امام صادق (علیه السلام):
هنگامی که نزد ایشان از نخود(علامه مجلسی در این باره آورده است: صاحب بحر الجواهر گفته: نخود، دارای انواع: سفید، سرخ و سیاه است. بقراط گفته: در طبع نخست، گرم و مرطوب است؛ اما اسحاق می گوید: در طبع نخست، گرم و خشک است. اگر با گوشت پخته شود، به پخت بهتر آن کمک می کند. اگر لکه خون با آن شسته شود، این لکه از پارچه پاک می شود. اگر آن را آرد کنند و با گلاب گرم بیامیزند و پمادی از آن بر کمر بمالند، برای کمر درد سودمند است. پیشاب و خون قاعدگی را به جریان می اندازد، با سینه و ریه سازگار است، نیروی جنسی را بر می انگیزد، شکم را نرم می کند؛ اما برای زخم های کلیه و مثانه زیان دارد. بیشتر از هر چیز، ریه را تقویت می کند و پخته آن، برای کمر درد، استسقا و یرقان، سودمند است.
بدان که توان آمیزش جنسی به سه چیز، نیازمند است و این هر سه، در نخود، یکجا گرد آمده است: نخست، خوراکی که در آن، حرارتی افزون بر حرارت طبیعی بدن وجود داشته باشد و بتواند نیروی انسان را برای آمیزش برانگیزد؛ دوم، غذایی که از چنان تغذیه کنندگی و رطوبتی برخوردار باشد که بتواند به بدن رطوبت دهد و منی را افزون سازد؛ و سوم، غذایی که در آن از بادها و نفخ باشد که بتواند تهی گاه ها و اندام های آلت را پر کند. اینها همه در نخود وجود دارند (بحارالانوار: ج 66 ص 264).) نام بردند -: برای درد کمر(در بحارالانوار، به جای کمر، واژه سینه آمده است.)، سودمند است.(مکارم الاخلاق: ج 1 ص 408 ح 1382، بحارالانوار: ج 66 ص 264 ح 4.)
1 الکافی:
به نقل از نادر خدمت گزار -: امام کاظم (علیه السلام) پیش و پس از غذا، نخود پخته می خورد.(الکافی: ج 6 ص 342 ح 1.)
الکافی:
به نقل از احمد بن محمد بن ابی نصر، از امام رضا (علیه السلام) نخود برای کمردرد، خوب است. نیز درباره ایشان آمده است که پیش و پس از غذا، نخود می طلبید.(الکافی: ج 6 ص 343 ح 4.)