پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و
سلم):
خوراک عیسی (علیه السلام)، تا آن هنگام که به آسمان برده شد، باقلا بود. عیسی
(علیه السلام)، تا هنگامی که به آسمان برده شد، هرگز چیزی را که آتش آن را دیگرگون
کرده باشد، نخورد.( مکارم الاخلاق: ج 1 ص 397 ح 1345.)
امام صادق (علیه السلام):
باقلا، بیماری را می برد و در آن، بیماری ای نیست.( مکارم
الاخلاق: ج 1 ص 397 ح 1345.)
امام صادق (علیه السلام):
باقلا، استخوان های ساق پا را استحکام می بخشد.( المحاسن:
ج 2 ص 309 ح 2027.)
امام صادق (علیه السلام):
خوردن باقلا، مغز استخوان های ساق را تراکم درونی می دهد، توان مغز را افزون می
سازد و خون تازه(در المحاسن، واژه تازه وجود ندارد.) تولید می کند.( الکافی: ج 6 ص 344 ح 1، المحاسن: ج 2 ص 309 ح 2028.)
امام رضا (علیه السلام):
خوردن(در مکارم الاخلاق، واژه خوردن وجود ندارد.) باقلا، مغز استخوان های ساق پا را استحکام می بخشد و خون تازه
تولید می کند.( الکافی: ج 6 ص 344 ح 2، مکارم الاخلاق: ج 1 ص 397 ح 1347.)
خوردن باقلا با پوست آن
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و
سلم):
هر کس یک دانه باقلا را با پوست آن بخورد، خداوند (عزوجل) به همان اندازه، بیماری
را از درون او بیرون می برد.( مکارم الاخلاق: ج 1 ص 397 ح 1346.)
امام صادق (علیه السلام):
باقلا را با پوستش بخورید؛ چرا که معده را پاک می کند.( الکافی:
ج 6 ص 344 ح 3.)