امام صادق (علیه السلام):
ترب، بیخش، بلغم را از میان می برد، قسمت میانی اش هضم کننده است، و برگش ادرار آور است.(الکافی: ج 6 ص ج 6 ص 371 ح 2.)
الکافی:
به نقل از حنان -: در حالی که با امام صادق (علیه السلام) بر سر سفره ای نشسته بودم، او تربی به دست من داد و گفت: ای حنان! ترب بخور؛ چرا که در آن، سه ویژگی است: برگش بادها را دور می کند، قسمت میانی اش پیشاب را به جریان می اندازد(علامه مجلسی در شرح عبارت و لبه یسربل البول؛ قسمت میانی اش پیشاب را به جریان می اندازد، چنین می گوید: سربله، یعنی شلوار بر او پوشاند. این معنا با این جا سازگار نیست، مگر با مجازگویی و تکلفی بسیار دور. در برخی از نسخه های الکافی، به جای این واژه، یسهل: آسان می کند و در برخی یسیل: روان می کند آمده که این دو واژه، درست ترند (بحارالانوار: ج 66 ص 230).) و بیخش، بلغم را از میان می برد.(الکافی: ج 6 ص 371 ح 1.)