن گردد و موجب فوت کسی یا صدمه ای کمتر از آن شود، ضامن است.( سنن الدارقطنی: ج 3 ص 196 ح 336.)
 امام باقر (علیه السلام):
علی (علیه السلام)، ختنه گری را که سر آلت پسرکی را بریده بود، ضامن دانست.( تهذیب الأحکام: ج 10 ص 234 ح 928.)
 دعائم الاسلام:
(امام علی (علیه السلام)) زنی ختنه گر را که دختری را ختنه کرده و او در نتیجه آن، خونریزی کرده و مرده بود، ضامن دانست و به او فرمود: وای بر تو! چرا هیچ اندکی از آن (عضو) باقی نگذاردی؟. سپس به ضامن بودن او نسبت به دیه حکم کرد و این دیه را بر عاقله(مقصود از عاقله، بستگان پدری شخص (از قبیل: برادران، عموها، و عموزادگان) است که دیه خطا بر عهده آنان است.) ختنه کننده دانست.( دعائم الاسلام: ج 2 ص 417 ح 1457.)
 امام صادق (علیه السلام):
هر کارگر (و صاحب حرفه ای) که به وی برای این که کاری را درست کند، مزدی دهید، اما آن را خراب کند، ضامن است.( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 253 ح 3917.)