اعتكاف زيباترين نوع خلوت با خداوند

خلوت زمينه تفكر

اعمال ظاهری : خلوت، صمت (سكوت)،جوع (گرسنگی) ، سحرخيزی

اعمال باطنی : توكل ، صبر ، همت (عزيمت) ، صدق

خلوت بهترين زمينه تفكر است واگر خوراك درست برای تفكر يافت نشود ، نه تنها مفيد نيست كه مضر هم خواهد بود.

اعتكاف بهترين موقيت براي خلوت كردن است ودراين خلوت ميتوان به تفكر پرداخت . دراين نوشتار كوتاه برآنيم كه فقط با اشاره ونه با توضيح و تبيين ، محورهاي اصلي تفكر را باز شماريم وبا اشاره به برخی‌ ازموارد تفكر، نتايج آنها را بيان كنيم . مبلغان محترم ميتوانند در ايام اعتكاف همين مختصر را به عنوان يك الگوی سخن راني با چاشني چند آيه وروايت دريك سخنرانی مطرح كنند ويا با تحقق در اين چارچوب ، مطالب چند سخنراني را آماده نمايند، تا مردم را قبل از اعتكاف برای اين امر خدا پسندانه آماده كنند .

محورهاي اصلي تفكر

1 – تفكر در اثار خداوند

2- تفكر در خود ( قوتها ، ضعفها ، روحيات ، وظائف ،‌ اختيارات ، رسالتها ، …)

3– تفكر در دين ( قرآن عترت ، عمق محتوی ، بركات واثار دين ، دستورات دين و…)

4- تفكر در دنيا ( پوچي، ظاهر وباطن، موقتي بودن، امانتي بودن، دو چهره بودن )

5- تفكر در جهان اخرت (‌ دائمي بودن ، عمق وظاهر باطن ان، مراحل، احوال ، …)

6- تفكر در طبيعت ( زيباييها، پيچيدگيها، توانمنديها، درسها و …)

7- تفكر در مردم ( دسته بنديها، تنوع، نوع استفاده ،…)

8- تفكر در دشمن ( درون وبيرون ، حيله ها ، راههاي مقابله ،… )

9- تفكر در زمان (پيچيدگيها ، مقايسه با تاريخ، رسالتها ، …)

برخي از موارد تفكر ونتايج آن

در جدول ذيل ، برخي از موارد تفكر را درستون سمت راست آورده ايم و درمقابل درستون سمت چپ، نتايج آن تفكر را بيان كرده ايم . يعني تفكراتی كه در سمت راست جدول انجام ميشود زمينه ساز نتايج درسمت چپ جدول است .

ارزش معنوی اعتکاف
انقطاع از مادیات و امور دنیوی و ملازمت مسجد و دوام ذکر و عبادت خدا، به تنهایی و بدون اعتکاف نیز دارای ارزشی والا و اهمیتی فراوان است که در این زمینه آیات، روایات و احادیث زیادی را با چنین مضمونی می‏توان یافت، اما اهمیت اعتکاف به طور مشخص در قرآن و احادیث مورد تاکید قرار گرفته است .

در بنیاد اولین خانه توحید (کعبه) به دست دو پیامبر الهی، حضرت ابراهیم و اسماعیل (ع) سخن از عهد و پیمانی به میان می‏آید که از جانب خداوند، جهت تطهیر «بیت الله‏» برای طواف کنندگان، معتکفین و نمازگزاران از آنان گرفته شده است .

مطالعه درتعالیم ادیان الهی نشان می‏دهد که همواره شیوه‏هایی از درون‏گرایی و دوری از جمع در ادیان آسمانی وجود داشته است .

انقلاب و اتحاد ملت ايران و انسجام کشورهاي اسلامي و رفع فتنه ها ازمرزو بوم مملکتمان دست ياري مي طلبيم واميدواريم که اين رزق و روزي مقدس که نصيبشان شده قدر بدانند و عبادات خالصانه آنها مورد رضايت پروردگارمتعال قراربگيرد.

اعتکاف آب حیات بخش در کویر غفلتهاست

در اهمیت اعتکاف همین بس که پیامبر اکرم (ص) میفرماید:

هر کس بر اساس اعتقاد و باور وشرایط لازم اعتکاف کند تمام گناهان او آمرزیده می شود.

اعتکاف ، بستر مناسب اندیشه ، تفکر و خردورزى و تلاشى است ‏براى اینکه انسانهاى فرو رفته در غرقاب روزمر‏گى ‏ها از فضاى پر التهاب روزانه به سوى‏”خویش‏” و “خداى خویش‏” بازگردند ، در واقع اعتکاف محو خودخواهی در امواج بلند خداگرایی است .

اعتکاف پشت پا زدن به تعلقات نفس است و انسان برای نیل به هدف بزرگ تزکیه وتهذیب نفس و سیر و سلوک معنوی باید اعتکاف را در محیطی خلوت و ملکوتی و به دور از هیاهوی زندگی به انجام برسد .

اشتغال انسان به کار و زندگى و مسئولیتهای اجتماعى، گاهى موجب غفلت مى ‏شود و توجه به کار، گاه انسان را از توجه به هدف باز مى ‏دارد و سبب مى ‏شود وظیفه بزرگ یاد خدا و توجه به خود سازى و مبداء و منتهاى هستى فراموش شود ، در این میان اعتکاف، آب حیات بخش در کویر غفلتهاست.

غفلت از”خود“و “خداى خود“، بستر مرگ ارزشهاى انسانى و نقطه سقوط از پایگاه بلند خردورزى و عشق عرفانى و عامل پیوستن به زندگى پست و حیوانى است.

اعتکاف زمینه توبه و بازگشت است. بازگشت‏ به قرآن و معنویت، بازگشت ‏به دعا و استمداد از عالم غیب، بازگشت از” مسئولیتهاى حساس ‏تر و بزرگترى دارند، بیش از دیگران به اعتکاف و خودسازى نیاز دارند. خودمدارى‏” به‏ “خداگرایى‏” ، شک نیست آنها که بى ‏جهت نیست که شخص رسول الله (ص) پس از هجرت، همه ساله دهه اول یا دوم و گاه هر دو دهه و در سالهاى آخر زندگى به طور منظم دهه سوم ماه مبارک رمضان را به‏” اعتکاف” مى‏ پردازد و به همه دست ‏اندرکاران و کارگزاران و رجال سیاسى و اجتماعى درس معنویت گرایى و ذکر و نیاش و روزه و تلاوت قرآن مى ‏دهد.

اعتکاف، توقفى ناآگاهانه در مسجد نیست. صرف درنگ و مکث و”حبس خویشتن” در مسجد، بدون عشق به عبادت و قصد قربت نیست.

اعتکاف، لمیدن خوابیدن و چرت زدن و احیانا وقت گذرانى بیکاران و گردهمایى تفریحى- سیاحتى در مساجد بزرگ شهر نیست.

در اعتکاف کسانى که کار دارند و زیاد هم کار دارند و غرق دنیاى اقتصاد ، سیاست ، هنر ، مطبوعات و غیره هستند، باید از تولید ، توزیع ، طرح و برنامه ‏هاى اقتصادى ، سیاسى ، فرهنگى ، نظامى و کار و زندگى فاصله بگیرند و به هماهنگى کار و تلاش و فعالیتها، با رضاى خدا و وظیفه مکتبى بیاندیشند و تنظیم فکر و اندیشه و عمل، با معیارهاى الهى را تمرین کنند.

کار براى امت و تامین حوائج نیازمندان، تشییع پیکر شهیدان و مؤمنان،عیادت بیماران و هر کارى که در آن، خود مطرح نیست و انگیزه الهى دارد، با اعتکاف سازگار است و حتى در برخى احادیث قضاى حوائج مؤمنان از اعتکاف برتر شناخته شده است.

اعتکاف، دوره کوتاه مدت خود سازى است، که حداقل سه روز طول مى ‏کشد و انسان را از حاکمیت غریزه ‏ها،عادتها و اشتغالات معمول زندگى آزاد می کند.

اعتکاف، محو خود خواهى در امواج بلند خداگرایى و خدمت‏ به امت اسلامى است.

اعتکاف، بیرون رفتن از خانه خویش و مصمم شدن بر حضور در خانه حضرت حق است. عبادتى مستحبى و تقرب جویانه و داوطلبانه است که روزه روز سوم آن رنگ وجوب مى ‏گیرد.

اعتکاف، گریز از لذت گرایى و هر گونه التذاذ جنسى و مهار حس خود محورى و برترى جوئى و بازگشت از قبله دنیاگرایان به سمت و سوى قلب و قبله هستى است. خود سازى، محاسبه نفس، توبه و نیایش، نماز و تلاوت قرآن و استمداد از آستان قدس ربوبى از دیگر برکات‏ اعتکاف است.

اسلام، فکر جدایى از زندگى دنیا و گوشه نشینى و کناره گیرى از مردم و به تعبیر دیگر رهبانیت را باطل و ناپسند اعلام کرد، اما اعتکاف را بعنوان فرصتى براى بازگشت‏ به خویش و خداى خویش قرار داد، تا کسانى که از هیاهو و جنجالهاى زندگى مادى خسته مى ‏شوند، بتوانند چند صباحى با خداى خود خلوت کنند و جان و روح خود را با خالق هستى ارتباط دهند .

اعتکاف شرایطی را فراهم می کند تا انسانها با توشه معنوى و اعتقادى راسخ و ایمان و امیدى بیشتر، به زندگى خود ادامه داده ، خود را براى صحنه‏ هاى خطر و جهاد در راه خدا آماده سازند ، همیشه با یاد خدا تلاش کنند ، خود را در محضر پروردگار ببینند ، از نافرمانى او بپرهیزند و به سوى سعادت دنیا و آخرت گام بردارند.