امام رضا – عليه السلام – در نامه خود به مأمون نوشت: جهاد همراه امام عادل واجب است و هر کس پيکار کند و در راه دفاع از مال و ره توشه و جان خويش کشته شود، شهيداست.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 35»
قال الامام الصادق – عليه السلام – : من قتل في سبيل الله، لم يعرّفه الله شيئاً من سيئاته.
امام صادق – عليه السلام – فرمودند: کسي که در راه خدا کشته شود، خداوند هيچ يک از گناهان او را به رويش نمي آورد.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 9»
قال الامام الباقر – عليه السلام – : اوّل قطره من دم الشّهيد کفّاره لذنوبه الّا الدّين فانّ کفّارته قضاءه.
امام باقر – عليه السلام – فرمودند: اولين قطره خون شهيد، کفاره گناهان اوست مگر دِين، که کفاره آن اداي آن است.
«وسائل الشيعه، ج 13، ص 85»
قال الامام السجاد – عليه السلام – : حمدا نسعدبه في السّعداء من اوليائه و نصيربه في نظم الشّهداء بسيوف اعدائه.
امام سجاد – عليه السلام – فرمودند: سپاس خداي را، سپاسي که بدان در زمره اولياء سعادتمند قرار گيريم و بواسطه آن در رديف شهيدان با شمشير دشمنانش در آئيم.
«صحيفه سجّاديه، دعاي اول»
قال الامام السجاد – عليه السلام – : ان القتل لنا عاده و کرامتنا الشهاده.
امام سجاد – عليه السلام – فرمودند: همانا کشته شدن عادت ما و شهادت کرامت ما است.
«بحار الأنوار، ج 45، ص 118» انّ عليّ ابن الحسين – عليه السلام – کان يقول: قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : ما من قطره احبّ الي الله عزّوجلّ من قطره دمٍ في سبيل الله.
امام زين العابدين – عليه السلام – پيوسته مي فرمودند: رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هيچ قطره اي در نزد خداوند، دوست داشتني تر از قطره خوني که در راه خدا ريخته شود نيست.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 8»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : انّ الله کتب القتل علي قوم و الموت علي آخرين و کلّ آتيه منيّته کما کتب الله له فطوبي للمجاهدين في سبيل الله و المقتولين في طاعته.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: خداوند براي گروهي کشته شدن و براي گروهي ديگر مرگ را مقرّر نموده و هر کدام به اجل معين خود آنسان که او مقدّر کرده است مي رسند، پس خوشا به حال مجاهدان در راه خدا و کشتگان در راه اطاعت او.
«نهج السعاده، ج 2، ص 107»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : والله لولا رجائي الشّهاده عند لقائي العدوّ لوقد حمّ لي لقاءه لقرّبت رکابي، ثمّ شخصت عنکم فلا اطلبکم ما اختلف جنوب و شمال.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: به خدا قسم اگر آرزوي شهادت را در پيکار با دشمن نمي داشتم، که ايکاش زودتر فراهم آيد، بر مرکب خود سوار مي شدم و از ميان شما کوچ مي کردم و تا باد شمال و جنوب بوزد (براي هميشه) به پيش شما نمي آمدم.
«نهج البلاغه، خطبه 119»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : فو الله اني لعلي الحق و اني للشّهاده لمحبّ.
اميرالمؤمنين – عليه السلام – فرمودند: پس به خدا قسم من بر حقّم و دوستدار شهادت.
«شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج 6، ص 99»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : … نسأل الله منازل الشهداء و معايشه السّعداء و مرافقه الانبياء.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: از خداوند جايگاه شهيدان و زندگي با سعادتمندان و همراهي با پيامبران را طلب مي کنم.
«نهج البلاغه، خطبه 23»
دعا اميرالمؤمنين – عليه السلام – لهاشم بن عتبه فقال: اللّهم ارزقه الشّهاده في سبيلک و المرافقه لنبيّک.
امام علي – عليه السلام – در دعايي براي هاشم بن عتبه فرمودند: خداوندا، شهادت در راهت را و همراهي با پيامبرت را به او روزي کن.
«نهج السّعاده، ج 2، ص 108»
عن اميرالمؤمنين – عليه السلام – قال: و انا اسال الله بسعه رحمته و عظيم قدرته علي اعطاء کل رغبه … ان يختم لي و لک بالّسعاده و الشّهاده.
امام علي – عليه السلام – (در پايان عهدنامه خود به مالک اشتر) فرمودند: من از خدا به گشايش رحمت و بزرگي قدرتش بر آنکه هر چه بخواهد عطا مي کند، مي خواهم که پايان زندگي من و تو را به نيکبختي و شهادت ختم كند.
«نهج البلاغه، نامه 53»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : اللّهم ربّ السّقف المرفوع … ان اظهرتنا علي عدونا فجنّبنا البغي و سدّدنا للحق و ان اظهرتهم علينا فارزقنا الشَّهاده و اعصمنا الفتنه.
امام علي – عليه السلام – (در دعايي در جنگ صفين) فرمودند: خدايا، ايپروردگار آسمان برافراشته … اگر ما را بر دشمنان پيروز گرداندي، از ستم و تجاوز دورمان دار و بر حق استوارمان گردان و اگر دشمنان بر ما پيروز شدند، شهادت را روزيمان فرما و از فتنه بازمان دار.
«نهج البلاغه، خطبه 17»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : ايها الناس ان الموت لا يفوته المقيم و لايعجزه الهارب ليس عن الموت محيص و من لم يمت يقتل و ان افضل الموت القتل، والذي نفسيبيده لالف ضربه بالسيف اهون علي من ميته علي فراش.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: اي مردم همانا ايستادگان و فراريان را از مرگ گريزي نيست و هر کس به مرگ طبيعي نميرد، کشته مي شود و كشته شدن (شهادت) بهترين مرگ است و سوگند به خدائي که جانم در دست اوست، هزار ضربه شمشير براي من آسانتر است از مرگ در بستر.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 8»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : والذي نفس ابن ابي ابيطالب بيده لالف ضربه بالسيف اهون علي من ميته علي الفراش.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: قسم به کسي که جان فرزند ابي طالب در دست اوست، هزار ضربه شمشير بر من آسانتر از مرگ در بستر است.
«بحار الأنوار، ج 97، ص 40»
قال اميرالمؤمنين – عليه السلام – : ان الموت طالب حثيت لايفوته المقيم و لا يعجزه الهارب ان اکرم الموت القتل.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: مرگ، تعقيب کننده اي است كه همه را دريابد، نه ماندگان از دستش برهند و نه فراريان او را بازدارند، همانا گرامي ترين مرگ، کشته شدن است.
«نهج البلاغه، خطبه 123»
عن اميرالمؤمنين – عليه السلام – قال: لمّا کان يوم بدرٍ، فاُصيب من اصيب من المسلمين، امر رسول الله بدفنهم في ثيابهم و ان ينزع عنهم الفراء و صليّ عليهم.
امام علي – عليه السلام – فرمودند: در روز بدر، پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – نسبت به کساني که از مسلمانان به شهادت رسيده بودند، دستور داد که آنها را با لباس هايشان دفن کنند و تنها لباس هاي چرمين را از تنشان بيرون آوردند و سپس بر آنها نماز خواند.
«بحار الأنوار، ج 82، ص 6»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : من قاتل دون نفسه حتّي يقتل فهو شهيد و من قتل دون ماله فهو شهيدو من قاتل دون اهله حتّي يقتل فهو شهيد و من قتل في جنب الله فهو شهيد.
پيامبر خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هر کس براي دفاع از جان و مال اهل و عيال خود پيکار کند و کشته شود، شهيد است و نيز کسي که در راه قُرب به خدا کشته شود، شهيد است.
«کنز العمال، ح 11236»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : افضل الشّداء الّذين يقاتولن في الصّف الاوّل فلا يلفتون وجوههم حتّي يقتلوا، اولئک يتلبّطون في الغرف العلي من الجنّه يضحک اليهم ربّک فاذا ضحک ربّک الي عبدٍ في موطن فلا حساب عليه.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: برترين شهيدان کساني هستند که در صف اول (خط مقدم) پيکار مي کنند و روي بر نمي گردانند تا کشته شوند، اينها هستند که جايگاه آنان غرفه هاي عالي بهشت است، و خداوند بر آنها متبسّم است و اگر خداوند در جايي بر بنده اي تبسّم کند (خشنود شود)، هيچ حسابي بر او نيست.
«کنز العمال، ح 11120»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : يشفع الشّهيد في سبعين من اهله.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: شهيد هفتاد نفر از بستگان خود را شفاعت مي کند.
«کنز العمال، ح 11119»
سُئل النّبي – صلي الله عليه و آله – : ما بال المومنين يفتنون في قبورهم الّا الشّهيد؟ فقال: کفي ببارقه السّيوف علي راسه فتنهً.
از پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – سوال شد: چگونه است که همه مومنين در قبر مورد سوال و امتحان قرار مي گيرند مگر شهيد؟ حضرت فرمودند: امتحاني که در زير برق شمشير داده است، براي او کافي است.
«کنز العمال، ح 11138»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : من لقي العدوّ فصبر حتّي يقتل او يغلب لم يفتن في قبره.
پيامبر خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هر کس رو در روي دشمن قرار گرفت (با دشمن درگير شد) و استقامت کرد تا کشته و يا پيروز شد، در قبر مورد امتحان قرار نمي گيرد (از او سوال نمي شود).
«کنز العمال، ح 10662»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : يعطي الشّهيد ستّ خصال عند اوّل قطره من دمه: يکفّر عنه کلّ خطيئه و يري مقعده من الجنه و يزوّج من حور العين و يومّن من الفزع الاکبر و من عذاب القبر و يحلّي حلّه الايمان.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: به شهيد با اولين قطره از خونش هفت امتياز از طرف خداوند عطا مي شود 1 – تمام گناهانش بخشيده مي شود. 2 – جايگاه خود را در بهشت مي بيند. 3 – از حوريان با او ازدواج مي کنند. 4 – از وحشت بزرگ روز قيامت در امان مي باشد. 5 – از عذاب قبر ايمن است. 6 – به زيور ايمان آراسته مي گردد.
«کنز العمال، ح 1152»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : الشّهيد لايجد الم القتل الّا کما يجد احدکم مسّ القرصه.
پيامبر خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: شهيد درد کشته شدن را احساس نمي کند، مگر در حدّي که يکي از شما پوست دست خود را بين دو انگشت فشار دهد.
«کنز العمال، ح 11103»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : من طلب الشّهاده صادقا اعطيها و لو لم تصبه.
پيامبر خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هر کس از روي صدق شهادت را طلب کند، خداوند به او ثواب آن را عطا خواهد کرد، هر چند به شهادت نرسد.
«کنز العمال، ح 11210»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : و يقول الله عزّوجلّ انا خليفته في اهله و من ارضاهم فقد ارضاني و من اسخطهم فقد اسخطني.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: خداوند مي فرمايد من جانشين (شهيد) در خانواده او هستم، هر کس رضايت آنها را جلب کند، رضايت مرا جلب کرده و هر کس آنها را به خشم آورد مرا به خشم آورده است.
«مستدرك الوسائل، ج 11، ص 10»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : افضل الاعمال عند الله ايمان لا شک فيه و غزو لاغلول فيه و حجّ مبرور و اوّل من يدخل الجنّه شهيد.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: برترين اعمال نزد خداوند، ايماني است که در آن ترديدي نباشد و رزم و پيکاري که در آن خيانت در غنيمت نباشد و حج مقبول و اولين کسي که وارد بهشت مي شود شهيد است.
«بحار الأنوار، ج 66، ص 393»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : ثلاثه يشفعون الي الله يوم القيامه فيشفّعهم: الانبياء ثّم العلماء ثمّ الشّهداء.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: سه گروهند که روز قيامت شفاعت مي کنند و شفاعت آنها مورد پذيرش خداوند قرار مي گيرد، انبياء، سپس علما و بعد شهدا.
«بحار الأنوار، ج 97، ص 14»
قال النّبي – صلي الله عليه و آله – في شهداء احد: زمّلوهم بدمائهم و ثيابهم.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – درباره شهداي اُحُد فرمودند: آنها را با همان خونهايشان و لباس هاي خودشان دفن کنيد.
«وسائل الشيعه، ج 2، ص 701»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : للشّهيد سبع خصال من الله اوّل قطره من دمه مغفور له کلّ ذنب.
پيامبر اکرم – صلي الله عليه و آله – فرمودند: به شهيد هفت امتياز از طرف خداوند عطا مي شود، اولين آنها بخشيدن تمام گناهان اوست بواسطه اولين قطره خونش.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 9»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : اشرف القتل قتل الشهداء.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: شريف ترين قتل، کشته شدن شهيدان است.
«نهج الفصاحه، ص 668»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : اشرف الموت قتل الشهاده.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: شهادت، برترين مرگهاست.
«بحار الأنوار، ج 67، ص 8»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : فوق کل ذي برٍّ برٌّ حتي يقتل في سبيل الله فاذا قتل في سبيل الله فليس فوقه برٌّ.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: بالاتر از هر کار خيري، خير و نيکي ديگري است تا آنکه فردي در راه خدا کشته شود و بالاتر از کشته شدن در راه خدا خير و نيکي اي نيست.
«وسائل الشيعه، ج 11، ص 10»
قال رسول الله – صلي الله عليه و آله – : مَن قُتِلَ دُونَ مالِهِ فَهُوَ شَهيدٌ.
رسول خدا – صلي الله عليه و آله – فرمودند: هر كه در راه (حفظ) مالش كشته شود، شهيد است.
«دعائم الاسلام، ج 1، ص 398»
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
مَن قُتِلَ دُونَ مَظلِمَتِهِ فهُو شَهيدٌ .
هركه در راه دفع ستم از خود كشته شود ، شهيد است .
كنز العمّال : 11205 منتخب ميزان الحكمة : 306
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
ما مِن نفسٍتَموتُ لها عندَاللّه خَيرٌ يَسُرُّها أ نّها تَرجِعُ إلى الدنيا ، ولا أنَّ لها الدنيا وما فيها ، إلاّ الشهيدَ ؛ فإنّهُ يَتَمَنّى أن يَرجِعَ فَيُقتَلَ في الدنيا ؛ لِما يَرى مِن فَضلِ الشهادَةِ .
هيچ كس نيست كه پس از مرگ نزد خداوند از خير بهرهمند باشد و در عين حال خوش داشته باشد كه به دنيا برگردد ، گرچه همه دنيا به او داده شود ، مگر شهيد كه چون فضيلت شهادت را مىداند ، آرزو مىكند بر گردد تا در دنيا كشته شود .
صحيح مسلم : 1877 منتخب ميزان الحكمة : 306
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
مَن لَقِيَ العَدُوَّ فَصَبَرَ حتّى يُقتَلَ أو يَغلِبَ لَم يُفتَنْ في قَبرِهِ .
كسى كه با دشمن رو به رو شود و پايدارى ورزد تا كشته شود يا پيروز گردد ، در قبر خود گرفتار نشود .
كنزالعمّال : 10662 منتخب ميزان الحكمة : 306
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
لَوَدِدتُ أ نّي أغزُو في سَبيلِ اللّه فَاُقتَلُ ، ثُمّ أغزُو فَاُقتَلُ ، ثُمّ أغزُو فَاُقتَلُ .
دوست دارم كه در راه خدا بجنگم و كشته شوم و باز بجنگم و كشته شوم و باز هم بجنگم و كشته شوم .
صحيح مسلم : 1876 منتخب ميزان الحكمة : 306
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
أشرَفُ المَوتِ قَتلُ الشهادَةِ .
شرافتمندانهترين مرگ ، شهادت است .
بحار الأنوار : 100 / 8 / 4 منتخب ميزان الحكمة : 306
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
فَوقَ كُلِّ ذِي بِرٍّ بِرٌّ حتّى يُقتَلَ الرجُلُ في سبيلِ اللّه ، فإذا قُتِلَ في سبيلِ اللّه فليسَ فَوقَهُ بِرٌّ .
فراتر از هر نيكى ، نيكى است تا آن گاه كه مرد در راه خدا كشته شود . پس ، چون در راه خدا كشته شد ، بالاتر از آن نيكى (و ارزشى) وجود ندارد .
الكافي : 2 / 348 / 4 منتخب ميزان الحكمة : 306
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلّم :
مَن جُرِحَ في سَبيلِ اللّه جاءَ يَومَ القِيامَةِ رِيحُهُ كَرِيحِ المِسكِ ولَونُهُ لَونُ الزَّعفَرانِ ، علَيهِ طابَعُ الشُّهَداءِ ، ومَن سَألَ اللّه الشهادَةَ مُخلِصا أعطاهُ اللّه أجرَ شَهيدٍ وإن ماتَ على فِراشِهِ .
هركـه در راه خـدا مـجروح شـود ، در روز قيامت در حالى مىآيد كه بويش همچون بوى مشك باشد و رنگش مانند رنگ زعفران و نشان شهيدان بر اوست و هركه از روى اخلاص شهادت را از خداوند بخواهد ، خداوند اجر شهيد به وى دهد هر چند در بسترش بميرد .
كنز العمّال : 11144 منتخب ميزان الحكمة : 306
امام على عليهالسلام :
إنَّ الجِهادَ أشْرَفُ الأعمالِ بعدَ الإسلامِ ، وهُو قِوامُ الدِّينِ ، والأجْرُ فيهِ عَظيمٌ مَع العِزّةِ والمَنَعةِ ، وهُو الكَرّةُ ، فيهِ الحَسَناتُ والبُشْرى بالجنّةِ بَعد الشَّهادَةِ .
همانا جهاد شريفترين كارها بعد از اسلام است . جهاد مايه پايدارى دين است و علاوه بر آن كه عزّت و اقتدار مىآورد اجرى بزرگ دارد . جهاد ، يورش آوردن است . در آن نيكيها و ثوابهاست و نويد به بهشت است بعد از رسيدن به شهادت .
نور الثقلين : 1/408/429
پيامبر خدا(صلی الله عليه و آله):
مَن طَلَبَ الشَّهادَةَ صادِقاً أعطِيَها ولَو لَم تُصِبْهُ؛
هر كس به راستى خواهان شهادت باشد به (مقام) آن مىرسد، هر چند به شهادت نرسد.
ميزان الحكمة، ح 9787
رسول اكرم )صلى الله عليه و آله وسلم) فرمودند:
لَوكانَ الدِّينُ مُعَلَّقاً بِالثُّرَيّا لَتَناوَلَهُ اُناسٌ مِن أبناء فارِسَ؛
اگر دين به ستاره ثريّا آويزان باشد، مردماني از ايرانيان آن را به زير خواهند كشيد.
كنزالعمّال ، ح 34130 .
امام على (عليه السلام) فرمودند:
إِنَّ اللّه كَتَبَ القَتلَ عَلى قَومٍ والمَوتَ عَلى آخَرينَ وَكُلٌّ آتيهِ مَنيَّتُهُ كَما كَتَبَ اللّه لَهُ فَطوبى لِلمُجاهِدينَ فى سَبيلِهِ وَالمَقتولينَ فى طاعَتِهِ؛
براستى كه خداوند براى گروهى كشته شدن را مقدر فرموده و براى ديگران مردن را. هر گروهى با همان سرنوشت كه خداوند مقدر كرده است مى رسد. پس، خوشا به سعادت مجاهدان در راه خدا و كشته شدگان در راه طاعت او.
شرح نهج البلاغه، ج3، ص184
قال ابوعبدالله علیه السلام:
لا تدع زیارة الحسین بن على علیهماالسلام و مُرّ أصحابک بذلک یمدالله فى عمرک و یزید فى رزقک و یحییک الله سعیدا ولا تموت الا شهیدا؛
امام صادق (عليه السلام) فرمودند:
زیارت امام حسین علیه السلام را ترک نکن و به دوستان و یارانت نیز همین را سفارش کن! تا خدا عمرت را دراز و روزى و رزقت را زیاد کند و خدا تو را با سعادت زنده دارد و نمیرى مگر با شهادت.
وسائل الشیعه، ج۱۰، ص۳۳۵
امام صادق عليه السّلام فرمودند:
اِنَّ النَّبىَّ لَمّا جائَتْهُ وَفاةُ جَعْفَرِ بنِ اَبى طالبٍ وَ زَيْدِ بنِ حارِثَةَ كانَ اَذا دَخَلَ بَيْتَهُ كَثُرَ بُكائُهُ عَلَيْهِما جِدّاً وَ يَقولُ: كانا يُحَدِّثانى وَ يُؤ انِسانى فَذَهَبا جَميعاً ؛
وقتى خبر شهادت جعفر بن ابى طالب و زيد بن حارثه به پيامبر خدا رسيد، از آن پس هرگاه وارد خانه مى شدند، بر آن دو شهيد به شدّت مى گريستند و مى فرمودند: آن دو شهيد، با من هم سخن و همدم و انيس بودند، و هر دو رفتند.
من لايحضره الفقيه ، ج 1، ص 177
امام سجّاد عليهالسلام :
ما مِن قَطرةٍ أحَبَّ إلى اللّه عز و جل مِن قَطْرَتَينِ : قَطرةُ دَمٍ في سبيلِ اللّه ، وقَطرةُ دَمعَةٍ في سَوادِ اللّيلِ ، لا يُريدُ بها عبدٌ إلاّ اللّهَ عز و جل ؛
هيچ قطرهاى نزد خدا محبوبتر از اين دو قطره نيست : قطره خونى كه در راه خدا ريخته شود و قطره اشكى كه براى خدا در دل شب فرو افتد .
بحار الأنوار : 69 / 378 / 31 منتخب ميزان الحكمة : 78
پیامبراکرم(صلّی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند:
من قتل دون دینه فهو شهید؛
هر که ضمن دفاع از دین خود کشته شود شهید شده است.
نهج الفصاحه
امام صادق (سلام الله علیه) می فرمایند:
لا تدع زیارة الحسین بن علی (سلام الله علیه) یمد الله فی عمرک و یزید فی رزقک و یحییک الله سعیدا و لا تموت إلا شهیدا؛
زیارت امام حسین (سلام الله علیه) را فرو نگذار تا که خدا عمرت را طولانی و روزیت را زیاد کند و زندگی با سعادت و مرگ با شهادت به تو خواهد بخشید.
وسایل الشیعه، ج14، ص 431.