سفارشات حضرت محمد صلی الله علیه واله وسلم

سفارش پیامبر (ص)

به حضرت علی (ع)

1- راستگویی: امالاولی فالصدق و لایخرجن من فیک کذبه ابداً.

2- پرهیزگاری: و الثانیه الورع و لاتجترء علی خیانه ابداً.

3- ترس از عقوبت: و الثالثه الخوف من الله عزذکره کانک تراه.

4- گریه زیاد: و الرابعه کثره ابکاء من خشیه الله تعالی بینی لک بکل دمعه الف بیت فی الجنّه

5- بذل مال و خون: و الخامسه بذلک مالک و دمک دون دینک.

6- اخذ سنّت: و السادسه الاخذ بسنتی فی «صلاتی، وصوفی، وصدقی» اماالصلاه فالخمسون رکعه و امالصیام فثلاثه ایام فی الشهر «الخمیس فی اوله، الاربعاد فی وسطه، و الخمیس فی آخره» . اما الصدقه فجهدک حتی تقول قد اسرفت و لم تسرف.

7- نماز شب: و علیک بصلاه اللیل و علیک بصلاه اللیل و علیلک بصلاه الیل.

8- نماز ظهر: و علیک بصلاه الزوال و علیک بصلاه الزوال و علیک بصلاه الزوال.

9- تلاوت قران: و علیک بتلاوه القرآن علی کل حال

10- بالا بردن دستها در نماز: و علیک برفعه یدیک فی صلاتک و تقلیهما

11- مسواک زدن: و علیک بالسواک عند کل وضوء.

12- خوش اخلاقی: و علیک بماحسن الاخلاق فارکبها و مساوی الاخلاق فاجتنبها فان لم تفعل فلاتلومن الا نفسک.

بچسب به

     نماز شب: نماز شب، نماز شب

     نماز ظهر، نماز ظهر، نماز ظهر (یا نماز ظهر و نوافل آن)

     تلاوت قرآن: در هر حال.

بالا بردن دستهایت در نماز و کف دستها رو به قبله بردن.

مسواک زدن در هنگام هر وضویی

محاسن اخلاق و متصف شدن به آن و اجتناب از اخلاق ناپسند.

بچسب به

     1- زبان حق:             الصدق لسان الحق.

     2- روح کلام:             الصدق روح الکلام.

     3- کمال شخصیت:          الصدق کمال النبل.

4- عزت:            الصدق عزٌ.

5- بهترین سخن:            الصدق خیر القول.

6- عدالت:               الصدق العدل.

7- صلاح هر چیز:     الصدق صلاح کل شیء.

ویژگهای صدق:

     1- مبارک بودن:          رسول خدا(ص): الصدق مبارک.

      2- زینت کلام:      رسول خدا (ص): زینه الحدیث الصدق.

3- نشان مردانگی:   امام علی (ع): قدر الرجل علی قدر همته و صدق علی قدر مروته.

4- زیبایی انسان:   امام علی (ع): الصدق جمال الانسان.

     1- نجات:   امام علی (ع): الصدق ینجیک و ان خفته «صدق نجات می دهد اگر چه بترسی.

     2- تقرب به پیامبر (ص):   رسول خدا (ص): اقربکم منی غذاً فی الموقف اصدقکم للحدیث.

     3- پشتیبانی خدا:             امام باقر (ع): الا فاصدقوا فان الله مع الصدق.

4- تنزکیه عمل:          امام کاظم (ع): من صدق لسانه زکی عمله.

5- کتمام بعضی دانسته ها:     امام علی (ع): لاتک صادقاً حتی تکتم بعض ما تعلم.

آثار صدق:

اهمیت صدق:

     1- محکترین ستون ایمان:         امام علی (ع): الصدق اقوی دعائم الایمان.

      2- رأس دین و ایمان:         امام علی (ع): الصدق راس الایمان، الصدق راس الدین.

3- لباس دین:            امام علی (ع): الصدق لباس الدین.

4- امانت زبان و درخشش ایمان: امام علی (ع): الصدق امانه اللسان و حلمه الایمان.

ماهیت دروغ:

     1- خیانت:          امام علی(ع): الکذب خیانهٌ.   

     2- بدتر از ربا:         رسول خدا (ص): اربی الربا الکذب.

     3- ننگ اخلاق:       امام علی (ع): الگذب شینُ الاخلاق.

4- پستی: امام علی (ع) تحفظوا من الکذب فانه من ادنی الاخلاق و هر نوع من الفحش و ضربٌ من الدنائه

     5- نامردی:         امام علی (ع): من کذب افسد مُرُوته.

     6- تحفن:        رسول خدا (ص) اذا کذِب العبد تباعد الملک عنه میلاً من نتن ما جاءَ به

پیامدهای دروغ:

     1- نفاق: رسول خدا (ص): الکذب بابٌ من ابواب النفاق. دروغ دری از درهای نفاق است.

     2- گناه:       رسول خدا (ص): انا کذب العبد مَجَرَ. وقتی بنده دروغ بگوید به گناه می افتد.

     3- محو ایمان:   رسول خدا (ص): کثره الکذب یمحوا الایمانَ. دروغ زیاد ایمان را نابود می کند.

4- یادگیری فرزند: رسول خدا (ص): لا یعد احدکم صبیته ثم لایفی له. نباید کسی به فرزندش وعده بدهد و وفا نکند

     5- جمع گرسنگی دنیا و دروغ: پیامبر به اسمائ که گفت شیر نمی خواهم فرمود: گرسنگی را با دروغ جمع نکنید.

پیامدهای

دروغ:

1- نفاق

2- گناه

3- محو ایمان

4- یادگیری فرزند

5- جمع گرسنگی دنیا با دروغ

6- خواری دنیا و عذاب آخرت: امام علی (ع): ثمره الکذب المهانه فی الدنیا و العذاب فی الاخره

7- بی آبرویی: رسول خدا (ص): ان الکذب یسود الوجه «دروغ روی انسان را سیاه می کند»

8- بی شخصیتی: امام صادق (ع): لا تکذب فیذهب بهاوک. «دروغ نگو که بی ارزش شوی»

9- بی دینی: امام علی (ع): کثره الکذب تفسد الدین. «دروغ زیاد دین را از بین می برد»

10- پشیمانی: امام علی (ع): عاقبه الکذب النَدم. «پایان دروغ پشیمانی است»

11- بدقولی: امام علی (ع): من عرف بالکذب قلت الثقه به «کسی که به دروغ معروف شد اعتماد به او کم می شود»

12- مرگ باطنی: امام علی (ع): الکذاب و المیت سواء لان فضیله الحی علی المیت الثقه به فاذا لم یوثق 

      بکلامه فقد بظلت حیاته. «دروغگو و مرده یکسانند زیرا برتری زنده بر مرده به اعتبار اوست

      پس وقتی به کلام او اعتماد نشود در واقع زندگی او باطل شده است.

13- غضب خدا: امام علی (ع): یکتسب الکاذب بکذبه ثلاثاً

      دروغگو سه چیز به دست می آورد: الف) غضب خداوند

      ب) بی اعتنایی مردم به او ج) خشم ملائکه.

14- محرومیت از نماز شب: امام صادق (ع): ان الرجل لیکذب الکذبه فیحرم بها صلاه الیل

      انسان دروغ می گوید و بدان وسیله از نماز شب محروم می شود.

15- فقر: رسول خدا (ص): اعتیادُ الکذب یورث الفقر. عادت به دروغ موجب فقر می شود

16- گسترش فساد:

17- نامرادی:

18- نفی دوراندیشی:

19- بی ارادگی:

20- فراموشی: امام صادق (ع): انَ مما اعان الله (به) علی الکافرین الِنّسیانُ.

       از جمله چیزهایی که خدا از آن وسیله بر علیه کافران بکار می برد فراموشی است.

سَخَطُ الله علیه

واستهانه الناس به

ومقتُ الملائکه له

امام علی (ع): کذب السفیر

یولد الفساد

یفوت المراد

یبطل الحزم

ینقض العزم

موارد جواز

دروغ:

1- اصلاح: رسول الله (ص): ان الله عزوجل احب الکذب فی الصلاح و ابغض الصدق فی الفساد.

2- دفع شر ستمگران: امام صادق (ع): الکذب مذموم الا فی الادین دفع شر الظلمه و اصلاح ذات البین

3- حیله در جنگ:          امام صادق (ع): کل کذب مسئول عنه صاحبه یوماً الا فی ثلاثه رجل

4- وعده به عیال:        کائدٌ فی حربه فهو موضوعٌ عنه اورجلٌ اصلح بین اثنین… اورجل وعده اهله شیئاً

سیمای ورع:

     1- بهترین همنشین:     امام علی (ع): الورعُ خیرُ قرین.

     2- بهترین لباس:      امام علی (ع): الورعُ افضلُ لباس.

     3- سپر:        امام علی (ع): الورعُ جنهٌ. علیک بالورع فانه خیرُ صیاته.

4- بی طمعی:        امام علی (ع): ورعٌ یُعز خیرٌ من طمع یذل.

     5- اساس تقوی:      امام علی (ع): الورعُ اساسُ التقوی.

اهمیت ورع:

     1- اساس ایمان      رسول خدا (ص): لکُل شی اُسٌ الاسلام الورع.

     2- ملاک دین.        رسول خدا (ص): ملاکُ الدین الورع.

     3- درجه عالی ایمان: رسول خدا (ص): انتهی الایمان الی الورع.

4- کشتی: رسول خدا (ص): ان الورع مثلهُ کمثل سفینه کما اَنَ فی البحر لایجو الا من کان فیها

     5- بهترین پشتیبان: امام علی (ع): من احبنا فلیعمل بعلمنا و لیستعن بالورع فانه افضل ما یستعانبه فی امر الدنیا و الاخره. هر که ما را دوست دارد باید مثل ما عمل کند و از ورع کمک بگیرد زیرا برترین چیزی که در امر دنیا و آخرت می توان از آن کمک گرفت ورع است.

میوه های ورع:

1- ولایت معصوم: امام باقر (ع): لن نیاغلوا و لایتنا الا بالورع. به ولایت ما نرسد مگر با ورع.

2- سلامت نفس و دین: امام علی (ع): ثمرهُ الورع صلاحُ النفس و الدین. میوه روح اصلاح نفس و دین است

3- پاکی و آلودگی: امام علی (ع): بالورع یکون التثره عن الدنایا. تنها با ورع پاکی از پستی حاصل می شود.

4- قبولی اعمال: رسول خدا (ص): لوصلیتم حتی تکونوا کالاوتار و صُمتم حتی تکونوا کالحنایا لم یقبل الله منکم الا بالورع. اگر از شدت نماز و روزه لاغر و پشت خمیده شوید خداوند نمی پذیرد مگر به همراه ورع.

5- همنشینی با خدا: رسول خدا (ص): جُلساءُ الله غداً اهلُ الورع والزهد فی الدنیا.

6- اوج گرفتن عبادت: رسول خدا (ص): رکعتان من رجلٍ ورع افضل من اف رکعهٍ من مخلط

دو رکعت نماز پرهیزگار از هزار رکعت نماز غیر پرهیزگار برتر است.

7- صلاحیت دوستی: رسول خدا (ص): الهدیه الی رجل ورع مقبوله والجلوس مع رجلٍ ورع من العباده و المذاکره معه الصدقه. هدیه به پرهیزگار پذیرفته، همنشینی با او عبادت و صحبت با او صدقه است.

8- هوشیاری: امام علی (ع): اکیسکم اورعکم. با هوشترینان پرهیزگارترین شما است.

9- عزت: امام علی (ع): ورعٌ یُغر خیرٌ من طمعٍ یُذل. پرهیزگاری عزت بخش از طمع ذلت بخش برتر است.

1- علم: انما یخشی الله من عباده العلماء. امام علی (ع): اعلم الناس بالله سبحانه اخوفهم منه

2- معرفت: رسول الله (ص): من کان بالله اعرف کان من الله اخوف. هر کس عارفتر است به خداوند خائفتر است از او.

نشانه های خائف:

1- ترک هوی: اما من خاف مقام ربه و نهی النفس عن الهوی فان الجنه هی الماوی

2- عمل: امام صادق (ع): لایکون العبد مومناً حتی یکون خائفاً راجیاً و لایکونُ خائفاً راجیاً حتی یکون عاملاً لما یخافُ و یرجو.

بنده مومن نیست مگر وقتی خائف باشد و امیدوار و خائف و امیدوار نیست مگر به آنچه خوف و رجاء دارد عمل کند.

3- خود را به دانستن: امام علی (ع): ان لله عباداً کسرت قلوبهم خشیه الله فاستکنوا عن المنطق و انهم لفُصحاءُ، عقلاءُ، الباءُ، نبلاءُ یسبقون الیه بالاعمال الزاکیه لایستکثرون له الکثیر و لایرضون له القلیل یرونَ انفسهم انهم شرار و انهم الاکیاس الابرار. خداوند بندگانی دارد که دلهایشان از ترس خدا شکسته است در نتیجه خود را از سخن گفتن بی نیاز می یابند در حالی که فصیح، عاقل، دانشمند و بزرگوارند. با کارهای خالص به سوی خدا سبقت می گیرند. کارهای زیادشان را زیاد نمی بینند و از کار کم راضی نیستند. خود را بد می بینند در حالی که با هوش و خوبند.

4- سکوت: امام صادق (ع): الخائف من لم تدع له الرهبه لساناً ینطق به.

خائف کسی است که ترس؛ زبانی برای سخن گفتنش نگذاشته است.

5- یگانگی ظاهر و باطن: امام کاظم (ع): انه لم یخف الله من لک یعقل عن الله و من لم یعقل عن الله لم یعقد قلبه عی معرفه ثابته یبصرها و یجر حقیقتها فی قلبه و لایکون احدٌ کذلک الا من کان قوله لفعله مصدقاً و سره لعلانیته موافعاً.

انواع الخوف

خمسه:

1- خوف و

2- خشیه و

3- وجل و

4- وهبه و

5- هیبه

فالخوف للعامین

والخشیه للعالمین

و الوجل للمخبتین

والرهبه للعابدین والهیبه للعارفین

اما الخوف فلاحل الذنوب قال الله عزوجل:

و لمن خاف مقام ربه جنتان

والخشیه لاجل رویه التقصیر قال الله عزوجل:

انما یخشی الله من عباده العلماء

و اما الوجل فلاجل ترک الخدمه قال الله عزوجل:

الذین اذا ذکر الله و جلت قلوبهم

و الرهبه لرویه اتقصیر قال الله عزوجل:

و یدعوننا رغباً و رهباً

والهیبه لاجل شهاده الحق عند کشف الاسرار قال الله:

و یحذرکم الله نفسه

نور حیفهٍ

و نورُ رجاءٍ

1- پاکی: امام علی (ع): الخوف سجن النفس من الذنوب و رادعها عن المعامی.

    ترس: زندان نفس است از گناهان و مانع آن از عصیانها.

2- امنیت: امام علی (ع): ان الخوف سطیه الامن. مسلماً ترس مرکب امنیت است.

3- آفت زدایی: امام علی (ع): من کثرت مخافته قلت آفتهُ. هر که ترسش زیاد شد آتش کم می شود.

4- استجابت دعا: رسول الله (ص): لوخفتم الله حق خیفته لعلمتم الذی لاجهل له و لو عرفتم حق

5- علم الهی: معرفته لزالت بدعائکم الجبال.

6- ترس اشیاء: امام صادق (ع): من خافَ الله عزوجل اخاف الله منه کل شیء و من لم یخف الله عزوجل اخافُه الله من کل شیء. هر که از خدا بترسد خدا همه چیز را از او می ترساند و هر که از خدا نترسد خدا او را از همه چیز می ترساند.

7- دفع عذاب: امام صادق (ع): ان قوماً اذنبوا ذنوباً کثیره فاستفقوا منها و خافوا خوفاً شدیداً و جاء آخرون فقالو: ذنوبکم علینا فانزل الله علیهم العذاب ثم قال تبارک و تعالی: خافونی و اجتراتم.

برکات خوف

فلسفه گریه:

1- اتلاف عمر: سیدی… اعنی بالبکاء علی نفس فقد افنیت بالتسویف و الآمالل عمری.

مولای من …. کمکم کن تا بر خودم بگریم چه، با امروز و فردا کردن و آرزوها عمرم را از بین بردم.

2- سختی جان دادن: فمالی لا ابکی؟ ابکی لخروج نفسی. چرا گریه نکنم؟ گریه می کنم برای جان دادنم.

3- وحشت تاریکی قبر: ابکی لظلمه قبری. برای تاریکی قبرم گریه می کنم.

4- تنگی لحد: ابکی لضیق لحدی. برای تنگنایی لحدم می گیرم.

5- سوال منکر و نکیر: ابکی لسوال منکر و نکیر ایامی. از مورد پرسش قرار گرفتنم توسط منکر و نکیر می گریم.

6- ذلیل برخاستن از قبر: ابکی لخروجی من قبری (عریاناً، ذلیلاً، حاملاً ثقلی علی ظهری)

7-  ابهام آینده و حیله گری نفس: و مالی لاابکی و للادری الی ما یکون مصیری واری نفس تخادعنی

اهمیت گریه:

1- محبوب خدا: امام سجاد (ع): ما من قطرهٍ اَحَبُ الی الله عزوجل من قطرتین

(قطره دم فی سبیل الله، و قطره دمعهٍ فی سواد اللیل لایرید بها عبدالا الله عزوجل. هیچ قطره ای نزد خدا محبوبتر از دو قطره نیست: قطره خون در راه خدا و قطره اشک در سیاهی شب که جز برای خدا جاری نشود.

2- کلید رحمت خدا: امام علی (ع) البکاء من خشیه الله مفتاح رحمه الله.

3- در سایه خدا: رسول خدا (ص): سبعهٌ فی ظل عرش الله عزوجل یوم لاظلَ الاظله… و رُجُل ذکر الله عزوجل خالیاً ففاضت عیناه من خشیه الله. هفت دسته در روز قیمات در سایه عرش خدایند.

4- پاداش بی شمار: رجوع شود به حدیث اول بخش که از چهل حدیث نقل شد.

5- عفو عمومی: امام صادق (ع): لو اَن باکیاً بکی فی اُمهٍ لَرُهموا. اگر یک نفر بگوید امتی بخشیده شوند.

6- توصیه به تباکی: امام صادق (ع): ان لم یحبُکَ البکاء فتباکِ بان خرج من مثل رأس الذباب فبخّ ٍ بخٍ. اگر گریه ایت نیامد خود را به حالت گریان درآور پس اگر یک سرمگسی اشک خارج شد پس به به از این نعمت اکنون سری به باغ روایات گریه می زنیم تا میوه های این باغ را بچینیم و از آن بهره ببریم.

آثار گریه:

1-  نگاه معشوق: رسول خدا (ص): طوبی لصورهٍ نظر الله الیها تبکی علی ذنب من خشیه الله عزوجل لم یطلع علی ذلک الذنب غیره. خوشا چهره ای که خدا به آن نگاه کند. از ترس خدا بر گناهی می گرید که جز خود نمی داند.

2- مزد شگفت: رسول خدا (ص): من ذَرفت عیناه من خشیه الله کان له بکل قطره من دموعه مثل جبل احد یکون فی میزانه من الاجر. کسی که اشک از چشم جاری کند برای هر قطره اش بقدر کوه احد پاداش دارد.

3- کاخ مجلل: رسول خدا (ص): الا و من ذرفت عیناه من خشیه الله کان له بکل قطره قطرت من دموعه قصرٌ فی الجنه مکللاً بالدر و الجوهر، فیه ما لا عینٌ رأت و لا اُذُنٌ سمعت و لاخَطَر علی قلب بشر. هان هر که از ترس خدا اشک بریزد برای هر قطره اشکی کاخی مزین به دُر و گوهر در بهشت دارد که چشمی ندیده و گوشی نشنیده و بر دلی نگذشته است.

4- امنیت: رسول خدا (ص): من خرج من عینه مثل الذباب من الدمع من خشیه الله آمنه الله به یوم الفرع الاکبر. هر که از چشمش به قدر مگسی اشک خارج شود از ترس خدا. خدا او را ایمن می کند در روز فریاد بزرگ.

5- نو امنیت دل: امام علی (ع): البکاء من خشیه الله ینبر القلب. گریه از ترس خدا دل را نورانی می دارد.

7- استجابت دعا: امام سجاد (ع): بُکاء العیون و خشیه القلوب من رحمه الله تعالی ذکره فاذا وجدتموها فاغتنمو الدعاءَ. گریه دیدگان و ترس دلها از رحمت خدا است پی همینکه یافتید دعا را غنیمت بشمارید.

8- خشوع: …… و یخرون للاذقان یبکون و یزیدهم خشوعاً. گریانند در حالی که صورتهایشان روی خاک است و بر خشوع آنان افزوده می شود.