استفتائات امام خامنه اي روحي فداه – روزه (4)

6. فرو بردن سر درآب

1. اگر روزه­دار عمداً تمام سر را در آب فرو ببرد، بنابر احتیاط واجب روزه­اش باطل است و باید روزه­ی آن روز را قضا کند. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م33)

2. در حکم مسأله­ی قبل فرقی نیست میان این که در هنگام فرو بردن سر در آب، بدن او نیز در آب باشد یا این که بدن او در بیرون باشد و فقط سر را در آب فرو ببرد. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م34)

 

3. اگر نصف سر را در آب فرو ببرد و سپس بیرون بیاورد و نصف دیگر سر را در آب فرو کند روزه­اش باطل نمی­شود. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م35)

4. اگر تمام سر زیر آب برود ولی مقداری از موها بیرون بماند روزه باطل می­شود.

5. اگر شک کند که تمام سر زیرآب رفته یا نه، روزه­اش صحیح است. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م36)

6. اگر روزه­دار بی اختیار در آب بیفتد و تمام سر او را آب بگیرد روزه­اش باطل نمی­شود، ولی باید فوراً سر را از زیر آب خارج کند، همچنین اگر فراموش کند که روزه است و سر در آب فرو ببرد روزه­ی او باطل نمی­شود، ولی هرگاه یادش آمد باید فوراً سر را از زیرآب خارج کند، همچنین اگر فراموش کند که روزه است و سر در آب فرو ببرد روزه­ی او باطل نمی­شود، ولی هرگاه یادش آمد باید فوراً سررا بیرون بیاورد. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م37)

7. کسی که با پوشیدن لباس مخصوص (مانند لباس غواصی) بدون این که بدنش خیس شود در آب فرو رود، اگر لباس به سر او چسبیده باشد، صحت روزه­اش محل اشکال است و بنابر احتیاط واجب قضای آن لازم است. (اجوبة الاستفتاءات، س 741)

8. آب ریختن روی سر توسط ظرف و مانند آن به صحت روزه ضرر نمی­رساند. (اجوبة الاستفتاءات، س 765)

7. باقی ماندن بر جنابت و حیض و نفاس تا اذان صبح.

1. کسی که در شب ماه رمضان دچار جناب است باید تا پیش از اذان صبح غسل کند و اگر عمداً تا آن هنگام غسل نکند روزه­اش باطل است. این حکم در مورد روزه­ی قضای ماه رمضان نیز جاری است. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م39)

توجه

· اگر در شب ماه رمضان جنب شود و بدن تعمد تا اذان صبح غسل نکند، مثل این که در خواب جنب شود و خواب او تا بعد از اذان صبح ادامه یابد روزه­اش صحیح است. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م40)

· باطل شدن روزه به خاطر بقای بر جنابت، مخصوص روزه­ی ماه رمضان و قضای آن است و در روزه­های دیگر به خصوص روزه­ی مستحبی موجب بطلان نمی­شود. (اجوبة الاستفتاءات، س 774)

1. اگر جنب در روزه­ی ماه رمضان غسل جنابت را در شب تا طلوع فجر فراموش کند و با حالت جنابت صبح نماید روزه­اش باطل است و احتیاط (واجب) این است که قضای روزه ماه رمضان هم در این حکم به آن محلق شود، ولی در سایر روزه­ها، روزه بر اثر آن باطل نمی­شود. (اجوبة الاستفتاءات، س 783)

2. اگر شخصی در حال جنابت چند روز روزه بگیرد و نداند که طهارت از جنابت شرط صحت روزه است، روزه­هایی که در این چند روز گرفته باطل است و باید آنها را قضا نماید. (اجوبة الاستفتاءات، س 773)

3. اگر شخصی در ماه مبارک رمضان با آب نجس غسل کند و بعد از چند روز متوجه شود که آن آب نجس بوده است، روزه­های او محکوم به صحت است. (اجوبة الاستفتاءات، س 780)

4. کسی که در شب ماه رمضان وظیفه دارد غسل کند، اگر به دلیل تنگی وقت یا مضر بودن آب و امثال آن نتواند غسل کند، باید تیمم بدل از غسل به جا آورد. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م42)

توجه

· کسی که وظیفه­ی او تیمم است جایز است عمداً خود را در شب­های ماه مبارک رمضان جنب کند به شرط این که بعد از جنب شدن، وقت کافی برای تیمم داشته باشد. (اجوبة الاستفتاءات، س 776)

· هرگاه کسی قبل از اذان صبح، غسل جنابت و یا تیمم بدل از آن را انجام دهد روزه­ی او صحیح است، هر چند بعد از اذان صبح بدون اختیار از او منی خارج شود. (اجوبة الاستفتاءات، س 781)

6. اگر در حال روزه در خواب جنب شود روزه باطل نمی­شود، بنابراین اگر قبل از اذان صبح یا بعد از آن بخوابد و در خواب جنب شده و بعد از اذان بیدار شود، جنابت به روزه­ی آن روز او ضرر نمی­زند. بلی واجب است که برای نماز غسل کند و می­تواند غسل را تا وقت نماز به تأخیر بیندازد. (اجوبة الاستفتاءات، س 782 و استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م 43)

توجه

· اگر روزه­دار در روز ماه رمضان و سایر ایام که روزه است در حال خواب جنب شده، پس از بیدار شدن واجب نیست فوراً غسل کند. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م44)

7. کسی که در بیداری جنب شده یا پس از جنب شدن در حال خواب، بیدار شده و می­داند که اگر به خواب رود، تا پیش از اذان صبح برای غسل بیدار نخواهد شد، جایز نیست قبل از غسل کردن بخواهد، و اگر خوابید و پس از اذان، غسل نکرد روزه­اش باطل است، ولی اگر احتمال می­دهد که پیش از اذان صبح برای غسل بیدار خواهد شد و تصمیم بر غسل داشته باشد ولی بیدار نشود روزه­اش صحیح است، ولی اگر دوباره خوابید و تا صبح بیدار نشد باید قضای آن روز را به جا آورد و بنابر احتیاط مستحب کفاره بدهد. (اجوبة الاستفتاءات، س 778 و استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م 41)

توجه

· هرگاه در شب ماه رمضان قبل از فجر شک کند که محتلم شده یا نه، ولی به شک خود اعتنا نکند و دوباره بخوابد و بعد از اذان صبح بیدار شود و متوجه گردد که قبل از طلوع فجر محتلم شده است چنانچه بعد از بیداری اول، اثری از احتلام در خود مشاهده نکند بلکه فقط احتمال آن را بدهد و چیزی برا و کشف نشود و تا بعد از اذان بخوابد روزه­اش صحیح است، هرچند بعد از آن معلوم شود که احتلام او مربوط به قبل از اذان صبح است، همچنین اگر قبل از اذان صبح متوجه احتلام خود نشود و دوباره بخوابد و بعد از اذان صبح بیدار شود و متوجه گردد که قبل از اذان صبح محتلم شده است روزه­اش صحیح است. (اجوبة الاستفتاءات، س 777و779)

8. زنی که از عادات ماهانه پاک شده و باید غسل کند، و همچنین زنی که از نفاس (خونریزی زایمان) پاک شده و غسل بر او واجب است، اگر غسل را تا اذان صبح روز ماه رمضان تأخیر اندازه روزه­اش باطل است. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م45)

9. زن روزه­دار اگر در اثنای روز خون حیض یا نفاس ببیند روزه­اش باطل می­شود، اگر چه نزدیک مغرب باشد. (اجوبة الاستفتاءات، س 740)

توجه

· اگر زنی در حال روزه­ی نذری معین حیض شود روزه­اش باطل می­شود و قضای آن بعد از طهارت واجب است. (اجوبة الاستفتاءات، س 824)

8. اماله کردن با مایعات

1. اماله کردن با چیز روان، اگر چه از روی ناچاری و برای معالجه باشد، روزه را باطل می­کند. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م47)

2. داروهای مخصوصی برای معالجه­ی بعضی از بیماری­های زنان وجود دارد (شیاف­های روغنی) که در داخل بدن گذاشته می­شود، استفاده از این داروها به روزه ضرر نمی­رساند. (اجوبة الاستفتاءات، س 766)

9. قی کردن عمدی

1. هرگاه روزه­دار عمداً قی کند اگرچه به واسطه­ی بیماری و مانند آن ناچار به این کار باشد، روزه­اش باطل می­شود، ولی اگر سهواً یا بی اختیار قی کند اشکال ندارد. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م48)

2. اگر در هنگام آروغ زدن، چیزی در دهانش بیاید باید آن را بیرون بریزد و اگر بی­اختیار فرو رود روزه­اش صحیح است. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م49)

چند نکته در ارتباط با مفطرات روزه

· هرگاه روزه­دار عمداً و از روی اختیار کاری که روزه را باطل می­کند انجام دهد روزه­ی او باطل می­شود و چنانچه از روی عمد نباشد، مثل این که پایش بلغزد و در آب فرو رود، یا از روی فراموشی غذا بخورد، یا به زور چیزی در گلوی او بریزند روزه­اش، باطل نمی­شود و تفاوتی هم بین اقسام روزه از واجب، مستحب، ماه رمضان و غیره نیست. (اجوبة الاستفتاءات، س 735و 797و 822 و استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م 50)

توجه

· هرگاه روزه­دار خودش بر اثر اکراه دیگری مرتکب مفطری شود (و به عبارت دیگر مجبورش کنند که خودش افطار کند، مثلاً به او بگویند اگر غذا نخوری ضرر جانی یا مالی به تو می­زنیم و او خودش برای جلوگیری از ضرر، غذا بخورد) روزه­اش باطل می­شود. (اجوبة الاستفتاءات، س 797)

· اگر روزه­دار سهواً یکی از کارهایی را بکند که موجب باطل شدن روزه است و سپس به خیال این که روزه­اش باطل شده، عمداً بار دیگر یکی از آن کارها را انجام دهد، روزه­ی او باطل می­شود. (استفتا از دفتر معظم له، باب روزه، م52)

· هرگاه کسی شک کند مفطری انجام داده است یانه، مثلاً غبار غلیظی که وارد دهان شده آن را فرو برده است یانه، یا آبی که داخل دهان کرده فرو برده یا نه، روزه­اش صحیح است. (اجوبة الاستفتاءات، س 828)


جستجو