بهداشت آمیزش

آنچه باید عروس را در هفته اولش از آن باز داشت

کتاب من لا یحضره الفقیه:
– به نقل از ابوسعید خدری -: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)، به علی بن ابی طالب سفارش کرد و به او فرمود: ای علی! عروس را در هفته اولش از شیر، سرکه، گشنز، سیب ترش، از این چهار چیز، باز بدار.
امام علی (علیه السلام) پرسید: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم)! برای چه او را از این چیزها باز بدارم؟
فرمود: زیرا از این چهار چیز، زهدان سترون و سرد می شود….
امام علی (علیه السلام) (دیگر بار) پرسید: ای پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اما از این میان، از سرکه چرا باز داشته می شود؟
فرمود: اگر در حالی که سرکه خورده است، عادت ماهانه شود، هرگز کامل پاک نگردد، گشنیز هم حیض را در شکم وی برمی انگیزاند و زادن را بر او سخت می سازد. سیب ترش نیز حیض شدن او را قطع می کند و این عارضه برای وی یک بیماری می شود. ( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 551 ح 4899.)

حرمت آمیزش با زن حائض قرآن
ویسئلونک عن المحیض قل هو أذی فاعتزلوا النساء فی المحیض ولا تقربوهن حتی یطهرن فاذا تطهرن فأتوهن من حیث أمرکم الله ان الله یحب التوبین ویحب المتطهرین؛ (بقره، آیه 222.)
از تو درباره حیض می پرسند. بگو: آن آزردگی ای است. پس در دوره عادت ماهانه، از زنان کناره گزینید و نزدیکشان مشوید تا پاک شوند. پس چون پاک شدند، از همان سویی که خداوند فرمانتان داده است، به سراغشان بروید. خداوند، توبه کنندگان را دوست دارد و طهارت جویان را دوست دارد.
حدیث
الفقه المنسوب للامام الرضا (علیه السلام):
مبادا با زنی حائض، آمیزش کنی!( الفقه المنسوب للامام الرضا (علیه السلام): ص 236.)
امام صادق (علیه السلام):
زن که حائض شود بر همسرش حرام گردد که با او از شرمگاه، کاری کند؛ چرا که خداوند متعال فرموده است: ولا تقربوهن حتی یطهرون؛ نزدیکشان مشوید تا پاک شوند.( تفسیر العیاشی: ج 1 ص 110 ح 329.)
امام باقر (علیه السلام):
– درباره زنی که در آخرین روزهای عادتش خونریزی وی قطع می شود -: اگر شوهر وی به چیرگی شهوت گرفتار آمد، به زن بگوید که شرمگاه خویش را بشوید. سپس، پیش از آن که غسل کند، اگر خواست، به او دست بزند.( الکافی: ج 5 ص 539 ح 1.)
الکافی:
– به نقل از علی بن یقطین -: از امام کاظم (علیه السلام)، درباره زنی که پاکی می بیند و شویش با او در می آمیزد، پرسیدم.
فرمود: اشکالی ندارد؛ اما نزد من، غسل پسندیده تر است. (الکافی: ج 5 ص 540 ح 2.)
الکافی:
– به نقل از عبدالملک بن عمرو -: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: همسر زن حائض، چه بهره ای از او دارد؟
فرمود: هر چیزی، مگر خود پیش. ( الکافی: ج 5 ص 538 ح 1.)  

حرام بودن آمیزش با تازه زا

امام علی (علیه السلام):
اشکالی ندارد که مرد با زن در دوره پس از زایمان ازدواج کند، اما نباید با او آمیزش کند تا هنگامی که از خون نفاس، پاک شود. ( تهذیب الاحکام: ج 7 ص 473 ح 1899.)

زیان های آمیزش با زن حائض

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
هر کس با زن خود در حالی که وی حائض کند، آمیزش کند و فرزند جذامی یا پیس زاده شود، مبادا جز خود را نکوهش کند. ( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 1 ص 96 ح 201.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
ای امت! خداوند – تبارک و تعالی – برای شما امت، 24 چیز را دوست ندارد و شما را از آنها نهی می کند:… برای مردم، این را خوش نمی دارد که با زن خویش در حالی که وی حائض است، آمیزش کند. پس اگر چنین کند و فرزند حاصل از آن جذامی یا گرفتار پیسی زاده شود، مبادا جز خویش را نکوهش کند. ( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 556 ح 4914.)
الکافی:
– به نقل از ابو عروه یا شعیب عقرقونی -: یک روز چهارشنبه در زندان بر امام کاظم (علیه السلام) وارد شدم، در حالی که وی حجامت می کرد. به او گفتم: این روزی است که مردم می گویند هر کس در آن حجامت کند، گرفتار پیسی می شود.
فرمود: از این پیشامد بر کسی باید بیم داشت که مادرش در حال حیض او را آبست شده است. ( الکافی: ج 8 ص 192 ح 224.)
امام رضا (علیه السلام):
به سراغ زن حائض رفتن، جذام را در فرزند (حاصل از آن) به وجود می آورد. ( طب الامام رضا (علیه السلام): ص 27.)
الکافی:
– به نقل از عذافر صیرفی -: امام صادق (علیه السلام) فرمود: آیا این ناهنجار آفریده شدگان را می بینی؟.
فرمود: اینان، کسانی اند که پدرانشان با زنان خود در دوران آلودگی آنان، آمیزش می کردند( الکافی: ج 5 ص 539 ح 5.)

مواردی که در آنها آمیزش مکروه است

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
مبادا کسی در حالی که از قضای حاجت خودداری می ورزد، نزدیکی کند؛ چرا که این کار، بواسیر می آورد؛ و مبادا کسی در حالی که پیشاب خود را نگه می دارد، نزدیکی کند؛ چرا که این کار، بواسیر می آورد؛ و مبادا کسی در حالی که پیشاب خود را نگه می دارد، نزدیکی کند؛ چرا که این کار، ناسور(.( ناسور، بیماریی است که در محاق چشم، اطراف مقعد و بن دندان، ظاهر می شود و موجب جراحتی چرکین در موضع بیماری می گردد (ر. ک: لغت نامه دهخدا: ج 13 ص 19576 ذیل ناسور و ناصور).)
) می آورد.( کنز العمال: ج 16 ص 355 ح 44902.)
امام صادق (علیه السلام):
سه چیز، بدن را فرسوده می کند و شاید هم (فرد را) بکشد: حمام رفتن با شکم پر، آمیزش کردن با شکم پر(در الکافی، به جای آمیزش کردن با شکم پر، عبارت خوردن گوشت خشکیده فاسد آمده است.)، و همبستری با پیرزنان.( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 555 ح 4904، الکافی، ج 6 ص 314 ح 6.)
امام رضا (علیه السلام):
آمیزش پس از آمیزش، بی آنکه میان آنها غسلی صورت پذیرفته باشد، دیوانگی فرزند را در پی می آورد(در بحارالانوار، آمده است: … بدون فاصله افکندن میان آنها به وسیله غسل.).( طب الامام رضا (علیه السلام): ص 28، بحارالانوار: ج 62 ص 321.)
امام علی (علیه السلام):
– چون درباره آمیزش جنسی از او پرسیدند -: شرمی است که از میان می رود و شرمگاه هایی که در بر هم می آیند. همانندترین چیز به دیوانگی است. اصرار بر آن مایه فرسودگی و پیری، و بیرون آمدن از آن حال پشیمانی است. میوه حال آن، فرزند است که اگر زنده بماند، فتنه باشد و اگر بمیرد، اندوهگین سازد.( غررالحکم: ح 4943.)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم):
– در سفارش به امام علی (علیه السلام) -: ای علی! در آغاز، میان و پایان ماه با همسرت نزدیکی مکن، که دیوانگی، جذام و تباه مغزی، بسیار زود به سراغ وی و فرزندش می آید.
ای علی! بعد از ظهر با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر در آن هنگام، میانتان فرزندی تقدیر شود، کژ چشم خواهد بود و شیطان، از کژ چشمی انسان، شادمان می شود.
ای علی! به هنگام آمیزش، سخن مگوی؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینانی نیست که لال نباشد. هم مبادا کسی از شما بر شرمگاه زن خویش بنگرد؛ بلکه باید به هنگام آمیزش، دیده فرو هلد؛ چرا که نگریستن به شرمگاه، کوری را در فرزند بر جای می نهد.
ای علی! با هوس به زنی غیر همسر خود، با زن خویش آمیزش مکن؛ زیرا از این بیم دارم که اگر برایتان فرزندی تقدیر شود، زن صفت، یا ماده و تباه مغز باشد.
ای علی! هر کس جنب با همسر خویش در بستر باشد، نباید قرآن بخواند؛ چه، از این بیم دارم که از آسمان، آتشی بر آنها فرود آید و آنان را بسوزاند.( شیخ صدوق (رحمه الله) می گوید: مقصود از این نهی، خواندن سوره های دارای سجده واجب است، نه غیر آن.)
ای علی! با همسرت آمیزش مکن، مگر آن که هر کدامتان دستمالی داشته باشید. خود را با پارچه ای مشترک، پاک نکنید که شهوت بر شهوت واقع می شود و این کارت دشمنی میان شما را در پی می آورد و کارتان را به جدایی و طلاق می کشاند.
ای علی! ایستاده با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که این کار، کار خران است؛ و اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، ادرار کننده در بستر باشد، چنان که خران در هر مکانی پیشاب می ریزند.
ای علی! در شب عید قربان با همسرت نزدیکی مکن؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقریر شود، شش انگشت یا چهار انگشت خواهد داشت.
ای علی! در زیر درختی میوه ده با همسرت آمیزش مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، جلاد، قاتل یا عریف(عریف، به معانی مختلفی آمده است، از جمله: کارگزار قوم، و آن که پایین تر از رئیس است و یا رئیس قوم. به هر حال، این واژه در عصر صدور روایت، منصبی دولتی بوده که مذموم شمرده شده است و در روایتی آمده است: العرفاء فی النار) خواهد بود.
ای علی! در زیر نور خورشید و تابش آن با همسرت نزدیکی مکن، مگر این که پرده ای آویخته باشی که شما را می پوشاند؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود تا پایان عمر در تیره بختی و تهی دستی خواهد بود.
ای علی! میان اذان و اقامه با همسرت نزدیکی مکن؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، به خونریزی علاقه مند خواهد بود.
ای علی! اگر همسرت باردار شد، با او آمیزش مکن، مگر آن که با وضو باشی؛ زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، کوردل و ناخن خشک خواهد بود.
ای علی! در نیمه شعبان با همسرت نزدیکی مکن، زیرا اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، بدشگون خواهد بود و نشانی سیاه بر چهره خواهد داشت.
ای علی! با همسرت در آخرین روزهای پاکی و در حالی که تنها دو روز از او مانده باشد، نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، عشار یا یاور ستمگران خواهد بود و توده هایی از مردم به دست او به کام مرگ خواهند رفت.
ای علی! چون آهنگ سفر کردی، آن شب با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، دارایی خویش را در غیر حق خرج خواهد کرد. (آن گاه، پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) این آیه را خواند:) ان المبذرین کانوا اخوان الشیاطین؛( اسرا، آیه 27.) ولخرج ها، برادران شیاطین اند.
ای علی! چون روانه سفری شدی، تا مسافت سه شبانه روز ره پیمودن، با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، یار هر ستمگری خواهد بود که بخواهد به تو ستمی برساند.
ای علی! در نخستین ساعت شب، با همسرت نزدیکی مکن؛ چرا که اگر میانتان فرزندی تقدیر شود، اطمینان نیست که ساحر و از آنان که دنیا را بر آخرت بر می گزیند، نباشد(اموری که در این روایت به عنوان حکمت نهی از آمیزش جنسی در اوقات یاد شده، آمد، به نحو اقتضاست، نه علت تامه تا موجب شبهه جبر گردد. همچنین است آنچه که در روایات بعدی، درباره زمان مناسب آمیزش جنسی می آید.
).( کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 3 ص 552 ح 4899.)
 الکافی:
– به قل از عبدالرحمان بن سالم، از پدرش -: به امام باقر (علیه السلام) گفتم: آیا وقتی از اوقات هست که در آن، آمیزش در حالی که حلال است، مکروه باشد؟
فرمود: آری. میان طلوع سپیده تا طلوع خورشید، از غروب خورشید تا پنهان شدن سرخی افق، در روزی که خورشید می گیرد، در شبی که ماه می گیرد، در شب و روزی که در آنها باد سیاه، باد سرخ و باد زرد می وزد، و در روز و شبی که در آن، زلزله رخ می دهد.( 1311) الکافی: ج 5 ص 498 ح 1.)