10. ترتیب

1. منظور از ترتیب و حکم آن: نمازگزار باید نماز را به ترتیبی که گفته شد انجام دهد و هریک از اجزای آن را در جای خود بیاورد، پس اگر عمداً این ترتیب را به هم زند، مثلاً سوره را پیش از حمد بخواند یا سجود را پیش از رکوع به جا آورد، نماز باطل می­شود. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 335)

7. ذکر

1. معنای ذکر: هر عبارتی که متضمن یاد خداوند «عزوجل» باشد «ذکر» محسوب می‌شود (مانند الله اکبر، الحمدلله، سبحان الله و …) و صلوات بر محمد و آل محمد (علیهم السلام) از بهترین ذکرهاست. (اجوبة الاستفتاءات، س 487)

چیزهایی که سجده بر آنها صحیح است:

– زمین

-آنچه از زمین می­روید :به سه شرط

-1. خوردنی نباشد.

– 2. پوشیدنی نباشد.

– 3. معدنی نباشد

1. سجده­ی نماز باید بر زمین یا گیاهان غیر خوراکی که از زمین می­روید گزارده شود، مانند سنگ و خاک و چوب و برگ درختان و امثال آن، و سجده بر چیزهای خوراکی و پوشاکی، هر چند از زمین بروید، مانند پنبه و گندم، و چیزهای معدنی که از جنس زمین محسوب نمی­شود، مانند فلزات و شیشه و امثال آن صحیح نیست.

(استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 311)

6. سجده

1. معنای سجده و حکم آن: نمازگزار باید در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب، بعد از رکوع، دو سجده کند، و سجده آن است که پیشانی را از روی خضوع بر زمین بگذارد.

توجه

· دو سجده در یک رکعت، مجموعاً «رکن» است، بدین معنی که اگر عمداً یا از روی فراموشی، هر دو را ترک کند یا دو سجده­ی دیگر به آن اضافه کند، نماز باطل می‌شود.

· اگر عمداً یک سجده کم یا زیاد کند، نماز باطل است، و اگر سهواً این کار را انجام دهد نماز باطل نیست، ولی دارای احکامی است که بعداً گفته خواهد شد.

5. رکوع

1. معنای رکوع و حکم آن: در هر رکعت، بعد از قراءت یک رکوع واجب است، و رکوع یعنی خم شدن به اندازه­یی که بتواند دست­ها را به زانو بگذارد.

توجه

· اگر بعد از رسیدن به حد رکوع و آرام گرفتن بدن، سر بر دارد و بار دیگر به قصد رکوع خم شود، نمازش باطل است؛ (چون رکوع، رکن است و زیاد شدن آن نماز را باطل می­کند). (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 281)

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحيم‌
مهدويت در شمار چند مسئله‌ى اصلى:
توحيد ،نبوت، امامت ،معاد وعدل از اصول دين است.
” مسئله‌ى مهدويت در شمار چند مسئله‌ى اصلى در چرخه و حلقه‌ى معارف عاليه‌ى دينى است؛ مثل مسئله‌ى نبوت مثلاً، اهميت مسئله‌ى مهدويت را در اين حد بايد دانست. چرا؟
چون آن چيزى كه مهدويت مبشر آن هست، همان چيزى است كه همه‌ى انبياء، همه‌ى بعثتها براى خاطر آن آمدند و آن ايجاد يك جهان توحيدى و ساخته و پرداخته‌ى بر اساس عدالت و با استفاده‌ى از همه‌ى ظرفيتهائى است كه خداى متعال در انسان به وجود آورده و قرار داده؛ يك چنين دورانى است ديگر
، دوران ظهور حضرت مهدى (سلام اللَّه عليه و عجّل اللَّه تعالى فرجه). دوران جامعه‌ى توحيدى است، دوران حاكميت توحيد است، دوران حاكميت حقيقى معنويت و دين بر سراسر زندگى انسانهاست و دوران استقرار عدل به معناى كامل و جامع اين كلمه است. خب، انبياء براى اين آمدند.”

وحدت از مقدماتی است که اساس و انسجام یک نظام را تشکیل می دهد.

وحدت از مقدماتی است که اساس و انسجام یک نظام را تشکیل داده و رمز ماندگاری آن می‌باشد. رهبران جوامع براي رسيدن به اهداف خود، نياز دارند تا مردم را نسبت به سياست‌ها، تصميم‌گيري‌ها و تصميم‌سازي‌ها راضي نگه دارند. از این جهت حاکمان جامعه با تمسک و دستاویز قرار دادن ایدئولوژی می خواهند عملکردها و دستاوردهای سیاسی و ضعف‌ها و رفتارهای خود را با استناد به آن ایدئولوژی توجيه كنند. انسجام ناشي از اين القائات، لزوماً صحيح و يا نادرست نيست.

بزرگان اعتقاد دارند که براى اين‌كه ما بنيانهاى سياسى و اقتصادى و فرهنگى خود را مستحكم كنيم، پيش‌نياز اولى قطعى ما، ايجاد وفاق و وحدت كلمه است.

در این مقاله سعی شده است تا پس از تعریف «وحدت»، «وحدت ملی»، «وحدت ملی در نظام‌های سیاسی» و همچنین تعریفی از وحدت ملی در نظام جمهوری اسلامی، به عوام تحکیم‌بخش و یا تهدیدزا برای وحدت ملی اشاره کنیم. سپس به بحث درباره «نتایج وحدت ملی» و «نقش رسانه‌ها در وحدت ملی» پرداخته شده است.

واجبات نماز «4»

4. جهر و اخفات (بلند و آهسته خواندن) درقراءت :

– حمد و سوره در رکعت اول

نماز صبح ومغرب و عشا:

– نمازگزار مرد است: باید بلند بخواند.

– نمازگزار زن است: می­تواند بلند یا آهسته بخواند، ولی اگر نامحرم صدایش را می­شنود بهتر است آهسته بخواند.

نماز ظهر و عصر:

باید آهسته بخواند غیرا ز «بسم الله»، چه نمازگزار مرد باشد و چه زن

_ تسبیحات اربعه یا حمد تنها در رکعت سوم و چهارم:

باید آهسته بخواند، چه نمازگزار مرد باشد و چه زن، ولی در صورتی که حمد بخواند می­تواند در نماز فرادی «بسم الله الرحمن الرحیم» را بلند بگوید، اگر چه احتیاط در آن است که «بسم الله» را هم آهسته بگوید و در نماز جماعت این احتیاط، واجب است.

اجزای قراءت :

قراءت در نمازهای واجب یومیه:

در رکعت اول و دوم: حمد و بنابر احتیاط واجب یک سوره­ی کامل.

– در رکعت سوم و چهارم: حمد تنها یا یک مرتبه تسبیحات اربعه و بنابر احتیاط مستحب سه مرتبه.

1. در رکعت اول و دوم نمازهای واجب یومیه، باید بعد از تکبیرة الاحرام سوره­ی حمد و بعد از آن بنابر احتیاط واجب یک سوره­ی کامل از قرآن مجید را قراءت کند، و خواندن یک یا چند آیه کافی نیست. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 242)

1. معنای تکبیرة الاحرام و حکم آن: تکبیرة الاحرام در نماز واجب است و منظور از آن گفتن «اَللهُ اَکبَرُ» در آغاز نماز است. (استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 218 و 223)

توجه

· نگفتن تکبیرة الاحرام در اول نماز چه عمداً و چه سهواً موجب باطل بودن نماز است. همچنین اگر پس از آن که آن را در اول نماز به طور صحیح ادا کرد بار دیگر با فاصله یا بدون فاصله با همان نیت «اَللهُ اَکبرُ» بگوید نماز باطل است، و فرقی نیست میان این که زیاد گویی عمدی باشد یا سهوی.

(استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 224)

7. واجبات نماز

کارهای واجب که نماز از آنها تشکیل شده یازده چیز است:

– 1. نیت.

– 2. تکبیرة الاحرام.

– 3. قیام.

– 4. قراءت.

– 5. رکوع.

– 6. سجده.

– 7. ذکر.

– 8. تشهید.

– 9. سلام.

– 10. ترتیب.

– 11. موالات.

(استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 218)

6. اذان و اقامه

1. مستحب است پیش از نمازهای واجب شبانه­روز، اذان و اقامه بگویند، و این استحباب در مورد نمازهای صبح و مغرب مخصوصاً نماز جماعت، مورد تأکید است، ولی در دیگر نمازهای واجب، مانند نماز آیات اذان و اقامه وارد نشده است.

اذان 18 جمله است به این ترتیب

– 1. «اَللهُ اَکبَرُ» چهارمرتبه (یعنی خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آید).

– 2. «اَشهَد اَن لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» دو مرتبه (یعنی گواهی می­دهم غیر از خداوند یکتا معبودی دیگری نیست).

– 3. «اَشهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللهِ» دو مرتبه (یعنی گواهی می­دهم که محمد(ص) فرستاده­ی خداست)

– 4. «حَیَّ عَلَی الصَّلاةِ». دو مرتبه (یعنی بشتاب به سوی نماز).

– 5. «حَیَّ عَلَی الفَلاحِ» دو مرتبه (یعنی بشتاب به سوی رستگاری).

– 6. «حَیَّ عَلَی خَیرِ العَمَلِ» دو مرتبه (یعنی بشتاب به سوی بهترین کارها).

– 7. «اَللهُ اَکبَرُ» چهارمرتبه (یعنی خداوند بزرگتر از آن است که به وصف آید).

– 8. «لاَ اِلهَ اِلاَّ اللهُ» دو مرتبه (هیچ معبودی جز خداوند یکتا نیست).

(استفتا از دفتر معظم له، باب نماز، م 216)