ام یحسدون الناس علی ما آتاهم الله من فضله فقد آتینا ال ابراهیم الکتاب والحکمه واتیناهم ملکا عظیما.

یا اینکه نسبت به مردم( پیامبر و خاندانش) برآنچه خداوند از فضلش به آنان بخشیده است حسد می ورزند؟ اما به آل ابراهیم کتاب وحکمت دادیم وحکومت عظیمی دراختیار آنها قرا دادیم .

در آیه ای که تلاوت شد دو جایگاه ونصب قطعی و مسلم برای حضرات معصومین ثابت می شود یکی جایگاه تکوینی ودیگری منصب ولایت تشریعی.

ولايت و امامت يکي از مباحث اعتقادي و فکري و از ارکان عقايد مسلمانان است تمام فرق اسلامي با برداشت کم و بيش متفاوت اصل اين مسئله را قبول دارد . بنابرين اهميت و جايگاه بحث کاملا معلوم و روشن است . زيرا يکي از اصول مهم اعتقادي و ديني ما مسلمانان است که کارکرد هاي عملي و اجتماعي و سياسي فراوان بر آن مترتب است.

عده اي به خيال اينکه بحث امامت و ولايت يک بحث تاريخي است و به تاريخ پيوسته اند لذا دامن زدن به اين بحث ها را اهميت چندان نمي دهند ، زيرا مي گويند ما هر چه بحث کنيم که حق با علي (ع) بوده يا نه؟ به احياي حکومت علي(ع) منجر نمي گردد ، زيرا زمان ،زمان غيبت است و دوران صدر اسلام نيز سپري شده است و تاريخ تکرار نمي گردد ويا معتقدند که مساله خلافت عمر وابابکر وعثمان وبه حکومت رسيدن حضرت علي(ع)وبه حکومت نرسيدن ديگر امامان وغيبت امام دوازدهم ودوازده نفر بودن آنان همه از عوارض دين اندو به همين سبب به آنها به منزله ي واقعه هاي ممکن بايد نگرست ونه بيشتر

  به طور کلی تشخیص حق از باطل و جدا کردن سره از ناسره کار مشکلی می باشد اما امیر المومنین (ع) برای این کار ، روش بسیار مهمی را به ما آموزش داده اند. در جنگ حمل ، در آغاز حرکت سپاه فردی که مهار مرکب امیرالمومنین (ع) را در دست داشت به ایشان […]

ابن تیمیه ومجالس بزرگداشت :

فرقه وهابیت که سلسله جنبان آن ابن تیمیه می باشد به گونه ای متفاوت با پدیده های نو تعامل می نمایند . یکی از پدیده های اجتماعی که محصول رشد جوامع مدنی می باشد برگزاری جشن ها و مراسمی است که به عنوان بزرگداشت و تکریم انسانهای برجسته برگزار می گردد . این گرایش که هر پدیده^ء نو و جدیدی که در گذشته مسبوق به سابقه نمی باشد را نفی و طرد می نماید . به عنوان مثال در بسیاری از سفرنامه های گذشته و اسناد و مدارک تاریخی مخالفت با بلندگو , دوچرخه , تلفن و . . . از سوی این نوع تفکر دیده می شود .

ایمان به غیب،نشانه متقین:

بسیاری از اموری که در عالم آفرینش روی می دهد خارج از توان و قدرت بشری و فوق طور عقل و عادت اوست.بسیاری از این امور از محدوده حواس و ادراکات عادی و طبیعی بشر خارج است،اما مسلمانان به حوادثی از این قبیل ایمان و اعتقادی راسخ دارند.

خداوند متعال یکی از ویژگی های مومنین را باور داشتن به مسائلی از این دست بر می شمارد.

(ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین*الذین یومنون بالغیب و یقیمون الصلاه و مما رزقناهم ینفقون).

این کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزگاران است(پرهیزگاران)کسانی هستند که به غیب [آنچه از حس پوشیده و پنهان است] ایمان می آورند و نماز برپا می دارند و از تمام نعمت ها و موتهبی که به آنان روزی داده ایم انفاق می کنند.

  در  سوره مائده – آیه اکمال – خداوند متعال از روز بسیار مهمی سخن می گوید که در آن روز کفار از غلبه بر اسلام مأیوس شدند. نخست باید دریابیم این روز چه روزی است؟ و چرا تا این اندازه اهمیت دارد؟ خداوند متعال در رابطه با آن روز می فرماید: ( الیَومَ یَئِسَ […]

  “عدالت صحابه “ علمای اهل سنت معتقدند اصحاب پیامبر گرامی اسلام (ص) و همگی عادلندو به اعمال و اقوال ایشان می توان تمسک کرد تا جایی که تقریبا همه فرق اهل سنت , بسیاری از احکام شرعی خویش را به افکار و اقوال صحابه مستند می کنند . برای اهل سنت در ظاهر هیچ […]

عدالت اقتصادي:

يكي از مهم‏ترين دلايل اجتماعي بعثت پيامبران را زمينه‏سازي براي اقامه قسط و گسترش مطلق عدالت توسط خود مردم مي‏داند: «لقد ارسلنا رسلنا بالبيّنات و انزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط؛ ما پيامبران را با دلايل روشن و معجزات آشكار فرستاديم و كتاب و ميزان حق و باطل را با آنان همراه ساختيم تا مردم (در پرتو تربيت ديني) به عدل و قسط قيام كنند». پس از آن بلافاصله مي‏فرمايد: «و انزلنا الحديد فيه بأس شديد و منافع للناس؛ و آهن را فرود آورديم كه در آن نيرويي شديد و سودهايي براي مردم است.»

گرچه در آهن منافع فراواني نهفته است، منتها يادآوري آن در كنار بعثت رسولان و كتاب و ميزان، بدان دليل است كه اين فلز را مي‏تواند به صورت شمشير و تير و نيزه در آورده و متمرّدان از خط عدالت و بر هم زنندگان نظم اجتماعي را تنبيه كند.

در آن زمان اسلام در معرض چه خطری قرار گرفته بود و این خطر چگونه با شهادت سیدالشهداء(ع) رفع می‌شد؟ در صدر اسلام غیراز مسلمانان خالص و قوی الایمان، گروه‌های مختلفی وجود داشتند که بعضی از ایشان فتنه‌گر و عده‌ای دیگر به نحوی آسیب‌پذیر بودند. گروه اول منافقانی بودند که در باطن ایمان نداشتند. به عنوان نمونه از این گروه ابوسفیان را معرفی کردم که با توجه به بعضی از سخنانی که در موقعیت‌های خاصی بر زبان آورده بود، روشن شد که ایمان قلبی نداشته است. گروه دوم افرادی ضعیف الایمان و دنیاپرست بودند که تابع قدرت و در پی منافع دنیوی خود بودند و مسائلی مانند حق، تکلیف و وظیفه برای آنها اهمیتی نداشت. آنها می‌گفتند با نماز خواندن و روزه گرفتن، ما مسلمانان هستیم و اموری از قبیل اینکه چه کسی حاکم باشد و چگونه رفتار کند، برای ما اهمیت ندارد. همچنین خود ایشان هم نسبت به ارتکاب بعضی از معاصی را تمایل داشتند و نمی‌خواستند کسی متعرض آنها شود. این گروه دنیاپرست نقش سیاهی لشکر را برای گروه اول که اقلیتی منافق بودند، بازی می‌کردند. گروه سوم هم اکثریتی بودند که از تودۀ مردم تشکیل شده بودند، مردمی ساده‌دل و سطحی‌نگر که نه از معرفت قوی برخوردار بودند و نه ایمان محکمی داشتند. این گروه بیش از دیگران در معرض خطر بودند. البته در این میان مسلمانان واقعی و مؤمنین مخلص خطر بودند. البته در این میان مسلمانان واقعی و مؤمنین مخلص جایگاه خود را داشتند. اما غیر از آنها این سه گروه در جامعه وجود داشتند که برای اسلام منشأ خطر می‌شدند.

( یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیله و جاهدوا فی سبیله لعلکم تفلحون)[1]

ای کسانی که ایمان اورده اید ! از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید و وسیله ای برای تقرب به او بجویید و در راه او جهاد کنید باشد که رستگار شوید.

به طور خلاصه صاحبان قدرت در حیات و ممات دارای قدرت تصرف در عالم خلقت هستند و تقاضا و عرضه حاجت به آنان در هر دو دوره حیات و ممات اشکالی ندارد، اعتقاد به این امر به هیچ وجه منتهی به شرکت نمی گردد.

یکی ر از مسائل مورد اختلاف بین مسلمین و وهابیان ، حیات برزخی است این مسئله منشا اختلاف در مسائل دیگر از قبیل : استعانت از ارواح اولیای الهی ، و استغاثه به آنان ، توسل به اولیای الهی بعد از وفاتشان و… شده است. عموم مسلمین قائل به حیات برزخی و زندگی اموات ؛ خصوصاً اولیای الهی در عالمی مابین عالم دنیا و آخرت به نام برزخند، بر خلاف وهابیان که به حیات برزخی ولو برای اولیای الهی، اعتقادی ندارند؛ از همین رو استعانت از آنان، استغاثه و توسل به آنان را جایز ندانسته بلکه از مظاهر بارزشک می دانند. در حقیقت توجه به اولیای الهی را به مانند توجه به شنگ، بی اثر و خاصیت می دانند ؛ زیرا معتقدند که اولیا بعد از مرگ علم غیب ندارند و هیچ نوعی تصرفی نیز نمی توانند داشته باشند.

نام شریفش: م،ح،م،د

لقب مشهور: بقیه الله الاعظم، مهدی، قائم

کنیه مشهور: ابوالقاسم، اباصالح

پدر بزرگوار: حسن بن علی بن محمد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمد بن
علی بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع)

مادر مکرمه: ملیکه ( نرجس) معروف به صقیل

ولادت با سعادت: 15 شعبان سال 255 هجری، سامراء

غیبت صغرای حضرت: (329-255 هجری )

غیبت کبرای حضرت: 329 هجری تا آنگاه که خداوند بخواهد.