ازدواج حضرت محمد«ص»با خدیجه،سبب شد تا آن بزرگوار با انتقال به خانه جدید و تشکیل خانواده،از استقلال بیشترى در زندگى خویش برخوردار گشته،و شالوده زندگى خود را بر آن اساس پىریزى کند.
از این سال که سال بیست و پنجم عمر رسول خدا(ص) بودـتا سال سىام عمر آن حضرت،اتفاق مهمى که در تاریخ ضبط شده باشد در زندگانى آن بزرگوار ذکر نشده،و بنابر طبق روایات مشهور علماى شیعه و اهل سنت،در سال سىام عمر آن حضرت بود که على بن ابى طالب علیه السلام در خانه ابوطالب به دنیا آمد،و چون این حادثه تاریخى و بزرگ از جهات متعددى ـحتى در اصل خلقتـمربوط به زندگانى رسول خدا(ص) مىشود،و پس از یکى دو سال نیزـبشرحى که بعدا خواهیم گفتـاین مولود جدید به خانه محمد«ص»منتقل گردید و به صورت فرزندى براى آن بزرگوار درآمد،لازم است مقدارى در باره ولادت على علیه السلام،در اینجا بحث شود.
ولادت على (علیه السلام)
هنگامى که پیغمبر آینده اسلام به سن سى سالگى رسید، حادثهاى بس بزرگ در شهرمکه روى داد که از هرجهت بىنظیر بود، و بیش از هر کس به خاندان آن حضرت مربوط مىشد. این حادثه بزرگ ولادت على (علیه السلام) در خانه کعبه بود که گدشته از عموم دانشمندان شیعه، جمعى از علماى منصف عامه نیز آن را اعتراف دارند.
علامه فقید معاصر شیخ آقا بزرگ تهرانى مىنویسد: «آقا مهدى بن محمد تقى بن ابراهیم نقوى معاصر و متولد در سال 1316 ه ازاحفاد سید دلدار على هندى دانشمند و فقیه مشهور شیعه در دیار هند، در کتاب «على و الکعبه» که در 44 صفحه چاپ شده است، از 22 کتاب از کتب علماى عامه نقل مىکند که تصریح کردهاند على (علیه السلام) در کعبه متولد شده است.
و هم مىگوید: علامه میرزا محمد على اردوباردى متولد 1312 ه (از علماى بزرگ معاصر درنجف اشرف) کتاب «امیرالمؤمنین و الکعبه» در اثبات ولادت حضرت امیر در بیت الحرام را تألیف نموده که در باب خود کتابى ابتکارى است. (1)
علامه امینى به تفصیل پیرامون ولادت على (علیه السلام) درکعبه بحث نموده و ازجمله از دانشمند عالیقدر عامه حاکم نیشابورى در کتاب «مستدرک صحیحین» ج 3 ص 483 نقل مىکند که گفته است: «اخبار به تواتر رسیده که فاطمه دختر اسد، امیرالمؤمنین على بن ابیطالب کرم الله وجهه را در درون کعبه زائید. (2)
و از کنجى شافعى درکتاب «کفایه» نقل کرده که از طریق ابن نجار از حاکم نیشابورى روایت نموده که گفته است: «امیر المؤمنین على بن ابیطالب درمکه در خانه خدا، شب جمعه سیزدهم ماه رجب سى سال گذشته از عام الفیل متولد گردید. نه قبل و نه بعد از وى مولودى در بیت الله الحرام جز او متولد نگردید، و این کرامتى براى آن حضرت بو به خاطر مقام با عظمت او بود.»
به پیروى از وى، احمد بن عبدالرحیم دهلوى مشهوربه «شاه ولى الله» پدر عبدالعزیز دهلوى مصنف کتاب «تحقه اثنى عشریه» (3) در کتاب «ازالة الخفاء» نوشته» نوشته است: «اخبار متواتر است که فاطمه دختر اسد امیرالمؤمنین على را در درون کعبه زائید. آن حضرت درروز جمعه سیردهم ماه رجب سى سال بعد ار عام الفیل در کعبه متولد گردید، و هیچ کس جز او نه قبل و نه بعد از وى در کعبه متولد نگردید».
شهاب الدین سید محمود الوسى صاحب تفسیر کبیر در کتاب شرح قصیده عینیة عبدالباقى افندى عمرى ص 15 در ذیل این بیت قصیده او در مدح مولاى متقیان:
انت العلى الذى فوق العلى رفعا
ببطن مکة عندالبیت اذ وضعا
مىنویسد: «اینکه امیر کرم الله وجهه در خانه خدا متولد شده، در دنیا امرى مشهور، و در کتب فرقین سنى و شیعه ذکر شده است».
تا آنجا که مىگوید: «جز او کرم الله وجهه کسى در خانه خدا متولد نشده و چقدر مناسب است که امام ائمه در محلى که قبله مسلمین است متولد گردد. سبحان من یضع الاشیاء فى مواضعها و هو احکم الحاکمین (4)
در تکمیل سخن نغز شهاب الدین دانشمند و مفسر بزرگ سنى مىگوئیم جالبتر اینکه امام ائمه مسلمین حضرت امیرالمؤمنین على (علیه السلام)، تنها کسى که در خانه خدا «کعبه» قبلههمه مسلمانان جهان متولد شد، سرانجام نیزدرمحراب مسجد کوفه خانه خدا ضربت خورد که بر آثرآنبا فرق شکافته به افتخار شهادت نائل گردید. شیعیان جهان نیز این افتخار را یافتهاند که چنین مولود مبارک و وجود مقدس را امام اول مسلمین و خلیفه بلافصل پیغمبر خاتم (صلى الله علیه و آله) بدانند.
در کعبه شد پدیدار و به محراب شد شهید
نازم به حسن مطلع و حسن ختام
وى جلال الدین محمد دوانى فیلسوف مشهور درگذشته سال 908 ه که از مفاخر علماى عامه بوده و فقط در اواخر عمر شیعه شده است، در کتاب فارسى «نور الهدایه فى اثبات الولایه» مىنویسد : «این که جمهور اهل سنت از میان تمام صحابه پیغمبر فقط به على (علیه السلام) «کرم الله وجهه» مىگویند (یعنى گرامى باد رخسار او) به دو علت است:
یکى این که در میان صحابه تنها على (علیه السلام) بوده است که قبل ازبلوغ اسلام آورد، و هرگز در مقابل بت نایستاد و کرنش نکرد، و دیگر این که نشتهاند؛ زمانى که فاطمه دختر اسد مادر على (علیه السلام) آبستن به حضرت بود، هرگاه محمد بن عبدالله (صلى الله علیه و آله) درا مىدید، ناگهان به احترام آن حضرت برمىخواست و اداى احترام مىکرد.
پیغمبر آینده اسلام روزى گفت: اى مادر! تو آبستنى، من راضى نیستم براى من این طور از جا برخیزى، فاطمه گفت: به خدا قسم هرگاه شما را مىبینم،جنینى که در شکم دارم طورى جابجا مىشود که مرا ناگزیر مىسازد از جا بلند شوم!
(5)
فاطمه مادر على (علیه السلام) و دختراسد بن هاشم، یعنى دختر عموى شوهر خود ابوطالب بود، و آنها نخستین همسرانى بودند که به هاشم نسبت مىرساندند. این بانوى بزرگزاده که افتخار پرستارى از پیغمبر خدا را داشت، در روز 13 رجب آن سال که درد زائیدن بروى فشار وارد ساخت، آمد و در مقابل کعبه، خانه خدا ایستاد و گفت: پروردگار! تو را به عظمت این خانه و به مقام کسى که آن را بنا کرده است، سوگند مىدهم درد زائیدن را بر من آسان گردان !
کسانى که ناظر بودند با کمال تعجب دیدند ناگهان ضلع بالاى حجر الاسود شکست، و فاطمه همسرابوطالب به درون کعبه رفت و شکاف دیوار بهم آمد. (6) موضوع بلافاصله دهن به دهن گشت و به گوش مرد و زن مکه رسید، و همه منتظر بودند ببینند سرانجام آن ماجراى شگفت انگیز چه خواهد بود.
همسر ابوطالب سه روز در خانه کعبه به سر برد. روز چهارم کسانى که پیرامون کعبه گرد آمده بودند دیدند دیوار کعبه از همان جا بار دیگر شکاف برداشت و آن بانوى سرفراز در حالى که نوزاد خود را در آغوش داشت از درون خانه خدا بیرون آمد.
همسر ابوطالب خطاب به حاضران گفت: اى مردم! خداوند مرا به خاطر نوزاد پاک سرشتم بر زنان دیگر برترى داد. زیرا هیچ زنى تا کنون اجازه نداشته است که در خانه خدا وضع حمل کند .
ولى خداوند خانهاش را در اختیار من گذاشت تا فرزند خود را در آن جایگاه مقدس بزایم سپس به خانه آمد. پیغمبر آینده اسلام که از ماجرا اطلاع یافته بود، در خانه ابوطالب بود . نوزاد تا آن لحظه چشم باز نکرده بود. نخستین بارى که چشم گشود، لحظه اى بود که پیغمبر ضمن تبریک به زن عمویش نوزاد را از آغوش او گرفت و اولین نگاه نوزاد هم به روى محمد (صلى الله علیه و آله) بود.
پیغمبر صورت نوزاد را بوسید و نام او را «على» گذارد، و به عمو و زن عمویش مژده داد که نوزاد، آیندهاى بس درخشان دارد.
پىنوشتها:
1ـ (الذریعه الى تصانیف الشیعه ج 2 ص 352)
2ـ (وقد تواتر الاخبار ان فاطمة بنت اسد ولدت امیرالمؤمنین على بن ابیطالب کرم الله وجهه فى جوف الکعبه.)
3ـ (تحفه اثنى عشریه کتابى بزرگ در در شیعه است، و هموطن او سید عالیقدر میر حامد حسین نیشابورى هندى کتاب باعظمت «عقبات الانوار» را در رد آن نوشت.)
4ـ (الغدیر ج 6 ص 22)
5ـ (کتاب نور الهدایه جلال الدین به ضمیمه شرح زندگانیاو تألیف نویسندهاین سطور به طبع رسیده است. به آنجا مراجعه شود.)
6ـ (این نقطه تا این اواخر در دیوار کعبه مشخص بود. بیشتر زائران شیعه هنگام طواف خانه کعبه چون به آن نقطه مىرسند که هنوز هم علامتى دارد آن را مىبوسند.)